Ειμαι η Μ. μαμα ενος μικρου αγοριου και διαβαζω καιρο τωρα τις μαμαδοιστοριες. Το 75% ειναι μες την κλαψα και την υστερια…. Μανουλες που με το παραμικρο γκρινιαζουν: ο τοκετος χαλια, ο θηλασμος δυσκολος, μπλα-μπλα-μπλα… Σωπα!!!
Κοριτσια, φεραμε στην ζωη καινουριους ανθρωπους, οχι αντικειμενα τα οποια μας ανηκουν… Η ζωη ειναι πλεον δικη τους και ειμαστε υπευθυνες για την φροντιδα και την ανατροφη τους… Εχουμε γινει μυγιαγγιχτες και ολα μας ξυνιζουν… Το θεμα ειναι να ειναι ευτιχισμενα τα παιδια μας με απλους τροπους. Το εχουμε κανει μεσανατολικο!
Οχι δεν γεννησα φυσιολογικα, οχι δεν μπορω να θηλασω, οχι το ενα οχι το αλλο…
Νομιζετε οτι οταν μεγαλωσουν τα παιδια, θα τα νοιαζουν τετοιες λεπτομερειες; Αφηστε τους εγωκεντρισμους και τους εγωισμους και τα χαζα και χαρειτε επιτελους την μητροτητα. Αλλες γυναικες χανουν την ζωη τους πανω στην γεννα και αλλες τα μωρακια τους… Για συνελθετε λιγο και χαλαρωστε!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Δικιο εχεις.... Αλλα τοσο τους κοβει τοσα λενε.... Θα βγαλεις ακρη νομιζεις; Με τιποτα.... Οποτε γελας.... Αν εχεις ορεξη τις τρολαρεις κιολας... Εκει να δεις πως κανουν!!!! :)
Ο καθένας έχει δικαίωμα να εκφράσει ό,τι αισθάνεται εννοείται χωρίς να μειώνει και να προσβάλλει κανέναν, όπως κάνεις εσύ Μ. . Για αυτό άλλωστε δημιουργήθηκαν και τα φόρουμ για τις μαμάδες. Από όλο αυτό το ανούσιο κείμενο που έχεις γράψει, το μόνο που μπορώ να συμπεράνω είναι ότι, όχι μόνο έχεις πολλά απωθημένα, αλλά και ότι εσύ η ίδια ψάχνεις λόγους για να γκρινιάζεις, προσπαθώντας να υποβαθμίσεις ταυτόχρονα άλλες μαμάδες, μήπως και νιώσεις καλύτερα. Εγώ πάντως αυτό εκλαμβάνω από αυτό που διάβασα.
τεσσερα χρονια μου πηρε το ορμονικο να στρωσει και τα δυο περιπου βιωνα την καταθλιψη. δεν κλαφτηκα ουτε μιζεριασα. παλεψα με τα θηρια του εαυτου μου να βγουν παιδι αλλα και ο συζυγος αλλοβητοι απο αυτη την κατασταση που αφορουσε εμενα. αποτελεσμα ευτυχια και ενα παιδι πολυ μα πολυ ισσοροπημενο και σοφο., αν σκεφτουμε την ανισσοροπια που βιωνα. θελω να πω οτι αν αρχιζα την κλαψα να με λυπηθουν μανα πεθερα αντρας κλπ και δεν το παλευα(σημειωση παλευεις με θηρια) σημερα ακομα ετσι θα ημουνα αλλα δεν ξερω τι επιπτωση θα ειχε αυτο σε παιδι και σχεση. μαλλον τωρα θα ημουν μονη. οποτε καλη μου συμφωνω με τι κειμενο σου, οχι κλαψα δε σε βγαζει απο κανενα τελμα. οι μισοι απο το περιβαλλον μου δεν ειχαν καταλαβει τι περνουσα, μπορει να ακουγετε δυσκολο αλλα δεν ειναι ακατορθωτο!!!!!!!!!!!
Πω πω.. Δεν παλευομαστε ώρες ώρες... Κορίτσια χαλαρώστε γενικώς κ αφού εχουμε Δημοκρατία ο καθένας εκφράζεται ελεύθερα χωρίς να προσβάλει.. Αν θέλει κάποια να παραπονεθεί ας το κάνει κ αν κάποια άλλη δεν θέλει να το διαβάσει ας μην το διαβάσει...!!!!! Δύο συμπεράσματα κ.Μ μου.. Αδίκως γκρινιάΖεις ΕΣΥ και δεύτερον.. Συνήθως στο πρώτο μας και συνήθως ζόρικο παιδάκι μας παθαίνουμε ένα κάτι τις , ο πόνος του οποίου μειώνεται αν το εξομολογηθούμε.. Μην το κάνεις θέμα γιατί θα νομίζουμε οτι επειδή εσύ δεν είχες υποστήριξη μας βγάΖεις τα απωθημένα σου!!! Αλλά γενικώς χαλαρώστε κ με γέννες κ με θηλασμούς κανείς δν είναι άξιος να κρίνει κανέναν κ αυτό που κατα βάση έχει σημασία είναι υγιή παιδάκια υγιείς μαμάδες !! Σας φιλώ γλυκά !!
