(Το παρακάτω κείμενο είναι καθαρά χιουμοριστικό και δεν έχει σκοπό να στοχοποιήσει το αρσενικό φύλο που τόσο αγαπάμε)
Δεν είναι πως δεν λατρεύουμε τα ατιμούτσικα τα αρσενικά.
Είναι πως διαφέρουν αρκετά απο εμάς και τελικώς μας κάνουν να φαινόμαστε ψυχαναγκαστικές με απανωτά εγκεφαλικά.
Εμείς όμως στέκουμε αγέρωχες και μετράμε καρδιακές προσβολές και εγκεφαλικά επεισόδια.
Μα φίλοι μου, είμαστε ωσαν τις γάτες, 7 ψυχες!
Πάρτε το χαπάκι σας και ξεκινήστε να διαβάζετε!
1) Οτι έχεις κάνει γενική (γενική όχι όσα βλέπει η πεθερά αλλά τύπου: έβγαλα το σπίτι έξω, καθάρισα και το έβαλα και πάλι στη θέση του) κι εκεί που το κοιτάς με θαυμασμό αλλά & κούραση, μπαίνει μέσα ο ιππότης σου.
Αντί για άσπρο άλογο, κουβαλά μαζί του όλη τη μαυρίλα της πόλης με αποτέλεσμα ότι πιάνει να γίνεται (δυστυχώς όχι χρυσός) μαύρο. Ακόμα και να πλύνει τα χέρια του, η εφημερίδα που θα διαβάσει αρκεί για να κάνει τη δουλειά της.
# Δαχτυλιές στις πόρτες που μόλις καθάρισες, στο καπάλι της τουαλέτας κτλ είναι το λιγότερο που θα βρεις.
2) Συνήθως αποφεύγει την κουζίνα όπως ο διάβολος το λιβάνι. Μία στιγμή όμως! Εσύ δεν είσαι που μέσα σου ονειρεύεσαι τη στιγμή εκείνη που θα ξυπνήσεις και θα βρεις ένα γεμάτο και πλήρες πρωινό;(κάποιοι λένε πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί μπορεί να γίνει).
Ο σύζυγος σήμερα είχε κέφια και σου ετοίμασε το πολυπόθητο. Αντε βρε είναι η τυχερή σου μέρα. Τρως υπέροχο και πλούσιο πρωινό στο κρεβάτι αλλά.. για μια στιγμή! Τι γίνεται στην κουζίνα;;;;
# Ψίχουλα παντού. Ζουμιά απο χυμό και πεταμένα στυμμένα πορτοκάλια στο νεροχύτη, τσόφλια αυγών, μαχαίρια λερωμένα στον παγκο της κουζίνας,καφές και ζάχαρη σκορπισμένα (και αφού φάτε ούτε λόγος να πλυθούν απο τα χεράκια του). Δεν μπορείς να πεις η μισή σου ευχή πραγματοποιήθηκε. Την επόμενη ονειρέψου ένα γεμάτο πρωινό με όμορφο τέλος (τον σύζυγο να πλένει κιόλας).
3) Ο σύζυγος προτίθεται να ετοιμάσει τα παιδιά για να ετοιμαστείς πιο γρήγορα και με την ηρεμία σου:
Μη χαίρεσαι, είναι παγίδα!!
Ουσιαστικά εσύ θα τα ντύσεις (νοητά βεβαια) μιας που θα σε ρωτήσει που έχεις τις μπλουζες, παπουτσια, καλτσες, βρακιά, μπουφάν, κοκαλάκια, καλτσον.
Κι αφού τελικά τα ντύσει …
Βρίσκεις ένα όμορφο και ζωγραφιστό κλοουν. Πράσινη μπλούζα με κόκκινο παντελόνι και καφέ παπούτσια.
