Πόση μοναξιά να αντέξει κανείς;
Αν ακουσω μια ακομα φορα «Ποναω», «δεν μπορω, νιωθω κομματια…», «Ειμαι κουρασμενος», μα το Θεό θα αυτομολισω. Μα το Θεο δεν αντεχω αλλο. Υπαρχουν φορες που νιωθω οτι στην καλυτερη περιπτωση εχω παντρευτει τον παππου μου και και στην χειροτερη καμια μουμια που μαλλον δεν εχει καταλαβει οτι εχει πεθανει!
Και για να τα παρουμε απο την αρχη.
Ειμαι η μαμα Βαλια, εχω 2 κοριτσια 6 και 2 ετων αντιστοιχα και δεν θα με χαλαγε και ενα τριτο εδω που τα λεμε. Ειμαι παντρεμενη απο το 2008 με τον αντρα μου, 13 χρονια μεγαλυτερο μου. Εγω μολις εκλεισα τα 30 κι εκεινος τα 43. Δουλευουμε και οι 2 στον χωρο των σουπερ μαρκετ, εκεινος 8ωρο πρωινο (6-2) κι εγω συνηθως μεσημερι (14:00-18:00). Τωρα δουλευω 4ωρο μιας και με εδιωξαν απο την προηγουμενη δουλεια μου βασει του γνωστου αξιωκρατικου «Εκανες μωρο αρα δεν θα εισαι το ιδιο αποδοτικη αρα μας εισαι πλεον περιττη» που λεει και η Βανδη. Ουσα λοιπον ανεργη σχεδον 1 χρονο, δοξα το θεο βρηκα δουλεια εστω και 4ωρο γιατι «αγαπη μου, δεν βγαινουμε και θα πεινασουμε» και αλλα πολλα. Μεναμε σε ενοικιο και μετακομισαμε στο εξοχικο που πλεον εγινε μονιμη κατοικια. Το οποιο ομως ειναι στην μεση του πουθενα, ο κοντινοτερος γειτονας ειναι στο χιλιομετρο και αυτος μονο για σεζον. Το χειμωνα ειμαστε εμεις και κατι αλεπουδες (ναι, μην γελατε εστρωσε μια στο κυνηγι ο σκυλος και δεν το πιστευα!) Επισης το σπιτι χτιστηκε αυθαιρετο και σε 1 νυχτα το 1981 που φανταζεστε τι ειδους κατασκευη ειναι. Η υγρασια μας τρελαινει ακομα και το κατακαλοκαιρο. Υποθετικα θα κραταγαμε τα λεφτα του ενοικιου για να το φτιαχνουμε σιγα σιγα. Οσο τα ειδατε εσεις τα ειδα κι εγω. Το δε κλου της υποθεσης ειναι οτι ολο το χειμωνα και φυσικα ολο το καλοκαιρι, Δευτερα με Σαββατο, εχω τα πεθερικα μαζι μου να μενουν εδω για να πηγαινουν την μεγαλη σχολειο, να κρατανε την μικρη οσο ειμαι εγω στην δουλεια (γιατι το καμαρι μου ειναι πολυ κουρασμενο) και για να μπορω να παω κι εγω στην δουλεια μιας και η συγκοινωνια ειναι στην στρατοσφαιρα της φαντασιας και φυσικα το 1 αμαξι που υπαρχει το εχει ο συζυγος.
Και δεν λεω, να ‘ναι καλα οι ανθρωποι, αλλα το να μαγειρευω 3 διαφορετικα φαγητα (γιατι ο πεθερος εχει ζαχαρο), η πεθερα θελει γλυκο, ο αντρας μου «Παλι ρεβυθια θα φαμε;» και οι μικρες «Μαμα ποτε θα φτιαξεις και κατι για μας;» ειναι κομματακι κουραστικο. Αλλα το παραβλεπω γιατι μ’ αρεσει τρελα το μαγειρεμα οντας και αποφοιτος συν πρωην μαγειρας. Και λεω πρωην διοτι ο συζυγος ειπε «ή οικογενεια ή την δουλεια σου, σπιτι και σεζον δεν γινεται» (οχι οτι ζηλευε ολα τα αρσενικα της κουζινας του ξενοδοχειου που δουλευα, οχιιιιιι, πώς μου περασε απο το μυαλο… Ααααα, το ξενοδοχειο 5 λεπτα απο το σπιτι, οχι σε καμια Κρητη ας πουμε… Αλλα αυτο το καθημερινο καθαρισμα και το γλυψιμο του μπανιου 3 φορες το μινιμουμ ημερησιως γιατι ο πεθερος απο στοχο μηδεν και μ’ενα μωρο που πιανει τα παντα, καταλαβαινετε οτι φτανει στα ορια και τον πιο καλοβολο ανθρωπο.
Εχω λοιπον και τον αντρα μου που μονιμως ειναι κουρασμενος, που παντα κατι θα εχει γινει στη δουλεια και θα γυρισει με μια μουρη μεχρι το πατωμα, θα μενει απλυτος 3-4-5 μερες μεχρι να σφαχτουμε αρκετα ωστε να τον πω βρωμιαρη για να πλυθει (και φυσικα θα μου το κραταει μανιατικο για τις επομενες 2 μερες) που οποτε εχει ρεπο ή αδεια, παντα καπου θα ποναει και δεν θα μπορει να κουνησει ουτε το ποτηρι του απο το τραπεζι στο νεροχυτη, ποσο μαλλον να κανει καμια δουλεια στον κηπο, που τα ξυλα που ειναι για κοψιμο ειλικρινα μπορει να μας βγαλουν και ολο το χειμωνα, αλλα θα αναγκαστουμε παλι να αγορασουμε και θα κλαιγεται παλι οτι δεν εχουμε λεφτα.
Την ζωη εξω απο το σπιτι την εχω ξεχασει. Η μονη μου βολτα εχει καταντησει το σουπερ μαρκετ που και σε αυτο μονη μου με τα παιδια παω γιατι ειναι πολυ κουρασμενος και δεν τον καταλαβαινω και «Α! Παρε και τα παιδια μαζι να ησυχασει λιγο το κεφαλι μου» (απο τι, μην με ρωτησεις, αδυνατω να καταλαβω).
Το σεξ εχει γινει ειδος υπο εξαφανιση σαν την καρετα καρετα να το πω, ειδος πολυτελιας σαν τα διαμαντια να το πω, ξερεις 1-2 φορες το μηνα ενα ψεκαστε-σκουπιστε-τελειωσατε και εν ακατακλειδι αν πεις και τιποτα «Αγαπη μου αυτο δεν ειναι για χορταση, ολο αυτο εχεις στο μυαλο σου πια» (ναι γαμω την τρελα μου ειμαι 30, οχι 90 και επισης ησουν και ο πρωτος μου μιας και ειμαι μαζι σου απο τα 18).
Και το πιο κουραστικο ειναι το χρηματικο που παντα θα κλαιγεται οτι δεν βγαινουμε. Ενω δοξα το θεο μια χαρα βγαινουμε. Καποια στιγμη τον επεισα και μου εδωσε το ταμειο για ενα 2μηνο και το αποτελεσμα ηταν να βαλω και 300 ευρω στην ακρη. Αλλα φυσικα ο εγωισμος του δεν του επετρεψε να το εχω εγω το ταμειο πλεον. Ο καθενας τα λεφτα του ειμαστε αλλα μονο για τα δικα του. Τα δικα μου 380 τα ερμα πανε ολα σε λογαριασμους και δανεια. Εγω ουτε το μηνιατικο του δεν ξερω. Να μην συζητησω που κανα δυο φορες τον επιασα να μου κραταει καβατζες και εγινα εξαλλη.
Ολα θα τα παραβλεπα αν μου ελεγε λιγο πιο συχνα οτι μ’ αγαπαει, αν οταν γυρνουσε απο την δουλεια, καθοταν μιση ωρα μονο μαζι μου (τα παιδια μου κοιμουνται 2 ωρες το μεσημερι και το βραδυ ειναι στα κρεβατια τους στις 9 το αργοτερο), αν δεν ειχα να δω δωρο εδω και 6 χρονια, εστω ενα λουλουδι βρε αδερφε. Εδω δυο παιδια γεννησα και ουτε τριανταφυλλο. Οσο ειναι σπιτι ειναι στον υπολογιστη και παιζει ή στην τηλεοραση και βλεπει ταινιες. Αισθανομαι σαν την φιλιππινεζα του σπιτιου ορισμενες φορες. Αορατη αλλα παντα αποτελεσματικη.
Κουραστηκα πια, 30 χρονων και η διασκεδαση μου εχει περιοριστει στο πλεξιμο. Και ερωτω αν του τα φορεσω θα φταιω; Οχι για να ειμαστε και αντικειμενικοι. Αλλα ξερει οτι δεν θα το κανω
Ποση μοναξια ν’ αντεξει κανεις;
Υ.Γ. Το ξερω οτι σας ζαλισα αλλα καπου να τα πω κι εγω η μανα.
[divider]
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
αν περιμενεις οτι θ αλλαξει,εισαι βαθια νυχτωμενη. οσο δεν του θετεις ορια και δεν συζητατε ,το προβλημα θα το'χεις παντα εσυ. αυτοι οι τυποι απλα βολευονται και παντα θα σου ζηταει το κατι παραπανω κι αναλογα την ηλικια και διαφορετικα πραγματα. θα περασουν τα χρονια θα γυρισεις πισω και θα δεις μια χαμενη ζωη που εσυ την αφησες να παει ετσι.το να βρεις γκομενο μονο ενα προβλημα ακομα θα προσθεσεις στα ηδη υπαρχοντα. ευχαριστηση της στιγμης θα ειναι χωρις να ξερεις τι συνεπειες θα εχει στο τελος. 40 χρονια εμπειριας μιλανε. το μονο που μου δινει πλεον χαρα ειναι τα εγγονια μου που αν δεν ηταν αυτα θα ειχα αφησει τα αυτοανοσα που με βρηκαν να με αποτελειωσουν. η στρωσε τον κατω και βρειτε λυσεις η σηκω και φυγε(με τα παιδια εννοειτε)
Καλό μου κορίτσι,δυστυχώς δεν υπάρχει άλλη λύση. Φύγε πες του μπάιιιι.... Δεν πρόκειται ποτέ να αλλάξει και το ξέρεις. Χειρότερος θα γίνεται μέρα με τη μέρα. Και εσυ εκει να μαραζώνεις να ζεις μέσα στη μιζέρια.Μη χρησιμοποιείς σαν άλοθι τα παιδιά σου.Αυτά θα είναι ευτυχισμένα μακριά απο καυγάδες και όταν βλέπουν και τη μανούλα τους καλά. Όσο μεγαλώνεις τα πραγματα θα γίνονται δυσκολότερα οι υποχρεώσεις των παιδιών θα αυξάνονται και εσύ θα είσαι εγκλοβισμένη. Σταμάτα να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου αν τον αγαπάς.Έχεις σκεφτεί την ζωή σου μαζί του στα 50 σου? Οδύνη και σπαραγμός θα είναι. Φύγε απο την comfort zone .Φύγε ΤΩΡΑ που είσαι νεα.Φύγε κανε ότι δεν έκανα εγώ.....Φύγε!!!
