Μεταφοραί ο Μήτσος
Το ξαναταίζεις. Το αλλάζεις.
Του τραγουδάς. Το ξαναταίζεις.
Του μιλάς. Μπλα μπλα μπλα μπλα.
Κάποια στιγμή το παίρνει ο ύπνος. Πάνω σου.
Ή στο κρεβάτι σου.
Άχου μωρέ, τι γλυκιά που είναι η ψυχούλα η μικρή!!
Αισθάνεσαι ότι θα μπορούσες να το έχεις για πάντα στην αγκαλιά σου
Ή στο κρεβάτι σου, πλάι σου.
Έρχεται, όμως, η στιγμή που τα μπράτσα σου και η πλάτη σου σκούζουν για βοήθεια.
Ή η στιγμή που θέλεις να απλωθείς στο κρεβάτι σου, να αγκαλιάσεις τον άνθρωπό σου.
Ω ναι. Έρχεται η στιγμή της μεταφοράς!
Με μαεστρία και γρήγορες, απαλές κινήσεις, τοποθετείς το ένα χέρι κάτω από το κεφαλάκι και το άλλο κάτω από το πωπουδάκι. Φιουυυυ, μια χαρά μέχρι στιγμής!
Με βήματα τόσο αργά και αθόρυβα που θα τα ζήλευε και ο καλύτερος διαρρήκτης της πιάτσας κατευθύνεσαι προς την καλαθούνα.
Mε ευλάβια αρχίζεις την κάθοδο του βρέφους προς το στρωματάκι του.
Το ακουμπάς και τραβάς απαλά τα χέρια από το σώμα του.
Μένει ακίνητο, ρουθουνίζοντας γλυκά.
Το σκεπάζεις, ενώ ταυτόχρονα στέλνεις προσευχές στον Χριστούλη, την Παναγίτσα και όλους τους αγίους να το έχουν καλά και να μην ξυπνήσει.
Ουφ! Τα κατάφερες…
Μεταβολή και αργά βήματα προς την πόρτα.
«ΟΥΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!»
Ο Μάνος σκέφτηκε ότι θα ήταν τέλειο να υπήρχε κάτι σαν το «φτιάρι» που ψήνεις τις πίτσες για να μεταφέρεις το μωρό από το ένα μέρος στο άλλο…
Λέτε να βάλουμε μπρος την κατασκευή του, μπας και λύσουμε το θεματάκι;;;;
Υ.Γ. Συμβουλές από… βετεράνους γονείς όχι μόνο δεκτές, αλλά ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ!!
Φιλιά
Ολίβια
Ωραία η νέα μέθοδος μεταφοράς..Αν το προχωρήσετε θα ήθελα και μια πατέντα για την πιπίλα..έναν τρόπο να στερεώνεται μόνη της..Είμαι κι εγώ λοιπόν μια μανούλα ενός μπέμπη 5 μηνών..ενός μπέμπη που έμαθε στην αγκαλιά(σαν πρώτο παιδί),στο νανούρισμα για να κοιμηθεί και ούτο καθε εξής..Χρειάστηκε να επιστρέψω στη δουλειά μου όμως πολύ νωρίς μόλις στους 3 μήνες οπότε έπρεπε να βρώ γρήγορα εναν τρόπο να κόψουμε την υπερβολική αγκαλιά..Ο μόνος τρόπος..??Έπρεπε να κλάψει και λίγο..αλλιώς δεν κάνεις τπτ...το παίρνεις απόφαση..δε σου αρέσει καθόλου..ούτε και σε εκείνο βέβαια..αλλά τελικά καταλαβείνετε και οι 2 ότι έτσι είναι πολύ καλύτερα..Πλέον δεν ξυπνάμε τα βραδυα,δεν χρειαζόμαστε κάθε βράδυ νανούρισμα(αν και μου λείπει όταν δεν το κάνω) και βέβαια μας αρέσει κάποιες ώρες της ημέρας να τις περνάμε στο καρότσι μας ή κούνια μας χωρίς να κοιμόμαστε..Κλείνοντας να μοιραστώ μαζί σας κάτι που είπε μια φίλη παιδίατρος κάποτε:΄΄Τα παιδιά μαθαίνουν απο το λίγο,όχι απο το πολύ..''Καληνύχτα μανουλίτσες..
