Δεν θέλω να ακολουθήσω τον στρατιωτικό σύζυγό μου σε άλλη πόλη…
Μένει λιγότερο από ένας μήνας για να επιστρέψω στη δουλειά. Αλλά ας το πάρουμε από την αρχή…
Εργάζομαι σε ενα εμπορικό κέντρο κοντά στο σπίτι μου. Τελείωσε η άδειά μου από τον ΟΑΕΔ και το μωρό μου θα είναι 11 μηνών όταν με το καλό γυρίσω. Ο σύζυγός μου είναι στρατιωτικός και πήρε μετάθεση σε μια κοντινή πόλη. Θα πρέπει όμως να μένει εκεί, δεν επιτρέπεται να πηγαινοέρχεται σε καθημερινή βάση. Εγώ, αν και στην αρχή έλεγα να τον ακολουθήσω, τελικά αποφάσισα να μείνω εδώ. Να επιστρέψω στη δουλειά με το μειωμένο ωράριο που μου δίνεται και να κρατάει η μαμά μου το παιδί. Οπότε θα έρχεται ο σύζυγος κάθε Παρασκευοσαββατοκύριακο.
Αυτό που με έκανε να αλλάξω γνώμη ήταν η συμπεριφορά του. Εγώ ζω εδώ και χρόνια σ’ αυτό το μέρος, εδώ είναι η ζωή μου, οι δικοί μου και αν τον ακολουθήσω, θέλω να έρχομαι τακτικά. Κι αυτό είναι κάτι που δεν του αρέσει, δεν το δέχεται. Με ρωτάει δηλαδή «Πόσες φορές το μήνα θα πηγαίνουμε ή θα πηγαίνω;» Επιπλέον εκεί θέλει να μείνουμε στα σπίτια που διαθέτει ο στρατός, τα οποία είναι πάρα πολύ παλιά και εμένα δεν μου άρεσαν. Μιλάμε για κτίσματα του ’50. Και λέει «Με ένα μισθό πώς θα γίνει;» Μα ως τώρα πώς πληρώναμε ενοίκιο; Και το μωρό μου θα κάνει τα πρώτα του βήματα εκεί;
Όλο αυτο που μπορεί να μην φαίνεται σοβαρό, είναι. Τσακωθήκαμε πάρα πολλές φορές. Όταν του είπα για τη σκέψη μου να μείνω εδώ, μου είπε πως θα βρει άλλη και πως δεν θα με είχε πάρει αν το ήξερε αυτό. Στεναχωρήθηκα πάρα πολύ τον τελευταίο καιρό και κουράστηκα ψυχικά. Και με τη δουλειά δεν τρελαίνομαι να γυρίσω, θα ήθελα να μην έχανα στιγμές από το μωρό, αλλά νομίζω ότι είναι η καλύτερη λύση για εμένα. Να το ξεκινήσω και βλέπουμε.
Προσπάθησα να σας βάλω λίγο στην κατάσταση… Εσείς τι γνώμη έχετε; Είμαι πολύ κακομαθημένη;
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com και εμείς θα τη δημοσιεύσουμε!