Και φταις και δεν φταις. Ας τα πάρουμε από την αρχή 1) Είπες ότι ήταν ο πρώτος και είστε μαζί απ τα 18, λάθος και μην πεις για την χημεία δεν υπήρξε ποτέ. Τα ζευγάρια που έχουν χημεία είναι τελείως διαφορετικά. Ανασφάλεια ήταν και ήταν και ο πρώτος. Έπρεπε να σε πονηρεψει το γεγονός ότι ένας τέτοιος άντρας με τέτοια διαφορά ηλικίας καταπιάνεται από ένα κοριτσάκι 18 χρόνων. 2) Παρατήσες την δουλειά σου γιατί δεν μπορούσεςΕΣΥ και τα δύο οικογένεια και δουλειά και ποιος σου είπε ότι το βάρος έπρεπε να πέσει μόνο σε σένα; Αν ήθελες δηλώνεις και ανύπαντρη μητέρα. 3) Οι γονείς σου που ήταν; Δεν φταις 1) Γιατί παρόλα τα λάθη σου έκανες δύο αγγελούδια μαζί του. 3) Κάνεις υπομονή για τα πεθερικά που δεν φταίνε οι άνθρωποι να βοηθήσουν προσπαθούν. Έπρεπε εκείνος να βάλει όρια και το απόγευμα να κρατήσει τα παιδιά του γιατί παιδιά δικά του είναι και όχι της πεθεράς σου. 4) Έμεινε χωρις δουλεια και δεν μπορείς να κάνεις τπτ για αυτό. ΒΑΛΕ ΟΡΙΑ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΕ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΠΟ ΣΕΝΑ. ΑΝ ΝΙΩΘΕΙΣ ΚΑΠΟΥ ΑΛΛΟΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΠΗΓΑΙΝΕ, ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΕ ΘΕΛΟΥΝ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ. Μη νιώθεις τύψεις που είσαι ακόμα νέα και βράζει το αίμα σου.Μη νιώθεις τύψεις που θες να δεις τον κόσμο. Μη νιώθεις τύψεις για τον έρωτα είναι ωραίο πράγμα. Πάρε αυτό που σου ανήκει
Ω ρε φιλεναδα μηπως ειναι διδυμοι με τον αντρα μου??? Δεν ξερεις πως σε καταλαβαινω! Κ
Σχεδόν σε όλες τις ιστορίες, τα πιο πολλά σχόλια απαντούν : "Χώρισε". Κορίτσια, είμαι σε παρόμοια θέση με την κοπέλα, σε παρόμοια θέση με πολλές κοπέλες που έχουν γράψει τις ιστορίες τους, έχω σοβαρότατα προβλήματα στο γάμο μου, με τη λογική σίγουρα δε θα έπρεπε να υφίσταται γάμος. Είμαι δυναμική, μορφωμένη, έχω πολύ καλή δουλειά, έχω γερό πορτοφόλι, στηρίζω εγώ το σπίτι μου... Όμως, όσες φορές κι αν έχουμε πάει σε δικηγόρο, όσες φορές κι αν σκέφτομαι την ελευθερία μου και τον επόμενο έρωτα που θα με "εκτιμήσει", όσες φορές σκέφτομαι ότι τα παιδιά ζουν σε ένα περιβάλλον που ίσως τους κάνει κακό, δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα φύγουν ένα βράδυ και θα κοιμηθούν σε άλλη στέγη μακριά μου. Δεν μπορώ να σκεφτώ ότι δε θα ξέρω αν ξύπνησαν το βράδυ λόγω ενός εφιάλτη ή ότι θα περνάνε υπέροχες διακοπές και δε θα είμαι εκεί να βλέπω τα χαμόγελα. Και όχι από εγωισμό. Θεωρώ ότι έτσι θα πληγωθούν τα ίδια πολύ περισσότερο. Οπότε γι' αυτό υποχωρώ σε όλα και θυσιάζω το παραμύθι που είχα στο μυαλό μου, απλά και μόνο για να είμαι κοντά τους σε όλες τις στιγμές ( εύκολες και δύσκολες ). Άλλα λέει η λογική άλλα η καρδιά. Σίγουρα κάποια προβλήματα δε λύνονται με κανένα τρόπο, ούτε με το διαζύγιο, ούτε με το κέρατο. Το ότι προχωράς, δε σημαίνει ότι έλυσες το πρόβλημα. Πάντα μέσα σου σε τρώει το πολύ απλό ερώτημα : "Μα, ποτέ δε με αγάπησε; "
η αληθεια ειναι οτι δεν θα φταις αλλα δεν θα ειναι και η λυση στο προβλημα σου... καλυτερα να του μιλησεις για ολα αυτα και αν δεν βγαλεις ακρη η δεν θελει ενα διαζυγιο μηπως απο φοβο και μονο σε κατανοησει λιγο αν και αργα.... αν παλι δεν γινει παρε τα παιδακια σου και φυγε.... απο λεφτα μην το σκεφτεσαι και διατροφη θα παρεις και ιδριματα εχει για να κανεις αρχη μια αποφαση ειναι!!!! αλλα να βρεις αλλον δεν θα σε βοηθησει πουθενα περα του οτι αν μαθευτει θα εισαι σε πολυ χειροτερη φαση
Βαλια ,δεν έχω κάτι να σου πω..Το μόνο που ξέρω είναι ότι γράφεις καταπληκτικά.Ξεκινα να γράφεις βιβλίο γιατί πραγματικά χαραμιζεσαι..
