Άλλη λέξη ήθελα να βάλω στον τίτλο αντί για «κακιασμένη», αλλά θα συγκρατηθώ.
Μου τη σπάει η αγένεια. Μου τη βιδώνει. Μου γυρίζει τ’ άντερα. Ειδικά δε όταν συνοδεύεται από ειρωνεία (έστω και στο βλέμμα), ε εκεί κοντεύει να ξυπνήσει μέσα μου ένας άλλος εαυτός (άσχετα αν οι γονείς μου έκαναν πολύ καλά τη δουλειά τους και έτσι οι τρόποι μου δεν του επιτρέπουν να ξεχυθεί)
Είμαστε σε εμπορικό κέντρο. Η κόρη μου θέλει -πάλι- τσίσα. Πάμε στις τουαλέτες. Περιμένουμε τη σειρά μας. Μπροστά μας μία πιτσιρίκα. Τελικά μάλλον δεν ψάχνει καμπίνα, αλλά περιμένει κάποια γνωστή της.
Την ώρα που το συνειδητοποιώ, στρέφω το βλέμμα μου δίπλα μας σε μια καμπίνα με μισάνοιχτη πόρτα και ετοιμάζομαι να μπω.
Μέχρι να γυρίσω, ένα χέρι πίσω μου ανοίγει την πόρτα και τραβάει το ένα της παιδί μέσα.
Την κοιτάζω ήρεμα.
– Να μπούμε εμείς που ήρθαμε πριν από εσάς; ρωτάω με χαμόγελο.
Σηκώνει το βλέμμα της και με κοιτάει. Ένα δευτερόλεπτο. Δύο δευτερόλεπτα.
Και τι κάνει;
Τραβάει και το άλλο της παιδί μέσα στην τουαλέτα και μας κλείνει την πόρτα στη μούρη.
Ελαφρυντικό κανένα: δεν ήταν ότι δεν με άκουσε, με άκουσε μια χαρά. Ούτε ότι τα παιδιά της ήταν μικρότερα από το δικό μου, ήταν πολύ μεγαλύτερα (γιατί εντάξει, αλλιώς συγκρατεί ένα τρίχρονο τα τσίσα του όταν επείγεται και αλλιώς ένα 7χρονο)
Συγχαρητήρια, μητέρα. Έχετε εξαιρετικούς τρόπους και είμαι σίγουρη ότι θα τους κληροδοτήσετε και στα παιδιά σας.
Ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας: είναι πολλοί οι αγενείς εκεί έξω. ΠΑΡΑ πολλοί. Και φυσικά, 9 στα 10 παιδιά τους θα μεγαλώσουν και δυστυχώς θα γίνουν ίδια με δαύτους.
Το έχω ξαναγράψει: τζάμπα κυκλοφορούν τόσα βιβλία για το πώς να μεγαλώσεις σωστά τα παιδιά σου. Τζάμπα, γιατί αυτό είτε το έχεις, είτε δεν το έχεις.
Τρέμω για τη στιγμή που θα έρθω αναγκαστικά κοντά σε πολλούς τέτοιους αγενείς ανθρώπους. Γιατί μπορεί να είναι μαμά ή μπαμπάς φίλης ή φίλου της κόρης μου από το σχολείο ή από το μπαλέτο ή από τα αγγλικά. Γιατί μπορεί να είναι δασκάλα ή δάσκαλος του γιου μου. Θεέ μου, σώσε με, μπορεί να είναι μία από τις αυριανές μου συμπεθέρες (τι σκέφτομαι η μωρομάνα). Γονείς σε παιδότοπους, σε περισσότερες τουαλέτες, σε πάρτι, σε παιδικές χαρές.
Βγήκα τρεμάμενη από τις τουαλέτες. Ψέματα δεν θα πω, το μπινελίκι μου το έριξα (από μέσα μου)
Άντε και μπιμπ, κυράτσα. Ε κυράτσα. (να, το έβγαλα και απέξω μου)
(Εσείς πώς αντιμετωπίζετε την αγένεια;)
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
πωπω η αγενεια μπορει να με στειλει στο τρελαδικο!!!!κ το κακο πιο ειναι!οτι εγω ειμαι ευγενικη μεχρι αηδιας κ το ακομη χειροτερο οτι ειμαι κοτα!μπορει να με βρισεις κ να κοιταζω το πατωμα!γεγονοτα απειρα!!!!!να μου λεει γυναικα στα Τζαμπο που ειναι το ταδε κ να ψαχνω ολα τα τζαμπο(δεν ειμαι υπαλληλος ετσι?σα πελατισσα πηγα)για ποση ωρα να της το βρισκω να της το δινω κ να μ γυρναει την κωλαρα της κ να φευγει,ευχαριστω ουτε για αστειο.στο αστικο,καθομουν στη θεσουλα μου σχεδον αδειο,καθεται μια κυρια διπλα μ κ μ λεει ο ανδρα της .....ΣΗΚΩ ΝΑ ΚΑΤΣΩ ΔΙΠΛΑ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΜΟΥ ....... και.....σηκωθηκα.....στην ΔΕΗ παω με την κολλητη μ να πληρωσω,δινω τα λεφτα κοιταει το 50ρι ο ταμιας κ μ λεει ΑΥΤΟ ΠΑΡΤΟ Κ ΕΞΑΦΑΝΙΣΟΥ ΓΡΗΓΟΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΛΑΣΤΟ,(σας το ορκιζομαι ηταν ενα χαρτονομισμα οπως ακριβως οσα περνανε απτα χερια μας)εκει του λεω πλακα μ κανετε??(δεν ειχε μηχανημα απο αυτα π τα ελεγχουν)ΕΛΑ ΕΛΑ ΤΡΑΒΑ ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΤΡΑΠΕΖΑ Κ ΜΕΤΑ ΞΑΝΑΕΛΑ με την φιλη μ μαρμαρωσαμε παω σε τραπεζα,κ λεω το συμβαν,ΜΙΑ ΧΑΡΑ ΕΙΝΑΙ ΚΟΠΕΛΑ ΜΟΥ ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΟΥ Μ ΛΕΕΙ Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΑΛΛΑ ΘΑ ΣΟΥ ΔΩΣΩ ΑΛΛΟ ΜΗΝ ΕΧΕΙΣ ΠΑΛΙ ΘΕΜΑ.ακομα μετανιωνω που δεν πηγα στον προισταμενο του.πως μιλας ετσι ρε τενεκε ξεγανωτε σε δυο κοριτσια κ μπροστα σε κοσμο,μπορει πισω μου να ηταν καποιος ''καλοπροαιρετος''γνωστος μου κ να εβγαζε βρωμα.οσο περναει η ωρα θυμαμαι κ αλλα.μοιραζα φυλλαδια για το χαρτζηλικι μου,αφηνω ενα φυλλαδιο σε ενα καφενειο βγαινει εξω ο ιδιοκτητης κ μου το πεταει στα μουτρα,με στειλε κ στο διαολο.εκλαιγα ωρες,μοιραζα φυλλαδιο κ εκλαιγα..πολυ βασιλακης καιλας.χαχαχαχα.το ειπα στον πατερα μ πηγε κ τον στολισε.πλεον εβαλα μυαλο,μεγαλωσα,ειδα πως λειτουργει ο κοσμος!δεν υπαρχει πιο ωραιο πραγμα,απτο να μιλας με ευγενεια κ να χαριζεις ενα ευχαριστω κ ενα παρακαλω με χαμογελο,να φτιαχνεις την μερα του αγνωστου π εχεις απεναντι σου,γτ δε ξερεις ο καθενας τι κουβαλαει.φυσικα εχω πετυχει κ ευγενικους ανθρωπους π σ δινουν ελπιδα για την ζωη κ τους ανθρωπους.θανατος στους αγενεις αργος κ βασανιστικος.μπουαχαχαχαχααχαχ
