Η μέρα που η κόρη μου χάρισε τα μαλλιά της
Πριν ενα χρόνο έψαχνα να δω τι θα μπορούσα να κάνω με της κόρης μου τα μαλλιά. Μιας που ήθελε να τα κόψει (βέβαια μια ήθελε, μια δεν ήθελε ) έλεγα μήπως να τα κάνω exte ή κάτι άλλο… Βρέθηκα μπροστά στο www.littleprincesses.org.uk και το σκεφτομουν… Η ίδια είμαι δοτης αίματος, αιμοπεταλίων, μυελου των οστών…
Φυσικά πρώτα πρώτα έψαξα αν υπάρχει κάτι ανάλογο στην Ελλάδα. Ναι καλά, οι μόνοι που ενδιαφέρθηκαν και μου είπαν ότι κάποια στιγμή θα το κοιτάξουν ηταν από μεγάλο νοσοκομείο καρκινοπαθουντων παιδιών… Δεν θέλω να επεκταθώ…
Έφτασε η μέρα και λόγω μια προσωπικής απώλειας, έκοψε σήμερα τα μαλακια της και τα στέλνουμε με μεγάλη χαρά για να φτιαχτεί παιδική περούκα για κάποιο παιδάκι που ίσως την χρειαζεται!
Ευχομαι ολόψυχα να φτασει η μερα που δεν θα χρειαστει ποτέ ξανά να περάσει παιδάκι τέτοια αρρώστια…
Καμία μανούλα να μην χάσει το παιδί της… Ειναι πολυ δύσκολο, ειναι αβάσταχτο….
μαμά Ε.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Ποσο αλήθεια !!!!!!
Μου θύμισες το στίχο του Ρίτσου: "Άλλη χαρά δεν είναι πιο μεγάλη απ'τη χαρά που δίνεις"...
Τη γλυκα λόγια ποσο τρυφερες ηστε σας αγαπώ ..... Ευχομαι ακόμα μια φορά υγεία υγεια για όλους!!!!!!!!!!
Χίλια μπράβο για την κίνησή σας και πολύ καλά έκανες που το μοιράστηκες μαζί μας! Είναι πράγματα που αξίζουν να μαθαίνονται.
συγχαρητηρια!!!!
Πραγματικά μπράβο!!! Ελπίζω το κοριτσάκι σας να κατάλαβε πόσο καλό ήταν αυτό που έκανε (ανάλογα και με την ηλικία πάντα), γιατί το συναίσθημα της καλοσύνης και της γεναιοδωρίας για ένα πραγματικά καλό σκοπό είναι το πιο γλυκό συναίσθημα!!
Ολόγλυκη χειρονομία μπράβο στη γενναιόδωρη κουκλίτσα!
Να πω την αλήθεια τα μακριά γερά μαλλια ειναι το απωθημένο μου από μικρή .......καταφεραμε να μακρινούν της κόρης μου πολυ το ήθελε και εκείνη βέβαια και τα θαύμαζα έμαθα να της πλέκω τα μαλλακια της με διάφορους τρόπους και τα χαιρόμαστε και οι δυο, μας κούρασαν βέβαια γιατί θέλουν πολυ φροντίδα πολυ όμως και υπομονή και από το παιδί και από την μαμά της έλεγα λοιπόν από πέρσι να τα κόψουμε λίγο αλλά ηταν ανένδοτη ώσπου ......μια μέρα πριν κανένα χρόνο γνωρίσαμε ενα κοριτσάκι 2χρονια πιο μεγάλο από την κόρη μου με καρκίνο........ Το πρώτο πράγμα που της είπε όταν την είδε ηταν ότι όταν γίνω καλά έτσι σαν τα δικά σου θέλω να γίνουν τα μαλλια μου .....ένταξη καταλαβενεται τη ακολούθησε .....συζητήσεις των συζητήσεων και πως και γιατί και τη μπορούμε να κάνουνε εμείς γιαυτο.....έτσι λοιπόν άρχισα να ψάχνω είχα δει σχετικό post με ανάλογο περιστατικό και άρχισα να το ψάχνω ..... Δεν ηταν και απόλυτα διαθέσιμη η κόρη μου και δεν ήθελα να την πιέσω για τίποτα αυτά τα πράγματα έρχονται φυσιολογικά μόνα τους .....βέβαια στην περίπτωση μας ενα άσχημο γεγονός μας ξανά ξύπνησε την επιθυμία και χωρίς δεύτερη σκέψη αφού το ζήτησε Μονή της το βάλαμε μπρος....Ηταν ενα ελάχιστο δείγμα προσφοράς ευχομαι μέσα από την καρδιά μου να μην πόνεσει ποτέ ξανά κανένα παιδάκι καμία μανούλα ....και σας σας ευχαριστω μέσα από την καρδιά μου για τα καλά σας λόγια Εφη μου της το έδωσα αύριο θα της το δώσεις και εσύ !!!!!!!
Τι διαδικασία πρέπει να κολουθήσει κάποιος για να κάνει κάτι ανάλογο;Με ποιόν πρέπει να έρθει σε επικοινωνία;
Μπράβο σου μαμα Ε.!!ειναι πολυ όμορφο να βοηθάμε τους συνανθρώπους μας και να μαθαίνουμε και στα παιδια μας τη σημασία της προσφοράς!ειμαι κ γω εθελοντρια δοτης μυελου των οστών κ γενικά δίνω πράγματα κ χρηματα(οταν μπορω) σε οργανισμούς κ οικογένειες που τα χρειάζονται!θα μάθω σίγουρα και στο γιο μου να προσφέρει οταν μεγαλώσει λίγο!να χαίρεσαι το κοριτσάκι σου!!μπράβο σου και πάλι!!
κορη της μαμας Ε.εισαι ενας θαυμασιος ανθρωπος και σου ευχομαι ολοψυχα να μεινεις ετσι!
Συγχαρητήρια μαμά Ε., σε ένα και στο υπέροχο κοριτσάκι σου! Χάρη σε εκείνη κάποιο παιδάκι που περνάει δύσκολα θα χαμογελάσει!!! Δώσε της ενα μεγάλο φιλί από εμένα. Μακάρι κι αλλες μαμάδες να ακολουθήσουν το παράδειγμά σας!!!
Μπραβο της και μπραβο και σε εσενα που μαθαινεις το παιδι σου πως να δειχνει εμπρακτα το ποσο νοιαζεται για τον συνανθρωπο.Πραγματικα συγκινηθηκα-μπραβο και παλι μπραβο .Φωναξα και τις δικες μου τις κορακλες να διαβασουν τι εκανε η κορη σου .Σε ευχαριστω που το μοιραστηκες μαζι μας ηταν ενα θαυμασιο παραδειγμα για τα παιδια μας αλλα κυριως για εμας που τα μεγαλωνουμε πως μπορουμε να τα διδαξουμε με απλο και αμεσο τροπο να νοιαζονται για τον συνανθρωπο