Εγώ πάλι δεν θα πω ότι είσαι κακομαθημένη αλλά φοβισμένη! Από τη μικρή σου περιγραφή εγώ ακούω ότι κάπου έχετε χάσει το μεταξύ σας κ αυτό επείγει να βρείτε. Τ ότι νιώθεις μεγαλύτερη ασφάλεια κοντά στους δικους σου λέει πολλά κ πρώτα από όλα ότι ακόμα δε νιώθεις ασφάλεια μέσα στην οικογένεια που δημιούργησε.ς οπότε για μένα η συζήτηση πρέπει να γίνει γύρω από εσάς και αν αξίζει να μείνετε μαζί και να είστε οικογένεια και σε δεύτερη φάση αν θα ακολουθήσεις. Προφανώς την ήξερες τη κατάσταση με το επάγγελμα του συζύγου απλά φαντάζομαι ότι κάτι άλλαξε μεταξύ σας αλλιώς δε θα πέρναγε καν από το μυαλό σου να μείνετε μακριά. Εύχομαι να βρείτε τη λύση συντομα
ΟΙ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΚΑΛΥΨΑΝ ΠΛΗΡΩΣ. ΩΣ ΚΟΡΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΥ ΜΕΤΑΚΟΜΙΣΑΜΕ ΠΟΛΛΕΣ ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΠΗΓΑΜΕ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ Η ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΚΟΝΤΑ ΜΑΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΑΣ...ΣΕ ΣΠΙΤΙΑ ΠΑΛΙΑ ΤΟΥ '50 ΤΑ ΟΠΟΙΑ ΣΟΥΛΟΥΠΩΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΕΚΑΝΕ ΩΡΑΙΟΤΑΤΑ...ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ..ΕΣΥ ΗΘΕΛΕΣ ΝΑ ΦΤΙΑΞΕΙΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ;ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ;;;ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΜΕ ΠΙΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΟΝ ΔΙΑΛΕΞΕΣ;;ΜΗΠΩΣ ΕΠΕΙΔΗ ΩΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΟ ΦΟΒΟ ΤΗΣ ΑΠΟΛΥΣΗΣ ΚΑΙ ΜΠΑΝΕΙ ΣΤΑΝΤΑΡ ΕΝΑΣ ΜΙΣΘΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ;;;;ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΣΟΥ ΤΟΝ ΕΧΕΙΣ ΠΑΡΑΤΗΜΕΝΟ,ΟΛΟΜΟΝΑΧΟ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΛΗ Κ ΔΕΝ ΞΥΠΝΑΕΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ,ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ ΤΟ ΦΑΓΗΤΟ ΣΟΥ,ΔΕΝ ΤΟΝ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙΣ,ΔΕΝ ΣΥΖΗΤΑΣ ΜΑΖΙ ΤΟΥ, ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙ ΓΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΙΡΟ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΘΕΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΛΑΧΤΑΡΑΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΖΙ ΤΟΥ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΣΚΗΝΗ;;;;;;ΜΕΤΑ ΘΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΑΠΑΤΗΣΕ;;;;ΘΑ ΑΝΑΡΩΤΙΕΣΑΙ ΤΙ ΔΕΝ ΠΗΓΕ ΚΑΛΑ;;;ΚΑΙ ΠΟΣΟ ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΕΥΘΥΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙΣ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΑΚΡΥΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΤΟΥ...ΜΕ ΠΟΙΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ;;;ΑΥΤΟ ΦΑΝΤΑΖΟΣΟΥΝ ΓΙΑ ΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ ΣΟΥ;;;ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΚΑΚΟΜΑΘΗΜΕΝΗ ΑΛΛΑ ΑΝΩΡΙΜΗ ΚΑΙ ΕΝ ΔΥΝΑΜΗ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΜΑΝΑ...ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΛΥ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΑ ΤΟ 2018 ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ ΣΑΝ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΟΥ...
Ειμαι κορη στρατιωτικού και ευχαριστώ την μανα μου που ουτε μια φορά της ήρθε η σκέψη να αφήσει μονο χωρις τα παιδια του τον πατερα μου λόγο μιας μετάθεσης.Ευχαριστω και τους δυο που με έναν μισθό φροντισαν μεχρι σήμερα που εχω κι εγω μια κορη να μην μας λείψει τπτ εμενα και του αδερφού μου.
Σαν γυναίκα στρατιωτικού προτίμησα την οικογένεια που έφτιαξα εγώ με τον άντρα μου πάντα και παντού μαζί ποτέ μόνοι έχουμε δύο παιδάκια και ναι η μικρή μου μόλις γεννήθηκε φύγαμε μετάθεση στην αλλη άκρη της Ελλάδας μονοι μας με δύο παιδιά και το ένα μόλις σαραντησε δεν με ένοιαζε που θα έκανε τα πρώτα του βήματα με ένοιαζε και με νοιάζει να είμαστε όλοι μαζί ενωμένοι... Και όχι δεν δουλεύω γιατί θέλω να χαρώ τα παιδιά μου την οικογένεια μου... Ήξερα από την αρχή το επάγγελμα του και το αποδεχθεικα κοίταξε να το αποδεχτείς γιατί αυτο είναι... Οι γονείς και οι φίλοι πάντα θα υπάρχουν η οικογένεια σας όμως θα χάνει πολύτιμες στιγμές όσο είστε μακριά...
