Τα παιχνίδια της μαμάς!
Όταν ήμουν παιδί (γεννήθηκα το 1983), ήταν η εποχή της απόλυτης… έξαρσης των παιδικών παιχνιδιών. Barbie, Sindy, πόνυ, Transformers, κούκλες μωρά που έκλαιγαν, έκαναν κακά, μιλούσαν, περπατούσαν, λούτρινα, ρομπότ, χελωνονιντζάκια, Τζι Άι Τζο (χαχα), επιτραπέζια, ΤΑ ΠΑΝΤΑ!
Σαφώς όχι περισσότερα από ότι σήμερα, αλλά για την εποχή εκείνη ήταν πολύ πράγμα. Αν θυμάμαι μάλιστα καλά, οι διαφημίσεις παιχνιδιών στην τηλεόραση ήταν δεκαπλάσιες απ’ ότι ήταν σήμερα. Κάθε βδομάδα έσκαγαν μύτη δέκα καινούργια παιχνίδια με αποτέλεσμα τα παιδιά να τρελαίνονται.
(Ακόμα θυμάμαι μια κούκλα που έτρωγε κερασάκια από ένα κουτάλι. Μετρούσαμε τις μέρες με τις φίλες μου να βγει στα καταστήματα και είχαμε πάρει τα αυτιά των γονιών μας. Όταν πια την αποκτήσαμε, μας πήρε μόλις μια ώρα για να καταλάβουμε ότι ήταν η απόλυτη χαζομάρα.)
Από εκείνη την εποχή, λοιπόν, έχω κρατήσει ελάχιστα παιχνίδια. Τα περισσότερα τα είχαμε δώσει σε άλλα παιδάκια, μικρότερα από μένα. Όσα έμειναν, μπήκαν σε κουτιά και φυλάσονται κάπου που αγνοώ (η μαμά μου φρόντισε για αυτό, χαχα!). Κράτησα μόνο 4-5 λούτρινα στο δωμάτιό μου, ίσα για να θυμάμαι την παιδική μου ηλικία.
Όταν μετακόμισα από τη Θεσσαλονίκη στην Αθήνα, αυτόματα, χωρίς να το καταλάβω, έβαλα στη βαλίτσα μου δυο χνουδωτά ζωάκια. Δυο σκυλάκια.
Το καφέ σκυλάκι είναι ίσως το πιο αγαπημένο μου «παιχνίδι«. Μου το είχε κάνει δώρο μια θεία μου τα Χριστούγεννα που ήμουν 3 ετών και το έχω πάντα γύρω μου εδώ και 24 χρόνια. Όταν ήμουν μικρή, το έπαιρνα μαζί μου σε διακοπές και εκδρομές. Κοιμόμασταν κάθε βράδυ αγκαλιά. Ο λαιμός του είναι «άδειος» από το πολύ σφίξιμο!
Ξέρετε πότε το ξαναθυμήθηκα; Λίγες μέρες πριν γεννήσω. Τα βράδια που πονούσε τρομερά η πλάτη μου και είχαν αυτές τις αηδιαστικές καούρες, τον έπαιρνα σφιχτά στην αγκαλιά μου, μέχρι να έρθει ο Μάνος να κοιμηθεί. Παλιμπαιδισμός στο φουλ, αλλά το έκανα.
Το σκυλάκι με τον φιόγκο δεν ξέρω πως βρέθηκε εδώ. Δεν ήταν ποτέ το αγαπημένο μου, με την έννοια ότι δεν «έπαιζα» μαζί του! Όμως, ήταν πάντα ένα από τα «ξεχωριστά» αυτό που άφηνα στο ράφι να μην χαλάσει.
Μου το είχαν φέρει δώρο οι γονείς μου από ένα ταξίδι τους στο εξωτερικό και όταν μου το έδωσαν ο φιόγκος στο κεφάλι ήταν σχεδόν βγαλμένος και η μαμά μου τον έραψε γερά στη θέση του. Ίσως για αυτό είμαι ασυναίσθητα συναισθηματικά δεμένη μαζί του.
Αυτά τα δυο σκυλάκια είναι πια τα δώρα μου για την κόρη μου. Τα έπλυνα χθες για άλλη μια φορά σχολαστικά και της τα χάρισα. Και αν κρίνω από την αντίδρασή της, μάλλον κατενθουσιάστηκε!
