Η ιστορία μιας μαμάς της καρδιάς!
Η μαμά Δέσποινα είναι μια μαμά της καρδιάς! Η ίδια δεν μπορούσε να αποκτήσει παιδιά. Ο δρόμος της υιοθεσίας φάνταζε δύσβατος, μέχρι που ένα αγγελούδι βρέθηκε στη ζωή της!
ΠΑΡΕΛΘΟΝ
Απο μικρη τρελαινομουν για τα μωρά και τα παιδια και πιστευα οτι θα κάνω μια μεγάλη οικογένεια με πολλα παιδια!! Δεν άργησα ομως να προσγειωθώ ανώμαλα…
Τι να πρωτοθυμηθω; Τα πειράματα ενος γιατρου με κοκτειλ ορμονων σε ενα κοριτσι 15 χρονων; Στον καθηγητη της σχολης μου που τον εμπιστευτηκα και με εστειλε στο πανεπιστημιακο Νοσοκομειο, οχι να με βοηθησε,ι αλλα να «απολαυσω» 20 ειδικευομενους απο πανω μου στον υπερηχο να αλαλάζουν βλεποντας με σαν ενα κομματι κρεας! Να θυμηθω εκεινο το απογευμα που ο γιατρος μου ανακοινωσε οτι δεν μπορω να κάνω παιδια φυσιολογικα παρα με εξωσωματικη με πολλες δυσκολιες, μιας και επρεπε να παρω δανεικο ωάριο!
Βγαίνοντας, εκλαιγα κοιτωντας τις βιτρινες να μη με βλεπουν οι περαστικοι!
Αργότερα αφου είχε περάσει καιρός στην σχεση με τον σημερινο πια συζυγο και ειχαμε αποφασίσει για τον γάμο, έπρεπε να του πω το προβλημα μου, όφειλα να τον ενημερώσω… Θύμαμαι την συνάντηση μας στην Αθήνα που έτρεμα και δεν είχα κουράγιο να το πω. Εφτασα να πάρω το λεωφορείο της επιστροφης και να του το στείλω με.. sms! Ευτυχώς η απάντηση ηταν ρητη οτι δεν εχει πρόβλημα! Σε αυτο το σημειο τον αγάπησα ακόμα πιο πολύ!
Μετά τον γάμο επεξεργαζόμουν στην σκέψη μου την εξωσωματική, αλλα ειλικρινα σας το λεω κάτι με τραβούσε πίσω! 1 βήμα μπρος,10 πίσω που λένε…
Αρχισα να ενημερωνομαι για την υιοθεσία, βρηκα και το forum μας και αποφασισα να ρωτησω τον Σ. αν συμφωνούσε. (σκεφτομουν μια φορα ειπε δεν υπάρχει πρόβλημα, την δευτερη θα με.. βρισει!)
Ενα βράδυ λοιπον προετοιμαζόμουν να ανοιξω κουβέντα να τον ρωτησω και ξαφνικά μου λέει μόνος του «Γιατί δεν προσπαθούμε να υιοθετήσουμε ενα παιδάκι;«
ΚΑΓΚΕΛΟ ΕΓΩ!
Τώρα θα καταλάβατε γιατι αγαπάω τόσο πολυ αυτον τον άντρα!
ΑΓΩΝΑΣ
Ξεκινήσαμε λοιπον το ψάξιμο. Πρωτα απευθηνθήκαμε στο Μητερα. Κάναμε την αίτηση μας την οποία συμπληρώσαμε με πολλή προσοχη (μέχρι την ξαδελφη μου που ειναι ψυχολόγος έβαλα να ελέγξει τις απαντήσεις!)
Παράλληλα εψαχνα παντου. Καποια γνωστη κοινωνική λειτουργος μου ειχε πει για καποιο σωματειο στηριξης εγκυου κ.α. που φαινοντουσαν μηδαμινες οι πιθανότητες… Το έλεγα και σε πολυ κόσμο μηπως και…
Ηρθε και το ραντεβου του Μητερα ενα παγωμένο πρωινο στην αλλο τόσο παγωμένη ατμοσφαιρα του ιδρυματος… Ανούσιες ερωτήσεις και σκωτσέζικο ντους! Και μετα….Αναμονη!!!
ΧΑΡΜΟΣΥΝΑ ΝΕΑ!
Καποιος γνωστος (φίλος, φύλακας και σταλμένος άγγελος για την οικογένεια μας) μας ενημερωσε για μια ανυπαντρη κοπελα (γνωστη της γνωστης) που δεν μπορούσε τελικα να κρατήσει το αγοράκι που γέννησε!
Γέμισα ελπίδες, χαρα αλλα και αγχος, αν τελικα το μετανοιωσει η μητερα.
Πέρασα τις ημέρες των Χριστουγέννων γεμάτη ενταση, εκνευρισμο, αδημονια με αποτέλεσμα Παραμονή Πρωτοχρονιας, πηγαίνοντας στο κέντρο για τα τελευταια ψωνια στεκομουν στις βιτρίνες με τα μωρουδιακα και.. ονειρευομουν!