Αγγελική, γέλασα με τις περιπέτειές σου! Είσαι απίστευτη. Κι εγώ πολλές φορές έχω πάθει διάφορα... Αλλά τελικά το συμπέρασμα που έβγαλα είναι, ότι η ευγένεια είναι κάτι έμφυτο, είτε την έχεις είτε δεν την έχεις... όταν είσαι ευγενικός επιλεκτικά, (π.χ. στην υπάλληλο του τζάμπο δεν θα είσαι αλλά στο Διευθυντή της τράπεζας είσαι έτοιμος να του γλείψεις τα χέρια) σημαίνει ότι μπαίνει το συμφέρον στη μέση... Πραγματικά ευγενικοί άνθρωποι είναι με όλους ευγενικοί, τελεία και παύλα!!! (Πάντως πρέπει να ξυπνήσεις λίγο, εγώ ξύπνησα μετά το παιδί, γιατί όσα και να ανέχομαι για μένα, για το μικρό μου δεν σηκώνω μύγα στο σπαθί μου!!!! :)
Κορίτσια ή αγένεια είναι καθημερινό φαινόμενο. Καταρχήν να ξέρετε πως ειδικα για τις εγκύους υπάρχει σχετική εγκύκλιος απο το υπουργείο που αναφέρει πως σε ΙΚΑ , τράπεζες κλπ οι έγκυες και τα ατομα με ειδικές ανάγκες έχουν προταιρεοτητα.και δεν έχουν το δικαίωμα να σου πουν και τίποτα. Εγώ μένω σε νησί. Έγκυος στο γυο μου περιπου εφτά μηνών πάω στην τραπεζα για να πλήρωσω κάτι. Παντα καθόμουν και περίμενα τη σειρα μου χωρίς να επιδιώκω να πάρω την θέση κανενός παρ όλο που θα μπορουσα να το κάνω αφού ή σχετική εγκύκλιος ηταν κολλημένη κοντά στα ταμεία. Οι ταμειες βλέποντας με με την κοιλιά στο στόμα (προς τιμήν τους) παντα σχεδόν μου έλεγαν να περάσω μπροστά για να μην περιμένω στην κατά στάση μου. Εκείνη τη μέρα λοιπον μου φωνάζει ο ταμειας να περάσω μπροστά και πεταγετε σαν την πορώδη ένας γέρος (βασικά κάπως αλλιως ήθελα να. Τον πω αλλά τέλος πάντων) και αρχισε να λέει οτι εγώ προηγούμενη και γιατί να παει ή κυριαα μπροστά και να το κανει ολοκληρο θέμα. Εγώ είχα ηδη παει στο ταμείο και εκανα το ψοφιο κορεο . Σημειωτέον κανένας άλλος απο όσους περίμεναν δεν είπε κουβέντα. Λοιπον κοπελα μου το θέμα της αγενειας υπάρχει παντού. Στο χερι μας είναι το πως θα το χειριστούμε και πως θα περάσουμε στα παιδιά μας το μήνυμα του να είναι ευγενείς με τον άλλο. Ειδικα όταν υπάρχει αναγκη. Ειτε αυτό είναι μέσα στο λεωφορείο , στο ΙΚΑ ή στη τραπεζα
Έχω τελειώσει τις σπουδές μου και έχω επιστρέψει στη βάση μου..στο χωριό μου που όλους τους αποκαλείς θείο..θεία!Πρέπει να καλημερίζεις-καλησπερίζεις όποιον συναντάς μπροστά σου γιατί μετά ακολουθεί ο εξάψαλμος από τη μαμά..''η τάδε έκανε παράπονα''!Από τη φύση μου είμαι πολύ ευγενικό πλάσμα!Έχω πάει στο αγροτικό ιατρείο ένα πρωινό να γράψω φάρμακα!Το ιατρείο διαθέτει δύο χώρους αναμονής..λέω καλημέρα στον πρώτο χώρο και όταν πλησιάζει η σειρά μου μπαίνω στον δεύτερο!Κάθομαι υπομονετικά στην σειρά μου..σηκώνω το κεφάλι μου και αντικρίζω τη θεία μου(αδερφή της μαμάς μου)!-Ωχ θεία είσαι κι εσύ εδώ?Δεν σε πρόσεξα! Και πριν προλάβει να απαντήσει η θεία μου πετάγεται μια κατίνα και αρχίζει το θέατρο του παραλόγου!Αν έλεγες έστω και μια καλημέρα θα την έβλεπες αλλά βέβαια σας στέλνουν στα πανεπιστήμια να μάθετε να μιλάτε και εσείς γυρνάτε βόδια κλπ κλπ κλπ!Η αρχική μου αντίδραση ήταν η απολογία..είπα καλημέρα πριν..μα..μου..μετά με έβγαλε από τα ρούχα μου!Στο πανεπιστήμιο καλή μου μαθαίνουμε άλλα πράγματα!Φεύγοντας..την κοίταξα..χαμογέλασα και της λέω!Καλή σας μέρα..να έχετε ένα καλό μεσημέρι (στολισμένα με ειρωνεία)!Πέρασαν 5 χρόνια και όποτε την συναντ΄ψ γυρνάω επιδεικτικά το κεφάλι από την άλλη για να της αποδείξω πόσο στράφι πήγαν τα χρόνια στο πανεπιστήμιο! Ένα άλλο περιστατικό ήταν με μια παιδίατρο όπου την ενόχλησε το παρκαρισμένο μηχανάκι μου στην άκρη του δρόμου γιατί,σύμφωνα με τα λεγόμενα της, έκλεινα την είσοδο του ιατρείου!Παρ'αυτά έτρεξα να το μαζέψω και της ζήτησα ευγενέστατα συγνώμη!Η απάντηση της: έχουμε μπουχτίσει μ αυτήν τη συγνώμη και συνέχισε να μουρμουρίζει μέχρι που έκλεισε η πόρτα του ιατρείου! Εγώ Ολίβια έχω αλλεργία στους αγενείς ανθρώπους!Όταν σου μιλάω ευγενικά, απαιτώ να μου μιλήσεις ευγενικά!Κανείς όμως δεν πήγε στο πανεπιστήμιο να τα μάθει αυτά(χαχαχαχαχα βλέπε ιστορία νούμερο 1) !