Πιο ανουσιο κειμενο δεν εχω διαβασει εδω μεσα....ε ρε ζορια που τραβαει ο κοσμος.....
Q and A με καλυψες ;-))
Συμφωνώ απόλυτα μαζί σας και το έχω παρατηρήσει και εγώ πολλές φορές. Γκρίνια, γκρίνια, και κλάψα. Ακόμα και για γελοία θέματα. Ο άντρας μου φροντίζει το μωρό με σκοπό να με υποβαθμίσει! Η πεθερά μου και η κουνιάδα μου κοιταχτηκαν μεταξύ τους με νόημα άρα με μισούν ( ασε που δεν με βοηθάνε και οικονομικά, και που θέλουν και ΝΑ ΠΙΑΝΟΥΝ ΤΟ ΜΩΡΟ ΜΟΥ!) Τα καθήκια οι γιατροί μου έκαναν καισαρικη, ενώ όλες οι κυρίες του φόρουμ έλεγαν ότι δεν χρειάζονταν, και μου στέρησαν τη χαρά του τοκετού. Ένας κύριος απείλησε το 3 μηνών μωρό μου, μόνο έγω το εξέλαβα ως απειλή αλλα εγώ ξέρω καλύτερα ! Τέρας! Εμφανίστηκα σε μια τράπεζα έγκυος, όπου είχε 300 θέσεις να καθησω, αλλα όχι, εγώ ήθελα να με εξυπηρετήσουν πρώτη. Πως είπατε, ίσως και να υπήρχαν άλλοι που να έπρεπε να προηγηθούν; Τι με νοιάζει μήπως τους είδα, εγώ χάιδευα την κοιλίτσα μου. Δεν αφήνουν το σύζυγο να παρευρεθεί στον τοκετό! Τώρα πώς θα γεννήσω! Στο παίδων με είχαν και περίμενα , στα εξωτερικά ιατρεία , και αυτοί εξέταζαν τα τσιγγανακια. Ο πεθερος μου, που έχει καρκίνο, και οι μέρες του ειναι μάλλον μετρημένες,ήθελε να πάρει λίγο στα χέρια του το νεογέννητο, παρόλο που έχει τραχειοστομια. Και αν μετά το παιδί το θυμάται και έχει ψυχικό τραύμα; Θηλαςα τρια χρόνια , ξάγρυπνη χάλια, με το μωρό στο κρεβάτι μου. Ο σύζυγος ( ποιος ειπατε;) εντωμεταξύ κοιμόταν στον καναπέ. Γιατι κανείς δεν μου δίνει παράσημο; Χρειάζεται να συνεχίσω; Προφανώς όσες θιχτηκαν θεωρούν ότι για κάποιο λόγο (ξέρουν αυτές), ανήκουν στο 75% , και όχι στο 25%. Τα είπατε πολύ σωστά κ. Μ. Επιτέλους! γιατι
Το γιατι μπήκε μόνο του. Δεν ξέρω γιατι.
Γιατί τόση φλυαρία?? Κάποιος κόσμος έχει θέματα και έρχεται εδώ και τα λέει. So what? Βαριέσαι? Click.. και σε άλλη παραλία!! Συνήθως όσοι δεν έχουν θέματα (που είναι εξίσου πολλοί obviously) δεν έχουν την ανάγκη να πουν κάτι. Γι' αυτό στα site με δημόσιο βήμα συνήθως διαβάζεις μόνο αρνητικά (και αυτός είναι και ο λόγος που δεν πρέπει να συμβουλεύεσαι το internet, ιδίως για ιατρικά θέματα)! Στην τελική τελική δεν αντιλαμβάνονται όλοι το "δύσκολο" και το "εύκολο" με τον ίδιο τρόπο. Οπότε αφήστε τον άλλο να εκφραστεί κι εσείς αν χαλιέστε είπαμε: click και σε άλλη παραλία! That simple.