Σύζυγος στρατιωτικού, εργαζόμενη μητέρα δυο παιδιών χωρίς καμία βοήθεια. Παραιτήθηκα απο μια εξαιρετική δουλειά με πολύ καλό μισθό για να ακολουθήσω τον άνδρα μου. Οι οικονομικές δυσκολίες, η δυσκολία εύρεσης εργασίας στην εκάστοτε πόλη, το περιβάλλον, η προσαρμογή των παιδιών είναι λίγες απο τις δυσκολίες που θα βιώσεις ως σύζυγος στρατιωτικού. Ήξερα το επάγγελμα του άνδρα μου πριν τον παντρευτώ και επέλεξα την οικογένεια που δημιούργησα. Ότι κι αν πέρασα, ότι κι αν περνάω δεν συγκρίνεται με την καθημερινή επαφή που έχουν τα κορίτσια μου με τον μπαμπά τους. Και εσύ επέλεξες να κάνεις την δική σου οικογένεια, πλεον η μεγαλύτερη σου υποχρέωση ειναι προς το παιδί σου. Τους γονείς του μαζί και αγαπημένους έχει ανάγκη, ούτε την δουλειά σου, ούτε την γιαγιά του. Βαρύ αυτό που σου είπε, βαρύ όμως ειναι και να αποχωριστεί το παιδί του και την γυναίκα του. Αν το όνειρο ζωής του ειναι μια ενωμένη οικογένεια που θα τον ακολουθεί και θα φτιάχνουν μαζί κάθε φορά την ζωή τους, τότε ήταν απαραίτητη προϋπόθεση στην επιλογή της συντρόφου του. Συμφωνήσατε να τον ακολουθήσεις πριν παντρευτείτε; Στο είπε επειδή δεν σε αγαπάει ή επειδή ξαφνικά νιώθει τον απορρίπτεις λόγω της δουλειάς του και προδίδεις την συμφωνία σας; Ξεκαθάρισε το πριν πάρεις οποιαδήποτε απόφαση. Για το οικονομικό που λες υπάρχουν λύσεις, αν θελήσεις να συμβιβαστείς. Ζήτα να μπεις ταμείο ανεργίας μέχρι να βρεις δουλειά στην νέα πόλη. Μ'αυτά τα λεφτά και τα χρήματα που θα εξοικονομίσετε απο τα σοα, καλύπτετε το ενοίκιο 2.5 ετών. Λύσεις υπάρχουν, θα θυσιάσετε κάποια πράγματα και θα είστε μαζί. Αρκεί να το θέλετε
Φουλ κακομαθημένη είσαι... Τα θες όλα δικά σου... Δεν ήξερες ότι ο άντρας σου θα έχει μεταθέσεις? Ποιο το μεγάλο οφελος να μείνεις με την μάνα σου και τη βολή σου και να γίνει ο άντρας σου πατέρας του Σαββατοκύριακου? Καλά θα κάνεις να σκεφτείς την οικογένεια ΣΑΣ και.οχι την πάρτη σου...
Στα είπαν κ οι προηγούμενες αλλά δες τα άλλη μια. Δεν είναι η τελευταία μετάθεση του άντρα σου αυτή. Θα έχει κ άλλες κ άλλες κ θα γυρίσετε πιθανότατα όλη την Ελλάδα. Το ήξερες, τον επέλεξες κ τώρα τα λες αλλιώς. Το παιδί θα είναι ευτυχισμένο αν είστε μαζί είτε σε παλάτι είτε σε καλύβα. Κ επειδή ρωτάς, ναι μου μοιάζεις κακομαθημένη. Κ τέλος δεν είσαι στέλεχος σε επιχείρηση για να σκέφτεσαι τη δουλειά σου. Παρόμοια δουλειά μάλλον θα βρεις κ αλλού.