Όπως και σε τόσα άλλα περνάμε μια καλπάζουσα επιδημία αγένειας. Όμως και εδώ ισχύει το εύστοχο: "Γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις" (Γκάντι). Γιατί τα καλά νέα πως εμείς μπορούμε να είμαστε ευγενείς! Με θετική διάθεση και χιούμορ, θα δείξουμε στους γύρω μας τον τρόπο που θέλουμε να μας συμπεριφέρονται. Ας απομακρύνουμε λοιπόν από το μυαλό (και τη ζωή μας!) το τι μας έκανε ο ένας κι άλλος και ας κρατήσουμε το πόσο καμαρώσαμε τον εαυτό μας ή το παιδί μας, να κάνει κάτι αληθινά ευγενικό...
Κι εγώ πέρισυ τον Ιούλιο, όντας στο μήνα μου, με μία κοιλάρα από εδώ έως απέναντι και πόδια πρησμένα σα να τους ειχα βάλει φαρινάπ, μπήκα στο τραμ για να πάω στο γιατρό μου... Ήμουν όρθια μπροστά από μία κυρία που καθόταν μαζί με τον γιο της (γύρω στα 10-12 τον υπολόγισα) και όχι μόνο δεν προσφέρθηκε η ίδια αλλά ούτε το γιό της προέτρεψε να μου παραχωρήσει τη θέση του... Τελικά έκατσα μόνο όταν αυτοί έφτασαν στον προορισμό τους, λίγο πριν κατέβω κι εγώ... Τέτοια διαπαιδαγώγηση τους δίνουν...
εμενα που σε αστικο πηγα να καθισω εγκυος γαρ στις θεσεις για εγκυες και μια κατινα που ειπε πως ''δεν φαινομαι εγκυος'' και πως ''η εγκυμοσυνη δεν ειναι ασθενεια για να δικαιουμαι θεση''...μετα ηρθε ο αντρας μου και την περιμαζεψε....ευτυχως γιατι θα γεννουσα εκει απ την συγχιση.... αλλα γενικα στα @#$% τους οι εγκυες και οι μανες με μωρα...εδω το καροτσι τους ενοχλει στα αστικα λεωφορεια....λες και οι σακουλαρες με τα ψωνια και τα προικοσεντονα πιανουν λιγοτερο χωρο.... προσπαθω να μην ξεκατινιαζομαι οταν εχω το παιδι μαζι μου, αλλα μια μερα δεν αντεξα...περπατουσαμε οικογενειακως και ενας μπαρμπας ετοιμοθανατος εκανε κατι εργασιες στην εισοδο μιας οικοδομης και εσπασε ενα σωληνα υδροροης (βουλωμενης) και ελουσε τον αντρα μου και το 6 μηνων μωρο μου στο καροτσι με βρωμονερα απ ολα τα μπαλκονια της πολυκατοικιας Μεχρι και στο στοματακι του ειχε μεσα μαυριλες...και οχι μονο δεν ζητησε συγνωμη /η να προσφερει καθαριστηριο (που ηταν στην απεναντι γωνια) αλλα μου την ειπε γιατι περνουσα με το καροτσι πανω στο πεζοδρομιο............ελπιζω να μην ζει τωρα ο σκατογερος...κοντεψα να παθω εκεινη την μερα...και το μωρο και η κορη μουη ταλαιπωρηθηκαν αφανταστα γιατι καλεσα την αστυνομια που (φυσικα) δεν τον εκανε τιποτε παραπανω απο μια συσταση!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Επειδή είδα πως κάποιες μανούλες αναφέρονται σε ουρές τραπεζών, ταχυδρομείων, αεροδρομίων θα ήθελα να καταθέσω τη δική μου εμπειρία. Ήμουν έγκυος 8 μηνών και πήγα στην τράπεζα. Καθ' όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μου συχνά πήγαινα και στηνόμουν σε διάφορες ουρές δημοσίων υπηρεσιών χωρίς να ζητώ προτεραιότητα. Δεν υπήρχε λόγος άλλωστε γιατί ένιωθα περίφημα μέχρι και την τελευταία ημέρα. Εκείνη την ημέρα κάποια κυρία πρότεινε στους άλλους της ουράς να μου δώσουν προτεραιότητα και παρόλο που πρόλαβα και έφερα αντίρρηση πετάχτηκε ένας γηραιός και άρχισε να λέει πως πήγα κι έμεινα έγκυος για να παίρνω τη θέση των άλλων ανθρώπων στην ουρά. Δηλαδή, σε αυτή τη ζωή ακούς τα πάντα και ή παίρνεις την απόφαση να είσαι ευγενικός επειδή αυτή είναι η κοσμοθεωρία σου ή γίνεσαι ένα με αυτό το αλλόκοτο, θυμωμένο πλήθος.
εμενα μου ετυχε ενα περιστατκο στο ικα. περιμενα με τη κορουλα μου τη σειρα μου φυσικα ειχα ραντεβου. στισ καρεγκλες καθοτανε δυο γυναικες σχετικα μεγαλες σε ηλικια. σε καποια στιγμη ερχετε η κορη μου κ μου λέει μαμα θελω αγκαλιτσα και φυσικα την σηκωνω. τοτε γυριζει η μια κυρια ο θεοσ να την κανει και λεει στην αλλη με υφος.<>εκει τα περνω στο κρανιο και γυριζω με υφος και της λεω πως εγω εχω ραντεβου και δε σκοπευω να παρω κανενος τη θεση με τεχνασμα τη κορη μου. φυσικα εκεινη δεν ειχε ραντεβου. και αυτο που με εκνευρισε ακομα περισσοτερο ειναι οτι ακομα και η γιατρος πηρε εν μερει το μερος της οτι και καλα ενταξει κατι φαρμακα θα γραψει δε θα αργησει τι δε θα αργησει που με το ΕΟΠΥ τωρα θες τουλαχιστον ενα τεταρτο για εξετασεις και σιγουρα ενα τριχρονο δε φημιζεται και για την υπομονη του...ημαρτον που ζουμε. οταν βλεπεις αυτα να γινοντε ακομα και απο μεγαλες σε ηλικια κυριες τη παραδειγμα να παρουνε τα παιδια μας.
Προσφατα μετακομισα στο πατρικο μου. Σε μια οικοδομη οπου μπαινοβγαινω 30 χρονια. Πανω στα κουβαληματα λοιπον καταφθανω ενα απογευμα στην εισοδο με δυο μεγαλα σακβουαγιαζ στους ωμους και δυο μικρες τροχηλατες στα χερια. Ανεβαινω τη ραμπιτσα εχοντας μπροστα μου μια κυρια, μεγαλη σε ηλικια, που χτυπαει θυροτηλεφωνο, μιλαει με τη γνωστη μου γειτονισσα, μπαινει στην εισοδο -εγω δυο βηματα πισω της- γυριζει και κλεινει με το χερι της της πορτα (που αν την αφηνε να κλεισει μονη της θα προλαβαινα να μπω) και με αφηνει απ'εξω! -Ευγενεστατη! Ευχαριστω πολυ! της λεω πισω απο τη τζαμαρια.. Ανοιγει την πορτα για να με επιπληξει, οχι για να με βοηθησει.. -Τι ειπες; με ρωταει.. -Σας ευχαριστησα, της απαντω, που οχι μονο δεν με περιμενατε αλλα προσπαθησατε κιολας να κλεισετε γρηγοροτερα την πορτα! Ειστε ευγενεστατη! (Και υστερα αρχισε το γνωστο πιασαρικο τροπαρι περι νεολαιας) -Εισαι αγενης, μου ειπε, εγω παντα κλεινω την πορτα στο σπιτι μου! -Μα δεν ειστε στο σπιτι σας, κυρια, της απαντω, ειστε στο δικο μου, με βλεπετε να ερχομαι τοσο φορτωμενη και μου κλεινετε γρηγορα γρηγορα την πορτα στα μουτρα! και μου λεει το κλασσικο: -Ασε με κοριτσι μου, δε ντρεπεσαι, εχω τοσα προβληματα στο κεφαλι μου, εχω και τη δικη σου αγενεια! μπηκε στο ασανσερ και εφυγε.. Ολιβια, εγινα εξαλλη! Αλλα επειδη ειμαι και θεοχαζη το ξερεις οτι για καναδυο μερες με απασχολουσε και το οτι ανεβηκε πανω στη φιλη της -που με ξερει απο παιδι- και ειπε σιγουρα το ποσο αγενης ημουν απεναντι της;;; Αυτο το πραγμα που οι μεγαλοι σε ηλικια ανθρωποι πιστευουν πως μονο αυτοι εχουν προβληματα.. πραγματικα με ξεπερνα!
Το θέμα(κατα την ταπεινή μου άποψη)ειναι οταν τα παιδιά ειναι κακιασμενα και ζηλιαρικα και οι μαναδες('η και χειρότερα γιαγιάδες)βλέπουν τη κάνουν στο δικό σου παιδί και το μόνο που σου λένε είναι"Παιδί ειναι,θα μάθει!!!!"Αν δεν το μάθεις εσυ,τότε ποιος;;;;
jells..συμφωνω απολυτα μαζι σου!!κοντευοντας τα 32 μου χρονια και μητερα 2 μικρων κοριτσιων (η δευτερη ειναι μολις 4 μηνων)εχω βιωσει τη γαιδουρινη συμπεριφορα των γυναικων κατα τη διαρκεια και των δυο εγκυμοσυνων μου.σε υπηρεσιες ,σε τραπεζες ,στο λεωφορειο..παντου!!!αντιθετα με τους αντρες που τελικα οταν βλεπουν εγκυο 'η γυναικα με μικρα παιδια τελος παντων, φερονται πολυ καλυτερα απο οτι θα επρεπε να σου συμπεριφερετε μια γυναικα! Απο τα πιο ακραια περιστατικα που εχω ζησει ειναι στη δευτερη εγκυμοσυνη μεσα σε λεωφορειο σε προχωριμενο μηνα με την 4χρονη κορη μου .μεσημερι ..το λεωφορειο γεματο ..η μικρη κοιματε στην κ υριολεξια ορθεια με την σχολικη τσαντουλα της στον ωμο ..και καμια μουλαρα δεν σηκωθηκε να κατσει εστω το παιδι μου!!
Οτι και να πούμε για την αγένεια ειναι λίγο... Σε ορισμένους ανθρώπους κοντεύει το άπειρο του σύμπαντος!!! Είμαι μανούλα ενός στολιδιού 6 μηνών και τώρα, αλλά και σε όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, κατάλαβα απο βγαίνοντας απο το σπιτι θα πρέπει να παρακαλάς τον καλό Θεουλη να σου δώσει υπομονή μιας και ειναι και αρετή η ατιμη. Καμία μα καμία φορά με την κοιλιά στο στόμα, δεν μου έδωσαν θέση στο ταμία. Καμία μα καμία φορά, δεν με βοήθησαν να ανέβασε το καλάθι μου, να προηγηθω στην υπηρεσία, ποτέ δε σταμάτησε κάποια για να περάσω το δρόμο... Και όπως είδατε είπα κάποια... Γιατί ορισμένες γυναίκες ειναι μεγάλα γαβ-γαβ. Κοιτούσαν τι κρατώ στο χέρι μου στο ταμείο και ολόκληρη κοινού πάω δεν την έβλεπαν... Και δε φταίει η πελατισσα, φταίει η πολιτική του εκάστοτε καταστήματος που δεν εχει επιβάλλει προτεραιότητα σε γεροντους, εγκύους και γυναίκες με μικρά παιδια. Σε αντίθεση όλων αυτών, πάντα μα πάντα, άντρας μου έδινε τη σειρά του πριν αλλά και μετά που γεννησα, πάντα άντρας σταματούσε για να περάσω το δρόμο, να με βοηθήσει να κουβαλησω κάτι, να μου σηκώσει το καρότσι μιας και οι δρόμοι και τα πεζοδρόμια μας ειναι για Camel Trophy, θα κρατήσει το ανανσερ για να βάλω το καρότσι. Μόνο και πάντα άντρες... Και θυμάμαι τον εαυτό μου ελεύθερο και ωραίο που αντιμετωπιζα με μια "συμπαθεια" την εγκυούλα και τη μανούλα και σκέφτομαι... Δεν εχει άλλες σαν εμένα... Δεν μπορεί... Κάπου θα ειναι κρυμμένες!!! Ενα τελευταίο θα σας πάω... Ζω στη Αθήνα αλλά η καταγωγή μου ειναι βόρεια, γεννησα στη Θεσσαλονίκη και καθ´ολη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης είχα πήγαινε έλα με το αεροπλάνο. Μια καταραμενη μέρα στο Ελ.Βενιζελος γίνεται το αδιαχώρητο!!! Χάνει η μάνα το παιδι και η μάνα τον πατέρα... Ουρά... Σκουληκι... Εβλεπες τον έλεγχος με το τηλεσκόπιο και ήταν σχεδόν βέβαιο οτι θα χάσεις την πτήση!!! Με εχει πιάσει απελπισία... Σιδηρος και ζακχαρο στο πάτωμα και εκεί που λέω "είμαστε ελληναρες" έρχεται ενα μαγικο χέρι, μου πιάνει την παλαμι όπως πιάνουμε τα παιδάκια και μου λέει, "έλα καλή μου, πάμε μπροστά". Ο κύριος Γιώργος ήταν ο υπεύθυνος του ελέγχου, δεν ξέρω πως με έπιασε το βάθος του κήπου το αετησιο του μάτι!!! Του είπα λοιπόν φεύγοντας οτι ειναι πολύ καλός και γυρνάει και μου λέει " δεν είμαι καλός,πατέρας είμαι". Καλή του ώρα του ανθρώπου. Αυτά περί αγενειας... Ελπίζω να μπορέσουμε να μεγαλώσουμε τα παιδάκια μας, με βάσεις σωστές, ευγενείς τρόπους και αρετές και ας προσπαθήσουμε να κάνουμε και τους άλλους λίγο καλύτερους. Και εις αλλά με υγεία.