Έλα μάνα κουράγιο, το μόνο έξτρα που έχεις να κάνεις (απο ότι συνήθως) είναι να τα ξεντύσεις και να τα ξαναντύσεις (σωστά αυτή τη φορά)
# Ανοίγεις την ντουλάπα και βλέπεις το χ-α-ο-ς !
Πεταμένα και ανακατεμένα όλα σαν να έγινε ρουχοπόλεμος… Ντύνεις παιδιά και πρέπει να ετοιμαστείς. Ο σύζυγος δεν έχει πάρει χαμπάρι την αλλαγή και νιώθει περήφανος που τα έντυσε μόνος του! 😉
Τελικά καταλήγεις να ακούσεις την κλασική ατάκα «Αντε ρε γυναίκα αργείς;; Πάλι εσένα περιμένουμε»
4) Ξυπνάς το πρωι, ετοιμάζεσαι , ετοιμάζεις πρωινό για σένα, τον σύζυγο, τα παιδιά, φτιάχνεις τσάντες, ξυπνάς παιδιά, ξυπνάς άντρα (αυτό το κάνεις 3-4 φορές) ντύνεστε, λες στον συζυγο να κατεβασει τα σκουπιδια, ετοιμαζεις τα παιδια, κλάμα, άρνηση, τα πας σχολείο με χιλια παρακαλετά, αγκαλιά , φιλί, πρεπει να πας για δουλειά και το παιδί δεν μπαίνει στην τάξη… καταφτάνεις οριακά στη δουλειά, τηλεφωνείς στο σύζυγο ότι όλα οκ και τον ρωτάς αν κατέβασε τα σκουπίδια.
# Πρωι – πρωι ρε γυναίκα; Ασε να ανοίξει πρώτα το μάτι μου (έχω καλή πρόταση να του το ανοίξουμε μία και καλή :D)
5) Είσαι στην τουαλέτα. Μόλις έχει ξυριστεί. Απολαμβάνεις τη γουρουνότριχα απλωμένη στο νεροχύτη.
6) Προσπαθείς να κοιμηθείς και εκείνος τρωει δίπλα σου λιχουδίτσα κρατσανιστή που σε διαπερνά, δαγκωνιά προς δαγκωνιά.. Μετά πετάει και τα ψιχουλάκια κάτω στο χαλί.
7) Σου ζητάει να του βρεις ρούχα για την έξοδό σας. Ανοίγεις την ντουλάπα του που είχες τακτοποιήσει μια βδομάδα πριν και αντικρίζεις έναν πανικό. Με τα χίλια ζόρια καταφέρνεις να του βρεις σετάκι και αφού του το πας και το φορέσει σου παραπονιέται πως είναι ασιδέρωτα και φυσικά ευθύνεσαι εσύ για αυτό.
8) Γυρνάει απο τη δουλειά κατάκοπος και βρίσκει έτοιμο φαγητό, ρούχα, ζεστό νεράκι, παιδιά διαβασμένα, σπίτι τακτοποιημένο και τη σύζυγο off. Είναι κατάκοπος ναι ( αλλά έχει ορεξούλες )
Γυρνάς απο τη δουλειά κατάκοπη και πρέπει να έχεις έτοιμο φαγητό, ρούχα,ζεστό νεράκι, παιδιά διαβασμένα , σπίτι τακτοποιημένο και το σύζυγο ικανοποιημένο. Εσύ αδυνατείς να τηρήσεις ολα τα παραπάνω και πρέπει να πεις όχι σε ένα απο αυτά…
#Σύζυγος : πάλι δεν έχεις όρεξη; Νομίζω πως με αποφεύγεις!! Καβγάς, μούτρα.
9) Ζητάς απο τον σύζυγο να σου ψωνίσει απο το σούπερ μαρκετ.
Ζητάς 10 πράγματα και έρχεται με 100 ,μεσα στα οποία δεν υπάρχουν τουλάχιστον τα 8 απο τα 10 που ζήτησες.
10) Αρρωσταίνεις εσύ και δεν αλλάζει η ροή της καθημερινότητας σας.
Αρρωσταίνει εκείνος και νιώθει τόσο χάλια με το 37.5 που νομίζει πως η μύξα του που τρέχει είναι τα τελευταία υγρά που βγαίνουν απο το σώμα του πριν αποδημήσει εις κύριον.
11) Πεινάει. Ανοίγει το ψυγείο για να βρει κάτι να φάει. Ποτέ δε βλέπει τα τάπερ με τα φαγητά και τις κατσαρόλες. Ποτέ δεν βρίσκει αυτό που ψάχνει βασικά. Καταλήγει με τοστάκι.. πως το μαθαίνεις ότι δεν έφαγε; Η τοστιέρα δεν μπήκε ποτέ στη θέση της και τα ψίχουλα κάνουν πάρτι στον πάγκο της κουζίνας. Τελος, ποτέ δεν έκλεισαν οι συσκευασίες με το ζαμπόν και το τυρί…
Αυτά και άλλα πολλά βιώνει μια κοινή θνητή ελληνίδα μάνα και σύζυγος…
Κουράγιο μ-ά-ν-α … είμαστε άτρωτες.
Με αγάπη και συμπόνια,
Νικη
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Kλαίω απ' τα γέλια! Ιδίως με την αναφορά στο σουπερμάρκετ και στο όταν αρρωσταίνει!! Αφού είναι αγόρια βρε παιδιά, δε μεγαλώνουν!!
Δεν καταλαβαινω πραγματικα γτ γινετε αυτη η διαμαχη...ηταν ενα χιουμοριστικο κειμενο που νομιζω οτι δεν προσβαλει κανενα..τουλαχιστον οχι εμενα κ τον αντρα μου...που ναι κανει ολα αυτα που αναγραφοντε αλλα ταυτοχρονα μπορει και τα ισσοροπει με το να με βοηθαει σε ολα τα υπολοιπα μεσα στη μερα...ειναι η πρωτη φορα που σχολιαζω αλλα σας βρισκω υπερβολικους χωρις να θελω να προσβαλω κανενα κ καμια...μου αρεσε πολυ το κειμενο κ πραγματικα γελασα...εχει μια δοση αληθειας..τρεχουμε για ολα γτ αν δεν γινουν ολα οπως τα θελουμε πολυ απλα δεν ειμαστε ικανοποιημενες....πολυ καλο???
Πρωτη φορά σχολιαζω και διάβασα αυτο το κειμενο μονο επειδή ο τιτλος μου τράβηξε την προσοχή. Το μονο που έχω να πω ειναι αισχος κείμενο. Απαράδεκτο χιούμορ. Περαστικά σας.
Τι να κανουμε ρε κοριτσια? Δυστυχως υπαρχουν ακομη και αυτου του ειδους αντρες. Καποιες, αν οχι η πλειοψηφια, δεν ειμαστε απο τις τυχερες που μοιραζονται τις δουλειες του σπιτιου με τους αντρες τους. Με το να γραφτει ενα κειμενο χιουμοριστικο πανω σε αυτο το θεμα δε σημαινει οτι το αποδεχεται. Αλλα δεν μπορουμε να κλαιμε και τη μοιρα μας ολη μερα κιολας. Αυτο που εχει μεγαλυτερη σημασια νομιζω ειναι να ειμαστε συνειδητοποιημενες σαν μανες και να μεγαλωσουμε παιδια με διαφορετικη νοοτροπια απο τους αντρες αυτους. Γιατι η αληθεια ειναι οτι ωρες ωρες κ μενα για χιμπατζηδες μου κανουν ?
Βλεπω,εδω μέσα εκτός από τέλειες μαμάδες υπάρχουν και οι τέλειες σύζυγοι!!!!βγηκε και το συζυγομετρο,εκτος από το μαμαδόμετρο......Τελειότητα και χωρίς αίσθηση του χιούμορ??απορώ....
