Οι δυσκολίες μιας εγκυμοσύνης
Αν και είμαι φρεσκοέγκυος, άρα και το blog μου είναι πολύ πολύ καινούργιο, έχω παρατηρήσει ότι με διαβάζουν ήδη διάφορες κοπέλες σε… ενδιαφέρουσα! Αυτό μου δίνει ένα παραπάνω κίνητρο να γράψω για την εγκυμοσύνη μου έτσι ακριβώς όπως τη βιώνω, χωρίς να ωραιοποιώ τα πράγματα.
Σας έχω ήδη πει ότι το πρώτο τρίμηνο ήταν πολύ δύσκολο για μένα. Να σας πω την αλήθεια, ντρεπόμουν να το παραδεχτώ, γιατί γύρω μου όλοι μου έλεγαν ατάκες τύπου «Υπομονή!», «Η εγκυμοσύνη είναι η ωραιότερη περίοδος της ζωής της γυναίκας», «Μην γκρινιάζεις γιατί θα κάνεις κακό στο μωρό» και άλλα τέτοια ενθαρρυντικά.
Παρατηρώ, όμως, ότι και για πολλές άλλες γυναίκες, η εγκυμοσύνη δεν είναι ό,τι πιο ρόδινο έχουν ζήσει ποτέ. Είναι σοκαριστικό να συνειδητοποιείς πως η » πρωινή αδιαθεσία» δεν είναι τόσο χαριτωμένη όσο φαίνεται στις ταινίες και στις τηλεοπτικές σειρές.
Να ξεκαθαρίσω τη θέση μου: η εγκυμοσύνη μου δεν ήταν τυχαία, ήταν άκρως επιθυμητή και τα αισθήματα που έχω ΗΔΗ αναπτύξει για την ψυχούλα που κουρνιάζει στη μήτρα μου είναι απερίγραπτα.
Και όμως, ήρθαν στιγμές που ένιωσα ΑΠΑΙΣΙΑ. Το δεύτερο μήνα, για παράδειγμα, όταν με το που έτρωγα κάτι, έπαιρνα αγκαλιά τη λεκάνη της τουαλέτας. Ή όποτε διψούσα και ορμούσα στο ψυγείο να πιω νερό και αμέσως μετά ανακατευόμουν για δύο ώρες. Ή τώρα που η πίεσή μου είναι τόσο πεσμένη που απορώ πως περπατάω.
Αυτό που θέλω να πω, είναι πως είναι 100% εντάξει να μην αισθάνεσαι συνεχώς υπέροχα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σου. Είναι εντάξει ακόμα και να σου λείπει το τσιγάρο, ένα ποτήρι κρασί, τα στενά σου τζιν, η ενέργειά σου, η λεία σου επιδερμίδα. Και ούτε χρειάζεται να ντρέπεσαι, επειδή οι άλλες φίλες σου βίωσαν -ή λένε πως βίωσαν- την εγκυμοσύνη τους πολύ ευκολότερα απ’ ότι εσύ.
Πάμε και σε ένα update της κατάστασής μου: 13 εβδομάδων και 2 ημερών σήμερα!! Τις τελευταίες μέρες έχω μια απίστευτη αδυναμία. Από τη μία αισθάνομαι ότι έχω τεράάάάάστια ενέργεια τύπου «θα κατακτήσω τον κόσμο», από την άλλη το σώμα μου δεν θέλει να συνεργαστεί. Μια δυο μετρήσεις της πίεσης χρειάστηκαν για να καταλάβω τι γίνεται. Με 9.5 μεγάλη και 4.5 μικρή δεν μπορείς να κάνεις και πολλά πράγματα, έτσι δεν είναι; Χεχεχε!
Μίλησα τηλεφωνικά με το γιατρό μου, τον οποίο θα δω από κοντά τις επόμενες μέρες και μου είπε να πίνω ένα φυσικό χυμό πορτοκάλι το πρωί, απαραιτήτως δύο μπανάνες την ημέρα και να ξεκινήσω ταμπλέτες σιδήρου. Με την πορτοκαλάδα έχω ένα θέμα (μπλιαξ!), αλλά πού θα πάω, θα πειστώ να την πιω, έστω και με κλειστή μύτη.
Με λίγα λόγια, φτάσαμε στην περίοδο που το μωράκι μου ξεζουμίζει κυριολεκτικά τη μανούλα του! Χαλάλι του, όμως! :DDD
Σας ζηλεύω. Απέβαλα....