Κοπέλα μου κάλο κουράγιο εύχομαι και σε εσένα αλλά και σε εμένα. Μόλις διάβασα την ιστορία σου νόμιζα ότι μίλαγες για τη δική μου ζωή. Κάθε λέξη ταιριάζει απόλυτα. Με τη μόνη διαφορά ότι εγώ είμαι 25 εκείνος ΜΟΛΙΣ 30 και οι κορούλες μου 2 χρονών η μια και 2 μηνών η μικρή. Καιρό τώρα ψάχνω να βρω μια λύση εκεί που προφανώς οι κουβέντες δεν έχουν αποτέλεσμα, έτσι ώστε να είναι και τα παιδιά μου ευτυχισμένα και εγώ να γλιτώσω από την κατάθλιψη που με φλερτάρει καθώς (λόγω ορμονών απο τη γέννα) είμαι πιο ευαίσθητη αυτή την εποχή. Σου εύχομαι με όλη μου την ψυχή να βρεις τη λύση και να γίνει η ζωή σου όπως τη φαντάζεσαι. Και αν την βρεις κάνε τον κόπο και γράψε την μήπως και βοηθήσεις και εμάς!!!
Η ζωη που κανετε δεν επηρρεαζει μονο το παρον αλλα κ το μελλον των παιδιων σου.Οταν τα κοριτσια σου μεγαλωσουν σε λιγα χρονια κ κανουν σχεσεις,θα θεωρουν λογικο,ο φιλος κ αργοτερα συζυγος να τους συμπεριφερεται αντιστοιχα...Δεν ξερω κατα ποσο ειναι εφικτο να ξεφυγεις απο αυτη την κατασταση,απλα ισως θα πρεπει να αρχισεις να οργανωνεις σχεδιο διαφυγης...
Διάβασα την ιστορία σου και απο την ταραχή μου σφουγγάρισα δυο φορές το σπίτι!!!Γλυκιά μανούλα σε καταλαβαίνω .Δεν έχω συμβουλή να σου δώσω παρόλο που έχω παρόμοιες εμπειρίες .Σκέφτομαι όμως πως από την μητέρα μου που ήταν στην ίδια ακριβώς θέση με σένα (τρεις κόρες και τα πεθερικά μέσα στο σπίτι) θα ήθελα να μου δείξει πως να είμαι ευτυχισμένη και όχι πως θα τρέχω να τα προλάβω όλα βάζοντας τελευταίο τον εαυτό μου.Θα ήθελα τώρα που θα πάω να την επισκεφτώ με τον γιό μου να την δώ χαρούμενη, γεμάτη, ικανοποιημένη και όχι με αυτή την θλίψη στα μάτια... Φιλικά εύχομαι ότι καλύτερο!!!
<3
Δεν ειμαι σε θέση να συμβουλεψω. Πάντως εχεις απίστευτο χιούμορ. Εισαι θέα πραγματικά! Εύχομαι ολα βα σου έρθουν όπως τα θες!
σηκω φυγε κοριτσι μου!!!!ο ανθρωπος θελει δουλα οχι συζυγο!!!!ετσι ημασταν κ εμεις.....εγω 33 κ αυτος 36!!!!φυγε!!!!προλαβε μια τυχον καταθλιψη!γιατι εκει θα σε βγαλει.η γυναικα θελει επιβεβαιωση....αγκαλια....ερωτα.....ζεστασια.....εποικοινωνια!!!τα εχεις???
Συμφωνώ με την Αναστασία και εγώ. Πρέπει να πάρεις τη ζωή σου στα χέρια σου!!! Το ότι είναι ο πρώτος και μοναδικός άντρας στη ζωή σου, τον έκανε ΘΕΟ στην καρδιά σου και στο μυαλό σου!!! Μήπως αυτό σε έχει κάνει να αισθάνεσαι ότι έτσι είναι το "κανονικό"; Γιατί το επέτρεψες εξ'αρχής; Μήπως σε χειραγωγεί με τον τρόπο του να αισθάνεσαι "κατώτερη" και η αυτοπεποίθηση σου έχει πέσει στα πατώματα;; Ανασυντάξου, αναπτέρωσε το ηθικό σου και ανέβασε την αυτοπεποίθηση σου γιατί είσαι μικρή και ΑΞΙΖΕΙΣ πολλά!!! Όλες μας αξίζουμε ΠΟΛΛΑ και κανείς μα κανείς δεν είναι καλύτερος από εμάς!!!! Είχα και εγώ μια σχέση με έναν άνθρωπο τον οποίο τον είχα κάνει ΘΕΟ και κατάφερνε με ένα μαγικό τρόπο να με χειραγωγεί και να με κάνει να πιστεύω ότι είναι βράδυ στις 12 το μεσημέρι!!! Του επέτρεπα τα πάντα, ακόμα και όταν αυτός πήγε για μπάνιο με την πρώην γκόμενα του και εγώ στο σπίτι ΤΟΥ να κάνω γενική καθαριότητα!! (τόσο βούρλο ήμουνα). Όλο αυτό είχε αποτέλεσμα η αυτοπεποίθηση μου να φτάσει στα πατώματα και να υποφέρω πραγματικά, αλλά να συνεχίζω να τον δικαιολογώ και να τον θέλω... Ο μοναδικός τρόπος που κατάφερα να ξεφύγω από τον τύρρανο ήταν να επισκεφτώ μια ψυχολόγο που με βοήθησε να πάρω τη ζωή μου στα χέρια μου και να καταλάβω ότι ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ!!!! Πάρε τη ζωή σου στα χέρια σου τώρα που είναι νωρίς...