1. Μιλήσατε ΕΣΕΙΣ για φλυαρία; 2.Το ζήτημα ειναι ακριβώς αυτο:ότι τα παραδείγματα που αναφέρω, και τα οποία, όπως γνωρίζετε, ειναι όλα αληθινά, ( και μάλιστα ειναι και ένα πολύ μικρό δείγμα) αναφέρονται σε περιπτώσεις όπου η γκρίνια είτε αφορούσε ένα ασήμαντο τελείως, αντικειμενικα, θέμα, είτε έδειχνε τρομερό εγωκεντρισμό, είς βάρος άλλων σοβαρών ζητημάτων που είχαν τα αλλα πρόσωπα της αφήγησης. Νομίζω ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει κάποιο "θέμα". Το να κλαιγεςαι όμως στο Ίντερνετ ειναι ζήτημα χαρακτήρα. Τέλος, όχι βέβαια δεν θέλω να σταματήσω να διαβάζω το φόρουμ. Μπορεί να οικτίρω μερικές φορές με κείμενα ανάλογου ύφους, αλλα επιςης έχω κάνει, μ αυτά (όχι όλα) το γέλιο της ζωής μου!
εσυ ακομη ελευθερη κυκλοφορεις? :p
Τα ειπες ολα! Το εγραψα και αλλου, αλλα δεν εγινα αντιληπτη: εδω ο κοσμος καιγεται, η μεση ανατολη υφισταται εναν φρικτο πολεμο ανευ προηγουμενου, συμπολιτες μας ζουν με αντικαταθλιπτικα, καποιοι απο αυτους φουνταρουν απελπισμενοι απο τα παραθυρα, γενικα ο κοσμος βρισκεται σε αναταραχη, και το μονο που ξερουν οι νεες μαμαδες να συζητουν ειναι τα παραπανω. Ο ορισμος της ιδιωτιας.
Δεν γίνεται να συμφωνησω περισσοτερο μαζι σου. Ακριβως; αυτο που περιεγαραψες. Γιναμε μαναδες ,μείναμε εγκυες και θα πρεπει ολοι να χοροπηδανε πισω μας και αν δεν το κανουν ειναι οι χειροτεροι του κοσμου. Το παιδι μας το εξυπνοτερο ,το ομορφοτερο το καλυτεροτερο το πειραξε ενα ασχημο και αγενεστατο παιδακι.....Η δασκαλα ειπε στο παιδι μου σουτ, ειναι πολυ δυσκολο να παω μεχρι το περιπτερο με ενα παιδι και θελω βοηθεια απο 10 ατομα και ενα σωρο κοτσανες. Αλλος κανεις δεν εκανε μονο η Μαρια τον Γιαννη. Ειναι τοσο συντομο το διαστημα που τα παιδια μας ειναι παιδια και χανουμε ολη αυτη την ομορφια με γκρινια , κλαψα μιζερια και αγχος για να δειξουμε στην απεναντι οτι εμεις κουραζομαστε περισσοτερο .Γελοιοτητες..
:-)))))))))))))))))) Yποκλινομαι!!!
Μα πόσο τέλεια περίληψη!!! Respect!!!!
Δεν είναι τυχαίο ότι το φόρουμ αυτό απευθύνεται σε μαμάδες με μικρά παιδιά, γι'αυτό και συνέχεια μιλούν για τοκετούς και θηλασμούς, ό,τι δηλ. απασχολεί μια νέα μαμά. Όταν μεγαλώσουνε τα παιδιά μας, θα μας απασχολούν σίγουρα άλλα πράγματα.Μόνο που αυτά είναι είδος συζήτησης για κάποιο άλλο φόρουμ. Πάντως όσο δύσκολος και να είναι ένας τοκετός ή θηλασμός δεν συγκρίνεται με προβλήματα της εφηβείας και με την απόρριψη που μπορεί να φάει ο γονιός όταν ακούει το παιδί του να του λέει: " ας μη με γεννούσες ,ας πρόσεχες" και άλλα χειρότερα
Και η κλάψα και η υστερία είναι μέσα στο πρόγραμμα, ειδικά όταν δεν είσαι "έμπειρη" μαμά. Πιστεύω οτι μετά τα 2-3 χρόνια όλες ηρεμούμε. Άσε που διαβάζεις υστερία από το 75% επειδή προφανώς αυτές οι κοπέλες έχουν πιο πολύ ανάγκη να πουν τον πόνο τους, γι αυτό και γράφουν. Αρα το οτι εσύ παρατηρείς οτι υπάρχει γενικευμένη γκρίνια και υστερία ΕΔΩ ΜΕΣΑ, δε σημαίνει οτι το 75% όλων των μαμάδων ΕΚΕΙ ΕΞΩ παθαίνει τόσο μεγάλο λαλά.
