ειμαι κι εγω μια μελλοντική μανούλα που δυστυχώς τέσσερις μήνες τωρα δεν εχω χέρι την εγκυμοσύνη μου. Αλλιως τα είχα φανταστεί αλλα τα χαστούκια έρχονται το ένα πίσω από το άλλο…
Απολυομαι από τη δουλεια ενώ στην αρχή μου είχαν πει ότι θα συνέχιζα κανονικότατα, η δουλεια του συζύγου μου από το κακό στο χειρότερο, εγω να μην μπορώ να κοιτάξω για δουλεια λόγω της κατάστασης μου κι ο άντρας μου στον…. κόσμο του!! Να κατεβάζει μούτρα κι εγω να ειμαι η μόνη που ανησυχώ για το τι θα κάνουμε. Εχουμε απομακρυνθεί παρά πολυ και δυστυχώς η ψυχολογία μου ειναι χάλια και φοβάμαι ότι κανω κακό και στο παιδί…
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Ναι βρε κορίτσια κάτι τέτοιο ήξερα κ εγώ!! Αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο κοπέλα μου βουρ στην επιθεώρηση εργασίας ακόμα κ αν έχει περάσει καιρός (που φαντάζομαι ότι δεν θα είναι κ πολύς) να μάθεις τι ισχύει ακριβώς κ να γίνει ότι πρέπει να γίνει για να πάρεις ότι δικαιούσαι.
Καταλαβαίνω ότι περνάς δύσκολα αλλά αυτήν την στιγμή προτεραιοτητα σου είναι το μωράκι στην κοιλίτσα σου κ εσύ η ίίδια! Γθ' αυτό προσπάθησε λίγο να ηρεμήσεις. Με την δουλειά σου ότι έγινε έγινε, αυτό τώρα δεν αλλάζει (βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο είναι νόμιμο να απολύσουν μια έγκυο, σίγουρα ξέρω ότι δεν μπορούν να απολύσουν μια μάνα μετά την γέννα για έναν χρόνο, για πριν δεν ξέρω κ δεν ξέρω αν έχουν αλλάξει τα δεδομένα τώρα στην φάση που βρίσκεται η Ελλάδα). Οπότε προσπάθησε με το μαλακό να μιλήσεις στον άντρα σου. Προφανώς κ αυτός περνάει δύσκολα. Όπως είπες η δουλειά του δεν πηγαίνει πολύ καλά κ αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα κ κάτι που τον στεναχωρεί πολύ. Όπως επίσης σύντομα θα γίνει πατέρας για πρώτη φορά κ αυτό είναι μια μεγάλη αλλαγή για τον άντρα. Είναι μεγάλη αλλαγή κ για εμάς τις γυναίκες σαφώς, αλλά είναι κάτι που είναι στην φύση μας κ καθώς μεγαλώνουμε προετοιμαζομαστε σιγά σιγά για αυτήν την αλλαγή κ την δεχόμαστε πιο εύκολα. Για τον άντρα όμως είναι διαφορετικά. Έχει αρχίσει να νιώθει την ευθύνη που κουβαλάει ένας πατέρας, ότι αυτός θα είναι ο κουβαλητης στην οικογένεια (ειδικά τώρα που δεν έχεις δουλειά κ για όσο δεν θα έχεις), ότι μια ζωή θα εξαρτάται επάνω του κ επειδή προφανώς (έτσι θεωρώ τουλάχιστον) είναι υπεύθυνος άντρας κ σύζυγος τον έχει πιάσει άγχος μήπως δεν μπορεί να σας προσφέρει την ζωή που αξίζετε κ που ο ίδιος θέλει να σας προσφέρει. Γι' αυτό μην τον αδικείς κ μην υποθέτεις ότι είναι αδιάφορος επειδή δεν τον νοιάζει. Εγώ νομίζω το ακριβώς αντίθετο, ότι νοιάζεται πολύ κ στεναχωριεται που ενώ αλλιώς ονειρευόταν την ζωή του μαζί σου ή ζωή τελικά τα έφερε αλλιώς. Έχε υπομονή μαζί του κ δώσε του λίγο χρόνο κ μην τον πιέζεις πολύ. Προσπάθησε να του μιλήσεις, βασικά να τον κάνεις να σου μιλήσει, να σου ανοιχτεί, να βγάλει κάποια πράγματα από μέσα του. Δείξε του ότι θα είσαι δίπλα του κ θα τον στηρίζεις, ότι κ με λίγα θα τα καταφέρετε αρκεί να είστε ενωμένοι κ αγαπημένοι. Ρώτα τον πως εσύ μπορείς να τον βοηθήσεις, αν μπορείς να κάνεις κάτι εσύ, να τον ξελαφρωσεις λίγο. Αυτό είναι ο γάμος έτσι κ αλλιώς, ο ένας για τον άλλο. Σίγουρα κ εσύ τον χρειάζεσαι αυτή την περίοδο αλλά νομίζω ότι κάποιες φορές σε κάποια πράγματα εμείς οι γυναίκες είμαστε λίγο πιο δυνατές από τους άντρες ακόμα κ στις πιο αδύναμες μας στιγμές κ τώρα είναι μια τέτοια στιγμή για εσένα. Βέβαια προσπάθησε να το περάσεις όλο αυτό όσο πιο ήρεμα γίνεται, χωρίς άγχος, φωνές, στεναχωριες κ διαπληκτισμους. Δώσε μια ευκαιρία στον σύζυγο σου κ μην το αποπερνεις, δείξε κατανόηση, προσέγγισε τον, μίλησε του, πες του τις σκέψεις σου, τους προβληματισμους σου, τα αγχοι σου, άκουσε τον κ εσύ κ νομίζω ότι όλα θα πάνε καλά. Να έχεις μια καλή εγκυμοσύνη κ με το καλό να χαρείτε το μωράκι σας!!