'Οταν διάβασα στην αρχή το κείμενο σκέφτηκα "αν τον απατήσεις ίσως φταις, αν όμως τον χωρίσεις δεν φταις καθόλου". Αλλά προφανώς δεν μπορώ να προτείνω χωρισμό σε ένα ζευγάρι που δεν γνωρίζω! Αυτό που ξέρω 100% είναι ότι είναι κρίμα να ζεις έτσι. Η κάνεις κάτι και καταφέρνεις ν'αλλάξεις την κατάσταση ή παίρνεις την απόφαση να χωρίσεις γιατί είναι κρίμα να ζεις έτσι. Υποτίθεται ότι παντρευόμαστε για να είμαστε ευτυχισμένες/οι, έτσι δεν είναι; Υιοθέτησε μια απ΄τις δύο λύσεις για να κάνεις το επάγγελμα που ΘΕΛΕΙΣ (ΝΑΙ, την μαγειρική, γιατίιιιιιιιι να την αφήσεις;;;), να μην έχεις να φροντίζεις δύο ηλικιωμένους στο σπίτι, να ελέγχεις εσύ τα οικονομικά σου, να βγαίνεις και να μην έχεις μούτρα στο σπίτι.
Βάλια είσαι μόνο 30 ετών. Η ζωή είναι μπροστά σου και τα παιδιά σου πρέπει να σε έχουν παράδειγμα προς μίμηση όχι προς αποφυγή. Συμφωνώ 100% με την Αναστασία. Σπάσε το απόστημα. Πάρτο απόφαση ότι δεν γίνεται με χάδια και σπάστο. Αλλιώς θα πετάξεις τα νιάτα σου στα σκουπίδια. Και ξέρεις πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος? Κάνε κάτι λοιπόν για να μην το μετανιώσεις. ΤΩΡΑ!
Εισαι μολις 30 και αυτο το πραγμα που περιγραφεις ειναι η ζωη σου? Κανε ολα οσα λεει η Αναστασια κι αν δεν αλλαξουν τα πραγματα φυγε να σωθεις απο το μαρτυριο 'Μαιρη Παναγιωταρα' που ζεις..
Γιατί τον κρατάς????????????
Ο Γάμος είναι συμφωνία, η συμφωνία κατα καιρούς επανεξετάζεται αναθεωρείται ή διαλύεται. Ξεκίνα λοιπόν με την αναθεωρηση της συμφωνίας. Δηλαδή άκου κύριε σύζυγε εδω δουλεύουμε και οι δυο και τρώμε και οι δυό και καθαρίζουμε και οι δυο. Ξεκαθαρισέ του οτι κομματια ξε-κομματια ειναι δουλειά του να πλύνει τα πιάτα-να απλώσει τα ρούχα-και να βαλει τις μικρες για ύπνο και εσυ ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ τελεία (αυτό μπορείς να το επεκτείνεις σε όποιες δουλειες θες ή ξερεις οτι μπορεί να κάνει) Μετα κανε την ίδια συμφωνία με την πεθερά, αν θέλει γλυκό το φτιάχνει, αν έχετε "πάλι ρεβύθια" και δεν τα θέλει να μαγειρεψει μονος του. Βαλε πρόγραμμα στο αυτοκίνητο μια μερα εσυ μια μέρα εκείνος ας παρει και κανενα λεωφορειο δεν θα πεθάνει. Την επόμενη φορα που θα σου πει οτι θέλει να ησυχασει το κεφάλι του πες του να πάει στο Σ/Μ ΕΚΕΙΝΟΣ (Με λίστα και λεφτα) και να καθίσεις εσυ στο σπίτι με τα παιδια. Δηλαδη επιλογες δύο ή καθεσαι σπιτι με τα παιδια και πάω σουπερ μαρκετ ή πας σουπερ μάρκετ και καθομαι με τα παιδιά. Ειμαι κομματια κουρασμενος και αλλες μπούρδες κομμενες. Βάλε πλάνο για όλες τις δουλειες στο ίδιο μοντελο. Βάλε επίσης πλάνο στο ίδιο μοντέλο για το σπίτι. Αυτο το μήνα κα βαψουμε, τον επομενο θα ξύλα, τον άλλο μονωση κλπ. ΜΗΝ ΠΑΡΕΚΚΛΙΝΕΙΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟ. ΜΗΝ ΛΥΓΙΣΕΙΣ, ούτε σε παρακαλια "εεελα βρε αγααααααπηη μουουου" ουτε σε μαλακοδικαιολογίες "Εσυ τα κάνεις καλύτερααααα και πιο γρήγοραααααα" ΚΑΝΕΙΣ δεν ηξερε να πλένει πιάτα στην κοιλιά της μανας του. Βάλε τελεσίγραφο... "σαββατο βραδυ θα πάω σινεμα εχει φαΐ στο ψυγείο βάλε τα παιδια για υπνο" Το Σαββατο θα είναι κομματια (100%) αγνόησε το, ετοιμασου, φίλα τις μικρες και φύγε. Δεν πλένεται=κοιμαται στον καναπε (ή στον κήπο). Όσο για το σεξ πεστου νετα σκέτα ότι δεν σου φτάνει και ναι ολο εκει έχεις το μυαλό σου και ναι θες περισσοτερα και αν σε θέλει να φροντίσει να στα δωσει (τα περισσότερα) ή αλλιώς να ετοιμαστεί για εκπλήξεις. Δεν θα του αρέσει τίποτε από αυτα γιατι φυσικά είναι βολεμενος με τη δουλάρα να τρέχει για όλα. Δεν πειράζει, η ζωή είναι σκληρή, ή που θα προσαρμοστεί, ή που θα χωρίσετε και στις δυο περιπτώσεις πρεπει να σπάσεις το απόστημα και αυτό δεν γίνεται με χάδια και κείμενα στο ειμαι μαμα. Στην τελική σκέψου και κάτι, θες οι κόρες σου να βλέπουν οτι οικογενεια είναι ο άντρας να είναι διαρκώς "κομματια" και η γυναικα υποζύγιο; Ή να βλέπουν οτι οι γονεις τους τα μοιράζονται όλα ισότιμα; Και ναι εγώ αυτό έκανα (πριν παντρευτούμε μάλιστα) και αυτό εξακολουθώ να κάνω, μοιραζόμαστε τις δουλειές στο σπίτι (εργαζόμαστε και οι δυο) και τις υποχρεωσεις των παιδιών ΚΑΘΕ μερα απο τη στιγμη που γεννηθηκαν.