Πάντως, όταν ήμουν πολύ μικρή, μεγάλη αδυναμία μου ήταν τα «Μικρά μου πόνυ«. Τα οποία υπάρχουν και σήμερα, αλλά είναι πια πολύ… παραμορφωμένα. Λες και έχουν κάνει μπότοξ. Χαχαχα!
Όσο για την αγαπημένη μου κούκλα-μωρό; Σας έχω ξαναπεί για αυτήν… Ήταν το μωρό Baby Born, το οποίο κυκλοφορεί ακόμα, ευτυχώς στην ίδια μορφή με τότε!
Θυμάμαι φυσικά και τις Barbie, τα Polly Pocket και όλα τα επιτραπέζια υπερπαραγωγή που έβγαιναν εκείνη την εποχή (με αγαπημένο μου ένα με ένα στοιχειωμένο κάστρο! :P)
Ααααα, θυμήθηκα και την «Παταπούφα»!!
Eσάς ποια ήταν τα αγαπημένα σας παιχνίδια;
Έχετε κρατήσει κάποια;;
Φιλιά
Ολίβια
Ειμαι μαμα γεννημενη το 1990 και εχω παρα πολλα παιχνιδια μου κρατημενα να φανταστητε μεχρι και κουδουνιστρες!!!!
Έχω κι εγώ το ίδιο σκυλάκι αλλά σε λευκό με καφέ βούλες! Είμαι γεννημένη το 1984 και ήταν το χριστουγεννιάτικο δώρο από τον παιδικό σταθμό! Κοντά μια τριανταετία το κουβαλώ μαζί μου. Τώρα το έχει στο δωμάτιο της η μικρή μου Αθηνά που είναι τριών ετών!
Δεν το πιστεύω!!! Αυτό το καφέ σκυλάκι της el greco το έχω απο 3 χρονών (είμαι γεννημένη το 1982). Το δικό μου βέβαια ήταν εκρού, τωρα μετά απο τόσα χρονια είναι γκρι. Δεν πήγαινα πουθενά χωρίς αυτό, τον "κόπρο" μου. Αγκαλιά κοιμόμασταν, με αυτόν τελείωσα πανεπιστήμιο, μαζί ταξίδια. ..μεχρι Κίνα έφθασε. Τώρα το παίζει η μικρή εννιάμηνη κορούλα μου! Πραγματικά αν μπορούσα να βρω το ίδιο θα το έπαιρνα σίγουρα. Για μένα δεν ήταν απλά ένα χνουδωτό παιχνίδι -σκυλάκι, ήταν συντροφιά, παρέα, ο αδερφός μου (είμαι μοναχοπαίδι).
Το χω το κουταβάκι στο ζαχαρι του χρωμα.την παταπουφα που επερνε δισκάκια και μίλαγε,πλειμομπιλ,μπιμπι μπο,το πιτσιποπακι,τα πιγκουινακια,τα λεγκο,την οικογένεια γλυκοπατατα,τα μικρά μου πονυ,τα πιν πον και πολλά αλλά μικροπαιχνιδακια που έχω αφήσει αθιχτα και η μανούλα μου τα έχει κρατήσει και τα φέρνει λίγα λίγα στην κόρη μου!!είναι ότι καλύτερο να τα ξαναβλεπεις στα χέρια του παιδιού σου.αναμνήσεις φοβερές.......αααααχχχχχχ......!!!!!
Kalhspera :) polu xarhka pou vrhka ki allon an8ropo panw sthn gh pou exei ena "koutabaki" :) egw genh8hka to 82 kai to 84 mou eferan ta xristougenna gia dwro ena "koutabaki" apla emena einai aspro me kafe voules! to exw mazi mou mexri shmera! opou paw einai mazi mou! se oles tis foto ap[o paidaki ws kai stis perissoteres shmera einai mazi mou! einai h zwh mou! esena einai se kalh katastash ap oti blepw! emena fenete arketa palio kai kourasmeno:/ alla....einai....egw! :) ta mikra mou poni htan kai emena apo tis megales mou agapes! exw 20 poni kai einai se kalh katastash :).Na sai kala panta kai xarhka mesa apo thn kardia mou pou einai to agaphmeno sou to "koutabaki" kai esena!!!
>Εγω γεννηθηκα το '86. Θυμάμαι πολύ χαρακτηριστικά ενα μωράκι που το γεμιζε η μαμα μου με νερό και ηταν βαρυ ... εμοιαζε με πραγματικό μωρό!!!
εκανε και τσισα!!!
