«Πίσω από κάθε παιδί που πιστεύει στον εαυτό του υπάρχει ένας δάσκαλος που πίστεψε πρώτα σε αυτό!»

O ιδανικός δάσκαλος είναι εκείνος που γίνεται γέφυρα για να περάσει αντίπερα ο μαθητής του. Κι όταν πια του διευκολύνει το πέρασμα, αφήνεται χαρούμενα να γκρεμιστεί, ενθαρρύνοντας τον μαθητή του να φτιάξει δικές του γέφυρες”
Νίκος Καζαντζάκης

Όλοι αν κλείσουν τα μάτια τους και θυμηθούν τα παιδικά τους χρόνια, κοντά στη φιγούρα των γονιών και ίσως των παππούδων θα βρίσκεται και η φιγούρα κάποιου δασκάλου. Ο δάσκαλος δεν είναι επάγγελμα, είναι λειτούργημα και αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι καταφέρνει να αφήνει ανεξίτηλα σημάδια σε κάθε άνθρωπο.

Η πιο ευαίσθητη και καθοριστική ηλικία ενός ανθρώπου είναι τα παιδικά του χρόνια. Εκεί διαμορφώνει χαρακτήρα και συμπεριφορές. Εκεί ξεκινάει να χτίζει το μονοπάτι της ζωής του που θα πρέπει να βαδίσει στην πορεία. Ο δάσκαλος έχει την ευθύνη να μεταδώσει όχι μόνο γνώσεις, αλλά κυρίως αξίες. Ο σωστός δάσκαλος πρέπει να είναι πάνω από όλα άνθρωπος και να αναγνωρίζει την ευθύνη που έχει στα χέρια του.

Πολλοί βιάζονται να κρίνουν και να ισχυριστούν πως είναι εύκολο να είσαι δάσκαλος και πως δεν είναι κάτι σπουδαίο. Μάλλον ξεχνάνε από πού ξεκίνησαν οι ίδιοι. Δεν είναι απολύτως λανθασμένη η άποψή τους αυτή βέβαια. Ορθά λένε πως είναι εύκολο να καταφέρεις να γίνεις δάσκαλος, αλλά θέλει μεγάλο κόπο να καταφέρεις να γίνεις ο δάσκαλος που θυμούνται τα παιδιά για μια ζωή. Θέλει πείσμα, δύναμη, θέληση και πραγματική αγάπη για τα παιδιά.

Ο πραγματικός δάσκαλος καταφέρνει να μιλήσει κατευθείαν στην καρδιά. Έχει το απίστευτο ταλέντο να μεταμορφώνεται από τη μια στιγμή στην άλλη σε γιατρό, σε γονιό, σε ψυχολόγο, αλλά και σε φίλο ανάλογα με τι απαιτεί κάθε φορά η περίσταση. Δε χρειάζεται να μιλήσεις για να καταλάβει, ξέρει να διαβάζει απ’ έξω και ανακατωτά τα μάτια. Με έναν μαγικό τρόπο είναι πάντα εκεί πριν καν τον φωνάξεις, από ένα απλό δέσιμο των κορδονιών, μέχρι και για τη συζήτηση των πιο κρυφών σκέψεων και φόβων.

Είναι ο άνθρωπος που δεν μπορούν να εξηγήσουν πώς καταφέρνει να έχει πάντα ενέργεια, όταν όλη η τάξη χασμουριέται και πώς έχει να πει την κατάλληλη λέξη όταν το έχεις ανάγκη. Ο ιδανικός δάσκαλος θα απλώσει το χέρι για να βοηθήσει ουσιαστικά, όταν νιώθεις ότι πέφτεις. Θα είναι εκεί για να σου ισιώσει τα φτερά για να μπορέσεις να πετάξεις στους δικούς σου ουρανούς και να κατακτήσεις τα όνειρά σου. Θα σε μάθει πως δε θα πιστέψει κανείς σε ‘σένα, αν πρώτα δεν πιστέψεις εσύ στον εαυτό σου.

Αν κάτσεις και περιπλανηθείς στις αναμνήσεις σου θα δεις πως σίγουρα θα βρεις λόγια δικά του που σε έχουν σημαδέψει στη ζωή σου. Αυτό και μόνο δείχνει πόσο σημαντικό ρόλο διαδραματίζει ο δάσκαλος στη ζωή του ανθρώπου. Και αν κάποια στιγμή θες να θυμηθείς τους δικούς σου δασκάλους, δε χρειάζεται να κάνεις πολλά. Κοίτα απλά τα χέρια σου και γράψε κάτι, προσπάθησε απλά να μιλήσεις και αυτόματα θα εμφανιστούν μπροστά σου. Κοίταξε απλά που έχεις φτάσει στη ζωή σου και θα συνειδητοποιήσεις ότι κατάφερες να σταθείς στα πόδια σου, έχοντας βάλει το δικό του λιθαράκι ένας από αυτούς. Να’ σαι καλά δάσκαλε!

Της Μαρίας Βίγλα

πηγή enallaktikidrasi.com