Σαν παιδί στρατιωτικού νομίζω ότι μπορώ να έχω μια πολύ καλή άποψη επί του θέματος. Το ζήτημα των μεταθέσεων θα σας τριγυρνάει μέχρι να αποστρατευτεί ο σύζυγός σου. Να είσαι χαρούμενη που θα πάει σε κοντινή πόλη κι όχι στην άλλη άκρη της Ελλάδας. Η οικογένεια το καλύτερο είναι να είναι ενωμένη. Ειδικά τώρα που δεν έχετε υποχρεώσεις με σχολεία παιδιού, φροντιστήρια, κτλ., δε βλέπω το λόγο να μην τον ακολουθήσεις. Μετά από αυτή τη μετάθεση θα έρθει κι άλλη, τι θα γίνει? Θα είστε μόνιμα σε απόσταση? Επίσης, τα σπίτια του στρατού είναι μια χαρά! Τόσες οικογένειες μένουν. Επιπλέον στα ΣΟΑ (έτσι λέγεται ο χώρος των οικημάτων) έχεις πολλές επιπλέον παροχές, όπως ένα σουπερ μάρκετ με πάρα πολύ χαμηλές τιμές, γυμναστήριο, γήπεδα μπάσκετ, και διάφορα άλλα (αν ήξερα την πόλη ίσως να μπορούσα να είμαι συγκεκριμένη). Γενικά δηλαδή είναι πολύ καλό και ασφαλές περιβάλλον να μεγαλώσει ένα παιδί. Ακολούθησέ τον και προσπάθησε να βρεις κάτι εκεί αν θες να δουλέψεις. Το να πηγαίνεις συχνά να βλέπεις τους φίλους σου, οκ, μπορείτε να πηγαίνετε, αλλά πρέπει να καταλάβεις ότι η ζωή του στρατού είναι νομαδική. Έχει άσχημα αλλά και πολλά καλά! Θα γνωρίσεις καινούριο κόσμο και φίλους εκεί. Ελπίζω να σε βοήθησα να σκεφτείς πιο καθαρά.
Ότι θα έχει μεταθέσεις ο σύζυγός σου το ήξερες από πριν παντρευτείτε, πόσο μάλλον πριν κάνετε παιδί. Και ένα παιδί για να μεγαλώσει σωστά χρειάζεται και τους δύο του γονείς και όχι μόνο τη μητέρα και τη γιαγιά του. Η οικογένεια σου τώρα πια είναι ο άντρας σου και το παιδί σου. Όλοι οι άλλοι έρχονται μετά. Πρέπει να τον ακολουθήσεις, να νοικιάσετε κάπου αλλού και όχι να μείνετε στα ΣΟΑ αφού δε σου αρέσει και να πηγαινοέρχεσαι εσύ στη δουλειά σου αφού δεν είναι τόσο μακριά όπως γράφεις. Επίσης, ένα παιδί δε θα νοιαστεί για το που θα κάνει τα πρώτα του βήματα αλλά το ποιοί θα είναι δίπλα του όταν τα κάνει. Δε σκέφτεσαι ότι θα στερήσεις στο παιδί τον πατέρα του και αντίστροφα;; Ή ότι υπάρχουν πολλές πιθανότητες να διαλύσεις το γάμο σου για κάτι που ήξερες ότι θα γινόταν (μετάθεση);
Τα σπιτια του στρατου ειναι μια χαρα.ξεκαβαλειστε το καλαμι!!!θα ηταν μια καλη συμβουλη!!!!Επισης θα μπορουσες να ειχες παντρευτει βασιλια!!!Τι να κανουμε οι στρατιωτικοι εχουν δυσκολη ζωη κ αυτη τη ζωη αποφασισαμε ν ακολουθησουμε οσες παντρευτηκαμε στρατιωτικους!!!Θελει δυναμη ψυχης!!!