Αλίκη
>ΤΙ ΩΡΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΑΞΕΧΑΣΤΑ.ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΤΟ 81 ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΘΥΜΑΜΑΙ.ΔΕΝ ΤΑ ΕΙΧΑ ΟΛΑ ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΠΑΤΑΠΟΥΦΑ ΚΑΙ ΕΝΑ ΠΟΝΥ ΑΛΛΑ ΘΥΜΑΜΑΙ ΑΛΛΟ ΕΝΑ ΕΠΙΤΡΑΠΕΖΙΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΤΙΚΙ ΤΙΚΑ ΜΠΟΥΜ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΛΕΓΟΤΑΝ ΠΟΥ ΕΒΑΖΕΣ ΚΑΤΙ ΜΙΚΡΑ ΚΟΜΜΑΤΑΚΙΑ ΚΑΙ ΜΕΤΡΑΓΕ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΤΑ ΤΙΝΑΞΕΙ ΨΗΛΑ.ΤΟ ΧΩ ΨΑΞΕΙ ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΒΡΕΙ ΠΟΥΘΕΝΑ.ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΜΠΟΡΕΣΩ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΝΑ ΤΟ ΒΡΩ.ΘΑ ΜΕ ΣΥΓΚΙΝΗΣΕΙ ΠΟΛΥ.
>Αγκαλίτσας, Φωτεινούληδες, Ευχούληδες, Γλυκοπατάτες, Παταπούφες, Sindy, bibibo.
>πωπω!τι ωραιο θεμα!
γεννήθηκα το 84, ειχα κι εγώ μια μεγάλη μπλε παταπούφα,λούτρινα σκυλάκια, πολλά playmobil και πόνυ!!εγώ έκανα την ανάποδη μετακόμιση, από αθήνα θεσσαλονίκη, κ πρέπει να γυρίσω στο σπίτι να ψάξω αν έχει μείνει κάτι για να δώσω κ γω στη δυόμισι μηνών κορούλα μου. δυστυχώς πρέπει να τα έχει διαλύσει σχεδόν όλα πριν χρόνια η μικρή μου αδερφή!...
Γεωργία
>baby born e????????? e nai loipon to exw kai egw mias kai ta paidika mou xronia ta perasa stin germania exw kai ola ta sinerga pampers eidikes trofes se fakelakia pou ta anakateueis me nero ktl tote mirizan uperoxa twra den nomizw tha exoun xalasei sigoura :))) ax ti mou thimises vre olivia :))) anna
>ΤΑ ΕΧΩ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ (Η ΜΑΜΑ ΜΟΥ ΔΗΛΑΔΗ ΤΑ ΕΧΕΙ ΦΥΛΑΞΕΙ ΣΤΟ ΠΑΤΑΡΙ)ΚΟΥΤΑΒΑΚΙΑ ΠΑΤΑΠΟΥΦΕΣ ΣΟΥΖΑΚΙΑ (ΑΥΤΑ ΜΕ ΤΗ ΔΡΑΧΜΗ)ΓΛΥΚΟΠΑΤΑΤΕΣ ΠΙΓΚΟΥΙΝΑΚΙΑ ΠΟΝ ΠΟΝ PLAYMOBIL ΛΕΓΚΟ BIBIBO ΠΙΤΣΙΠΟΠΑΚΙ ΤΣΙΡΚΟΥΛΙΝΙ ΚΑΙ ΑΛΛΑ ΠΟΛΛΑ ΠΟΛΛΑ.ΑΝΥΠΟΜΟΝΩ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙ Η ΜΠΟΥΜΠΟΥ ΜΟΥ ΝΑ ΤΗΣ ΤΑ ΧΑΡΙΣΩ ΚΑΙ ΝΑ ΜΟΙΡΑΣΤΩ ΜΑΖΙ ΤΗΣ ΤΙΣ ΚΑΛΥΤΕΡΕΣ ΜΟΥ ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ!
