Έχω ένα νινί 9 μηνών. Ο θηλασμός σχεδόν τελείωσε για εμάς. Έτσι κι αλλιώς από την αρχή δεν του αρκούσε το δικό μου γάλα κι έτσι σιγά σιγά κόβουμε το στήθος.
Εδώ και περίπου 10 μέρες, το αγοράκι μου έχει τρομερά ανήσυχο ύπνο. Βλέπει εφιάλτες, ξυπνάει ουρλιάζοντας, κλαίει απαρηγόρητος και δε λέει να φύγει από την αγκαλιά μου. Γραπώνεται και δε με αφήνει μ τίποτα. Αυτό συμβαίνει ΚΑΘΕ ΒΡΑΔΥ!
Πονάει η καρδούλα μου που τον έχω έτσι κάθε βράδυ! Προσπαθώ να τον ηρεμώ με διάφορους τρόπους μέχρι που κοιμάται ξανά εξαντλημένος από το κλάμα!
Πείτε μου σας παρακαλώ. Είχε καμιά μανούλα από εσάς παρόμοια εμπειρία; Πώς το διαχειριστήκατε;
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Είναι απολύτως φυσιολογικό εφόσον το αποθηλαζεις και μάλιστα τη στιγμή που έχει ήδη ξεκινήσει το άγχος αποχωρισμού από τη μαμά. Θα μπορούσες να συνεχίσεις τον θηλασμό?
Αγαπητή Σοφία, το παιδάκι σου απλά έχει ανάγκη εσένα και το στήθος σου για να παρηγορηθει. Είναι πολύ μικρός ακόμη για να αποθηλασει μόνος του, γιατί του το κόβεις; Θηλαζες κατ’απαιτηση του βρέφους; Κάνατε τουλάχιστον 8 θηλασμους την ημέρα;
Είναι απολύτως φυσιολογικό εφόσον το αποθηλαζεις και μάλιστα τη στιγμή που έχει ήδη ξεκινήσει το άγχος αποχωρισμού από τη μαμά. Θα μπορούσες να συνεχίσεις τον θηλασμό?
Αγαπητή Σοφία, το παιδάκι σου απλά έχει ανάγκη εσένα και το στήθος σου για να παρηγορηθει. Είναι πολύ μικρός ακόμη για να αποθηλασει μόνος του, γιατί του το κόβεις; Θηλαζες κατ’απαιτηση του βρέφους; Κάνατε τουλάχιστον 8 θηλασμους την ημέρα;