κοριτσια αν βρειτε κολπο πειτε και μενα.....η κορη μου ειναι 5 χρονων και δεν λεει να καταλαβει οτι πρεπει να κοιμηθει ΜΟΝΗ ΤΗΣ.ωραιο το φτυαρι και η παντοφλα.παντως ολιβια αν ειναι αγορι ενα παραπανω ο μανος πρεπει να ασχοληθει μαζι του απο την αρχη.εκανα το μεγαλο λαθος και δεν αφησα τον αντρα μου να ασχοληθει με τον μικρο απο την αρχη και τωρα το πληρωνω....βδελα.....δεν ξεκολλαει με τιποτα.αν βρειτε το κουμπι της αθηνας ολα θα φτιαξουν....
αν βρειτε κολπο πεστε το μου σας παρακαλω...18 μηνων κ ακομα τα ιδια...υπομονη...
καλα τελειο το φτυαρι . Μακαρι να υπηρχε γιατι θα ειχα γλιτωσει απο πολυ ταλαιπωρια. Κοντα 6 μηνες μπορει και παραπανω το ιδιο ακριβως προβλημα. Μολις τις ακουμπουσα στο κρεβατι και εκανα μεταβολη να φυγω ή και αμεσως μολις τις αφηνα αρχιζαν τα κλαματα και παλι αγκαλια και παλι χαδια και παλι απο την αρχη μεχρι το πρωι . Ουτε να τα θυμαμαι δεν θελω χιχιχιχι
Χαχαχαχαχαχαχααχα.......Τέλειο!
χαχαχαχαχα! γέλασα με τη παντόφλα!
Ολίβια, η αλήθεια είναι ότι η Αθηνά αρχίζει να ρίχνει άδεια για να πιάσει γεμάτα... χαχαχα... όλα το κάνουν και κάποια το καταφέρνουν! το κάθε παιδί έχει τα "κουμπιά" του! Φυσικά σε τόσο μικρές ηλικίες (βρέφη) ακόμα θέλουν τη ζεστασιά του κορμιού σου, τη μυρωδιά σου, την αγκαλιά κλπ... αλλά προσωπικά τα έκανα με μέτρο... θυμάμαι όταν είχα την κόρη μου στο ριλάξ ερχόταν η πεθερά μου και μου έκανε παρατήρηση γιατί την αφήνω εκεί και δεν την έχω αγκαλιά... ναι, έπρεπε να την έχω 24 ώρες το 24ωρο να μην μπορώ ούτε στην τουαλέτα να πάω!!!
Όσον αφορά το "προβληματάκι" σου... εγώ είχα εφαρμόσει κάτι άλλο... κοιμόταν στην αγκαλιά μου, την έβαζα στο κρεβατάκι της, έβαζα το χέρι μου στο πωπουδάκι της για 2-3 λεπτά και αφού έβλεπα ότι δεν κουνιόταν, τότε έβαζα ένα μικρό μαξιλαράκι στη θέση που είχε το χέρι μου... έτσι ένιωθε ότι πάντα κάποιος την "ακουμπάει"... αφού ο άντρας μου όταν την έβλεπε να κοιμάται έτσι, έλεγε : Πάλι τη χουφτώνει το μαξιλάρι;;;; χαχαχα
1. την ακουμπάς στο κρεβάτι στην στάση που αγαπά.
2. την κουνάς όσο πιο απαλά μπορείς στην πλατούλα (το πιο απαλό νανούρισμα)
3. σιγά-σιγά ελαφρύνεις την πίεση που νιώθει στην πλάτη από το χέρι σου
4. ετσι δεν παίρνει χαμπάρι ότι την "κάνεις" με ελαφρά πηδηματάκια
υ.γ. ένας φίλος είχε μία παντόφλα (αχρησιμοποίητη προφανώς!) με βάρος όσο η πίεση την οποία ασκούσε στην πλάτη του μωρού και έκανε την "αντικατάσταση" την κρίσιμη στιγμή στην πλάτη του μωρού για να φύγει εκείνος
Πόσο μα πόσο αληθινή είναι η περιγραφή που έκανες...; Μα όλα τα ίδια κάνουν;
Ευαγγελία
χαχαχαχα τελειος !!! ειδες ποσο ατιμα ειναι , αντε και εχετε το φτυαρι και το μεταφερετε ησυχα ησυχα μπορεις να μου εξηγησεις για το μαμορανταρ που εχουν μοις βγεις απο το δωματιο Ουααααα Ουαα μα που το καταλαβαινουν. ???? Στην Αριαδνη ειχα κανει το εξης τραγικο λαθος που ακομη το πληρωνω. Επειδη ειχα το ιδιο προβλημα με εσας αλλαξα τροπο και την κοιμηζα στο κρεβατακι της για να με νοιωθει της εδινα το χερι μου ετσι κοιμομασταν χερακι χερακι 6 μηνες που θηλαζε και ειχα το κρεβατι στο δωματιο μας, οταν την μεταφεραμε στο δωματιο της επανασταστισε και με το δικιος της , θελει το χερι της μαμας.