αυτο που σου λεει, για το τι προτυπο γυναικας δειχνεις στα παιδια σου ειναι πολυ σημαντικο και αν μη τι αλλο πρεπει να σε ταρακουνησει και να σου δωσει την αφορμη για αλλαγες.
Αναστασία, απλά respect!!!!
Poso swsta milises.... kamia fora thelei pigmi...
Αναστασία σωστότατη. Οι άντρες ειναι σαν μικρά παιδιά (μην πω και χειρότερα).Όπως τους μάθεις ειναι. Και τον έχεις μάθει τελείως λάθος Βάλια. Εχει μάθει να περνάνε όλα απο τα χέρια σου και μονο. Να τον ξεμάθεις! Το συντομότερο. 43 ειναι, έλεος με τι μιζέρια
Να του μιλήσεις πρώτα έξω απο τα δόντια ,όπως τα γράψεις εδώ ... Ενα,δυο,τρία... Αν δεν αλλάξει , εννοείται ότι πρέπει να δεις την ζωή σου με τις κόρες σου ,και να χωρίσεις .. Δεν νομίζω να σου δίνει κάτι η σχέση , περισσότερο δυστυχισμένη σε κάνει..
Υπάρχει καμια πιθανότητα ο άντρας σου να περνάει κατάθλιψη? Δεν ειναι λογικό να έχει μεταλλαχτεί από τα 18 σου που τον γνώρισες σε αυτό το πράγμα που περιγράφεις....Είναι πολύ μικρός για να είναι έτσι (εμένα ο δικός μου είναι 40 και δώστου σεξ, μωρά και δουλειές, θα τα βγάλει πέρα ολα). Δε θέλω να τον δικαιολογήσω, το ενδιαφέρον στον σύντροφο το θεωρώ δεδομένο και το ότι δεν ενδιαφέρεται για τις δικές σου ανάγκες το θεωρώ φάουλ, άλλα μήπως να το έψαχνες από αλλού το θέμα? Κι ειδικά εφόσον δεν υπάρχει κέρατο?
Αν δουλευες θα σου ελεγα σηκω κ φυγε.... στην περιπτωση σου όμως.. .;;;; κουραγιο κοπέλα μου... από τους δικους σου; τιποτα;;;
Χμου...Δε ξέρω και εγώ τι να πω, αλλά από τον τρόπο που γράφεις μου φαίνεσαι ξύπνιο άτομο και καπάτσα, οπότε ό,τι και να αποφασίσεις μάλλον σε καλό θα σου βγεί! Μη χαραμίζεσαι!
Εγώ ειλικρινά δεν καταλαβαίνω ένα πράγμα με εσάς που οι άντρες σας αποφεύγουν το σεξ. Μετά από 1-2-3 δικές σας προσπάθειες που "τρώτε πόρτα" εξακολουθείτε να τους θέλετε; Δεν ξενερώνετε εντελώς; Τώρα στην δική σου περίπτωση βρες τι είναι αυτό που θα μπορέσει να σου δώσει κάποιες στιγμές ευτυχίας, είτε αυτό είναι να τον κερατώσεις ή να ξοδέψεις όλο σου το μισθό σε ρούχα και παπούτσια, ή να πας μια εκδρομή με τα παιδιά σου και κάντο. Η ευτυχία είναι στιγμές, προσπάθησε να ζήσεις όσες περισσότερες μπορείς, μόνο εσύ μπορείς να κάνεις πράγματα για τον εαυτό σου, μην περιμένεις από τους άλλους.
σου βγάζω το καπέλο...τέτοια υπομονή ούτε γάιδαρος ....να χαίρεσαι τα παιδάκια σου τα υπόλοιπα είναι άστα να πάνε....αν δεν "ξυπνήσει" δεν βλέπω φώς.. οι επιλογές δικές σου..
κοπέλα μου αυτά όλα που έγραψες του τα είπες;; ξέρει πως νιώθεις;; αν ναι και συνεχίζει το ίδιο βιολί τότε μακριά του. τα παιδιά σου και εσύ και παράτα τον... κάτι τέτοιοι δεν αλλάζουν... βολεύτηκε με το θύμα (εσένα) και το παίζει τρελλίτσα... εγώ πάντως δεν θα άντεχα. ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ!!!