Μέσα στην παραζάλη βρέθηκα μέσα σε ενα τέτοιο καταστημα με τη χαμογελαστη υπαλληλο να θελει να με εξυπηρετήσει… Αγόρασα φορμάκια και ζιπουνάκια και σκέφτηκα αν τελικα το κρατήσει η μητερα, θα τα χαρίσω… Εφυγα και περπαντωντας γεμάτη σκεψεις, ενιωσα πονοκέφαλο και ξαφνικα αρχισε να πετάγεται σαν συντριβάνι το αίμα απο τη μύτη μου!!
Ξέσπασε ολο εκει!
Με περιμαζεψαν, πηγα στο νοσοκομειο. Εσπασε αγγειο απο την πολλη πίεση, ευτυχως, συμφωνα με τη γνωμη του γιατρου, γιατι μπορει να πάθαινα εγκεφαλικο!
Αρχισε ο γιατρος να με γεμίζει γάζες.. Θυμαμαι το εντρομο προσωπο του συζυγου μου που ηρθε τρεχοντας στο νοσοκομειο, αφου τον ενημερωσα και με είδε σ’ αυτο το χάλι!
Αλλαξα τον χρονο με γαζες στο κρεβάτι και με προσευχες να ερθει αυτο το μωρακι στη ζωη μας…
ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ
Τελικα αφου η βιολογική μητέρα πήρε την απόφαση να μας δωσει το αγοράκι μας για υιοθεσια, έπρεπε να ταξιδεψει απο κάπου μακρια με πλοίο για να έρθει.
Εκείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκα! Σκεφτόμουν το αγγελουδι που ταξιδευε στα ανοιχτα της θάλάσσας για να ερθει στην αγκαλιά μου!
Το πρωι θα βρισκόμασταν εξω απο τον παιδιατρο να γινουν οι απαραιτητες εξετασεις και να προχωρήσουμε στις νομιμες διαδικασιες για την υιοθεσια.
Ετοιμαζομουν προσεχτικα για να ειμαι ομορφη οταν θα με αντικρυζε ο… γιος μου πρωτη φορα!
Φτάσαμε σχεδον ταυτοχρονα. Ειδαμε απεναντι το ταξι που εφτασε. Ανοιξε η πορτα, οπως γυριζει μια σελίδα βιβλιου. Γύριζε η σελίδα της ζωης μου εκεινη τη στιγμη!! Βγηκε η βιολογικη μτερα κρατώντας ενα καθισματάκι-πορτ μπεμπε με μια γαλαζια κουβετουλα που απο μέσα σαλευε το αγγελουδι μου.
Ηταν τελειως σκεπασμενο το προσωπακι λογω κρυου.
Μπηκαμε στην αίθουσα αναμονης. Η μητερα, μια μικρη κοπελιτσα, αδύνατη, ταλαιπωρημενη, την λυπήθηκα!
Την κοίταζα στα ματια.
Ηθελα να της πω αν εχει μετανοιωσει, δεν υπάρχει προβλημα, αλλα δεν εβγαινε λέξη.
Μου χαμογελασε και τραβηξε την κουβερτουλα να δω το μωρο μου και να το πάρω αγκαλια. Με τη πρωτη ματια λατρεψα αυτο το προσωπάκι!
Αφου εγινε ο ελεγχος ειχε μεσημεριασει πια, επρεπε να βρούμε δικηγορο και συμβολαιογράφο, αλλα λόγω που η επομένη ηταν αργια (των Θεοφανειων) είχαν εξαφανιστεί ολοι!
Σκέφτηκα οτι πρέπει να περιμένω ως την μεθεπόμενη για να τον ξαναδω!
Ξαφνικα μου εδωσε η μητερα το πορτ μπεμπε στα χερια, δηλώνοντας οτι δεν μπορει να το κρατησει το μωρο στο ξενοδοχειο, πιο καλα θα ήταν στο σπιτι.
Τον πήραμε και φύγαμε δινοντας ραντεβου με την μητερα για τα διαδικαστικα.
Στο σπίτι δεν ειχα ετοιμασει τίποτα ακομα, οπότε πήγαμε στης αδελφης μου, οπου υπήρχε μωρό και υπήρχαν και όλα τα απαραίτητα.
Λογω εργασιας και εμπειριας απο 3 ανιψιες, ηθελα να τον κανω μπανιο αλλα ετρεμα ολόκληρη. Τον εκανε η θεια και του φορέσαμε αναγκαστικα ροζ ρουχαλάκια της ξαδελφουλας για πρωτη φορά γιατι τα δικα του πλενοντουσαν και στεγνωναν στο στεγνωτηριο!
Γυρισαμε στο σπίτι μας και οι.. τρεις το βράδυ! Ολη η οικογένεια! Αυτο το βράδυ απέκτησε νοημα η λέξη οικογένεια!