Μισό λεπτό... Βάσει νόμου απαγορεύεται ν απολύσεις έγκυο...Πώς το έκανε ο εργοδότης σου????
Ναι βρε κορίτσια κάτι τέτοιο ήξερα κ εγώ!! Αν όντως ισχύει κάτι τέτοιο κοπέλα μου βουρ στην επιθεώρηση εργασίας ακόμα κ αν έχει περάσει καιρός (που φαντάζομαι ότι δεν θα είναι κ πολύς) να μάθεις τι ισχύει ακριβώς κ να γίνει ότι πρέπει να γίνει για να πάρεις ότι δικαιούσαι.
Εγώ αν ήμουνα στη θέση σου,θα τον είχα κατάγγειλει τον κάφρο!!!
Αν δεν κάνω λάθος, ο εργοδότης σου δεν έχει δικαίωμα να σε απολύσει από την στιγμή που είσαι έγκυος... Να τον πας στην επιθεώριση εργασίας.
Καταλαβαίνω ότι περνάς δύσκολα αλλά αυτήν την στιγμή προτεραιοτητα σου είναι το μωράκι στην κοιλίτσα σου κ εσύ η ίίδια! Γθ' αυτό προσπάθησε λίγο να ηρεμήσεις. Με την δουλειά σου ότι έγινε έγινε, αυτό τώρα δεν αλλάζει (βέβαια δεν ξέρω κατά πόσο είναι νόμιμο να απολύσουν μια έγκυο, σίγουρα ξέρω ότι δεν μπορούν να απολύσουν μια μάνα μετά την γέννα για έναν χρόνο, για πριν δεν ξέρω κ δεν ξέρω αν έχουν αλλάξει τα δεδομένα τώρα στην φάση που βρίσκεται η Ελλάδα). Οπότε προσπάθησε με το μαλακό να μιλήσεις στον άντρα σου. Προφανώς κ αυτός περνάει δύσκολα. Όπως είπες η δουλειά του δεν πηγαίνει πολύ καλά κ αυτό είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα κ κάτι που τον στεναχωρεί πολύ. Όπως επίσης σύντομα θα γίνει πατέρας για πρώτη φορά κ αυτό είναι μια μεγάλη αλλαγή για τον άντρα. Είναι μεγάλη αλλαγή κ για εμάς τις γυναίκες σαφώς, αλλά είναι κάτι που είναι στην φύση μας κ καθώς μεγαλώνουμε προετοιμαζομαστε σιγά σιγά για αυτήν την αλλαγή κ την δεχόμαστε πιο εύκολα. Για τον άντρα όμως είναι διαφορετικά. Έχει αρχίσει να νιώθει την ευθύνη που κουβαλάει ένας πατέρας, ότι αυτός θα είναι ο κουβαλητης στην οικογένεια (ειδικά τώρα που δεν έχεις δουλειά κ για όσο δεν θα έχεις), ότι μια ζωή θα εξαρτάται επάνω του κ επειδή προφανώς (έτσι θεωρώ τουλάχιστον) είναι υπεύθυνος άντρας κ σύζυγος τον έχει πιάσει άγχος μήπως δεν μπορεί να σας προσφέρει την ζωή που αξίζετε κ που ο ίδιος θέλει να σας προσφέρει. Γι' αυτό μην τον αδικείς κ μην υποθέτεις ότι είναι αδιάφορος επειδή δεν τον νοιάζει. Εγώ νομίζω το ακριβώς αντίθετο, ότι νοιάζεται πολύ κ στεναχωριεται που ενώ αλλιώς ονειρευόταν την ζωή του μαζί σου ή ζωή τελικά τα έφερε αλλιώς. Έχε υπομονή μαζί του κ δώσε του λίγο χρόνο κ μην τον πιέζεις πολύ. Προσπάθησε να του μιλήσεις, βασικά να τον κάνεις να σου μιλήσει, να σου ανοιχτεί, να βγάλει κάποια πράγματα από μέσα του. Δείξε του ότι θα είσαι δίπλα του κ θα τον στηρίζεις, ότι κ με λίγα θα τα καταφέρετε αρκεί να είστε ενωμένοι κ αγαπημένοι. Ρώτα τον πως εσύ μπορείς να τον βοηθήσεις, αν μπορείς να κάνεις κάτι εσύ, να τον ξελαφρωσεις λίγο. Αυτό είναι ο γάμος έτσι κ αλλιώς, ο ένας για τον άλλο. Σίγουρα κ εσύ τον χρειάζεσαι αυτή την περίοδο αλλά νομίζω ότι κάποιες φορές σε κάποια πράγματα εμείς οι γυναίκες είμαστε λίγο πιο δυνατές από τους άντρες ακόμα κ στις πιο αδύναμες μας στιγμές κ τώρα είναι μια τέτοια στιγμή για εσένα. Βέβαια προσπάθησε να το περάσεις όλο αυτό όσο πιο ήρεμα γίνεται, χωρίς άγχος, φωνές, στεναχωριες κ διαπληκτισμους. Δώσε μια ευκαιρία στον σύζυγο σου κ μην το αποπερνεις, δείξε κατανόηση, προσέγγισε τον, μίλησε του, πες του τις σκέψεις σου, τους προβληματισμους σου, τα αγχοι σου, άκουσε τον κ εσύ κ νομίζω ότι όλα θα πάνε καλά. Να έχεις μια καλή εγκυμοσύνη κ με το καλό να χαρείτε το μωράκι σας!!