Μ΄αρέσει ο τρόπος που γράφεις Βάλια. Γέλασα, ειδικά με την μούμια και τον παππού. Σε καταλαβαίνω σε κάποια σημεια του κειμένου σου. Όσο για την ανάγκη σου να του τα φορέσεις εγώ θα σε ρωτήσω: Έχεις χρόνο, διάθεση, κουράγιο για κάτι τέτοιο? Φαντάσου το ήδη φορτωμένο σου πρόγραμμα και κάπου εκεί να πρέπει να χωρέσεις και έναν γκόμενο? Κουράζομαι και μόνο που το σκέφτομαι. Άλλά εαν μπορείς να το κάνεις και έχεις τα ψυχικά αποθέματα μαγκιά σου. Όπως και αν ΄χει με η χωρίς γκόμενο είναι καλοκαίρι ακι εσύ έχεις υποχρέωση στον εαυτό σου να φτιάξεις τη διάθεσή σου.
Poso se katalavaino den mporeis na fantasteis...ta filia mou kai kalo kouragio...
Βαλια μου .. εισαι απίστευτη! Ειναι κριμα η ζωντάνια σου να μην μπορεί να τον ξυπνήσει! Μου θυμίζει τον δικο μου τεμπέλη κ ας ειναι μονο 28..φαντάσου δλδ τι θα μου κανει στα 40? Σε εβαλα στην καρδιά μου κοπελα μου να σαι καλά ! Πες μου οτι μενεις Λουτράκι ή καπου εκεί κοντα ντεεε... ! Φιλιααα
Ταυτίζομαι τόσο πολύ μαζί σου.... εμείς έχουμε ένα παιδί και καθόλου κοινή οικογενειακή ζωή.... να τον απατησω, απλά δεν μου ταιριάζει... αν άνοιγε η γη να με καταπιεί, δεν θα με πείραζε.... το μόνο που με κρατάει είναι ο γιος μου.... ούτε δουλειά, ούτε αξιοπρέπεια πια....
χιλια ευχαριστω κοριτσια μου ολες σας για τον κοπο να με διαβασετε και να μου απαντησετε κιολας.ειναι παρηγορο να ξερεις οτι εστω και καποιος φαινομενικα αγνωστος σε νοιαζεται.
Ριξε ενα.κερμα....κορωνα γραμματα!!!στην κορωνα οτι θες και στα γραμματα παλι κατι που θες και πετα το στον αερα....οση ωρα θα κανει να πεσει κατω θα ξερεις για ποιο απο τα δυο ελπιζεις....ειλικρινα απο οσα εχεις γραψει δεν βρισκω κατι καλυτερο να σου πω!!!!συμφωνω οτι η ζωη ειναι μια....κυνηγησε την!!!!!
Αρχισε να σκαλιζεις μειλ κινητα κλπ...πριν δεις τα κερατα να φυτρωνουν σε σενα...σορυ κ ολας
το εκανα καθοτι και περιεργο πλασμα εκ φυσεως.δεν βρηκα τιποτα υποπτο.οποτε απλα πετυχα τον τελευταιο "σπιτογατο" για να μην το πω αλλιως η' ξερει και κρυβεται απιστευτα καλα.
Μπα ετσι οπως τον περιγραφεις βαριεται που ζει οχι να βρει και γκομενα.Ασε που θα μπανιαριζοταν καθε μερα αν ειχε αλλη οπότε είναι το τελευταίο πράγμα που σου περνάει απο το μυαλό.
όντως.. αν έπαιζε γκόμενα θα ήταν στη τρίχα..όπως λέει και η Δέσποινα θα μπανιαριζόταν κάθε μέρα!!! ίσως απλά παιρνάει κάποια φάση αδιαφορίας απέναντι σε όλα??! Η καθημερινότητα σας, ίσως τα οικονομικά.. ακόμη κ ο,τι οι γονείς του βρίσκονται κάτω απο την ίδια στέγη.. όπως κ να έχει θα πρέπει να τον ταρακουνήσεις λίγο.. φυσικά δεν είναι λύση το να τον απατήσεις αλλά εάν εσύ ξεκινήσεις να βγαίνεις (για να πάρεις κ τα πάνω σου..) να φροντίζεις λίγο περισσότερο τον εαυτό σου,ακόμη κ να του αφήνεις τα παιδιά να τα προσέξει μόνος κ όχι με τα πεθερικά σου (δε θα πάθει απολύτως τίποτα, εξάλλου τα παιδιά είναι κ δικά του δε τα έκανες μόνη σου!) Γνώμη μου.. πρέπει να καταλάβει πως όλη αυτή η βαρεμάρα κ η αδιαφορία απεναντι σου και απεναντι στις κόρες του δε θα σας οδηγήσει πουθενά κ μόνο προβλήματα μπορει να δημιουργήσει.. εάν πάλι δε θέλει να ακούσει κ δεν τον απασχολεί άφησε τον νηστικό, να πάει στη δουλειά με ασιδέρωτα ρούχα κ στο τέλος να μην έχει ούτε ρουχα να φορέσει (αν θέλει καθαρά ας βάλει πλυντήριο) γενικά για ένα διάστημα με την συμπεριφορα σου δείξτου πως εχεις κ αλλα ενδιαφέροντα κ πως δεν περιφέρονται όλα απο γύρω του και φυσικά δωστου να καταλάβει πως δεν είσαι η φιλιππινέζα του!!!!
Αχχχ, εγώ και νηστικό τον άφησα, με τα παιδιά τον άφησα, ασιδέρωτο τον άφησα, και πλυντήριο έβαλε μόνος του και μου το χάλασε, αλλά μυαλό δεν έβαλε.