Παλευουμε εδω και μηνες να μαθει να κοιμαται στο κρεβατι της αλλωτε τα καταφερνουμε αλλωτε οχι. Τελικα της αγορασαμε μονο κρεβατι μολις χρονισε γιατι η κοριτσαρα μου δεν ηθελε με τιποτα τα καγκελα και τα πραγματα ειναι καλυτερα ( καποιες ημερες). Υπαρχει ενα πολυ καλο βιβλιο με μεθοδους για τον υπνο του μωρου που πρεπει να ακολουθησεις απο τις πρωτες εβδομαδες της ζωης του , μολις βρω που εχω αποθηκευσει το link θα σου το στειλω !!
Υπαρχουν στιγμες ομως Ολιβια που παραταω τις μεθοδους και χαιρομαι στην αγκαλια την μικρη μου αλλωστε για ποσο καιροθα ειναι ακομη μωρακι. Συμπερασμα.. Την φορμουλα θα την βρειτε οι δυο σας ( αλλο κεφαλαιο αυτο να αφηνεις και τον Μανο να την κοιμιζει γιατι αργοτερα δεν θα ξεκολλαει απο εσενα οταν θα αρχιζει το αγχος του αποχωρισμου κοντα στο ετος) αφηστε εμας να γραφουμε το κοντο και το μακρυ μας :-) σας αγαπαμε φιλακια
Πόσες φορές θα είχα φτυαρίσει το μωρό αν το είχα αυτό το φτυάρι! Αν και στις αρχές, η δικιά μας έπεφτε ξερή για ύπνο...τώρα που μεγάλωσε τσουπ ξυπνάει με το που την αφήνεις, αν δεν έχει κοιμηθεί 100%!!
Να σας ζήσει το μπεμπάκι!!
xaxaxa φοβερό ιδέα το φτυάρι!!! Υπομονή Ολιβιάκι,τώρα θα χορεύεται το χορό της Αθηνούλας :)
Θα συμφωνήσω με την Σοφία.
Επισης αν δεις τα ζόρια, να την θηλάζεις ξαπλωμένη έτσι θα την παίρνει ο ύπνος και δεν θα χρειάζεται να την μετακινείς και αναλόγως ή θα κοιμάσαι κι εσύ δίπλα της αν είσαι ψόφια ή θα μετακινήσε εσύ στις μύτες των ποδιών πάντα...χεχε
Επίσης συστήνω κι εγώ το "Κοιμήσου παιδί μου" όπως λέει και η Ρένα παραπάνω. Απλά τα κόλπα που έχει εκεί είναι για μεγαλύτερα μωρά. Τώρα που είστε ακόμα στο "bootcamp" θα παίξετε αναγκαστικά με τους κανόνες της μικρής.
Ξέρεις πόσες φορές ευχήθηκα να "διακτινιστώ" έξω από το δωμάτιο αφού την είχα αφήσει στην κούνια της; Αλλά πάντα κάτι γινόταν και με έπαιρνε μυρωδιά η σουσουραδίτσα. Θα το βρείτε το κόλπο. Η μικρή θα σου δείξει το δρόμο. Είναι πολύ νωρίς ακόμα. Ξέρω ότι σου ακούγεται σαν κάτι πολύ μακρινό και εξωγήινο αλλά θα στρώσει. Προσπάθησε όσο μπορείς να αποφύγεις να την κοιμίζεις στο κρεβάτι σας γιατί είναι μια συνήθεια που γίνεται λατρεία και μετά δύσκολα κόβεται...Σας κάνει δοκιμαστικά τώρα. Μόλις καταλάβει ότι θα είστε εκεί και δε θα πάτε πουθενά (εμένα το "έπιασε" 3,5 μηνών) θα στρώσει πολύ. Καλή υπομονή.
