Βγαίναμε 2 εβδομάδες και παρόλες τις βόλτες μας ημασταν συγκρατημένοι.. Και μαγικα ένα βράδυ το πιο γλυκό φιλί άγγιξε τα χείλη μου!

Έχετε ζήσει ποτέ 3 χρόνια με κάποιον δίχως ποτέ να τσακωθείτε; Αυτο ζουσαμε… αγαπη, ειλικρινια, συντροφικότητα… Ταξίδια και όμορφες παρέες. Και πολλή πολλή αγάπη! Και όμως δε ζήσαμε μαζί αμέσως! Έπειτα από 1,5 χρόνο μετακόμισε σπίτι μου, ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ, εκεί που η συμβίωση αποδείχτηκε τόσο διασκεδαστική! Στηρίζοντας ο ένας τον άλλο σε επιπλέον σπουδές, σε εργασιακές αναποδιές, σε ρίσκου επιλογές!!! Γιατί όταν και οι 2 εγκαταλείψαμε τις πρωινές μας σίγουρες τοτε δουλειες (σε τράπεζα και οι 2 μας)  δε λιγοψυχήσαμε. Γιατί όταν αποφάσισα να προχωρήσω στη δική μου σχολή χορού δε με απέτρεψε. Γιατί όταν του ζήτησα να περιμένει λίγο που δεν ήμουν ετοιμη για παιδί με ακουσε. Και γιατί καθημερινά που χρειαζεται να κάνω υπομονή που είναι τόσο αφοσιωμένος στην έρευνα του διδακτορικού του δε γκρινιάζω…

Λίγο καιρό μετά, και πρεπει να σας πω ότι βρισκομενοι και οι 2 σε ενα αεροπλανο που οδηγούσε εκεινος (δέ σάς είπα ότι είναι και ερασιτέχνης πιλότος!) ΜΟΥ ΕΚΑΝΕ ΠΡΟΤΑΣΗ ΓΑΜΟΥ ΣΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ! Τον Ιούλιο του 2013 η αγάπη μας επισφραγίστηκε με ένα μεγάλο γαμήλιο πάρτυ!

Εύχομαι όλες οι γυναίκες του κόσμου να έχουν την ίδια αγάπη, ασφάλεια, συντροφικότητα, στήριγμα που νοιώθω…. δεν ξέρω αν είμαι τυχερή, ξέρω ότι αυτό που ζω είναι σπάνιο… και θυμάμαι τη γιαγιά μου που φεύγοντας από τη ζωη μου μου είπε.. «σου ευχομαι να βρεις ένα σύντροφο οπως εγώ τον παππου σου. Γιατί παιδί μου εμείς μείναμε ερωτευμένοι ΜΕΧΡΙ ΤΕΛΟΥΣ«!