Έρευνα του Γ.Γ ΟΗΕ αποκαλύπτει την πλήρη έκταση του φαινομένου της βίας κατά των παιδιών

To 2002, δολοφονήθηκαν 53.000 παιδιά ηλικίας έως 17 χρονών.

Σύμφωνα με  έρευνα  του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών   που παρουσιάστηκε χθες στην Γενική Συνέλευση του  Οργανισμού,    η βία κατά των παιδιών παραμένει  σε πολύ μεγάλο βαθμό κρυφή  ενώ συχνά γίνεται   και  κοινωνικά αποδεκτή. Η  έρευνα του Γ.Γ ΟΗΕ    παρουσιάζει  για πρώτη φορά σε ένα κείμενο  μια ολοκληρωμένη και  συνολική  αποτίμηση της έκτασης  του φαινομένου της  βίας κατά των παιδιών.
Η βία κατά των παιδιών περιλαμβάνει τη  σωματική  και  ψυχολογική βία,  τις διακρίσεις,  την παραμέληση και την  κακομεταχείριση.  Το φαινόμενο εκτείνεται  από τη σεξουαλική κακοποίηση στο σπίτι μέχρι τη  σωματική  και  ταπεινωτική τιμωρία  στο σχολείο, από τον περιορισμό  μέχρι τη  βαρβαρότητα στα  χέρια των οργάνων του νόμου ,  από την κακοποίηση και την παραμέληση σε ιδρύματα μέχρι τους  πολέμους συμμοριών στους δρόμους όπου παίζουν ή  εργάζονται  παιδιά  και  από τη βρεφοκτονία μέχρι τους αποκαλούμενους φόνους  « τιμής».
«Ο καλύτερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις τη βία κατά των παιδιών είναι να την σταματήσεις πριν εκδηλωθεί »  δήλωσε  ο καθ. Πάουλο – Σέρζιο Πινέιρο, ανεξάρτητος εμπειρογνώμων που ορίστηκε από τον Γενικό Γραμματέα  επικεφαλής της έρευνας. «Καθένας έχει έναν ρολό να παίξει, τα κράτη όμως  είναι αυτά  που πρέπει να έχουν την πρωταρχική ευθύνη. Αυτό σημαίνει την απαγόρευση όλων των μορφών  βίας κατά των παιδιών, όπου και αν εκδηλώνονται ,  όποιος κι αν είναι ο θύτης. Σημαίνει  την επένδυση σε  προγράμματα πρόληψης για την αντιμετώπιση των θεμελιωδών  αιτιών που γεννούν τη βία κατά των παιδιών. Οι άνθρωποι πρέπει να είναι υπόλογοι των πράξεών τους. Ένα ισχυρό νομικό πλαίσιο δεν σημαίνει μόνο κυρώσεις  αλλά  στέλνει επίσης ένα ισχυρό  και   κατηγορηματικό μήνυμα ότι η κοινωνία δεν θα ανεχθεί τη  βία κατά των παιδιών».
Η έρευνα, η οποία συνδυάζει τη διάσταση των  ανθρώπινων  δικαιωμάτων, της δημόσιας υγείας και της προστασίας του παιδιού, εστιάζει στα  πέντε ‘σημεία’  όπου παρατηρείται  η βία: σπίτι και  οικογένεια,  σχολεία και εκπαιδευτικοί χώροι,  σωφρονιστικά ιδρύματα και κέντρα προστασίας, εργασιακός  χώρος και κοινωνία.
Τα ακραία περιστατικά βίας κατά των παιδιών μπορούν  να γίνουν είδηση. Η έρευνα όμως διαπιστώνει ότι για πολλά παιδιά η βία είναι μια ρουτίνα, ένα μέρος της καθημερινότητας τους.
Παρά το γεγονός ότι πολλές μορφές βίας παραμένουν κρυφές ή δεν δηλώνονται,   με συνέπεια τα στοιχεία συχνά να υποβαθμίζουν το πρόβλημα, τα στατιστικά στοιχεία  που παρουσιάζει η έρευνα   αποκαλύπτουν μια αναπάντεχη εικόνα.

Για παράδειγμα:

•       Η  Παγκόσμια  Οργάνωση Υγειάς (WHO) εκτιμά ότι   το 2002 δολοφονήθηκαν περίπου 53.000 παιδιά  έως 17 χρονών
•        Σύμφωνα με τις τελευταίες εκτιμήσεις του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας (ILO), 5.7 εκατομμύρια παιδιά ήταν σε καταναγκαστική εργασία, 1.8 εκατομμύρια στην πορνεία και την πορνογραφία και 1.2 εκατομμύρια υπήρξαν  θύματα εμπορίας  το 2000.
•        Σε 16 αναπτυσσόμενες χώρες που αξιολογήθηκαν από την  Επισκόπηση  για την  Παγκόσμια  Σχολική Υγεία, τα ποσοστά των  μαθητών  που δήλωσαν ότι έχουν υποστεί λεκτική ή σωματική βία  στο σχολείο τις προηγούμενες 30 ημέρες, ανέρχονταν στο 20% σε κάποιες χώρες και  μέχρι το 65% σε  κάποιες άλλες.
•        Σύμφωνα με την έρευνα, παιδιά που είναι υπό κράτηση, γίνονται συχνά  στόχοι βίας  από το προσωπικό, βία που παίρνει τη μορφή ελέγχου ή τιμωρίας,  συχνά για μικροπαραβάσεις. Σε 77 χώρες, η σωματική και άλλων μορφών  βίαιη τιμωρία είναι αποδεκτή ως νόμιμο πειθαρχικό μέτρο  σε σωφρονιστικά  ιδρύματα.