Ειλικρινα γιατι παντρευεστε μερικες και κανετε παιδια τζαμπα οταν δεν εχετε τα κοτσια να πουμε ειναι απιστευτο σιγουρα ολοι αγαπαμε τους γονεις μας αλλα πανω απ ολα η δικια μας οικογενεια και παιδια δικιο εχει ο αντρας σου τι σε πηρε που αντι τα σαββατοκυριακα να πατε μια οικογενειακη εκδρομη θα τον τρεχεις στην μανα σου; εσενα θα σου αρεσε να σε τρεχει ετσι συνεχεια στην πεθερα σου για σκεψου το λιγο βεβαια πιστευω αν αποφασισεις να μην πας σιγουρα θα χωρισετε συντομα και εκεινος θα βρει αλλη σιγα μην καθετε απο πισω σου νομιζεις εκανες παιδι και θα καθετε απο πισω σου και οταν γινει αυτο ξαναγραψε μας τα κατορθοματα σου και τα παραπονα σου ως μονη μαμα
Εγώ θα άφηνα τον τόπο μου και τους γονείς μου και θα ακολουθούσα τον αντρα μου και θα πηγαινοέρχομουν στη δουλειά μου μιας και είναι κοντά. Το μόνο που θα είχα σαν απαίτηση θα ήταν να μεινουμε σε δικό μας σπίτι αν του στρατού είναι όντως τόσο χάλια.
Νομίζω ότι το επάγγελμα του στρατιωτικού είναι απο τη φύση του πολύ ιδιαίτερο υπάρχει μία ..γενική γραμμή..που θα πρέπει ν ακολουθήσει κάποιος στρατιωτικός κ η οποία δεν μπορεί ν αλλάξει.εφοσον έχεις επιλέξει να είσαι μαζί του κ μάλιστα έχετε κ ένα παιδί θα πρέπει να γίνουν κάποιες θυσίες.τωρα βρίσκεις δουλειά στην πόλη σου αργότερα που θα ξαναπάρει μετάθεση για αλλού ξανά κ ξανά;θα συνεχίσεις να μένεις πίσω;η γνώμη μου είναι ότι θα πρέπει να είσαι δίπλα του κ μήπως να μεγαλωνες λίγο το μικρό σας κ έπειτα να έψαχνες για δουλειά; Θα ξέρεις όμως ότι θα είναι κάτι περιστασιακό λόγω των συχνών μεταθέσεων. Το μεγάλωμα ενός παιδιού έχει να σου προσφέρει τόσες μαγικές στιγμές... Βάλε κάποιες προτεραιοτητες στη ζωή σου Κ όλα θα κυλήσουν ομαλά στη συνέχεια Θα πρέπει όμως ν αποδεχτείς κ να κατανοήσεις τη φύση του επαγγέλματος του συζύγου..σου μιλάω εκ πείρας.. Σου εύχομαι ολόψυχα καλή δύναμη κ μη ξεχνάς ότι θα πρέπει να στέκεσαι στο ίδιο ύψος με τον στρατιωτικό άντρα σου κ να είσαι περήφανη γι αυτό..
Αγαπητή φιλη, δεν εχω παιδιά, δεν είμαι παντρεμένη αλλά θα ήθελα να μάθεις τη γνώμη μου. Από την πρώτη στιγμή που βαχεις στη ζωη σου εναν στρατιωτικο ξέρεις τι θα ακολουθήσει και θα πρέπει να προσαρμοζεστε και οι δύο ανάλογα. Απο τη στιγμή που δεν τρελαίνεσαι για τη δουλειά σου δεν βρισκω το λογο να μην ακολουθησεις τον άντρα σου. Τι ειναι πιο σημαντικό για σενα η οικογενεια σου και να μεγαλώνει το παιδι ζωντας σε μια κοινη καθημερινοτητα ή το περιβάλλον και ο κοινωνικος κυκλος; Θέλεις να εχεις μια οικογενεια ή απλα ενα παιδί και συζυγο εξ αποστάσεως; Οσον αφορα το ποσες φορές θα πηγαινοερχεσαι φυσικά εξαρτάται με την αποσταση και ποσο εσυ θα το εχεις ανάγκη. Εκει εχεις δικιο. Να μετακομίσεις ναι αλλα οχι να αποξενωθεις απο την οικογένειά σου. Σχετικά με το στρατιωτικό σπιτι, ισως θα μπορούσες να κανεις μία υποχωρηση εως το μωρο σας μπορει να παει σταθμο κι εσυ να μπορεις να εργαστεις.
