Το να γυρίζουν τα πέλματα προς τα μέσα είναι κάτι που συχνά ξεκινάει σε εμβρυακό στάδιο από την μήτρα, ή είναι κάτι που οφείλεται σε γενετικές ατέλειες, οπότε δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να προλάβει την εκδήλωση του φαινομένου. Σε αντίθεση με τα όσα πιστεύουν οι περισσότεροι, δεν υπάρχουν ειδικά παπούτσια που να βοηθούν στην πρόληψη της πάθησης και δεν υπάρχει κανένα επιστημονικό στοιχείο που να δείχνει ότι το να μαθαίνει το παιδί να περπατάει, όντας ξυπόλυτο, έχει καμία επίδραση στην κατάσταση.

Πέλματα προς τα μέσα: Αίτια

Υπάρχουν τρεις πιθανές αιτίες:

1. Ραιβότητα (κλίση) στο μετατάρσιο ή μετατάρσια προσαγωγή: Σε αυτή την κατάσταση, το πόδι έχει μια κυρτή κλίση και θυμίζει μισοφέγγαρο. Το μπροστινό μέρος του ποδιού είναι υπό γωνία με κατεύθυνση το εσωτερικό του ποδιού, ενώ το πίσω μέρος του ποδιού και του αστραγάλου είναι φυσιολογικά. Αυτό το είδος συνήθως προκύπτει από τη θέση του παιδιού, ενώ ήταν ακόμα στην μήτρα. Είναι αρκετά συχνό φαινόμενο σε μωρά που των οποίων οι μητέρες είχαν λιγότερο αμνιακό υγρό. Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να υπάρχει οικογενειακό ιστορικό της πάθησης.
2. Εσωτερική συστροφή κνήμης: Αυτό προκαλείται από μια προς τα μέσα συστροφή της κάτω οστών στο πόδι, ή την κνήμη. Αρχικά δεν είναι αισθητό, αλλά συχνά εμφανίζεται περίπου την ίδια στιγμή που ένα παιδί ξεκινά το περπάτημα. Σε αυτή την περίπτωση τα παιδιά συνήθως δεν αισθάνονται πόνο, αλλά οι γονείς συχνά αναφέρουν ότι το παιδί τους «πέφτει συχνά». Καθώς το παιδί μεγαλώνει, αυτός ο τύπος της πάθησης διορθώνεται σχεδόν πάντα και συνήθως δεν απαιτείται καμία θεραπεία, αντιστήριξη, ή γύψος. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, και εάν δεν επιλυθεί μέχρι τα 9 ή 10 χρόνια, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Η διαδικασία περιλαμβάνει την κοπή ορισμένων οστών και την επανατοποθέτησή τους ώστε το πέλμα να είναι ίσιο.
3. Απόκλιση πρόσθιου μηριαίου: Αυτό επηρεάζει το 10% των παιδιών. Το άνω οστό στο πόδι, που είναι γνωστό ως το μηριαίο οστό, έχει μια υπερβολική συστροφή προς το εσωτερικό του ισχίου. Αυτό οφείλεται συνήθως στην πίεση στους γοφούς πριν από τη γέννηση. Αυτό το είδος της πάθησης συνήθως υποχωρεί μέχρι την ηλικία των 8 ετών. Εάν συνεχίσει μετά από αυτή την ηλικία, θα πρέπει να συμβουλευτείτε την γνώμη ενός ορθοπεδικού χειρουργού για τυχόν διορθωτική χειρουργική επέμβαση. Είναι γενικά κάτι πιο πιθανό να συμβεί στα κορίτσια. Τα παιδιά με ασθενέστερους μυς και τένοντες μπορεί επίσης να το πάθουν. Ωστόσο, καθώς οι μυς στο πόδι και το ισχίο ενός παιδιού ενδυναμώνονται φυσικά με την πάροδο του χρόνου, το φαινόμενο τείνει να εξαφανιστεί.

Πέλματα προς τα μέσα: Τι συμβαίνει ανάλογα με την ηλικία

• Βρέφη: Το μπροστινό μέρος και τα δάχτυλα του ποδιού συχνά στρέφονται προς το εσωτερικό του. Το εξωτερικό μέρος των ποδιών του μωρού θα έχει συχνά ένα σχήμα μισοφέγγαρου. Αυτό συμβαίνει κατά κανόνα και στα δύο πόδια.
• Παιδιά ηλικίας 1-3 ετών: Εμφανίζεται συχνότερα σε νήπια ως αποτέλεσμα της συστροφής κνήμης πόυ αναφέραμε παραπάνω. Ένα παιδί σε αυτή την ηλικιακή ομάδα που έχει πέλματα προς τα μέσα, μπορεί να εμφανίζονται τα πόδια του σαν να σχηματίζουν παρένθεση.
• Παιδιά ηλικίας 3-10 ετών: Εδώ η απόκλιση πρόσθιου μηριαίου είναι η πιο συχνή αιτία. Τα παιδιά με αυτό συχνά προτιμούν να κάθονται σε ένα θέση «W», όπου τα γόνατά τους φαίνεται να πηγαίνουν προς τα μέσα.

Πέλματα προς τα μέσα στο παιδί: Τι θεραπείες υπάρχουν

Η θεραπεία είναι κάτι απλό στις περισσότερες περιπτώσεις. Οι πιο κοινές θεραπείες είναι… το πέρασμα του χρόνου και η φυσιολογική ανάπτυξη. Συνήθως απαιτείται λίγη ή καθόλου περαιτέρω επέμβαση.

Αν, ωστόσο, απαιτείται περισσότερη ιατρική παρέμβαση, τότε η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:

• Ειδικές «τιράντες» για τα πόδια που διορθώνουν αργά και σταδιακά τη θέση των οστών ή των ποδιών
• Καλούπια (γύψινα ή πλαστικά) που διορθώνουν το σχήμα του ποδιού
• Χειρουργική επέμβαση για τη διόρθωση της θέσης των οστών

διαβάστε περισσότερα στο www.iatropedia.gr