Κοπελα μου δεν έχω τη λύση του προβλήματος σου θα σου πω όμως κάτι που ίσως σε παρηγορησει.ΈΧΩ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΊΔΙΟ ΠΡΌΒΛΗΜΑ..........Ναι ναι σε νιώθω,είναι λες και τα έχω γράψει εγώ όλα αυτά,με εξαίρεση τα σκηνικά περί εξοχικού και πεθερικων.μόνη σχεδόν σε όλα.και η μούμια που λες ίσως κάποια στιγμή ζωντανέψει...οι άντρες μας ΠΟΤΈ!!!!
ε πες μου οτι μενεις κι εσυ στην μαγευτικη λουτσα και θα εχω βρει το αλλο μου μισο!!!χαχα το ριχνω στην τρελη για να μην αρχισω τα χαπια.δυστηχως δεν ειμαστε οι μονες κατι μου λεει πως υπαρχουν κι αλλες πολλες
Όχι δεν θα φταις κοπελα μου αν του τα φορεσεις!!!ποσο σε καταλαβαινω και σε νιωθω σε καποια πραγματα!η ζωη είναι μικρη...αλλαξε την κ ζησε την!!!
ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΣΑ...ΑΣΤΟ ΣΤΟ ΚΟΜΟΔΙΝΟ ΤΟΥ!ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΝΑ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΤΙΣ ΚΟΡΟΥΛΕΣ ΣΟΥ!
πολυ καλη σκεψη! με αυτον τον τροπο μηπως και "σωσεις" τιποτα! αν δεν παρει χαμπαρι και με αυτο....... αχ τι να πω?
anna μου και να του το αφησω στο κομοδινο ειμαι σιγουρη οτι θα τελειωσει την αναγνωση του μεσα στο επομενο 2μηνο στην καλυτερη μιας και το διαβασμα ειναι ειδος υπνωτικου για εκεινον.2 σειρες και τεζα η τερεζα
Αρχικά γέλασα με τον τρόπο που το γράφεις και μπράβο σου που το διακωμωδείς γιατί αλλιώς δεν βγαίνει! Όμως επειδή πριν χρόνια ήμουν και εγω με έναν τέτοιο άνθρωπο και μάλιστα αυτός 32 εγω 24, 8 χρόνια μόνο διαφορά οχι 13, σου λεω οτι ΔΕΝ πρόκειται να αλλάξει και εσύ θα χάσεις τα ωραιότερα χρόνια της ζωής σου κι αυτός απλά θα βολεύεται όπως κάνει ήδη αφού δεν κάνει τίποτα οπως λες! Άστον λοιπόν να πίνει χαμομήλι και ασε και τα παιδιά στην καλή σου πεθερουλα που αντί να βοηθήσουν έχουν και απαιτήσεις με φαγητά και δεν ξερω και γω τι αλλο και μπαστακωνονται σπίτι σας και κοίταξε τον εαυτό σου! !!Περιποιησουν τον κανε πράγματα που έκανες παλιά με φίλες σου, και αφου σχολάει ο "συνομηλικος" του πεθερου σου στις 14.00 να κατσει με τα παιδιά και να πάρεις το αμαξι λίγο να πας μια βόλτα στα ρεπό σου!και γύρνα και μια φορά αργά να κόψεις αντιδράσεις. Και πιάσε και μίλησε του σοβαρά οτι δεν παντρεύτηκε την μαμα του!!!Εισαι πολύ μικρή για να σε θάψει μέσα σε ενα "τσφο" (μακριά από εδώ!) και μάλιστα με υγρασία! Χαχσ! Κι όχι ΔΕΝ θα φταις καθόλου αν βρεις κάποιον άλλο (ίσως και να είσαι πολύ καλύτερα - δε λέω βέβαια ότι αυτό είναι το σωστό )Όσο για την δουλειά σου πολύ κακώς την άφησες! !!Βρες τρόπο να ξαναμπεις στο χώρο γιατι είναι πολύ ωραίο να δουλεύεις πάνω σε αυτό που αγαπάς! Πάρε αποφάσεις και κοίτα τον εαυτό σου και τα κορίτσια σου γιατί παίρνουν και λάθος πρότυπα ως προς την οικογένεια και τη συμπεριφορά των συζύγων, που μεγαλώνοντας ίσως -εύχομαι όχι - να αντιμετωπισουν τα ιδια. Εύχομαι το καλύτερο για σένα! ΥΓ. Έτσι για την ιστορία να σου πω οτι ο ανθρωπος που ήμουν πριν 7 χρόνια μαζί του στην ίδια κατάσταση με τη δική σου, δεν έχει αλλάξει και εγώ εχω παντρευτεί έναν τρομερό άνθρωπο ακούραστο και με όρεξη για να κανουμε πράγματα, που ακόμα κι οταν βλέπει οτι νυστάζω ή δεν εχω διάθεση και το μονο που θέλω είναι να κοιμηθώ μου λέει "θέλεις να πας να ξεκουραστείς μωράκι μου? Θα ασχοληθώ εγώ με το σπίτι και το μωρό." -το οποίο είναι 2 μηνών μόλις! Κοίτα να ζεις και να ζεις όμορφα! !
Τωρα κανονικά πρεπει να πω κάτι παρήγορο εγω ε???..............αμ δεν το βρίσκω το άτιμο το παρήγορο...............οπότε θα σου πω απλά ¨Να χαίρεσαι τις κούκλες σου και να φροντίσεις τον εαυτό σου με οποίο τροπο μπορείς τέλος πάντων...διότι μια ζωή την έχουμε την ρουφιάνα,ΜΙΑ!¨´