εγω πάλι αντιμετωπιζω την αγένεια με αγένεια.. μου εχουν τυχει πολλά τραγικά περιστατικά οποτε μιλάω και ας φανω κακια
κι εγω οταν ημουν εγκυος στον πεμπτο μηνα ετυχε να παω την γιαγια μου στο νοσοκομειο. Περιμενα επι ωρες το νουμερο μου και ξαφνικα ηρθε μια αλβανιδα( δεν ειμαι ρατσιστρια, τυχαιο το γεγονος θα μπορουσε να ηταν και ελληνιδα) και καθισε μπροστα στην πορτα ετοιμη να μπει. οταν της ειπα οτι ειναι με νουμερο με φωναζε ψευτρα και ρατσιστρια. στο τελος αναγκαστηκα και φωναξα την αστυνομια οπου εβαλε τα πραγματα στην θεση τους.
Kαλημέρα σας, έφτασα εδώ από ένα άρθρο του Μάνου Αντώναρου και ήθελα να σας παραθέσω τη δική μου ιστορία αγένειας. Είμαι στην τράπεζα, περιμένω κανα 40λεπτο στην ουρά, έρχεται η σειρά μου. Πάω στο ένα από τα 3 ταμεία, μία κυρία με ξανθιές ανταύγειες (δεν υπονοώ τίποτα για γυναίκες με ξανθές ανταύγειες). Τσουπ, σκάει ένας με κάτι χαρτιά από πίσω από την ουρά, τον στέλνει η ταμίας κάπου αλλού. Στέκομαι μπροστά της και αρχίζω να της λέω τι ήθελα να κάνω στην τράπεζα. Μου λέει απότομα, "Δεν μπορώ κύριε, εξυπηρετώ μία έγκυο." Κοιτάζω δεξιά, κοιτάζω αριστερά, δεν υπάρχει κάποια έγκυος γυναίκα τριγύρω. Αρχίζω να τα παίρνω, της λέω ευγενικά με πιο δυνατή φωνή από το κανονικό "Μα δεν βλέπω καμμία έγκυο, πώς την εξυπηρετείτε; Πού είναι;" Τότε αγριεύει και μου λέει ότι δεν είναι δουλειά μου να ρωτάω τέτοια πράγματα και ότι είμαι ανάγωγος. Αρχίζω κι εγώ να της λέω για την έγκυο που δεν υπάρχει και μετά από λίγο φωνάζει, "Σοφία, έλα εδώ!" Και έρχεται από κάπου από μπροστά στην τράπεζα (τα ταμεία είναι πίσω) μια εγκυμονούσα. Έρχεται και φεύγει. Μου λέει επιδεικτικά "Ευχαριστήθηκες τώρα;" Της λέω "Από πότε ξέρετε ονομαστικά τους πελάτες σας και δεν εξυπηρετείτε τον άλλο κόσμο;" Τότε βέβαια άδειασε ένα διπλανό ταμείο, πήγα κι έκανα τη δουλειά μου. Μόλις έφυγα από αυτήν, εξυπηρέτησε άλλον πελάτη που περίμενε στην ουρά. Είχα σκάσει, αλλά απλά της πέταξα ένα "Συγχαρητήρια για την έγκυο΄' και έφυγα. Κανονικά θα έπρεπε να πάω στο διευθυντή και να την καταγγείλω. "Γεια σας, θα ήθελα να κάνω μια καταγγελία αυτήν με τις ξανθές ανταύγειες." Την επόμενη φορά....
στην επαρχιακη πολη που ζω και οι μανουλες εχουν γκρουπ στο facebook ολες αναρωτιουνται ακριβως αυτο για την ευγενια που ειναι σε ελλειψη στις μερες μας (κατι σαν τα ντεπον στο φαρμακειο). εγω δυστυχως ειμαι ατομο ευγενικο μεχρι μ....ς. το λεω για τον εαυτο μου. πραγματικα λεω δεν χρειαζεται τοοοοοσσσηηηη ευγενεια στην ελλαδα... οι μανουλες λοιπον ολες κανουν παραπονα για την ελλειψη ευγενιας απο αλλες μανουλες αλλα εγω τοσον καιρο εδω, ΔΕΝ ΕΧΩ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙ ΚΑΜΙΑ ευγενικη μανουλα. απιστευτο ομως. στον παιδοτοπο παντα κατι θα γινει. και λεω, ηρεμησε, υπαρχουν και χειροτερες καταστασειιιιιςςςς. οποτε πριν δουμε τους εαυτους μας με φωτοστεφανο ας κανουμε αυτοκριτικη.
Εμένα με τρομάζει που το παιδί μου θα αναγκαστεί κάποια στιγμή να αντιμετωπίσει τα παιδιά όλων αυτών των άξεστων μαμάδων και μπαμπάδων. Ο γιος μου είναι μόλις 18 μηνών και τρώει σπρωξιές από μεγαλύτερα τρίχρονα και τετράχρονα και δεν έχω ακούσει μία μαμά να πεί στο παιδί της το πιο απλό , ότι "Παιδί μου δεν σπρώχνουμε και δεν χτυπάμε" . Κάθονται και τα κοιτάζουν και τα καμαρώνουν!