Για μένα συγνώμη που στο λέω αλλά ναι είσαι... Πριν παντρευτείς αυτόν τον άνθρωπο ήξερες τι δουλειά κάνει κ τι ιδιαίτεροτητες εχει δεν είναι σωστό να του στερείς την οικογένειακη ζωή το παιδί του κτλ Παντρευτικες για να ζεις με τους δικούς σου??? Το παιδάκι τι φταίει να μην βλέπει τον μπαμπά του?? Δεν ξέρω.... Κ εμένα στρατιωτικός είναι ο άντρας μου θα τον ακουλουθησω όπου κ να πάει γιατί είμαστε οικογένεια κ αν ένα μέρος δεν μου αρέσει θα κάνω υπομονή όπως όλες στην δική μας φαση
Χωρίς να θέλω να γίνω επικριτική, μια και ζήτησες τη γνώμη του κοινού, νομίζω πως ναι,είσαι ελαφρώς. Είναι κάτι που έπρεπε να λάβεις υπόψη σου πριν παντρευτείς και δημιουργήσεις οικογένεια με έναν στρατιωτικό και να το έχετε λύσει από κοινού. Στρατιωτικός=μεταθέσεις (πλην κάποιων κατηγοριών, αλλά δεν είναι της παρούσης). Δεν θα έχεις μόνιμη κατοικία, δεν θα έχεις μόνιμη δουλειά. Όσο δικαίωμα έχεις εσύ να ζεις το μωρό σου και τα πρώτα του βήματα, άλλο τόσο έχει και ο σύζυγός σου. Σκέψου πόσα πράγματα θα χάνει από τη ζωή και την καθημερινότητα του-σας. Το ζευγάρι για μένα θα πρέπει να είναι μαζί, να αντιμετωπίζει χαρές και δυσκολίες μαζί, μόνο τότε θα δεθεί. Ειδικά με τον ερχομό ενός παιδιού, που αλλάζει όλη η ζωή σου. Γονείς ή πεθερικά, όσο καλοί και να είναι, δεν αντικαθιστούν τον άντρα ή την γυναίκα αντίστοιχα. Πολύ φοβάμαι πως αν δεν ακολουθήσεις, σύντομα θα απομακρυνθείτε και μπορεί όλα να διαλυθούν. Και όσο για τα πρώτα βήματα του παιδιού σου, μην φοβάσαι αν θα τα κάνει σε ένα χωράφι, ένα χαμόσπιτο ή σε μια βίλα. Να εύχεσαι μόνο να είναι γερό και να τα κάνει, να περικλείεται από αγάπη και να έχει και τους δύο γονείς του εκεί για να το καμαρώσουν και να το στηρίξουν, γιατί τους έχει ανάγκη.
Συγνώμη όταν τον παντρευτηκες δεν ήξερες τι δουλειά κάνει και πως έχει μεταθέσεις;;; τι θα πει δεν τον ακολουθείς; δεν είστε ένα; προτιμάς δηλαδή τους φίλους σου από τιην ενωμένη οικογένειά σου; και στα λέει αυτά μία που και ο μπαμπάς της ήταν στρατιωτικός και πηγαίναμε πάντα και παντού μαζί του και ο σύζυγός μου στρατιωτικός και πάλι τον ακολουθώ όπου μα όπου κι αν πάει. Είμαστε ένα, δενθα τον αφήσω μόνο του, μαζί στα εύκολα, μαζί και στα δύσκολα. Και σκέψου ότι μένουμε μακριά από την πόλη μου, και βλέπω τους δικούς μου 1-2 φορές τον χρόνο. Απλά μάλλον δεν πήρες ώριμα απόφαση να προχωρησεις σε οικογένεια με έναν άνθρωπο που έχει αναγκαστικά έναν άλλον τρόπο ζωής....
Ας μην έπαιρνες στρατιωτικό.Το ήξερες απο την αρχη οτι αυτη ειναι η ζωή του.Δηλαδή αν πήγαινε σε κανενα νησί κι όχι κοντινή πόλη τι θα κανες;Δε θα παθει τιποτα το παιδι σου.χρειάζεται και τους δυο γονεις κι οχι πολθτελή πατώματα για να κανει τα βήματά του.Με τετοια μυαλά μετά φταίνε οι στρατιωτικοί που βρίσκουν άλλες.
