Δύο νέα αγαπημένα βιβλία από τις Εκδόσεις Πατάκη

Πολλά τα καινούρια βιβλία και τα ράφια των βιβλιοπωλείων έχουν γεμίσει με νέες κυκλοφορίες που σε προκαλούν να τα ξεφυλλίσεις. Σήμερα θα σας παρουσιάσουμε δυο πολύ αγαπημένα μας βιβλία που τα διαβάζουμε συνέχεια και τα έχουμε αγαπήσει πολύ. Και εγώ αλλά και ο Πέτρος.

Το πρώτο βιβλίο με τίτλο «Τη μέρα που μεταμορφώθηκα σε πουλί» μας μιλάει για τον έρωτα. Η συγγραφέας Ίνγκριτ Σαμπέρ μας μιλάει για τον έρωτα με λόγια απλά. Ένα αγόρι ερωτεύεται ένα κορίτσι τη μέρα που ξεκίνησαν τα σχολεία. Ερωτεύεται για πρώτη φορά. Στην αρχή την παρατηρεί από μακριά και έτσι μαθαίνει ότι η Φωτεινή αγαπάει τα πουλιά. Υπάρχουν πουλιά στα ρούχα της και στα τετράδια της και δεν έχει μάτια για τίποτε άλλο. Όμως και το αγόρι της ιστορίας μας αρχίζει να βλέπει τα πουλιά διαφορετικά. Και μια μέρα αποφασίζει να μεταμορφωθεί σε πουλί για να τραβήξει την προσοχή της αγαπημένης του. Δεν τον πειράζει που οι συμμαθητές του γελούν μαζί του ή που χάνει την ισορροπία του όταν παίζει ποδόσφαιρο. Και τελικά εκείνη τον πρόσεξε και όταν τον πλησίασε δεν τόλμησε καν να κουνηθεί. Και ένοιωθε ότι είχε κατακτήσει τα πάντα και ότι μπορούσε πια πραγματικά να πετάξει.

Μια πολύ όμορφη και τρυφερή ιστορία για την δύναμη της αγάπης που μας μεταμορφώνει και τελικά μπορεί να μας απελευθερώσει. Μια ιστορία για τον έρωτα που μας κάνει να τολμάμε και να ξεπεράσουμε τον εαυτό μας και τους φόβους μας, για τον έρωτα που σε ωθεί να κάνεις πράγματα για τον άλλον χωρίς να περιμένεις ανταλλάγματα.  Απόλυτα ταιριαστή η εικονογράφηση του Γκουρίντι, αφαιρετική και λιτή αφήνει χώρο στην φαντασία. Το βιβλίο απευθύνεται σε παιδιά από τεσσάρων ετών και είναι ιδανικό για να μιλήσουμε για το μεγαλειώδες συναίσθημα του έρωτα με τα παιδιά μας.

Το δεύτερο βιβλίο έχει τίτλο «Μια φορά κι έναν καιρό, ένα πόδι….» και είναι το βιβλίο της Αμαλίας που ένα βράδυ ζήτησε από το μπαμπά της να της πει ένα παραμύθι για ένα πόδι. Και έτσι γεννήθηκε τελικά ένα βιβλίο που έγραψε ο μπαμπάς Γιώργος Τσακνιάς και εικονογράφησε η θεία Εύη Τσακνιά.

Η ιστορία ξεκινά με ένα πόδι που θέλησε να περπατήσει τη γη και να γνωρίσει τον κόσμο. Περπατούσε και περπατούσε ώσπου κουράστηκε και θέλησε να βρει άλλο ένα πόδι να βαδίσουν. Γιατί μαζί θα ήταν ευκολότερο και λιγότερο κουραστικό. Στην συνέχεια σκέφτηκαν ότι θα ήταν πολύ καλύτερα να είχαν και δυο μάτια για να βλέπουν όλα αυτά που θα συναντούν στο ταξίδι τους. Και μετά τα μάτια σκέφτηκαν ότι θα ήταν πολύ καλό να είχαν αυτιά, χέρια, μύτη και σώμα. Και σιγά σιγά σχηματίστηκε ένας μικρός ανθρωπάκος που ξεκίνησε να περπατήσει τη γη και να γνωρίσει τον κόσμο.

Μια ιστορία για τη χαρά του «μαζί» όπου ο συγγραφέας με ευφάνταστο τρόπο και με λόγο που ρέει χωρίς να κουράζει μας πιάνει από το χέρι και μας ταξιδεύει μαζί με το πόδι δείχνοντας μας ότι τελικά όλα είναι καλύτερα, ομορφότερα και πιο έντονα όταν είμαστε μαζί. Μια ιστορία μαγικού ρεαλισμού που τα μέρη του σώματος είναι τα εργαλεία που βοηθούν τον μικρό ανθρωπάκο να ανακαλύψει την ομορφιά του κόσμου. Υπέροχη και πολύ θελκτική στα παιδικά μάτια η πολύχρωμη εικονογράφηση της Εύης Τσακνιας. Καταπληκτικές εικόνες γεμάτες χρώμα και λεπτομέρεια. Ήδη ο Πέτρος έχει αγαπημένη εικόνα την οποία προσπαθεί να αντιγράψει και να ζωγραφίσει.

Ένα πολύ πρωτότυπο παραμύθι που απευθύνεται σε παιδιά από τριών ετών και που είμαι σίγουρη ότι θα αγαπήσετε όσο και εμείς.