>Πόσο το αγαπάω αυτό το σκυλάκι...Το δικό μου είναι γκρί με καφέ βούλες κι εγώ γεννήθηκα το 1983 και το έχω από το 1987...Δεν είχα κοιμηθεί ούτε ένα βράδυ χωρίς αυτό μέχρι και την στιγμή που άρχισα να κοιμάμαι με τον σύζυγο μου, εννοείται πως το έχω πάρει μαζί μου στο τωρινό μου σπίτι και εννοείται πως θα περιμένει την μπεμπούλα μου στο κρεβατάκι της σε τρείς μήνες που θα έρθει κοντά μας...Βέβαια το καημενούλι έχει μείνει μισό από το πολύ ζούλιγμα, έχει λιώσει τελείως το ύφασμα από την μυτούλα του και τέλος τα μάτια του έχουν σβηστεί και έχουν μείνει μόνο δύο λευκά κουμπάκια αλλά δεν με πειράζει καθόλου συνεχίζω να το αγαπάω πολύ κι ελπίζω να προσφέρει και στην κορούλα μου την ίδια συντροφιά που πρόσφερε σε μένα όλα αυτά τα χρόνια...
>που την θυμηθηκες την παταπουφα;;;;Εχω μια γαλαζια.Πρεπει να την ανακαλυψω στην αποθηκη των γονιων μου και να την δωσω στην κορη μου!
>Εγω ειμαι του 1978 και θυμαμαι πολυ καλα οοοολα αυτα που εχετε αναφερει παραπανω!
Η μαμα μου ειχε το μοναδικο παιχνιδαδικο στο νομο Ηρακλειου(εκτος της πολης του Ηρακλειου..)
Ολα τα εβλεπα καθημερινα μπροστα μου,τετοια εποχη ανοιγαμε κουτες και γεμιζαμε ραφια
Εγω το επαιζα εξυπνη και ενημερωνα τις φιλες μου για τα νεα ειδη αφου ημουν η τυχερη που συνοδευε τη μαμα οταν πηγαινε στις εκθεσεις για παραγγελιες
Εβαζα στο ματι τι θελω να μου φερει ο Αη Βασιλης και περιμενα τη μερα της πρωτοχρονιας!
Θυμαμαι την πρωτη χρονια που κυκλοφορησαν τα πιγκουιναια και ειχαν παλι κατι σαν απεργια τα φορτηγα και πηγε ο πατερας μου Ηρακελιο με δανεικο βανακι να παρει και θυμαμαι τον κοσμο να ειναι στο πεζοδρομιο και να περιμενει να κατεβασουμε...λες και ηταν πολεμος και μοιραζαμε ψωμι και μακαρονια
Αχ τι μου θμισες νυχτιατικα...αλλες εποχες πιο αγνες....και ας εβαζα τον "Τζον-τζον" να κοιμαται πανω απο την "Μπι-μπι-μπο" χωρις να ξερω το λογο!
>παταπούφες,happy happy με τα έπιπλά τους φυσικά (!),τα πόνυ που θέλω να συμπληρώσω ότι ήταν πολύ καλύτερα από τα πόνυ του σήμερα, λαχανούλης, μία κούκλα σε βαλιτσάκι-κρεβάτι, bibibo με το 'ταίρι' JohnJohn, η παρέα με τα κάτι μικρά ανθρωπάκια που ήταν σε κατασκήνωση που δεν θυμάμαι πως τα έλεγαν, τις άχαρες κ ταυτόχρονα γλυκές κούκλες με τα πολύ μακριά πόδια, lego, και φυσικά λούτρινα ζωάκια. Αυτά είναι που θυμάμαι έντονα από τα παιδικά μου χρόνια κ επειδή η μαμά μου είχε σκεφτεί να μου κρατήσει μερικά τα οποία 'ξέθαψα' πριν ενάμιση χρόνο που γεννήθηκε η κόρη μου κ έχω στολίσει κάποια στο δωμάτιό της...Ωραίες αναμνήσεις!
>αααχχχχ κι εγω τα εχω στο χωριο τα παιχνιδακια μου. Τα γλιτωσα με το ζορι απο μια Βουλγαριτσα που η μαμα της βοηθουσε τον παππου μου και μαλιστα τσακωθηκα και εκλαιγα με το 5χρονο γιατι τα ειχε παρει να παιξει!!! παθετικ!! τα φυλαω για το κοριτσακι μου που ειναι τωρα 3 μηνων. Εχω 2 παταπουφες μια ροζ και μια γαλαζια, poly pocket κασετινα με καθρεπτακι και χτενακι, την miss make up που ηταν η τελευταια κουκλα που μου εφερε δωρο η αγαπημενη μου θεια πριν μπω στην εφηβεια, τον teddy μου το αρκουδακι που κοιμομουν μαζι του αλλα εχει γινει ερειπιο και εναν φωτεινουλη μινι που εχει σχημα σαλιγκαρου. Ανυπομονω να τα δωσω στη Ζετουλα μου!
