Το πριν και το μετά της Βάσως!

Το πριν και το μετά της Βάσως

Γεια σας μανούλες…

θα καταθέσω και γω το πριν κ το μετά μου:

Προ υιού εκανα πολλα πραγματα που δεν τα προγραμματιζα, οπως το να παω για καφέ χωρις να το χω σχεδιάσει, να φυγω μια Παρασκευή απογευμα για Χαλκιδική χωρίς να το χω προγραμματίσει, να πηγαίνω σε ανυποψίαστη χρονική στιγμή για shopping… Τώρα προγραμματίζω ακόμα και την επίσκεψη στη γιαγιά μου που μενει παραδίπλα! Για τις εκδρομές εννοείται οτι εχουν προστεθεί +2βαλίτσες (οχι, δεν έχω δύο παιδιά, εναν γιο έχω και θέλω 2 βαλίτσες για τα πράγματα του!)

Προ υιού άλλαζα χρώμα κ σχέδιο στα μαλλιά μου κάθε μήνα… εβαφα τα νύχια μου μερα παρα μερα  γενικά έκανα τα beaute μου συχνά-πυκνά. Τώρα εξακολουθώ να αλλάζω τα μαλλιά μου (καθε 2μηνο όμως κ με τον απαραίτητο προγραμματισμό-μη ξεχνιόμαστε!), τα νύχια μου τα βάφω -συνήθως αργά το βράδυ- 1 φορά το μήνα. Προ υιου έκανα δουλειές στο σπίτι μια φορά τη βδομάδα…Τώρα; Καθαρίζω κάθε μέρα… (και δυο και τρεις φορες αμα λάχει.. μπουσουλάει και μασουλάει ο,τι βρει.. προσέχω λοιπόν να ‘μην’ βρει!)

Προ υιού, κοιμόμουν μέχρι αργά τα πρωινά της Κυριακής… (καλά, και του Σαββατού χιχι!!) και γενικά ήμουν πολύ ανέμελη αλλα κ βαριεστημένη ταυτόχρονα… υπήρχαν πολλα πρωινά Κυριακής που βαριόμουν να κάνω το οτιδήποτε..Είχα πολύ ελεύθερο χρόνο…

Μετα το γιο, δεν υπάρχουν late wakings, ουτε τις Κυριακές ουτε τις αργίες, υπάρχουν όμως πρωινά-κάποιες φορές και ΠΟΛΥ πρωινά-ξυπνήματα με γέλια, με φωνούλες και παλαμάκια (μα που την βρίσκει την όρεξη με την τσίμπλα στο μάτι;!) και αυτά ειναι που μου φτιάχνουν το κέφι (ασε που πλεον δεν χρησιμοποιώ ουτε ξυπνητήρι και δεν παω ποτέ αργοπορημένη στη δουλειά μου!)..

Πλεον έχω πολύ ΛΙΓΟ ελεύθερο χρόνο, αλλα πολύ δημιουργική μέρα!

Το βασικότερο όλων όμως ήταν οτι προ υιού, η μεγαλύτερη χαρά μου ήταν που περίμενα πως και πως να έρθει το καλοκαίρι και η άδεια μου, να παω να αραξω σ’ενα καμπινγκ και να λυωσω στην ηλιοθεραπεία..

Μετα το γιο..; Σταματησα να περιμένω πώς και πως το καλοκαίρι κ την άδεια, γιατι κάθε απογευμα που γυρνάω στο σπίτι έχω κάτι εξίσου συναρπαστικό (με τις διακοπές μου) να κάνω: να παίξω μαζί του, να τον ταισω, να τον κανω μπανάκι, να πάμε βόλτα με τον μπαμπά μας.

Και ας μην μαυρίζω τόσο το καλοκαίρι και ας μην πάω κάμπινγκ (για κανα δυο χρόνια-μετά πάλι θα το εξασκήσουμε το ‘επαγγελμα’)

Και ήμουν απο τις γυναίκες που δεν ήξερα αν θέλω παιδιά, μέχρι που απέκτησα! και φυσικά δεν το αλλαζω με τίποτα…

Και παρα την κουραση που υπάρχει σχεδόν κάθε μερα, παρα τον εκνευρισμό που προκαλείται κάποιες φορές απο την (χμ..) δυσκολία του ύπνου, παρα την έλλειψη ελευθερου χρόνου για το ‘να μην κάνω τίποτα’, δεν με πειράζει γιατί πολύ απλά τώρα ζω αλλιώς, πιο όμορφα, πιο γεμάτα! γιατι καθε φορά που τον αγκαλιάζουμε κ παίζουμε μαζί του, λύωνουμε στο γέλιο κ οι τρεις μας, κ πραγματικά μου φαινεται αδιανόητο πως πριν απο 10 μήνες ήταν στην κοιλιά μου και πριν απο ..19 μήνες δεν υπήρχε κάν στην σκέψη μας…

Μας έκανε οικογένεια και μας έδωσε τόση χαρά που δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο στον κόσμο!

Σημ. Οι φωτογραφίες του before-after: η «πριν» ειναι απο τη Μύκονο-ενα καλοκαίρι προτού μείνω έγκυος- κ η «μετά» απο Αμμολοφους (Καβάλα) ενα καλοκαίρι μετά τη εγκυμοσύνη:)

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com