ΟΤΑΝ ΤΟΝ ΠΑΝΤΡΕΥΟΣΟΥΝ ΤΙ ΗΤΑΝ ΚΟΜΜΩΤΡΙΑ?ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΣ ΗΤΑΝ ΤΟ ΗΞΕΡΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΜΕΤΑΘΕΣΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ,ΤΟ ΞΕΡΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΣΧΕΤΟΙ ΜΕ ΤΟ ΘΕΜΑ, ΤΩΡΑ ΣΟΥ ΒΡΩΜΙΣΕ?ΤΙ ΤΟΝ ΠΑΝΤΡΕΥΤΗΚΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΑΥΤΟΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΤΟ ΙΔΙΟ?ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΙ ΦΤΑΙΕΙ?ΑΝΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΤΙ ΤΑ Σ/Κ ΘΑ ΤΡΩΤΕ ΤΗΝ ΜΕΡΑ ΣΑΣ ΣΤΟ ΠΗΓΑΙΝΕ ΕΛΑ?ΑΠΟΡΩ ΜΕ ΜΕΡΙΚΕΣ ΤΙ ΠΑΝΤΡΕΥΕΣΤΕ ΕΑΝ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΤΙ ΘΕΛΕΤΕ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΕΛΟΣ ΑΣ ΠΑΝΤΡΕΥΟΣΟΥΝ ΕΦΟΠΛΙΣΤΗ ΝΑ ΕΜΕΝΕΣ ΣΕ ΒΙΛΕΣ ΚΑΙ ΟΧΙ ΣΕ ΣΠΙΤΙΣ ΤΟΥ 50' ΕΛΕΟΣ ΠΙΑ
Οικογένεια σημαίνει να είμαστε ολοι μαζί. .Η δουλειά του στρατιωτικού είναι συγκεκριμένη και όλες ξέρουμε το μόνο κακό που έχει,τις μεταθέσεις !πρέπει να καταλάβεις ότι η οικογένεια σου είναι ο άντρας σου και τα παιδιά σου ,όχι η μάνα σου και ο πατέρας σου..Σίγουρα πάντα υπάρχουν δύσκολες στιγμές ,δύσκολες μεταθέσεις ,παλιά σπιτια,μοναξιά, λιγος μισθος ,χωρίς τους φιλους μας απο τα παλια ,μακρυά απο τους γονείς μας,ανησυχία οταν ειναι σε ασκηση αλλα αυτη ειναι η δουλεια του και φανταζομαι σου ειχε πει πως θα ειναι..άρα ήξερες και αποφασισες να εισαι κοντα του.Δεν έχει άδικο που λέει ότι δεν μπορείς να πηγαίνεις συνέχεια στους δικούς σου,πότε θα ξεκουραστεί αυτός? Σκέφτηκες το παιδί πήγαινε έλα κάθε τρεις και λίγο πόσο θα επηρρεαστει? Μετά θα λες δεν ακούει ,δεν είναι βολικό κλπ κλπ..Δεν είναι ζήτημα αν είσαι κακομαθημένη όπως λες είναι ότι μάλλον δεν έχεις καταλάβει τι σημαίνει παντρεύομαι στρατιωτικο!
Εξ αρχης ηξερες τι δουλεια εκανε ο συζυγος σου και τι συνεπειες εχει αυτο (με τις μεταθεσεις). Ολα αυτα γιατι δεν τα συζητησατε εξ αρχης; Καλο ειναι το παιδακι να μεγαλωνει μαζι και με τους 2 γονεις και οχι με τα παππουδια! Σαν νεα μαμα και εγω θελω να σου υπενθυμισω κατι : το παιδι το εκανες με τον αντρα σου και οχι με τη μαμα σου ωστε να στηριζεσαι σε αυτη και να σε βοηθισει στο μεγαλωμα του παιδιου σου. Σημασια δεν εχει που θα κανει το παιδι σου τα πρωτα του βηματα αλλα να ειστε εκει με τον αντρα σου για να το ζησετε!
Όταν παντρεύτηκες δεν ήξερες ότι ήταν στρατιωτικός; Ξέρω ότι είναι δεδομένο για τους στρατιωτικούς οι μεταθέσεις, και είσαι τυχερή που είναι σε κοντινή πόλη. Άλλοι παίρνουν μεταθέσεις σε άλλους νομούς, νησιά κ.ο.κ.