Χεχε...Έχω ζήσει τόσα πολλά θέματα γαιδουριάς που πλέον οι αντοχές και οι ανοχές μου έχουν εκμηδενιστεί..Οπότε αν τύχει κάτι πλέον τα λέω χύμα ώστε να τα ακούνε τόσο αυτοί που το προκαλούν, όσο και οι άνθρωποι που βρίσκονται τριγύρω...Και σκοπεύω να γίνω χειρότερη...Γιατί όπως είπε μια μανούλα πιο πάνω, τι να τους κάνω τους καλούς τους τρόπους όταν ο άλλος είναι γαιδούρι και μόνο από φωνές καταλαβαίνει? Δε θα τα κρατώ πλέον μέσα μου και να φουντώνω από τα νεύρα...Τα λέω τουλάχιστον και ξεσπάω...Άσχετα αν ο άλλος δεν πρόκειται να διορθωθεί ποτέ...Εμένα αυτο που με στεναχωρεί περισσότερο στον κόσμο εδώ που μένω είναι ότι κανείς δεν παραδέχεται ότι έκανε λάθος σε κάτι που συνέβη. Και αντί να απολογηθεί προσπαθεί να στην πει κι απο πάνω!!!Αυτό με κάνει ταύρο εν υαλοπωλείο!!!!!!(Δε ξέρω αν φταίει και το ότι είμαι Ταύρος στο ζώδιο.χιχιχι)
βρέθηκα ακριβώς στην ίδια συναισθηματική κατάσταση με ένα τραπεζι στο mall και μια μαμά που ενώ εγώ περίμενα ευγενικά να σηκωθούν να μαζέψουν αυτοί που κάθονταν πριν και έφευγαν μια άλλη κυρία - μαμά πήγε κάθισε στην πρώτη καρέκλα που άδειασε ενώ έβλεπε ότι περίμενα. Ακολούθησε διάλογος κυρία μου περιμένω ευγενικά να σηκωθεί ο κόσμος και έρχεστε και κάθεστε? και με αγνόησε πλήρως .... λες και δεν υπήρχα.. του στυλ εγώ κάθισα και τέλος. Αυτό που της είπα στο τέλος ήταν τελικά φαίνεται ότι κερδίζει η αγένεια και έφυγα. Εγινα κομμάτια... έβριζα από μέσα μου .. μου ανέβηκε το αίμα στο κεφάλι... και σκεφτόμουν όλα αυτά που λες και εσύ για το ότι ζούμε ανάμεσα σε αγενείς ανθρώπους, για τα χάλια της χώρας για το αν μας αξίζει όλο αυτό .. για τον κόσμο που είναι παρτάκιας για για για... και έμεινα να αναρωτιέμαι η δική μου ευγένια, η ανατροφή των παιδιών μου οι αρχές που προσπαθώ να τους δώσω.. πόσο σταγόνα στον ωκεανό είναι. Δεν κατέληξα πουθενά.. στο μόνο στο οποίο κατέληξα είναι ότι κακός βρέθηκα στο mall σάββατο απόγευμα... ενώ δεν το κάνω γενικά δεν ξέρω γιατί το έκανα.. και τέρμα. Και γενικά ότι θα επανέλθω στην αρχή μου και στην άποψη μου περί παιδότοπων, μαζικών διασκεδάσεων παιδιών και όλα αυτά στα οποία δεν πηγαίναμε αλλά παρασυρόμαστε καμιά φορά. Και θα επανέλθουμε στα πάρκα, στις βόλτες στην εξοχή και στις μαζώξεις με φίλους.
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΟΛΙΒΙΑ ΕΥΓΕΝΕΙΑ;;!! ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟΥΤΟ; ΜΗΠΩΣ ΚΑΜΜΙΑ ΝΕΑ ΣΥΝΤΑΓΗ; ΕΙΣΑΙ ΣΤΟ ΠΑΡΚΟ,ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΧΤΥΠΟΥΝΤΑΙ =ΣΟΥ ΛΕΝΕ ΕΤΣΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ,ΑΣΧΕΤΑ ΑΝ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΟΥ ΕΙΝΑΙ 3ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΤΟ ΑΛΛΟ 5ΧΡΟΝΟ!! Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΤΟΝ ΜΑΖΕΥΕ ΚΥΡΙΛΕ ΚΑΙ ΜΠΗΚΑ ΣΤΗΝ ΔΙΔΙΚΑΣΙΑ ΝΑ ΠΩ ΣΤΟ 5ΧΡΟΝΟ ΝΑ ΤΑ ΒΑΖΕΙ ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΤΟΥ.ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΣΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΕΙΠΑ ΠΩΣ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΝΙΩΘΕΙ ΜΟΝΑΞΙΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΖΗΤΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΖΗΤΑΕΙ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΠΡΟΣΟΧΗ ΧΤΥΠΑΕΙ=ΤΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕ Ο ΔΙΚΟΣ ΜΟΥ ΔΕΝ ΞΕΡΩ,ΚΑΤΙ ΘΑ "ΠΙΑΣΕ"ΘΑ ΦΑΝΕΙ!! ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΘΟΝΤΑΙ ΑΜΕΡΙΜΝΟΙ ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΝ ΤΑ 4ΧΡΟΝΑ,Η 7ΧΡΟΝΑ ΝΑ ΧΕΙΡΙΣΤΟΥΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΔΕΝ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΟΥΝΙΑ Η ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ ΑΛΛΟ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΟ ΜΟΥ!! ΚΑΙ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΑΝ Μ@@@@ΕΣ ΠΟΤΕ ΘΑ ΔΕΗΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ...ΚΛΠ ΑΝΤΕ ΠΑΛΙ ΕΓΩ ΝΑ ΛΕΩ ΟΤΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ ΤΟΥ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΣΕΙ ΟΣΟ ΘΕΛΕΙ, ΤΟ ΠΑΡΚΟ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΛΑ!!!...ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΑΤΑΡΑΧΟΙ...ΒΕΒΑΙΑ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΜΙΛΑΓΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΚΟΥΓΑΝ ΑΜΕΣΩΣ, ΑΡΑ ΠΟΙΟΣ ΦΤΑΙΕΙ ;;; ΑΚΡΙΒΩΣ!!!..ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΒΙΒΛΙΑ; ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΤΟΥΣ ΠΕΙΣ ΚΑΤΙ..ΠΟΠΟ ΘΑ ΣΕ ΦΑΝΕ !! ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ ΤΩΡΑ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ, ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΑΣΤΑΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΝΟΟΤΡΟΠΙΕΣ...,ΤΕΛΟΣ....ΟΥΤΕ ΝΑ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΜΕ ΜΕΓΑΛΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΙΝΑΙ !! Ο ΕΑΥΤΟΥΛΗΣ ΜΟΥ ΙΣΧΥΕΙ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΠΕΔΑΓΩΓΗΣΗ ΤΩΝ ΠΑΙΔΙΩΝ ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΣΕ ΔΟΥΛΕΙΕΣ!! ΑΝΤΕ ΚΑΛΗ ΜΑΣ ΗΜΕΡΑ!!!