Συγνώμη, αλλά αν και έχεις δίκιο για την κλάψα (δείτε την καλή πλευρά των πραγμάτων βρε γυναίκες!) το ίδιο κάνεις κι εσύ. Θα φανεί τετριμμένο αλλά πρόσφατα πέρασα μεγάλο λούκι και πηγαίνοντας σε ψυχολόγο (η αλήθεια είναι ότι πήγαινα πιο πολύ γιατί περίμενα να μου πει "σύνελθε, μην τα παίρνεις βαριά) μου είπε ότι είμαι ακόμα μωρομάνα και παίζουν ρόλο και οι ορμόνες...είμαι μανούλα εδώ και 22 μήνες. Ναι συμφωνώ, καλό είναι να μην είμαστε τόσο απαισιόδοξες, αλλά αν δεν τα πεις κάπου που θα σε καταλάβουν ,θα σε ακούσουν, θα σου τα χώσουν, πως θα πάρεις στροφή;
Λοιπόν εγώ θα συμφωνήσω με το ενα σχολιο!μασε τον κόσμο να εκφραστεί!!! Κάποιες από εμάς είμαστε εσωστρεφεις συναισθηματικές ευαιξαπτεςμκαι με το να μιλάμε και να γκρινιάζουμε σε ενα φόρουμ ηρεμούμε και μεγαλώνουμε σωστά τα παιδιά μας! Εσένα δεν σου έδωσε κανένας το δικαίωμα να κρίνεις τα δικαιώματα των άλλων! Δεν σουβαρεσει μην τον διαβάσεις! Δεν σε υποχρεώνει κανένας! Και τα αρκετά και φτάνει πια να τα πεις στον καθρευτη κοιτάζοντας τον εαυτο σου!
Αλλιως τα περιμενουμε και αλλιως ερχονται..ολες μας εχουμε την δικη μας ιστορια..το πιο σημαντικο απο ολα ειναι τα μωρακια μας να ειναι υγιη και οι γονεις τους να ειναι υγιεις για να τα μεγαλωσουν!!
Συγνώμη αλλά εσύ είσαι κριτής των άλλων μαμάδων ; Ο κάθε άνθρωπος βιώνει διαφορετικά τα γεγονότα εχει διαφορετικές αντοχές !!!Εσυ δηλαδή θες να πεις οτι δεν έχεις γκρινιάξει για κάτι (;δυσκολία η πρόβλημα) !!!!!! είσαι δηλ υπεράνω ;Αμφιβάλλω !!!!!!Συνηθως οι άνθρωποι που κάνουν τέτοια σχόλια ειναι πιο περίεργοι, γκρινιάρηδες απο τους άλλους !!!!!!!Γι αυτό πρώτα κρατά την συμβουλή για τον εαυτό σου!!!;Χ Α Λ Α Ρ Ω Σ Ε !!!!!!!!!
Κι εσύ κάνε το ίδιο...χαλάρωσε κι άσε την κάθε μαμά να έχει την δική της άποψη, την δική της ιστορία....αν σε ενοχλεί κάτι μην το διαβάζεις.... άσε τον κάθε άνθρωπο να μοιράζεται την γνώμη του... όλες για αυτό είμαστε εδώ...για να μοιραζόμαστε καλά και κακά, κι ας μην είναι πάντα κοινά.... :)
sumfwnw mazi sou... oute egw gennhsa fusiologika, o giatros mou eipe stis 35 ebdomada oti ta nera mou einai sto katwtero orio kai epidhi o bebis eixe monomeri omfalio lwro eixame kai ena mikro kompo den ginete na gennhsw fusiologika alla oute na perimenoume na mpw sto mhna mou. den to skeftika stigmh eipa nai oti einai kalutero ja to mwro mou.. kai fusika akousa diafora sxoleia ja na me kanoun na niwsw meionektika jati apo thn parea mou kai to soi mas eimai h prwth pou den gennaw fusiologika.. alla tous egrapsa kai tous grafw akoma. ja na pw thn alhtheia mou den eixa skeftei stigmh to toketo eixa toso duskolh egkimosunh pou auto oute pou me aposxolouse.. PREPEI NA HMASTE YPERIFANES POY GINAME MAMADHES DHEN EXEI SYMASIA TO PWS ALLA TO OTI EXOUME AYTA TA MIKRA PLASMATA NA MAS LATREYOUN KAI NA TA LATREYOUME.
Πεστα κοριτσι μου!!!!! Ετσι ακριβως ειναι...... , ειδικα αυτες που δεν ειχαν τον τοκετο των ονειρων τους εχει καταντησει πλεον γραφικο.... νομιζουν πως η γεννηση ενος ανθρωπου ειναι παιχνιδακι... αντι να χαρουν τα μωρα τους μιζεριαζουν συνεχως.... αλλα αυτα συμβαινουν με τα κακομαθημενα κοριτσακια ;)