ΖΩΗ ΓΕΜΑΤΗ ΧΑΡΑ
…Και να τωρα! Πως πέρασε ο καιρος; Γίναμε 2,5 ετών!
Ο χαχανούλης μου μας άλλαξε τη ζωη και μας σκορπαει χαμόγελα, περπατάει, μας φωναζει, μας δίνει ζωη!
Ειναι ότι πιο πολυτιμότερο εχουμε στον κόσμο και θα προσπαθούμε να είμαστε οι καλύτεροι γονεις για εκεινον, κάτι που θα μας το επιβεβαιώσει μονο εκεινος και η εξελιξη του και οχι καποιο «επισημο» χαρτι αρνητικης απάντησης του Μητέρα!
Εύχομαι σε όλους που περιμένουν ενα παιδάκι να βιώσουν την χαρα που έζησα εγω!
Να ευλογηθουν με ενα αγγελούδι οπως εγω…
Σε ευχαριστω παιδι μου που με κάνεις καλύτερο άνθρωπο!
Μαμά Δεσποινα
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
τι καλη ψυχή εχεις!!! Δάκρυσα
Ειναι η πρωτη φορα που σχολιαζω.Με εκανες να κλαψω.Αξια!!!Μανα δεν σε κανει η γεννα.Σε κανουν ολα τα υπολοιπα.Μπραβο σου ειλικρινα μεσα απο την ψυχη μου.
Έκανες λειτουργημα . Αξίζεις συγχαρητήρια .
Tι να σου γραψω?τι να σου πω?κλαίω...ειναι μεγάλη ευλογία αυτό που κάνατε...
Poso poli se niotho kai sas efxome panta m ygeia!!!!
Πραγματικα συγκινηθηκα παρα πολυ με την ιστορια σου. Επειδη ειμαι και εγω ενα παιδι της καρδιας να ξερεις οτι μανα ειναι αυτη που σε μεγαλωνει, ξενυχταει στο πλαι σου και ολα οσα κανει μια μανα για το παιδι της. Το εμαθα πολυ μικρη.Ευτυχως λιγες μερες πριν μου το που καποιες "κακες γλωσσες" για να δημιουργησουν προβλημα. Να ξερεις οτι παντα καποιος θα υπαρξει να το πει οσα χρονια και αν περασουν και καλυτερα να το μαθει απο σενα. Εχω σχεσεις με τους βιολογικους μου γονεις και τα αδερφια μου γιατι δεν με εδωσαν επειδη δεν με ηθελαν αλλα για να δωσουν χαρα στους γονεις μου που δεν μπορουσαν να κανουν παιδι οντας αγαπημενοι πρωτοθειοι. Δε λεω τους αγαπαω, αλλα κακα τα ψεματα μανα ειναι μονο ΜΙΑ και την λατρευω. Οπως λατρευω και τον μπαμπα μου. Ακομα και αν μου ελεγαν να διαλεξω δεν θα αλλαζα κατι. Λοιπον για να μην σε κουραζω, καλη ανατροφη στο αγγελουδι σου και μπραβο σου.
Μάνα είναι και αυτή που γεννάει και αυτή που μεγαλώνει και στο μυαλό και τη ζωή του παιδιού πρέπει να υπάρχουν και τα δύο...αλλιώς είναι μισό....πάντα του λείπει το βιολογικό, το αίμα ....γι αυτό ποτέ μην κρύψετε από το παιδί σας την αλήθεια (που νοιώθει ήδη)
Mama Despoina, poso se katalavainw.... kai ksanazw ta dika mou ekeino to thlefwnhma... ax ekeino to ena defterolepto sthn zwh sou pou akous oti epitelous, tha gineis mama... alla den to pisteveis... den theleis na to pistepseis apo fovo mhn plhgwtheis kai pali... alla apo mia mikrh akrh tou myalou sou ksespa ksafnika h skepsh... tha ginw mama.... tha exw ena paidaki... ena diko mou paidaki.... kai diwxnei ton fovo kai tis anhsyxies... Kai ekeinh h stigmh pou ena koimismeno aggeloudi anoikse to ena tou mataki na me koitaksei giati ton enoxlhsa otan ton phra agkalia ( 7 hmerwn tote), kai mou esfikse to daxtylo, san na elege ok... edw eimai... xalarwse... Aftes einai oi dyo megales stigmes ths arxhs ths istorias mas me to aggeloudi mas... dyo stigmes pou den tha ksexasw oso zw.... Na sou zhsei to aggeloudi sou! Poso swsta to eipes... Sas dinei zwh opws dinei zwh se emas o dikos mas talibanakos.... Den kaname emeis thearesto ergo... oute swsame mia zwh.... ekeinos mas eswse.... mas ekane apo zevgari oikogeneia, gemise to spiti mas me fwnes kai ta proswpa mas me xara.... Na eiste panta eftyxismenoi!!