Με πρόλαβε η Σοφία :)
καλη συνέχεια
Να σας ζήσει η πανέμορφη μικρούλα.Με τη δικιά μου έχει διαφορά 2 μήνες , προσωπικά νομίζω οτι ο 1ος μήνας είναι αναγνωριστικός και εμείς ψάχναμε για το μαγικό φτυάρι , αλλά από το 2ο μήνα και διαβάζοντας το βιβλίο "Κοιμήσου παιδί μου" του Estivill Eduard - που μου πρότειναν πολλές φίλες μου - κατορθωσαμε να βάλουμε τη μικρή μας για ύπνο, χωρίς καν να χρειάζεται να κοιμηθεί στο στήθος ή να τη νανουρίσουμε, παρόλο που είχε και κολικούς. Στο προτείνω ανεπιφύλακτα.
χαχαχα ´Αψογο το κειμενο!Λειπον,επειδη το καθε μωρακι διαφερει γιατι τα χρυσουλια μου εχουν αρχισει τι χτισιμο της προσωπικοτητας τους απο την κοιλια μας, καμια συμβουλη δεν ειναι απολυτη..Τσεκαρε μηπως το μικρο κλαιει γιατι εχει κολικους.Αν ναι, κανε της μασαζακι στην κοιλιτσα και βαζε την ξαπλωμενη μπρουμυτα στα γονατα σου.Τα ανακουφιζει πολυ αυτη η σταση!Εαν ειναι απλα γκρινιτσες, υπαρχει και ι ξαπλωτη σταση θηλασμου.Μπορεις δλδ να ξαπλωσεις το μωρο στο κρεβατι σας και εσυ να κατσεις στο πλαι απο πανω του κ να του προσφερεις το στηθος σου. Αυτο θα θηλασει λιγο,θα χαλαρωσει κ θα το παρει ο υπνος σαν καλο παιδακι...Καλη επιτυχια κ καλο κουραγιο :-)
Θα την κοιμιζεις στο sling ακομη κι οταν ειστε ξαπλωμενες.Ετσι κερδιζεις πολλαπλα:
1.Το μωρο θα κοιμηθει πιο ευκολα γιατι θα σε εχει πολυ κοντα του και θα ακουει τον χτυπο της καρδιας σου.
2.Οταν θα κοιμηθει εσυ απλα θα σηκωθεις-δεν χρειαζεται να επιστρετευσεις καμια δυσκολη μεθοδο για να το παρεις αγκαλια καθως κοιμαται.Κι αν ακομη ξυπνησει κατα την προσπαθεια σου αυτη,το πιο πιθανο ειναι να ξανακοιμηθει μεχρι να την πας στο καλαθακι της.
3.Με απαλες κινησεις απλα θα την ακουμπησεις στο καλαθακι της και δεν χρειαζεται και να την σκεπασεις-αρκει να την αφησεις τυλιγμενη στο sling.
4.Οση ωρα το μωρο κοιμαται τυλιγμενο στο sling,το πιθανοτερο ειναι να κανει και πολυ ησυχο υπνο γιατι θα εχει την μυρωδια σου ολογυρα της:μεσω του sling.
Παντα ετσι κοιμηζα τον -δυσκολο στον υπνο- γιο μου.Δυστυχως στην -ακομη δυσκολοτερη- κορη μου,δεν ειχα ανακαλυψει ακομη το babywearing ;-)
θελω και εγω το φτυαρι!!!
ναφ και μενα η δικια μου μονο στον ωμο θελει.
η δικια μου το βραδυ μπορει να κοιμηθει ωρες!αρκει να εισαι και εσυ διπλα της,αμα κανεις πως πας να φυγεις ανοιγει κατι ματαρες του τυπυ "τωρα θα δεις τι εχεις να παθεις που τολμησες να φυγεις" και η ιστορια επαναλαμβανεται ως εξης,ταισμα,ρεψιμο,αλλαγη πανας,κακα στη δευτερη πανα,κλαμα,κλαμα,κλαμα,κλαμα δικο μου και αν δεησει υπνος.γι αυτο σου λεω ασ φτιαξουμε το φτυαρι!!!
χαχαχαχαχχαχαα
φτυάρι για μωρά..να κατοχυρωθεί ως παγκόσμια πατέντα, θα έλεγα, άμεσα. Πιστεύω οτι δεν υπάρχουν do's & dont's γιατι όλα τον πρώτο μήνα περνάνε αυτή τη φάση! (εμένα που δεν ήθελε την ξαπλωτή στάση στην αγκαλιά παρα μόνο όρθια στον ώμο??και της έχει μείνει...)και έτσι ο άμοιρος γονιός μετατρέπεται σε γατόνι!υπομονή!