Σοφία η αίσθηση του χιούμορ είναι υποκειμενική αλλά υπάρχει ένα αντικειμενικό όριο μεταξύ αστείου και φαιδρού. Αν εσύ με αυτό που διάβασες γέλασες σημαίνει ότι δεν αντιλαμβάνεσαι αυτό το όριο και όχι ότι έχεις αίσθηση του χιούμορ. Γιατί αν αισθάνθηκες ότι ο σύζυγός σου είναι κάπως έτσι όπως περιγράφεται στο κείμενο, θα έπρεπε να προβληματιστείς με τα τόσα πολλά δραματικά αρνητικά πράγματα που έχει, που σε πλήττουν σαν άνθρωπο και σαν γυναίκα. Κι αν ο σύζυγός σου δεν είναι έτσι, θα έπρεπε να λυπηθείς τις γυναίκες που έχουν τέτοιους συζύγους. Και μετά θα έπρεπε να εκνευριστείς που κάποιος αστειεύεται με τον πόνο των γυναικών που περνούν τέτοιο ζόρι και κυρίως που έχουν αποδεχτεί ότι αυτή είναι η θέση τους στην κοινωνία (!!) και άρα έχουν αποδεχτεί τη μοίρα τους. Εμένα η σκέψη μου αυτή τη διεργασία πέρασε και με οδήγησε στο σχόλιο που έκανα. Καμία πρόθεση δεν είχα να καυχηθώ προβάλλοντας κάποια "τελειότητα" στον γάμο μου. Αυτό που περιγράφω ως πρακτική θα έπρεπε να είναι αυτονόητο και όχι αυτό με το οποίο "αστειεύεται" το άρθρο!
Χαλάρωσε λίγο......Να χαίρεσαι τον τέλειο συζυγό σου και άσε με εμένα να προβληματιστώ (!!!) για τα ψίχουλα που μου γεμίζει τον πάγκο όταν μου φτιάχνει τοστ....αααα και σε περίπτωση που δεν το κατάλαβες,αυτό ήταν αστειάκι!Αγάπη μόνο....αυτό.
Είναι πλέον ξεκάθαρο (αν και εδώ και καιρό το σκέφτομαι) ότι το επίπεδο είναι πλέον πολύ χαμηλό.
Εδώ θα συμφωνήσω απόλυτα.
Αστειεύεστε και ειρωνεύεστε χωρίς δεύτερη σκέψη για την αντίθετη, από τη δική σας, άποψη χωρίς καν να έχετε καταλάβει ποια είναι αυτή. Που ακριβώς διαπιστώσατε στα σχόλια, που διαφωνούν με τον σεξιστικό/μισογυνιστικό χαρακτήρα του άρθρου, ότι υπάρχει διάθεση ανταγωνισμού... Από που προέκυψε στο μυαλό σας, αλήθεια, ότι οι άνθρωποι που σχολίασαν αρνητικά το συγκεκριμένο άρθρο είναι "τέλειες/οι σύζυγοι" (!!) που ψέγουν τις υπόλοιπες που δεν είναι (!!!) ?? Αλήθεια διαβάσατε καλά αυτά που γράφτηκαν? Γιατί δίνετε την εντύπωση ότι δεν έχετε καμία κατανόηση στα γραφόμενα (ούτε του άρθρου ούτε των σχολίων)! Ειλικρινώς νομίζω ότι χρειάζεται μια δεύτερη ανάγνωση (ίσως και τρίτη?)!