PRAGMATIKA ME SYGKINHSE H ISTORIA SOY.KAMIA FORA LEO POSO AXARISTES EINAI OI MANES POY EXOYN PAIDIA K TA KAKOMETAXEIRIZONTE K ALLES GYNAIKES NA UELOYN K NA MH MPOROYN.YOTHETOYN OMOS K AYTO EINAI TO KALO THS ISTORIAS.TO KAKO EINAI ME KAPOIES POY DEN KANANE PAIDIA ALLA OYTE YOTHETOYN DEN KSEROYN OI DYSTIXEIS.....OI MAMADES THS KARDIAS DEN EINAI APLA MAMADES.EINAI FYLAKES AGGELOI GIA AYTA TA PAIDIA.EISAI YPEROXH PROSKYNO!
Αγνωστη φιλη μου ζησαμε τα ιδια ακριβως πραγματα-γεγονοτα μονο που εμας ηρθε 20 δεκεμβριου στο σπιτι μας ο γιος μας.ηταν τα πιο ωραια χριστουγεννα με μπυτζαμες και ενα μωρο.ναι ενα μωρο στην αγκαλια μας που και εμας κοιμοταν σε ροζ καλαθουνα γιατι ηρθε τοσο ξαφνικα.ο θεος να εχει καλα αυτη τη μητερα που με εκανε μητερα!την ευχαριστω για τη ζωη που μου χαρισε.εμεις κοντευουμε τα 3 και αν μπορουσα θα το ξαναεκανα μακαρι να μπορεσουν ολοι οι ανθρωποι που δυσκολευονται να κανουν παιδια να παρουν αυτη την αποφαση...και να ειναι τυχερες να εχουν αντρες σα τους δικους μας.τον γιο μου τον λατρευω και νιωθω οτι τον γεννησα
γλυκιά και τρυφερή μανούλα...πολύ με συγκίνησαν τα λόγια σου!να είσαι ευτυχισμένη με το αγγελούδι σου!μόνο ένα πράγμα θα σου πω αν μου επιτρέπεις...με την άδεια που μου δίνει η δική μου προσωπική ιστορία, όντας κι εγώ ένα παιδί της καρδιάς μα και η ιδιότητα μου ως ψυχολόγου...να του το πεις, να μην το κρύψεις...γύρω στα πέντε λένε είναι η καλύτερη ηλικία γιατί το αφομοιώνει σαν παραμύθι...κι αν ποτέ θελήσει να μάθει να μην του το αρνηθείς...δεν πρόκειται να αλλάξουν τα συναισθήματα του για σένα...θα είσαι πάντα η γλυκιά του τρυφερή μανούλα!να τον χαίρεσαι!να τον βλέπεις πάντα χαμογελαστό...χαχανούλη όπως λες (όπως λεω κι εγώ τα παιδιά μου!) και αν σου τα είπα όλα αυτά είναι για να μην πονέσει από "καλοθελητές" όπως πόνεσα εγώ...σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά, σε θαυμάζω και σου εύχομαι τα καλύτερα!!!
Γνωρίζω και εγώ ανάλογη περίπτωση, μόνο που πρόκειται για κοριτσάκι που σήμερα είναι 9 μηνών. Όπως λένε, σημασία έχει αυτός που μεγαλώνει το παιδί, όχι αυτός που το γεννά, δηλαδή όχι ο γεννήτορας αλλά ο γονιός που είναι εκεί, δίπλα του θέτοντάς το στην κορυφή των προτεραιοτήτων του. Να είστε πάντα καλά και ευτυχισμένοι και οι τρεις σας.
Υποκλεινομαι στο μεγαλείο σας, κλαιγοντας...έτσι για να μη θεωρούμε τα πάντα στη ζωή δεδομένα...μπράβο και στους δυο σας και σε όλες τις οικογένειες καρδιάς!
Ολες εσείς οι μαμάδες της καρδιάς,να είστε πάντα ειλικρινής με τα παιδιά σας.....σε όλα!!!!!!!!!
ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΣ ΒΑΘΙΑ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΙ ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΚΑΛΑ!!!!!!!!!!!
εχω και εγω ενα κοριτσακι 3 ετων το οποιο υιοθετησαμε με το συζυγο μου και μας αλλαξε τη ζωη.καποια στιγμη θα σας διηγηθω και εγω την ιστορια μας.ειμαι πολυ συγκινημενη αυτη τη στιγμη
ΑΝΑΤΡΙΧΙΑΣΑ MAMA DESPOINA ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ Ο ΓΙΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΜΙΑ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ.
ENA MPRABO DEN LEEI TIPOTA AUTO POU KANATE EINAI TELEIO SINXARITIRIA!!!
μαμα δεσποινα ειλικρινα με εκανες να δακρυσω...
κι εγώ συνεχίζω να κλαίω....ένα μεγάλο μπράβο κ στη μαμά Δέσποινα κ στον μπαμπά, θέλει μεγάλη δύναμη ψυχής...να τον χαίρεστε κ να είναι πάντα τόσο τυχερός...
ΕΙΜΑΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΜΙΑ ΜΑΜΑ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ Ο ΣΥΖΥΓΟΣ ΜΟΥ ΕΧΑΣΕ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 30 ΕΤΩΝ ΑΠΟ ΙΑΤΡΙΚΟ ΛΑΘΟΣ.... ΑΦΗΣΕ ΠΙΣΩ ΤΗΣ ΔΥΟ ΑΓΟΡΑΚΙΑ 3,5ΕΤΩΝ ΚΑΙ 9ΜΗΝΩΝ.
ΜΑΡΙΑ ΕΧΩ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ 5 ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΝ ΔΙΚΑ ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟΛΜΗΣΕ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΚΑΙ ΤΟ 6. ΕΣΕΙΣ ΟΙ ΜΑΜΑΔΕΣ ΤΗΣ ΚΑΡΔΙΑΣ ΙΣΩΣ ΑΞΙΖΕΤΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΛΕΞΗ "ΜΑΜΑ" ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ. ΜΠΡΑΒΟ ΣΑΣ
mprabo sou k pali mprabo sou........den exw tipota allo na pw......den mporw mallon!!!!!!
Μια μικρή λέξη με μεγάλη σημασία. Σεβασμός.
Με έκανες να κλάψω...
επειδη τυχαινει να εχουμε και εμεις στην οικογενεια μας τετοιο περιστατικο καταλαβαινω πραγματικα τις αγωνιες σου και τους πονους που περασες μεχρι να κρατησεις στην αγκαλια σου το αγγελουδι σου! Να ειστε παντα καλα και να το καμαρωσεις οπως επιθυμεις....!!!!
Ax xriste mou me ti karia to entose h allh me th karia
ειμαι παιδί και γω της καρδιάς...τους γονείς μου τους λατρευω..το εμαθα..το ξερω..δεν εχει αλλαξει τπτ για μενα..αντιθετα..ειδικα την μητερα μου την λατρευω...η κοιλιά δεν παιζει κανενα ρολο..μονο η καρδια...Να τον καμαρώσεις γαμπρούλη!!!!!!!!!!!!!!
πολύ συγκινητική η ιστορία σου!Τυχαίνει να γνωρίζω κι εγώ ένα ζευγάρι το οποίο είχε ταλαιπωρηθεί πάρα πολύ με εξωσωματικές και πολλές προσπάθειες και μια μέρα στα ξαφνικά τηλεφωνεί μια κυρία (η οποία εργάζεται σε νοσοκομείο και έχει και υψηλή θέση)στον μπαμπά μου (προφανώς πήρε και σε άλλους)να τον ρωτήσει μήπως γνωρίζει κάποιο ζευγάρι που να θέλει να υιοθετήσει μωράκι γιατί θα γεννούσε μια κοπελίτσα και δεν μπορούσε να το κρατήσει και προσπαθούσαν να βρούνε μια οικογένεια απευθείας παρά να το στείλουν σε κάποιο ίδρυμα. Αμέσως σκέφτηκε το συγκεκριμένο ζευγάρι τους ρώτησε αμέσως, χωρίς σκέψη είπαν 'ναι το θέλουμε' και το προλάβαμε!!!!Και μόνο που το σκέφτομαι ανατριχιάζω!!!Πήγε ο πατέρας μου με τη μαμά μου να το πάρουν από το νοσοκομείο και να το πάνε στο νέο του σπίτι για να μη συναντηθούν οι θετοί με τη βιολογική μητέρα. Σήμερα το κοριτσάκι είναι 14 χρονών!Οι υιοθεσίες πρέπει να γίνουν απλές για το καλό και των παιδιών αλλά και των ζευγαριών που θέλουν τόσο πολύ ένα παιδάκι να του δώσουν αγάπη και ζεστασιά!Αντ'αυτού τα κρατάνε χρόνια μέσα στα ιδρύματα και δε βλέπω ποιο είναι το όφελος!!!! Να χαίρεστε το παιδάκι σας και να είναι πάντα γερό!!!
πλανταξα στο κλαμα απο χαρα........Μ Π Ρ Α Β Ο ............σουλα...
Θέλει μεγάλη δύναμη ψυχής η πράξη της υιοθεσίας και σας αξίζουν συγχαρητήρια γι αυτό και ιδιαίτερα στον σύζυγο για διπλή δύναμη στο γεγονός ότι παρέμεινε σύντροφος δίπλα σου παρά το πρόβλημα σου. Νομίζω πως οι άνθρωποι που υιοθετούν είναι δύο φορές γονείς. Προσωπικά αν βρισκόμουν στην ίδια θέση, δεν ξέρω αν θα είχα την δική σας δύναμη, αλλά από ιστορίες που έχω ακούσει θα επέλεγα από μικρό το παιδι να γνωρίζει την πράξ υιοθεσίας πάντα με κατεύθυνση ειδικού. Εύχομαι να αποφασίσετε τα καλύτερα για εσάς και το παιδάκι σας.
ΤΟ ΠΙΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΠΡΑΒΟ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ!