>Αδικία που ξέχασα την πατατούφα μου. Μου είχε πάρει μια μωβ ο αδερφος μου (καθοτι 11 χρόνια μεγαλύτερος...)φυσικά την έχω ακόμα.
>πωπω τι μου θυμιζετε!!! λοιπον ειχα τα πονυ, καποιο απο αυτα δε ενα με μοβ μαλλια και καρδουλες στο πισινο, ειναι καπου μεσα στο παιχνιδικουτο της κορης μου και εχει υιοθετησει τα 2 μικρα πονυ με το μποτοξακι... ειχα και το σταβλο των πονυ που φιλοξενουσε ολα τα αστεγα παιχνιδια, απο μπαρμπι μεχρι playmobil...επισης εχω μαζι μου μια sindy που μου την ειχε φερει δωρο οταν πηγαινα στη 5η δημοτικου η τωρινη νονα της κορης μου ,βρισκεται καπου εδω τριγυρω και της φευγει το ενα ποδι απο την πολλη χρηση ελιωσε το πλαστικο. Κατα τα αλλα ειχα και το μαγιω του πονυ (ενα κιτρινο με φραμπαλαδες στο σουτιεν) και τη πετσετα και τις σαγιοναρες, εχω ακομα τον αγκαλιτσα μονο που δεν αναβει και εχει και ενα σημαδι απο στυλο στο μαγουλο...περασανε φυσικα απο τα χερια μου τα πιν πον, χαπι χαπι, playmobil, bibιbo (η μαμα μου εχει κρατησει τη νυφη κ τα παρανυφακια της ακομα στο κουτι, πρεπει να ναι συλλεκτικο ειδος πια!) τους πιγκουινους που ανεβοκατεβαιναν στη σκαλα και μετα ειχαν βγει κ σε στρουμφακια, τα σουζακια τα οποια μου εφερε μια θεια μου δωρο οταν εκανα εγχειριση κρεατακια και τα παιζα μεσα στο νοσοκομειο κατω απο τα κρεβατια,απο επιτραπεζια η μνημη μου μενει στη κλασσικη μονοπολι, το HOTEL, που σαπισε μαζι με κατι παπουτσια στη ντουλαπα που εβαλε νερα, το στοιχειωμενο καστρο που λεει και η Ολιβια παραπανω, και τα μυστηρια στο πεκινο...
>εχω κρατησει αρκετα λουτρινα αλλα η πιο αγαπημενη μου ασχολια ηταν τα τουβλακια LEGO!Τα ειχα με τα τσουβαλια και επαιζα ωρες με αυτα!εφτιαχνα σπιτια,κηπους,ανθρωπακια και οτι βαλει ο νους!
Στη Σουηδια ηταν παμφθηνα και ειχα παρα πολλα οπως ειπα..πηγα λοιπον να παρω καποια στιγμη και απο εδω για την μικρη και επεσα απο τα συννεφα..ενα μικρο κουτακι και ΠΑΝΑΚΡΙΒΑ!!
αφησα πισω το κουτακι και αποφασισα να τα παραγγειλω απο Σουηδια μιας και εδω προφανως μας εχουν για ηλιθιους..
Νινα
>bibibo λατρεμενη δυστυχως εχασε ολα τις τα μελη απο την αγπημενη μου αδερφη......το ελαφακι μου που ηταν ολοιδιο ο μπαμπι και το ειχα παντα μαζι μου,την πατσατσουφιτσα μου με τα ροζ μαλλια, και το αγαπημενο μου μια κουκλα που μου ειχε φερει ο πατερας μου απο την ιταλια και στην ηλικια των τριων ειχαμε το ιδιο υψος.ετσι λοιπον μας εστησε η μητερα μου για φωτογραφια κι εγω φοραω τα ρουχα της κουκλας και η κουκλα τα δικα μου.δεν υπαρχει.......πολυ γελιο.....οτι εχει επιζησει απο τοτε τα φυλαω σε μια ντουλαπα καθοτι μαμα δυο αγοριων......και τα χαζευω που και που.....ετσι να θυμαμαι τα παλια.
>Έχω κρατήσει καμιά 25αρια λούτρινα ζωάκια και παρόλο το αιζενχάουερ (ετσι λέει ο παππούς μου το αλτσχάιμερ) που με δέρνει, θυμάμαι ακριβώς πότε πήρα το καθένα. Τώρα έπλυνα κάποια από αυτά και κοσμούν το ράφι του μικρού. Μια μεγάλη παταπούφα που την έχω στο υπόγειο (δε θα κάνω κόρη????), μιά κουκλίτσα μέσα σένα καλάθι από τότε που ήμουν 3 και μας την έκαναν δώρο στον παιδικό σταθμό στην αποφοίτηση.