Παρόλο που οι συνέπειες μπορεί να ποικίλουν σε σχέση με τη φύση και την αυστηρότητα της βίας που ασκείται , οι βραχυπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες  επιπτώσεις στα παιδιά είναι πολύ συχνά σοβαρές και επιζήμιες. Τα σωματικά, συναισθηματικά και ψυχικά σημάδια της βίας μπορούν να έχουν σοβαρές συνέπειες στην ανάπτυξη του παιδιού, την υγεία και την  γνωστική του ικανότητα. Μελέτες έχουν δείξει ότι  οι διάφορες μορφές βίας  κατά την παιδική ηλικία είναι έντονα συνδεδεμένες  με συμπεριφορές που θέτουν αργότερα σε κίνδυνο την υγεία, όπως το κάπνισμα, το αλκοόλ, η χρήση ναρκωτικών, η σωματική αδράνεια   και η παχυσαρκία. Με την σειρά τους, αυτές οι συμπεριφορές συντελούν  στην πρόκληση  ασθενειών  και θανάτων, όπως ο καρκίνος, η κατάθλιψη, οι  αυτοκτονίες  και οι  καρδιοαγγειακές   παθήσεις.
«Ανεξάρτητα από το αν εκδηλώνεται στο σπίτι, το σχολείο, την κοινωνία, σε ιδρύματα  ή τον εργασιακό χώρο, οι εργαζόμενοι στο χώρο της υγείας  είναι στην πρώτη γραμμή του αγώνα», δήλωσε  ο ασκών  χρέη  γενικού Διευθυντή στην Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας. Dr. Άντρες Νόρντστρομ.  «Πρέπει να συμβάλλουμε στο  να εξασφαλιστεί  ότι τέτοιες μορφές βίας αποτρέπονται από την πρώτη στιγμή και  ότι όπου  εμφανίζονται τα παιδιά λαμβάνουν την καλύτερη δυνατή βοήθεια για τη μείωση των βλαβερών συνεπειών που προκαλούνται.  Τα κράτη  πρέπει να ακολουθούν  πολιτικές  στη βάση στοιχείων και προγράμματα  τα οποία αντιμετωπίζουν τις αιτίες που προκαλούν τη βία, να διαβεβαιώσουν ότι πόροι προορίζονται για την αντιμετώπιση των πρωταρχικών αιτιών και ότι  παρακολουθούν  τα αποτελέσματα αυτών των προσπαθειών.».
«Η βία κατά των παιδιών αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους, μια ανησυχητική  πραγματικότητα στις  κοινωνίες μας», δήλωσε η  Λουίζ Αρμπούρ,  Ύπατη  Αρμοστής των Ηνωμένων Εθνών για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα. «Δεν μπορεί ποτέ να δικαιολογηθεί είτε για λόγους πειθαρχίας είτε  πολιτιστικής παράδοσης. Δεν υπάρχει ‘λογικό’ επίπεδο βίας που να μπορεί να γίνει αποδεκτό. Η νομιμοποιημένη βία κατά των παιδιών αποτελεί κίνδυνο  για την  ανοχή  της βίας κατά των παιδιών γενικότερα».
«Η βία έχει μακροχρόνιες  συνέπειες  όχι μονό στα παιδιά και στις οικογένειες τους αλλά και στις κοινωνίες και τα έθνη», λέει η  Γενική Διευθύντρια  της UNICEF Αν Βένεμαν . «Καλωσορίζουμε την ολοκληρωμένη  αυτή έρευνα για τις επιπτώσεις της βίας κατά των παιδιών».
Η έκθεση προς τη  Γενική Συνέλευση ζητά τη λήψη μια ευρείας δέσμης  μέτρων  για την αποτροπή και την  αντιμετώπιση  της  βίας κατά των παιδιών, οπουδήποτε  αυτή εμφανίζεται. Δώδεκα προτάσεις αφορούν τομείς, όπως είναι οι εθνικές στρατηγικές και συστήματα, η συλλογή δεδομένων και η υποχρέωση   της λογοδοσίας.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η έκθεση ζητά τον ορισμό ενός Ειδικού Εκπροσώπου για τη Βία κατά των Παιδιών, με μια αρχική θητεία τεσσάρων ετών, που θα δρα ως ένας υψηλού επιπέδου παγκόσμιος συνήγορος  και θα προωθεί την πρόληψη και την εξάλειψη  όλων των μορφών  βίας κατά των παιδιών, θα ενθαρρύνει τη συνεργασία και θα εξετάζει την κατάσταση των πραγμάτων .

Σχετικά με την Έρευνα του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών για τη  Βία κατά των Παιδιών
Το 2001 η Γενική Συνέλευση ζήτησε από τον Γενικό Γραμματέα να διεξάγει μια  « βαθιά έρευνα για τη βία κατά των παιδιών» . Ο ανεξάρτητος εμπειρογνώμων καθ.  Πάουλο – Σέρζιο Πινέιρο  ορίστηκε αργότερα επικεφαλής  της έρευνας, που διεξήχθη  σε συνεργασία με το Γραφείο της Ύπατης Αρμοστείας για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα(OHCHR), τη UNICEF και την Παγκόσμια  Οργάνωση Υγειάς (WHO).

πηγή