ΣΟΥ ΒΓΑΖΩ ΤΟ ΚΑΠΕΛΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΚΑΝΑ 5 ΧΡΟΝΙΑ ΝΑ ΤΟ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ ΠΟΥ ΤΟ ΛΑΤΡΕΥΩ Η ΖΩΗ ΜΟΥ ΟΛΗ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΑΛΛΑ ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ ΗΡΩΙΔΑ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.
ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ
Γειά σου μαμά Δέσποινα, είμαι μαμά δύο παιδιών, μωράκια είναι ακόμη, ήθελα να σου πω μεγάλο ΜΠΡΑΒΟ!! κι ευχαριστούμε που μοιράστηκες την ιστορία σου. Θα' θελα κάποτε να μπορούσα κι ένα παιδάκι ακόμα να αποκτήσω με υιοθεσία.. Υγεία και χαρά στο σπίτι σου εύχομαι.
Μακάρι όλα τα παιδάκια που για κάποιο λόγο δεν έχουν γονείς να μπορούν να μπαίνουν σε οικογένειες σαν τη δική σας! Ενα μεγάλο μπράβο και πολλές ευχές για καλή χρονιά!
Καλημέρα και χρόνια πολλα! Να τον χαιρεσαι το αγορακι σου! Να σε ρωτησω κατι; Παντα σε κατι τετοιες ιστορίες είχα κάποιες απορίες.. Σκοπεύεις να του το πεις ότι τον υιοθέτησες; Δε φοβάσαι μην έρθει η βιολογική του μητέρα να τον ψαξει και σας δημιουργησει πρόβλημα; Ουφφφ.. εμενα μου φαινεται βουνο αυτες οι σκέψεις..
Σε όλες τις μαμάδες της καρδιάς αξίζει ένα μεγάλο μπράβο!!!!Δίνεται τόση αγάπη και λατρεία σε παιδιά που κάποιοι θέλησαΝ να μην έχουν στη ζωή τους...Δεν υπάρχει πιο θεάρεστη πράξη από το να υιοθετήσεις ένα παιδάκι και είναι πολύ άσχημο που τα ιδρύματα κάνουν τόσο δύσκολες τις υιοθεσίες...Σου εύχομαι να είσαι γερή και να χαίρεσαι το αγοράκι σου!!ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ.....
ειμαι και εγω παιδι της καρδιας...η ψυχη σας κρυβει ενα απεραντο μεγαλειο...η αγαπη που θα παρει ο γιος σου απο εσας εχει κατι το μοναδικο,το διαφορετικο..να ειστε παντα γεροι και δυνατοι να καμαρωσετε το αγγελουδι σας ποως επιθυμειτε!!!
η γιαγια μου( μητερα της μαμας μου) ενα προσωπο μοναδικο ηταν υιοθετημενη.Αν και ποτε δεν γνωρισα την προγιαγια μου την αγαπω παρα πολυ που αγαπησε και προσφερε ολη την ζωη της στην γιαγια μου.Ειμαι μητερα ενος αγοριου και ειλικρινα επιθυμω να υιοθετησω (μακαρι θεε μου) . Δεν ειναι σωστο να περνουν τα χρονια και ολα αυτα τα παιδια να μενουν χωρις γονεις μεγαλωνοντας σε ιδρυματα.
και εμένα η μητέρα μου είναι μαμά της καρδιάς. Και πλεον και γιαγιά.... και βρηκα τους βιολογικούς μου γονείς, και τις υπόλοιπες αδερφές μου. Κατι που την τρόμαζε. Και το φοβόταν. Με πήρε από ωρών. Και με πήγε όπως λες και εσύ, στην αδερφή της που είχε ήδη 2, γιατί δεν ήξερε ούτε πως να με κρατήσει. Να τον προσέχεις και να τον αγαπάς τον γιο σου. Γιατί μονο αγάπη χρειάζεται
Δεν ειχε τυχει να διαβασω αυτη την ιστορια το καλοκαιρι λογω διακοπων. Μαμα Δεσποινα με συγκινησες πολυ σημερα. Μπραβο σε εσενα και τον ανδρα σου! Παντα πιστευα οτι οι ανθρωποι που υιοθετουν παιδια κανουν διπλο καλο, διοτι καλυπτουν την προσωπικη τους αναγκη να γινουν γονεις, παραλληλα ομως "βοηθουν" ενα παιδι να μεγαλωσει καλυτερα. Καλες γιορτες και καλη χρονια να εχετε, με υγεια.
...................................συγχαρητηρια γλυκεια μανουλα!:)
απλα ανατριχιασα!!!Να ειστε παντα ευτυχισμενοι!
kai emena i mama mou einai mia uperoxi mitera tis kardias san esena.. sas eyxaristoume pou uparxete..pou uparxoun oi psixes sas.. kai as mi se ksero,se agapo kai esena :) otan o kouklos sou megalosei na tou peis pos mia kopela tyxeri san ekeinon eipe oti eisai to pio tyxero agori tou kosmou..