ΑΛΛΑ απο barbie κτλ που είχα αρκετές, ξεκοιλιάστηκαν σχολαστικά από τον αδελφό μου που ζήλευε όλα μου τα παιχνίδια. Κάποιες τις είχε σώσει η μάνα μου αλλά τις βρήκε ο άσπλαχνος και τις περιποιήθηκε αναλόγως...Θυμάμαι και κάτι πόνυ αλλά είναι άφαντα...Μονο ένα παιδικό σεντόνι έμεινε να μου τα θυμίζει. Ευτυχώς τα έχω όλα στη μνήμη μου...
ΑΑαα και το πιτσιποπάκι με το κόκκινο φιλάκι στο ποπουδάκι είχα άλλα που ντο τώρα? Ευχούληδες για πιο μετά αλλά και αυτοί δεν ξέρω που είναι.
Μα τι στο καλό!! Αφού τα είχα κρατήσει πού είναι τώρα??? Με έβαλες σε σκέψεις! Θα ρωτήσω τη μαμά μου μήπως και τα χει καταχωνιάσει κάπου.
>Αχ παταπουφα!!!Τι μου θυμησες?Εγω ειμαι το 81.
Επισης ηταν και ο φωτεινος αγκαλιτσας ο οποιος καμοια σχεση με τον τωρινο εχει.Ηταν πολυ πιο γλυκουλης.Τωρα μοιαζει λιγο με εξωγηινακι.Η πατατουφα παντως ηταν η αγαπημενη μου!!!!!
Ελιτα
>koritsia mou emena uparxoun akoma polla polla paidika mou paixnidia sto patriko mou, eimai gennimeni to 87, to dwmatio mou einai akoma gemato kouklitses opws akrivos to afisa prin figw gia spoudes, fisika twra epestrepsa ontas plewn pantremeni kai me mia uperoxi koroula 1,5 minwn pou tha diadextei fisika ola mou ta paidika paixnidia :-)
aggeliki
na sas pw oti apo ta poio agapimena mou paixnidia itan oi barbie kai o pappous mou mou eixe ftiaksei skalista krevatakia gi autes, pou ennoeite pws ta filaw san thisauro!!!
kai kati allo thimatai kanena koritsaki tis glikoules????????? (cupcake dolls)
>Λαχανόπαιδο είχα κι εγω!!! Τι γλυκούλι που ήταν!! Και το σκυλακι αυτό το λυπημένο....σε γκρι! Και το αγαπημένο μου ήταν ο αγκαλίτσας φωτεινούλης!!!!
>εγώ μετά από 26 χρόνια ακόμα κοιμάμαι κάθε βράδυ με τον καφέ σκύλο! τείνει να γίνει κλασσικός ο σκυλάκος μας! μάλιστα, για να τον εξωραϊσω λίγο, το έχω καρφιτσώσει στο κεφάλι ένα χρυσό φιόγκο! χαχαχα!
>Αυτή τη νονούκα γιατί δεν την θυμάμαι; Μάλλον επειδή ήμουν πιο μεγάλη; Μόλις 10 ετών χαχαχαχα..... Πάντως είχα και εγώ πολλά παιχνίδια όπως Sindy, Bibibo (και όχι Barbie-μετά κυκλοφόρησε αυτή χαχαχα...) κλπ.... αλλά κανένα δεν έχω κρατήσει. Ίσως γιατί ήμουν μαστροχαλαστού και δεν ζούσαν στα χέρια μου!!!
Playmobil υπάρχουν ακόμα και χαίρομαι που βλέπω τις κόρες μου να παίζουν με αυτά!
Λαχανόπαιδο εγώ δεν είχα αλλά τα θυμάμαι πολύ καλά. Τι πλάκα που είχαν!!!
>exw kai egw to idio skulaki!! (gennimeni to 1989) kai to exw akoma.... xaxaxa! itan to agapimeno mou kai iparxei akoma sto dwmatio sto patriko mou! itan to agapimeno mou akoma kai a exei kseftisei i muti kai exei kse8wriasei apo ta polla polla polla plisimata....! ax ax ax.....
