Μεταφοραί ο Μήτσος
Το ταίζεις. Του χαιδεύεις την πλατούλα να ρευτεί.
Το ξαναταίζεις. Το αλλάζεις.
Του τραγουδάς. Το ξαναταίζεις.
Του μιλάς. Μπλα μπλα μπλα μπλα.
Κάποια στιγμή το παίρνει ο ύπνος. Πάνω σου.
Ή στο κρεβάτι σου.
Άχου μωρέ, τι γλυκιά που είναι η ψυχούλα η μικρή!!
Αισθάνεσαι ότι θα μπορούσες να το έχεις για πάντα στην αγκαλιά σου
Ή στο κρεβάτι σου, πλάι σου.
Έρχεται, όμως, η στιγμή που τα μπράτσα σου και η πλάτη σου σκούζουν για βοήθεια.
Ή η στιγμή που θέλεις να απλωθείς στο κρεβάτι σου, να αγκαλιάσεις τον άνθρωπό σου.
Ω ναι. Έρχεται η στιγμή της μεταφοράς!
Με μαεστρία και γρήγορες, απαλές κινήσεις, τοποθετείς το ένα χέρι κάτω από το κεφαλάκι και το άλλο κάτω από το πωπουδάκι. Φιουυυυ, μια χαρά μέχρι στιγμής!
Παίρνεις βαθιά εισπνοή και την κρατάς καθώς υψώνεις τα χέρια, προσπαθώντας να μην ταράξεις τον ύπνο του μικρού σου ζουζουνιού.
Με βήματα τόσο αργά και αθόρυβα που θα τα ζήλευε και ο καλύτερος διαρρήκτης της πιάτσας κατευθύνεσαι προς την καλαθούνα.
Mε ευλάβια αρχίζεις την κάθοδο του βρέφους προς το στρωματάκι του.
Το ακουμπάς και τραβάς απαλά τα χέρια από το σώμα του.
Μένει ακίνητο, ρουθουνίζοντας γλυκά.
Το σκεπάζεις, ενώ ταυτόχρονα στέλνεις προσευχές στον Χριστούλη, την Παναγίτσα και όλους τους αγίους να το έχουν καλά και να μην ξυπνήσει.
Ουφ! Τα κατάφερες…
Μεταβολή και αργά βήματα προς την πόρτα.
«ΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!»
Ο Μάνος σκέφτηκε ότι θα ήταν τέλειο να υπήρχε κάτι σαν το «φτιάρι» που ψήνεις τις πίτσες για να μεταφέρεις το μωρό από το ένα μέρος στο άλλο… Λέτε να βάλουμε μπρος την κατασκευή του, μπας και λύσουμε το θεματάκι;;;;
Υ.Γ. Συμβουλές από… βετεράνους γονείς όχι μόνο δεκτές, αλλά ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ!!
Φιλιά
Ολίβια
![[Βίντεο] Πόσο μπορεί να χαίρεται ένα μωρό που ο μπαμπάς του γύρισε σπίτι; Τόσο πολύ!](https://eimaimama.gr/wp-content/uploads/2015/10/362-1200x800_c.jpeg)
Ωραία η νέα μέθοδος μεταφοράς..Αν το προχωρήσετε θα ήθελα και μια πατέντα για την πιπίλα..έναν τρόπο να στερεώνεται μόνη της..Είμαι κι εγώ λοιπόν μια μανούλα ενός μπέμπη 5 μηνών..ενός μπέμπη που έμαθε στην αγκαλιά(σαν πρώτο παιδί),στο νανούρισμα για να κοιμηθεί και ούτο καθε εξής..Χρειάστηκε να επιστρέψω στη δουλειά μου όμως πολύ νωρίς μόλις στους 3 μήνες οπότε έπρεπε να βρώ γρήγορα εναν τρόπο να κόψουμε την υπερβολική αγκαλιά..Ο μόνος τρόπος..??Έπρεπε να κλάψει και λίγο..αλλιώς δεν κάνεις τπτ...το παίρνεις απόφαση..δε σου αρέσει καθόλου..ούτε και σε εκείνο βέβαια..αλλά τελικά καταλαβείνετε και οι 2 ότι έτσι είναι πολύ καλύτερα..Πλέον δεν ξυπνάμε τα βραδυα,δεν χρειαζόμαστε κάθε βράδυ νανούρισμα(αν και μου λείπει όταν δεν το κάνω) και βέβαια μας αρέσει κάποιες ώρες της ημέρας να τις περνάμε στο καρότσι μας ή κούνια μας χωρίς να κοιμόμαστε..Κλείνοντας να μοιραστώ μαζί σας κάτι που είπε μια φίλη παιδίατρος κάποτε:΄΄Τα παιδιά μαθαίνουν απο το λίγο,όχι απο το πολύ..''Καληνύχτα μανουλίτσες..
κοριτσια αν βρειτε κολπο πειτε και μενα.....η κορη μου ειναι 5 χρονων και δεν λεει να καταλαβει οτι πρεπει να κοιμηθει ΜΟΝΗ ΤΗΣ.ωραιο το φτυαρι και η παντοφλα.παντως ολιβια αν ειναι αγορι ενα παραπανω ο μανος πρεπει να ασχοληθει μαζι του απο την αρχη.εκανα το μεγαλο λαθος και δεν αφησα τον αντρα μου να ασχοληθει με τον μικρο απο την αρχη και τωρα το πληρωνω....βδελα.....δεν ξεκολλαει με τιποτα.αν βρειτε το κουμπι της αθηνας ολα θα φτιαξουν....
αν βρειτε κολπο πεστε το μου σας παρακαλω...18 μηνων κ ακομα τα ιδια...υπομονη...
καλα τελειο το φτυαρι . Μακαρι να υπηρχε γιατι θα ειχα γλιτωσει απο πολυ ταλαιπωρια. Κοντα 6 μηνες μπορει και παραπανω το ιδιο ακριβως προβλημα. Μολις τις ακουμπουσα στο κρεβατι και εκανα μεταβολη να φυγω ή και αμεσως μολις τις αφηνα αρχιζαν τα κλαματα και παλι αγκαλια και παλι χαδια και παλι απο την αρχη μεχρι το πρωι . Ουτε να τα θυμαμαι δεν θελω χιχιχιχι