Νίκη διαφωνώ πάρα πάρα πάρα πολύ μαζί σου. Δεν μου φαίνεται καθόλου μα καθόλου αστείο όλο αυτό που έγραψες. Το ότι υπάρχουν όντως κάποιοι άντρες που τα περιμένουν όλα από τις γυναίκες τους (ακόμα και να τους διαλέξουν τα ρούχα που θα φορέσουν) και δεν είναι σε θέση (ή δεν θέλουν, ή το θεωρούν μη-αντιρκό) να κάνουν τίποτα μέσα στο σπίτι, δεν είναι ούτε σωστό, ούτε κάτι με το οποίο μπορείς να αστειευτείς! Επιτέλους ζούμε στον 21ο αιώνα και είμαστε οι μάνες, οι γονείς, της επόμενης γενιάς! Αν μεγαλώνουμε τα παιδιά μας με τις νοοτροπίες των μανάδων μας και πίσω, είμαστε για κλάματα! Όχι καλή μου. Εμένα ο άντρας μου δεν τα κάνει αυτά. Μια χαρά καθαρίζει το σπίτι, μαγειρεύει, κάνει μπάνιο και ντύνει το παιδί μας (χωρίς να το κάνει clown), ξυπνάει πρώτος το πρωί, σιδερώνει τα ρούχα μας και δεν αφήνει πουθενά βρομιές περιμένοντας να πάω εγώ να τις καθαρίσω. Γιατί στο δικό μας σπίτι, στη δική μας οικογένεια είμαστε ίσοι. Τα κάνουμε όλα και οι δύο, μαζί. Είναι κι αυτός ικανότατος να κάνει ότι είναι απαραίτητο για να διατηρηθεί το νοικοκυριό μας στην κατάσταση που πρέπει! Και μαζί το παλεύουμε καθημερινά και τα καταφέρνουμε μια χαρά. Και με αυτό το παράδειγμα μεγαλώνουμε την κόρη μας. Δεν το βρίσω αστείο το κείμενό σου. Το βρίσκω λυπηρό. Νομίζω ότι δεν θα έπρεπε να κάνουμε πλάκα με τέτοια θέματα. Όταν έχεις τόσο ισχυρό δημόσιο βήμα, όπως αυτό που σου δίνει το eimaimama, είναι τουλάχιστον τραγικό να το χρησιμοποιείς για να εκφράσεις τέτοιες σεξιστικές απόψεις και μάλιστα συγκεκαλυμμένες με χιούμορ!!!
Χμ.. μπορεί να είναι χιουμοριστική η διάθεση, αλλά και πάλι δεν μου άρεσε και δεν γέλασα καθόλου. Η γνώμη μου είναι ότι κανείς δεν θα έπρεπε να αστειεύεται με τέτοια θέματα, σαν σεξιστής μισογύνης. Πόσο μάλλον μια γυναίκα! Έχουν γίνει τεράστιοι αγώνες για την ισότητα των δύο φύλων και για να καταρριφθεί επιτέλους αυτό το πατριαρχικό μοντέλο οικογένειας που θέλει τον άντρα αρχηγό και κουβαλητή και τη γυναίκα κατώτερη, υπηρέτρια και μηχανή αναπαραγωγής παιδιών! Στο "χιουμοριστικό" σας κείμενο κάνετε κάποιες παραδοχές για τις οποίες θα σας παρακαλούσα να διευκρινίσετε ότι αφορούν στον δικό σας σύντροφο. Γιατί οι παραδοχές σας είναι δικές σας με βάση τη γνώμη σας και τις εμπειρίες σας και δεν αντιπροσωπεύουν σε καμιά περίπτωση το γενικό σύνολο, ούτε το αντρικό, ούτε το γυναικείο φύλο. Αν ο δικός σας σύζυγος είναι ανίκανος να ντύσει τα παιδιά του, ή να μαζέψει τα ψίχουλα από το τραπέζι της κουζίνας, ή να διαλέξει τα ρούχα του για μια έξοδο, σας παρακαλώ να μην υποθέτετε ότι έτσι είναι όλοι οι υπόλοιπο άνθρωποι αρσενικού φύλου στον πλανήτη. Είναι αφόρητα προσβλητικό.
Πραγματικά ένα κείμενο "βγαλμένο" μέσα από την καθημερινότητα της ζωής μου!! Πόσο αληθινή είσαι!!
Χάχα. Θεϊκό. Γέλασα και ταυτίστηκα ταυτοχρόνως.