Μαμά Δέσποινα πόσο σε καταλαβαίνω!!είμαι και γω μαμά της καρδιάς σαν εσένα.Δεν θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που κράτησα την πριγκήπισσα μου αγκαλιά.Ετρεμα τόσο πολύ που φοβόμουνα ότι θα μου πέσει από τα χέρια.Ηταν πριν 10 μηνες, ένα τοσοδούλι πλασματάκι που αναζητούσε στοργή και αγάπη.Νιώθω τόσο τυχερή και ευχαριστώ τον Θεό καθε μέρα που μας την εφερε στη ζωή μας.Είναι ότι πολυτιμότερο έχουμε στη ζωή μας.Να μας ζήσουν τα μωράκια μας, να μαστε καλά να τα μεγαλώνουμε, να τα φροντίζουμε και να τα αγαπάμε
η ιστορία σας ξεπερνά μακράν όλες τις ιστορίες τοκετού που έχω διαβάσει εδώ μέσα. πιστέυω ακράδαντα ότι μάνα είναι αυτή που μεγαλώνει το παιδί. αυτή που το μαθαίνει τη ζωή και όχι αυτή που του δίνει τη ζωή... Μόλις γυρίζεις σπίτι από το μαιευτήριο αρχίζουν όλα...και ξεκινάει το μακρύ ταξίδι της μητρότητας. πιστεύω ότι είστε ευλογημένη οικογένεια. η αγάπη σας φέρνει την ευτυχία στην οικογένεια σας. και ο γιός σας είναι πολύ τυχερό παιδάκι που σας έχει. μαΜαρία
Έχω ένα αγοράκι το οποίο συνέλαβα και γέννησα φυσιολογικά (χωρίς επισκληρίδιο). Ηταν υπέροχη εμπειρία την οποία θα ήθελα να ξαναζήσω όσες περισσότερες φορές μπορώ. Όμως ούτε η εγκυμοσύνη ούτε ο τοκετός συγκρίνονται μπροστά στο μεγαλείο της ανάθρεψης ενός παιδιού. Αυτό όμως δεν το ήξερα προτού το ζήσω...
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΔΕΣΠΟΙΝΑ,ΜΕ ΣΙΓΚΙΝΗΣΕΣ ΜΕ ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΕΡΑΣΕΣ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΟΥ.ΕΓΩ ΕΧΩ 4 ΠΑΙΔΑΚΙΑ.ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑ ΜΗΤΕΡΑ ΕΓΙΝΑ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ Ο ΠΡΩΤΟΤΟΚΟΣ ΜΟΥ,ΠΟΛΥ ΣΟΦΗ Η ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΣΟΥ.
ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ ΝΑ ΠΩ................ ΣΥΓΚΙΝΗΘΗΚΑ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑς ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ.Η ΥΙΟΘΕΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΘΕΑΡΕΣΤΗ ΠΡΑΞΗ ΚΑΙ ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΗΤΑΝ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ.ΜΑ ΣΑς ΕΧΕΙ Ο ΘΕΟς ΟΛΟΥς ΚΑΛΑ.
Χίλια μπράβο! Δεν μπορω να γράψω κάτι άλλο... Δεν βλέπω από τα δάκρυα...
Μπράβο σας. Να είστε πάντα γεροί και να χαίρεστε το αγγελούδι σας.
Σε κατι τέτοιες περιπτώσεις χαίρομαι που κοριτσια ανηλικα ή απλά ανυμπορα να μεγαλωσουν το παιδι τους, δίνουν τη ευκαιρια σε ενα ζευγαρι να γινουν γονεις, και δεν κάνουν έκτρωση! Να σας ζησει ο κανακαρης σας, ειμαι σιγουρη οτι θα μεγαλωσει με περισή αγάπη!! Πολλα φιλιά!!!
Να είστε πΑντα γεμάτοι υγεια για να χαίρεστε την φοβερή οικογένεια σας!!!χίλια μπράβο κ ευχαριστούμε που μοιραστηκες την ιστορία σου!!!
Εχω πρώτο ξάδερφο υιοθετημένο και ο άντρας μου έχει επίσης πρώτη ξαδέρφη υιοθετημένη.Τους λατρέυουμε εξίσου με τα υπόλοιπα ξαδέρφια.Μας λατρεύουν και αυτοί.Μάνα είναι αυτή που μεγαλώνει ,αυτή θα δώσει όλες τις αρχές και τα εφόδια στο παιδί.Και το παιδί ανταποδίδει.Και η αγάπη είναι αμφίδρομη.Δεν είναι ούτε ταμπού ,ούτε κάτι κακό απλά είναι ευλογία και για τις 2 πλευρές.
Να είστε κ οι τρεις πάντα γεροί κ ευτυχισμένοι!! Κ το παιδάκι σας είναι τυχερό που σας ΄χει γονείς!!
Ενα Μ Ε Γ Α Λ Ο Μ Π Ρ Α Β Ο σ ε σένα και στον άντρα σου ,να σας ζήσει και ο μικρούλης σας.Σας εύχομαι με όλη την καρδιά μου κάθε ευτυχία.
