O Αρχέλαος έγινε 33 μηνών!

Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να χαμογελά μια μαμά… Λόγοι που δίκαια της δίνουν τον τίτλο «χαζομαμά», μα ταυτόχρονα της δίνουν θάρρος και ελπίδα, την κάνουν να φορά αόρατα ροζ γυαλιά και να αντιμετωπίζει την ευθύνη του να μεγαλώνεις παιδιά με περισσότερη αισιοδοξία!

Μερικοί από τους προσωπικούς μου λόγους είναι:

οι μακριές βλεφαρίδες του Αρχέλαου

το σώμα του που αν και τοσοδούλι αρχίζει ήδη να μοιάζει… αντρικό… Σαν ένας άντρας σε μικρογραφια μοιάζει ο γιος μου όταν τον κοιτώ από μακριά

το απροσδιόριστο χρώμα των ματιών του

τα γελάκια του, τόσο γάργαρα και τόσο γλυκά

όλα αυτά που λέει το στόμα του… Και Θεε μου, πόσα λέει! Όλα μοιάζει να τα ξέρει το μικρό, σοφό παιδάκι μου!

η γενναιοδωρία του. Ένα σοκολατάκι για μένα, ένα για εσένα, ένα για την Αθηνά, μαμά!

ο τροπος που παίζει στην παραλία, μιλώντας σιγανά στον εαυτό του και δίνοντας του τον ρόλο του πειρατή. Του γενναίου πειρατή!

τα φιλιά του…

τα «Μαμά, σε λατρεύω!» του

το φρατζακι του που ποτέ δεν στρώνει σωστά

οι πατούσες του, σαν ζεστά ψωμάκια που μόλις βγήκαν από τον φούρνο

ο τρόπος που αποκοιμιέται στα πέντε λεπτά που είναι στο αυτοκίνητο

οι στιλιστικές προτάσεις του προς εμένα και την αδερφή του

οι μικροί… ψυχαναγκασμοί του που από την μια με κάνουν και γελώ, από την άλλη να εύχομαι να μην τους διατηρήσει μέχρι την ενηλικίωση (βλέπε «άμμος στα πόδια, ιουυυυυυυ!»)

ο τρόπος που τραγουδάει… Αυτή η φωνούλα του… Αχ!

το μυτάκι του!

ο τρόπος που προσπαθεί να μιλήσει αγγλικά

το τεράστιο χαμόγελό του….

Αυτό το αγοράκι είναι πέρα από κάθε μου όνειρο… Και είναι ο γιος μου! 🙂