ΕΓΩ ΣΤΗΝ ΘΕΣΗ ΣΟΥ ΘΑ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΣΤΟΛΙΣΕΙ ΤΗΝ ΕΝ ΛΟΓΩ ΚΥΡΙΑ ''ΚΥΡΙΑ ΤΑΧΑ ΜΟΥ''.ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΟΥ ΑΝΑΒΟΥΝ ΤΑ ΛΑΜΠΑΚΙΑ Κ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΜΗΝ ΑΝΤΙΔΡΑΣΩ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ.ΜΕΡΙΚΕΣ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Κ ΕΓΩ Κ ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΤΙ...ΑΣ ΜΗΝ ΤΙΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΤΙ ΜΕ ΤΟ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΜΙΛΑΜΕ...
Δεν υπάρχει κάτι που να με εκνευρίζει περισσότερο από την έλλειψη της στοιχειώδους ευγένειας και καλών τρόπων. Προσπαθώ σε τέτοιες περιπτώσεις να φερθώ με διπλωματία και ευγένεια, του τύπου "ξέρετε δεν είναι σωστό αυτό που κάνατε κτλ" πράγμα που συνήθως κάνει τον άλλον να νοιώσει άσχημα. Αν βέβαια ο άλλος είναι τελείως γαϊδούρι δε χαμπαριάζει ό,τι και να πεις...
perimename simera sto parking peripou ena tetarto na adeiasei kamia thesi.ego o antras mou kai to moro sto kareklaki na skouzei....h glykia mou...piso mas perimenoun alloi dyo kai emfanizetai kai tritos - ena fortigaki.Ekeinh th stigmh enas kyrios paei na kseparkarei kai emeis os protoi etoimazomaste na parkaroume.me to pou kseparkarei poy lete gkazonei to fortigaki kai ormaei ston keno xoro.to pisteyete re paidia?mprosta sta matia mas phge na faei tris seires.eytyxos tou milise o antras mou eygenika alla apofasistika kai telika efyge.ego tha tou milousa asxhma an evgaina den tha kratiomoun....den ksero ti skeftontai aytoi oi anthropoi kai an mporoun na diorthothoun, sigoura omos mia antidrash einai aparaithth apenanti tous .
Με αγγγιξες στο ευαισθητο σημειο,την αγενεια τη θεωρω το χειροτερο ελαττωμα του νεοελληνα,συνδυασμενη με τζαμπα μαγκια.Δεν εχω ποτε κανενα προβλημα να παραχωρησω τη σειρα μου αν ο αλλος βιαζεται κ μου το ζητα ευγενικα.Στο μαρκετ π.χ. αν ο επομενος εχει λιγα πραγματα,μονη μου του λεω να περασει μπροστα.Αρκει να μην παει κανεις να μου κανει κουτοπονηρια η να γινει αγενης.Ποιος ειδε το θεο και δεν τον φοβηθηκε.Δεν βριζω φυσικα,αλλα ψιλογυριζει το ματακι μου,και με συγκεκριμενο τονο και υφος,τον βαζω στη θεση του.Δεν εχω καβγαδισει ποτε,αλλα κ ποτε δεν το αφηνω να περασει ετσι!
ΚΑΙ ΠΟΥ ΝΑ ΔΕΙΣ ΟΛΙΒΙΑ ΑΓΕΝΕΙΑ ΠΡΟΣ ΕΓΚΥΜΟΝΟΥΣΑ! ΣΕ ΟΛΗ ΜΟΥ ΤΗΝ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΗΜΟΥΝ ΑΟΡΑΤΗ.......ΜΟΥ ΕΠΑΙΡΝΑΝ ΠΑΝΤΟΥ ΤΗ ΣΕΙΡΑ ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑ ΣΤΟ ΧΩΡΟ. ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΣΟ ΔΕΝ ΗΜΟΥΝ ΕΓΚΥΟΣ!!!!!!!!!!!!! ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΠΟΥ ΕΚΑΝΑ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΜΙΛΑΩ ΣΤΟΥΣ ΑΓΕΝΕΙΣ. ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΑΛΛΟ ΝΑ ΤΟ ΠΑΙΖΩ ΑΟΡΑΤΗ.........ΠΑΝΤΑ ΠΟΛΥ ΕΥΓΕΝΙΚΑ ΛΕΩ ΣΥΓΝΩΜΗ ΑΛΛΑ ΕΧΩ ΣΕΙΡΑ. ΚΥΡΙΩΣ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟΙ ΠΟΥ "ΒΙΑΖΟΝΤΑΙ" ΚΑΙ ΜΕ ΠΑΡΑΚΑΜΠΤΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΞΥΠΗΡΕΤΗΘΟΥΝ, ΛΕΣ ΚΙ ΕΓΩ ΔΕΝ ΒΙΑΖΟΜΑΙ Η ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΟΥΡΑΣΜΕΝΗ ΝΑ ΣΤΕΚΟΜΑΙ ΣΕ ΟΥΡΑ! ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΟΥΣ!!!!!!!!!!
Να τα βγάζεις κι απ΄'εξω σου γιατί αυτά γίνονται δηλητήρια που τρώνε εμάς και μετά...τί να τους κάνεις τους καλούς τρόπους ε?
Στη θεση σου θα αντιδρουσα, αν δεν καταφερνα να μπω εγω πρωτα θα της τα ελεγα ενα χερακι μετα, οχι με βρισιες και τετοια αλλα σε στυλ εκπαιδευτικο, κυρια μου νομιζετε ειναι σωστο αυτο που κανατε κλπκλπ οταν τους τα λεω ετσι δεν μπορουν και να βρισουν διοτι ειμαι ευγενικη, απλως ερχονται σε δυσκολη θεση ειδικα εαν υπαρχει και αλλος κοσμος παραδιπλα..!!
Και γιατι δεν έβαλες μια φωνή βρε κορίτσι μου να έρθω να τα πω εγω απέξω μου που παρόλη την παιδεία και την ανατροφή που πήρα απο τους γονεις μου, την αγένεια ΔΕΝ την ανέχομαι! Και την αδικία το ίδιο!!
Μην νευριαζετεεε είμαι στο σούπερ μάρκετ κρατάω χίλια δυο πράγματα σε σακούλες 5μηνων έγκυος και στο ποδήλατο-καρότσι η μικρη και έρχεται η κυρία ...Και μου παίρνει τη σειρά....δεν μιλάω ...το βλέπει μη ταμίας το σκηνικό και ρωτάει ποιος έχει σειρά;;;;;(ειρωνικά) και απαντώ εγώ.....πετάγεται η ´´´´´´´´´κυρια ´´´´´´και μου λέει αχ συγνώμη δεν σας είδα.....ρε ουστ ήθελα μα πω αλλαααααααα
Κλασικό με τη σειρά στο super market. Μόνο εκεί μου έχει τύχει να χώνονται. Αλλού δεν το έχω πετύχει. Μερικές φορές τους αφήνω, άλλες (όταν έχω κέφια) αφού μπούνε μπροστά μου τους λέω βεβαίως και θα σας άφηνα να περάσετε, αλλά δυστυχώς βιαζόμαστε κι εμείς. Δε σου μιλάνε και πάνε αμέσως πίσω ή σου ζητούν χαμηλόφωνα συγνώμη ή αρχίζουν τα "αχ μπερδεύτηκα ξέρετε". Μου φαίνεται αστείο, γιατί δεν υπήρχε περίπτωση να μου ζητήσει κάποιος τη σειρά και να μην την έδινα.
Με καυστικό σχόλιο...όχι βρισιά...εκτός κι αν έχει και τα μούτρα να βρίσει πρώτη... Σκηνικό σε παραλία. Έχουμε μόλις κάτσει με τον άντρα μου στην παραλία, έχει στρώσει τις πετσέτες κι εγώ βγάζω το φουστανάκι μου, όταν μια παρέα από 2 οικογένειες (καμιά 10ρια νοματαίοι δλδ) έρχονται και στήνονται ακριβώς μπροστά μας στα 30 εκατοστά...Τους είχα δει νωρίτερα όταν φτάσαμε στην παραλία, που έβγαζαν τα πράγματά τους από τα αμάξια κι έψαχναν που να κάτσουν, οπότε στο σημείο εκείνο είχαμε βρεθεί πρώτοι. Να σημειώσω πως στην συγκεκριμένη παραλία αν και Κυριακή λόγω της ώρας υπήρχε ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΟΣ χώρος να κάτσουν όπου αλλού τους καπνίσει...Κάθισαν τόσο κοντά που να ψιθυρίζαμε θα μας άκουγαν... Ακουμπάω μαλακά το φορεματάκι μου κάτω (δεν είχαμε παρά πετσέτες μαζί μας γιατί το σπίτι είναι στα 5 λεπτά από την θάλασσα και ήμασταν με την μηχανή) και τους καρφώνω επιδεικτικά όσο αραδιάζουν τα συμπράγκαλα στην άμμο...Μέχρι και μια παρέα αρκετά πιο δίπλα κοιτούσε μία αυτούς μία εμάς και μας χαμογελούσε...Με κοιτάει η μία μαμά και λέει ¨Τα παιδιά μόλις ήρθαν, μήπως να πάμε παρακάτω;" και ηρεμώ σχετικά. "Μπα, δεν πειράζει", λέω, "μήπως να μετακομίσουμε εμείς που είμαστε και πιο εύκολοι γιατί είμαστε μόνο δύο;" (μου βγάζω το καπέλο και τώρα ακόμα)...Οπότε πετάγεται η άλλη μαμά με ύφος "Μα γιατί, δεν είναι ανάγκη. Ολόκληρη παραλία, όλους μας χωράει"..."Λέτε ε;" την ρωτάω...Κατευθυνόμαστε προς το νερό, ο άντρας μου πετάει το κορυφαίο σχόλιο "Ή που το παίζει πολύ καλά ή που είναι ηλίθια" και σκάω στα γέλια (δεν τον άκουσαν)...Με βλέπουν και έχουν κολλήσει... Το μύνημα πάντως το πήραν...Μέχρι να βγούμε από το νερό είχαν βρει καλύτερο μέρος για όλους μας...
εδώ αγαπημένη μου Ολίβια, τους δείχνουν την θάλασσα όταν ζητήσουν τουαλέτα στην παραλία και εάν φοράνε πάνες τα ξεπλένουν και πάλι στην θάλασσα μόλις κάνουν κακά τους, μπροστά σε όλους τους λουόμενους....καμία ντροπή λες και είναι απόλυτα φυσιολογικό(και όποιος κουβαλά φορητό γιογιο σαν εμένα είναι απλώς τρελός), να μην πω πως τα βάζουν να κατουράνε πίσω από τα δέντρα (στην καλύτερη περίπτωση πίσω από τα δέντρα) στις κούνιες λες και εκεί δεν θα παίξουν παιδάκια...και εσύ εδώ θέλεις να μιλήσεις για ευγένεια...δες πως είναι τα σχολεία μας, τι μαθαίνουν τα παιδία μας σε αυτά.... απλώς ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΑΙΔΕΙΑ...γενική....για αυτό και όσο υποκριτές να είναι οι ξένοι τουλάχιστον δεν θα σου πάρουν την σειρά και ξέρεις πως και μόνη σου με δύο μωρά να βγεις να πας σε δουλεία με τα ΜΜΜ σίγουρα θα σε βοηθήσουν χωρίς δισταγμό ακόμη και εάν δεν είναι σε καλύτερη θέση από σένα(πχ. είναι δεκαέξι χρονών μαμά με καροτσάκι, παρολαύτα θα σου δώσει το ένα χέρι που της περισσεύει να ανεβάσεις και το δικό σου καρότσι στο λεωφορείο ή φυσικά οι πάντες θα σου κρατήσουν την πόρτα ανοιχτή)…βέβαια μην τολμήσεις να είσαι εσύ αγενής γιατί θα σε φάνε και καλά θα κάνουν…έτσι πρέπει μήπως μπας και κάτι αλλάξει…αν και δεν το βλέπω...η αγένεια αλλά και το λεγόμενο "τακτ" είναι άγνωστές λέξεις στην χώρα μας...και μόνο όποιος έχει υπάρξει και άλλου καταλαβαίνει πόσο ασφυκτικά δύσκολο είναι να αντιμετωπίζεις αγένεις ανθρώπους καθημερίνα
Ναι Ολίβια έπρεπε να της απαντήσεις. Όταν δεν απαντάμε δείχνουμε ότι ανεχόμαστε την κατάσταση.
ώρες ώρες ζηλεύω αυτές της γουρούνες τόσο αγένεια τόσο θράσος κερδισμένες της πιο πολλές φορες οι γονείς μου δεν με μεγάλωσαν έτσι ούτε εγώ την κόρη μου ,νιώθω αδικία της πιο πολλές φορες θα ήθελα να έχω το θράσος να κοπανίσω την πόρτα και να την πετάξω έχω την μούλαρα χωρίς να σκέφτομαι της συνέπειες και το κακό παράδειγμα που θα δώσω στο παιδάκι μου.
Έγω πάλι σε τέτοιες περιπτώσεις παρά την καλή ανατροφη που μου έδωσαν οι γονείς μου τι μπινελίκι μου θα το έριχνα απ'έξω μου!!!
εγω το επαθα με εναν μπαμπα στον γιατρο οταν φτιαχναμε τα χαρτια του προνηπιου.. ενω περιμενα περιπου ενα τεταρτο την ωρα που ηταν η σειρα μας πεταχτηκε απο το πουθενα μας εσπρωξε και περασε με το παιδι του.. τον προσβαλλα με δυνατη φωνη να βεβαιωθω πως θα ακουσει. εκανε βεβαια το κοροιδο ο ΚΑΦΡΟΣ..
απλά της απαντάς. η μισή ντροπή δική σου και όλη δική της!
κ εγω μπινελικι... αλλα απεξω μου :Ρ