>Eimai enan xrono megalyteri sou kai sto keimeno afto eida kommati tou eaftou mou. Oson afora to kafe skylaki ego eixa 2 (ektos apo kafe eixa kai 1 aspromavro). Ta agapimena mou paixnidia itan ta mikra mou Pony. Eixa 5-6, eixa kai kana 2 paidakia tous alla afto pou me eixe ksetrelanei itan to spiti tous. Mou to efere doro o Agios Basilis ta teleftaia Xristougenna pou perasa ws monaxopaidi to 1987. Dystyxws i mama mou den kratise tipota apo afta. Ola dothikan se idrymata kai stous aporous otan efyga foititria (me dedomeno oti imoun parakseni me ta paixnidia mou, dothikan se eksairetiki katastasi).
Prosfata, vrethika sta Jumbo me ton filo mou, opou meta apo xronia apofasisa na anevo sto amigws koritsistiko paixnido-section pros anazitisi ton Pony kai anakalypsa pros megali mou apogoitefsi oti ta Pony tou 21ou aiona einai oligon-ti paramorfomena... Gia parigoria to aisthima mou ekane doro 1 Barbie (please, no comments... xaxa). Ekei irthe i defteri apogoitefsi: An thymaste kala oi Barbie pou kykloforousan pro 20etias itan varies, efkamptes, to yliko tous fainotan kapws... "kalis poiotitas", "vary", "kalo" kai "akrivo" eno to rouxo itan kapws leptodoulemeno (na to pw?). H Barbie pou apektisa prosfatos itan plastiki, koufia, elafria kai emfanws ftiniariki kai afti kai to rouxo! Epistrefontas sta Pony, epeidi prin 3-4 mines epsaksa on-line na do an yparxoun ta en logo apo 20etias montelakia, ta vrika se sites pou asxolountai me on-line auctions me tin magiki leksi-kleidi "retro 80's toys" kati tetoio... Gia timi na min to syzitisoume kalytera, apefthynontai se syllektes (!!!!)
p.s. Koita na deis pou ta allotina kathimerina paixnidia mou eginan spania, dysevreta kai syllektika... toso poly megalosame?
>Θυμάμαι ένα μωρό που το κούρδιζες και κουνούσε χέρια και πόδια. Υπάρχουν ακόμα κάποια λούτρινα, κάποιες κούκλες και φυσικά η πρώτη μου κούκλα που θυμάμαι ακόμα την στιγμή και την σκηνή που μου την αγόρασαν οι δικοί μου! Θυμάμαι ακόμα την στιγμή που την έβγαλα από το κουτί της και την κράτησα στα χέρια μου! Πριν από περίπου 33 χρόνια!!!! Δεν πήγαινα πουθενά χωρίς αυτήν. Υπάρχει ακόμα μέσα σε μια ντουλάπα, λίγο ανάπηρη, λίγο αλήθωρη (!!!) αλλά, όσο υπάρχω εγώ, θα υπάρχει και η κούκλα!!!!!. Αλλο πολύ αγαπημένο παιχνίδι, ήταν τα κουζινικά. Από πολύ μικρή μου άρεσε ..... η μαγειρική βλέπετε!!! Και φυσικά όταν ήμασταν πιο μεγάλα παιδιά, παίζαμε ατελείωτες ώρες το απόλυτο παιχνίδι: ΜΟΝΟPOLY!!!! Επίσης, κάναμε συλλογές από φακέλους και κόλλες αλληλογραφίας, χαρτάκια, μολυβάκια κ.α. ΑΑΑΑΑΑΑΑ και στο δημοτικό παίζαμε¨"λάστιχο". Είχαμε όλες κάτι πόδια μοντέλου από το πολύ χοροπηδητό!!!!!
>Κι εμένα το αγαπημένο μου ήταν ένα σκυλάκι σαν το καφέ το δικό σου, αλλά σε άσπρο με καφέ βούλες (και το ευφάνταστο όνομα Ασπρούλης). Το έπιαρνα παντού μαζί μου, και το αγαπούσα τόσο ώστε οι γονείς μου μου πήραν κανονικό σκύλο, ο οποίος λίγο μετά κομμάτιασε τον Ασπρούλη!
>παιχνίδια, παιχνίδια, παιχνίδια.... ουυυυυυυυυυυυυυυ με το τσουβάλι.... χμ, μάλλον με το κάρο!
κλασσικά τα κοριτσίστικα barbie και bibi-bo.
θυμάμαι τους μικρούς ψαράδες, το πρέπει να κάηκε απ το πολύ παιχνίδι, πολύ ψάρεμα είχα ρίξει.
τα πιγκουινάκια που ανέβαιναν τη σκάλα και μετά τσουλούσαν στον κατήφορο.
αλλά στην βιβλιοθήκη μου υπάρχουν-εκτός απ τα λούτρινα- 4 barbie και οι happy-happy, 4 μικροσκοπικές κουκλίτσες που η κάθε μια, είχε το δικό της σπιτάκι-βαλιτσάκι στο δικό της χρώμα.
>λοιπον αν και ημουν σχετικα μεγαλη κοντα στην εκτη δημοτικου οι γονεις μου μου ειχαν αγορασει μια μονοκατοικια σπιτακι-βαλιτσακι της μπαρμπι. Φυσικα ηταν το πρωτο και το μοναδικο. Ειχα διαφορα επιπλα της μπαρμπι που τα ειχα βαλει σε ενα σημειο του δωματιου μου και το ειχα σαν σπιτι. Δεν μπορω να πω οτι σαν παιδι ειχα καποιο ιδιαιτερα αγαπημενο παιχνιδι. Μου αρεσαν διαφορα και επαιζα σχεδον με ολα. Μου αρεσε παρα πολυ να παιζω με ενα μαυροπινακα και με τις κιμωλιες μου θυμαμαι και να παριστανω την δασκαλα. Μαλωνα τις κουκλες μου και τις εβαζα να κανουν εργασιες στο σπιτι. Μαλλον αυτο ηταν το αγαπημενο μου . Δυστυχως οταν πεθανε η μητερα μου ο πατερας μου τα πεταξε ολα χωρις φυσικα να με ρωτησει. Το μονο που διασωθηκε και αυτο γιατι δεν το ειχε προσεξει ηταν το σπιτακι βαλιτσακι της μπαρμπι και αυτο γιατι ειχε ξεχαστει στο παταρι μιας ντουλαπας στο εξοχικο μας στην χαλκιδικη . Καταφερα επισεις και διεσωσα και μερικα λουτρινα τα οποια τα ειχα παρει στο σπιτι που νοικιαζα με τον αντρα μου αρχικα σαν διακοσμητικα.
>εγώ είχα ένα λαχανόπαιδο (και με πιστοποιητικό υιοθεσίας παρακαλώ - και μάλιστα είχα και την απαίτηση να μου το κορνιζώσουν) το οποίο και το έχει πάρει ο Αλέξανδρος και του έχει βγάλει χέρια, πόδια, κεφάλια κτλ.. ευτυχώς ξαναμπαίνουν στη θέση τους..
Φυσικά τα playmobil ειναι ακόμα από τα αγαπημένα μου και περιμένουμε με αγωνία να μεγαλώσει λιγο ακόμα ο Αλέξανδρος για να παίζει με αυτα - από μένα δεν μείναν πολλά γιατι με διαδέχθηκε ο αδελφός μου ο οποίος έβαζε οινόπνευμα μέσα στα κεφάλια τους και τα έκαιγε (...). Ο άντρας μου είχε το πειρατικό καράβι των playmobil και το δώσαμε στον Αλέξ που το λάτρεψε.
>H KOYKLA ME TA KERASIA NOMIZV LEGOTAN NONOYKA!!!!!H APOLYTH BLAKEIA ALLA NA POY TRELAINOMASTAN EGV EIMAI LIGO PIO MIKRH KAI EIXE BGEI SE PIO SPECIA EKDOSH TO 87 GENNHMENH!!
>αυτο το σκυλάκι και ποιος δεν το έχει από την γενιά μας!! εγω το είχα σε άσπρο με καφέ και ο αδερφός μου ίδιο με το δικό σου!! μμμ λάθος χρόνο χρησιμοποίησα...το έχω!! :) άλλο λατρεμένο παιχνίδι που υπάρχει ακόμα αλλά παραμορφωμένο είναι οι φωτεινούληδες...που πατούσες την κοιλιά τους και φώτιζε το προσωπάκι τους!!!
>apistefto ti mou thimises!!!! afti ti koukla me ta kerasia tin eixa parei k egw!!! pera ap ton mpoumpo ton agapimeno mou arkoudo to agapimeno mou k=paixnidi itan to mouroulini mpousoulini k ta 2 ta exw pleon sto paidiko dwmatio tis 20 imerwn koroulas mou!!!!!!!