H αγάπη για τον εαυτό μας είναι μέρος μιας θεμελιώδους διαδικασίας στη ζωή μας που μας επιτρέπει να μπορούμε να αγαπάμε και τους άλλους.
Αυτή η διαδικασία εκτείνεται σε όλη τη διάρκεια της ζωής μας και υπάρχουν πολλές συνθήκες που μας βάζουν συνεχώς σε δοκιμασία. Απογοητεύσεις, λάθη, στόχοι που δεν επιτεύχθηκαν, χωρισμοί, κατάθλιψη, μια ατέλειωτη λίστα καθημερινών προκλήσεων στις οποίες υποβαλλόμαστε και κάποιες φορές επιτρέπουμε να επηρεάσουν την αντίληψή μας για τις προσωπικές μας αξίες.
Η προσωπική μας αξία δεν εξαρτάται από το τι επιτυγχάνουμε ή από αυτά που αποκτούμε, αλλά από την στάση μας απέναντι σε κάθε επιλογή που κάνουμε στη ζωή μας, η οποία χρειάζεται να συμβαδίζει με την ανιδιοτελή αγάπη για τον εαυτό μας.
Είναι δύσκολο να δίνεις κάτι που δεν έχεις, και αν δεν αγαπάς τον εαυτό σου, είναι σχεδόν αδύνατο να μοιραστείς την αγάπη με άλλους. Μπορεί να αγαπάτε τους άλλους, ωστόσο μπορεί να πέφτετε στις παγίδες της χειραγώγησης και του συναισθηματικού εκβιασμού.
Αν δεν έχουμε μάθει να αγαπάμε τους εαυτούς μας ανιδιοτελώς, αναζητούμε αυτή την αγάπη έξω από τον εαυτό μας, με τέτοιο τρόπο που να είμαστε εντελώς εκτεθειμένοι στην κρίση των άλλων.
Αυτός ο τύπος εξάρτησης μας βλάπτει, στο σημείο που ίσως να εκπλιπαρούμε για αγάπη και στοργή, επιδεικνύοντας μία ανεκτική συμπεριφορά ώστε να αποκτήσουμε την προσοχή και την φροντίδα των άλλων.
Προκειμένου να εξακριβώσεις αν αγαπάς τον εαυτό σου ανιδιοτελώς, χρειάζεται να αναρωτηθείς: Εξαρτάται η προσωπική μου αξία από τις απόψεις των άλλων για μένα;
Στον πολιτισμό μας, η αγάπη για τον εαυτό μας συχνά θεωρείται ως μια πράξη εγωιστική. Αυτή η διαπίστωση είναι λανθασμένη, δεδομένου ότι η ικανότητα μας να αγαπάμε τους άλλους έχει ως αφετηρία την αγάπη που έχουμε για τον εαυτό μας.
Ο τρόπος με τον οποίο φροντίζουμε τον εαυτό μας σχετίζεται με το πώς μας αντιλαμβάνονται οι άλλοι και επηρεάζει την ψυχική μας κατάσταση. Όταν ένα άτομο δεν καταφέρνει να φροντίσει τον εαυτό του, δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές ανάγκες του.
Η ενσωμάτωση της αμοιβαίας φροντίδας στη ζωή μας, μάς επιτρέπει να δίνουμε προσοχή στις ανάγκες μας, χωρίς όμως να βάζουμε τις ανάγκες των άλλων πάνω από τις δικές μας. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ποιες είναι οι ανάγκες μας και να τις διερευνούμε. Αυτό σημαίνει «φροντίζω τον εαυτό μου».
Η αποδοχή του ποιοι είμαστε σημαίνει ότι αποδεχόμαστε τα ελαττώματα μας, ότι ανακαλύπτουμε τις δεξιότητες και τα όρια μας, τις αρετές μας, τους τρόπους με τους οποίους εκπαιδεύουμε και αποδεχόμαστε τους εαυτούς μας.
Καλύτερη αυτογνωσία σημαίνει μεγαλύτερη κατανόηση. Όταν φροντίζουμε τους εαυτούς μας και τούς κατανοούμε, είμαστε σε θέση να ξεπεράσουμε την αρνητική αυτοκριτική και τις ενοχές για τα λάθη που έχουμε κάνει στο παρελθόν.
Μέσα από την αυτοαποδοχή, ως πράξη συμπόνιας και κατανόησης για το ποιοι είμαστε, μπορούμε να νιώσουμε την ανιδιοτελή αγάπη για τον εαυτό μας και κατ’ επέκταση την αγάπη για τους άλλους.
Κάνοντας το με έναν ανοιχτό και ειλικρινή τρόπο, θα είμαστε σε θέση να διαμορφώσουμε σχέσεις που βασίζονται στην εκτίμηση. Αγαπώντας τους εαυτούς μας, θα είμαστε σε θέση να προσφέρουμε συμπονετική αγάπη και στους άλλους.
πηγή www.psychologynow.gr
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Κανένα σχόλιο ακόμη
Γράψτε πρώτος ένα σχόλιο