Υπέροχο κείμενο απο μια υπέροχη Μητέρα !!! Και να που για ακομη μια φορα η ζωη μας αποδεικνυει πως Μανα δεν είναι παντα μόνο αυτη που γεννα.... Αξια συγχαρητηρίων η Μαμα Δεσποινα...Η Παναγία σε βοηθησε και σου χάρισε την ελπιδα !! Να είσαστε καλα όλοι και να χαιρεσαι την οικογένεια σου !! Παντα χαρες σας ευχομαι <3
Η πιο συγκλονιστικη ιστορια απο ολες οσες εχω διαβασει εδω.... μακραν! Αδυνατο να μην δακρυσει κανεις.....Υποκλινομαι στην πιο αληθινη εκφραση της μητροτητας,την αναγκη να προσφερεις την αγαπη σου και να δωσεις τη ζωη σου για την την ανατροφη και την προστασια ενος παιδιου..(κι ας μην εχει το χρωμα των ματιων σου ή το σχημα των χειλιων του αντρα σου...) Αν και εγινα μαμα μετα απο εγκυμοσυνη(που δεν προγραμματισα) δεν παυει να σιγοκαιει μεσα μου η επιθυμια να παρω ενα παιδακι που εχει αναγκη απο οικογενεια, γιατι πιστευω οτι ειναι πολυ πιο σημαντικο να γλιτωνεις ενα παιδακι, που δεν επελεξε την μοιρα του, απο ενα αβεβαιο μελλον, παρα να προσπαθεις ξανα και ξανα με το ζορι να φερεις ακομα ενα παιδι στον κοσμο. Αυτη ηταν παντα η επιθυμια μου! Και ευτυχως η τυχη μου ηταν τοσο μεγαλη ωστε να εχω κι εγω εναν αντρα σαν το δικο σου! Να συμφωνει δηλαδη κι αυτος με την ιδεα! Ελπιζω να τα καταφερω κι εγω καποια στιγμη και να νιωσω το μεγαλειο αυτης της πραξης...... και παλι υποκλινομαι.....
Γονιός δεν είναι κάποιος μόνο επειδή γεννάει ένα μωρό, είναι αυτος που το στηριζεί για όλη του την ζωή. Συγχαρητηρία Δέσπινα νομίζω δεν ήταν τυχαία η επιλογή σου να μήν μπεις στην διαδικασία για εξωσωματική!!!!!!!
se euxaristoume despoina pou mas thumizeis ti shmainei na eisai anthrwpos k emeis twra prospathoume gia paidaki k eimaste kapws alla an den mporesoume yparxei k allos dromos
Κι εγω κλαιω..... Και εγω RESPECT! Δε μου βγαινουν αλλα λογια!!!! Συγχαρητηρια! Και σε εσας και στη βιολογικη μαμα και χιλιες ευχες στο μικρο αγγελουδι για οτι καλυτερο στη ζωη του!!!!!
να το χαιρόσαστε το παλικάρι σας, να είσαστε πάντα ευτυχισμένοι και δυνατοί! πολλά πολλά φιλάκια!
RESPECT :¨-)
Νομιζω ειναι απο τις πιο συγκινητικες ιστοριες!!! Θαυμασα την Δεσποινα και τον αντρα της!!!! να ειστε παντα καλα και αγαπημενοι!!!
Παρόλο που είμαι έγκυος, πιστεύω ακράδαντα ότι η υιοθεσία είναι το πιο όμορφο πράγμα που μπορεί κανείς να κάνει αν δεν μπορεί να κάνει παιδάκι... Σίγουρα η ανάγκη ενός βιολογικού παιδιού είναι μεγάλη για μια γυναίκα, αλλά υπάρχει κάτι πιό όμορφο από το να υιοθετείς ένα μωράκι που κατά ένα μεγάλο ποσοστό θα εγκαταλειφθεί σε κάποιο ίδρυμα? Εξάλλου, γονέας δεν γίνεται όποιος γεννάει ένα παιδί, αλλά όποιος είναι εκεί, στα δύσκολα και στα εύκολα, στην μάθηση και στο παιχνίδι, όποιος καρδιοχτυπά και ανησυχεί για το αν πέσει ο πυρετός και αν έφαγε όλο του το φαγητό! Για την υπέροχη αυτή πράξη σας, ανταμειφθήκατε με μια ζωή γεμάτη χαμόγελα και όμορφες στιγμές! Μακάρι να μπορέσετε να αποκτήσετε ακόμα ένα παιδάκι για να έχει αδερφάκι ο ήλιος σας! Μπράβο και πάλι μπράβο σας!
.............απλά κλαίω μόνο αυτό μπορώ να πω αυτήν την στιγμή και νομίζω ολιβια πως δεν είσαι η μόνη που έκλαψες αλλά και όλες όσες το διαβάσαμε!! Μπράβο στην κοπέλα για την υπομονή και την δύναμη της!!! Να το χαίρεσαι το παιδάκι σου!!!!