Κορίτσια μου όμορφα, τόσο καιρό διαβάζω τις ιστορίες σας και πραγματικά με κάποιες εχω συγκλονιστεί!
Εγω λοιπόν είμαι η Ζωη, είμαι 28 χρόνων και εχω ένα αγοράκι ενός έτους! Κάθομαι και σκέφτομαι ότι περισυ τέτοιο καιρό ήμουν λεχώνα και λέω ποσo μα ποσo γρήγορα περνάει ο καιρός!!
Με τον άντρα μου ειμαστε 7 χρονια μαζί, όλα έγιναν με τη σειρά: γνωριστήκαμε, αγαπηθήκαμε, συγκατοικησαμε, αρραβωνιαστηκαμε και μετα παντρευτήκαμε! Ειναι η αλήθεια πως θέλαμε πολυ ένα παιδί οποτε δεν το καθυστερήσαμε και ένα μήνα μετα το γάμο μας έμεινα έγκυος!! Κάνω το τεστ εγκυμοσύνης περιμένοντας να επιβεβαιώσω αυτο που ήδη ένιωθα και ήταν θετικο!!!
Από κει και μετα ξεκινάει η απίστευτα όμορφη εγκυμοσύνη μου χωρίς κανένα σύμπτωμα ευκινητη και δραστήρια μέχρι τη μερα τη γεννας!!
ΠΗΤ 25 Απριλίου!
Πριν μείνω έγκυος είχαμε κανονίσει ένα ταξίδι με γκρουπ στην Πράγα για τον Φεβρουάριο, μέχρι να φτάσει λοιπόν ο Φλεβάρης σκεφτόμουν εάν θα πήγαινα ή οχι στην κατάσταση μου. Με τη συγκατάθεση του γιατρού φυσικα, στον 7ο μήνα έκανα και το ταξιδάκι μου! Πέρασα παρά πολυ ωραια, έφαγα πολυ και περπάτησα και πολυ. Οι άλλοι συνταξιδιώτες έλεγαν πως με τόσο περπάτημα (έχει και πολλά να δεις αυτή η πόλη) θα το γεννούσα εκεί, χαχα!!!
Μπαίνω λοιπόν στον 9ο, το παιδί είχε πάρει τη θέση του και περιμένω πως και πως τη μερα του φυσιολογικού τοκετού μου!! Έλα μου ντε όμως που αλλιώς καμία φορά τα υπολογίζεις και αλλιώς έρχονται…
Στον ένατο λοιπόν ενώ το μωρό ήταν κανονικά, με κάποιο τροπο σφηνώνει το κεφαλάκι του στην αριστερή μου μεριά πάνω από το γοφό μου… Όλο το μήνα το πόδι μου ήταν μουδιασμένο!!
Συζητάμε με το γιατρό μου και μου λέει πως θα το πάμε μέχρι τέλους να δούμε μήπως με κάποια σύσπαση ξαναμπεί στη θέση του καθώς μου είπε πως αλλιώς θα κανουμε καισαρική, γιατι η θέση του δεν ενδείκνυται για φυσιολογικό τοκετό!! Περιμένω, περιμένω, περιμένω, τίποτα! Μπήκα πλέον στο δέκατο και το παιδί μου να μην δείχνει κανένα σημάδι γεννας!!!
Οποτε λοιπόν μπαίνω με προγραμματισμένη καισαρική! Πάω το πρωι στο μαιευτήριο μια κυρία χωρίς πόνο και λέω «Καλημερα, ήρθα να γεννήσω»! Με ετοιμάζουν και στις 12 το μεσημέρι έφερα στον κόσμο το μικρό αγγελουδακι μου! Υπέροχες στιγμές υπέροχα συναισθήματα με υπέροχους ανθρώπους που θελω να τους ευχαριστήσω θερμά!!
Αναρρωσα αμέσως, σηκώθηκα από το πρώτο βράδυ και δεν πονούσα σχεδόν καθόλου!!!
Κλείνοντας λοιπόν θελω να πω στις μανούλες που περιμένουν τα αγγελουδακια τους να χαρούν την εγκυμοσύνη τους και τη γεννα τους με όποιον τροπο και να γεννήσουν!!!
Σας ευχαριστώ που διαβάσατε την ιστορία μου, ελπίζω να με αξιώσει ο Θεός να κάνω κι αλλα παιδιά για να σας ξαναγράψω γιατι σκέφτομαι στο δεύτερο να προσπαθήσω για φυσιολογικό τοκετό!!!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο