Από τη μέρα που γεννήθηκε η Αθηνά, είναι φως φανάρι ότι μοιάζει πάρα μα πάρα πολύ στον μπαμπά της. Ok, 1-2 στοιχεία δικά μου μπορείς να τα διακρίνεις πάνω της, αλλά αν τους βάλεις δίπλα δίπλα είναι ίδιοι!
Όποτε βάζουμε κάποια φωτογραφία της στο Facebook, αρχίζουν τα ίδια σχόλια «Στον ύπνο σε έπιασε, Ολίβια!«, «Καρμπόν ο μπαμπάς!«, «Ολίβια, σόρρυ, αλλά είναι ίδια ο Μάνος!«, «Σσσσ, μην το πείτε στη μαμά, αλλά το μωρό μοιάζει στον μπαμπά!«, «Φιλική συμμετοχή είχε η μαμά!«. Δεν σας κρύβω ότι ώρες ώρες ψιλοεκνευρίζομαι. Ο Μάνος με ρωτάει, «Τόσο πολύ χαλιέσαι που μοιάζει σε μένα;«. Όχι βέβαια!! Άλλωστε, εγώ ήμουν αυτή που από τον υπέρηχο κιόλας, είχα διακρίνει ότι είναι φτυστή ο μπαμπάκας της! Απλά το ίδιο αστείο – το «Κοιμόσουν;» συγκεκριμένα- έχει αρχίσει και με κουράζει… Άλλωστε, τι με νοιάζει σε ποιον μοιάζει η μικρή; Για μένα είναι το πιο τέλειο μωρό του κόσμου και στο κάτω κάτω είναι τιμή και χαρά να μοιάζει στον άντρα που λατρεύω!!!
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Πριν 6 χρόνια που γεννήθηκε η κόρη μου ήταν αντίγραφο του μπαμπά της.Εκείνος κοιτούσε τις μωρουδίστικες φωτογραφίες του για δείχνει πόσο πολύ μοιάζουν.Όλοι έλεγαν:"Ο γιος θα μοιάζει εσένα..." Μετά από 4 χρόνια ήρθε & ο γιος.Ένα σας λέω:με το που βγήκα από την αίθουσα τοκετού ο άντρας μου μου είπε:"Πάλι εμένα έκανες;" Ο γιος είναι πιο αντίγραφο από την κόρη & όλα αυτά :εσύ κοιμόσουν,φιλική συμμετοχή κτλ. επαναλαμβάνονται...
ακριβως τι ιδιο νιωθω κι εγω!!η μικρη μου ειναι φτυστη ο μπαμπακας της,αφου αν δεις παιδικες του φωτογραφιες μενεις με το στομα ανοιχτο!ειναι σα να ειναι το ιδιο μωρο!δε μ ενοχλει καθολου,αλλωστε ειναι και οι δυο κουκλια!ομολογω ομως οτι με εκνευριζει να το ακουω συνεχεια,ποσο μαλιστα οταν το λενε οι ιδιοι ξανα και ξανα..(η εξαιρετικη -κατα τα αλλα- μαμα του για παραδειγμα.. καλα να ειμαστε κι εμεις κι ολα τα μωρα του κοσμου!!
Όταν γεννήθηκε ο γιος μου και μου τον έβαλαν στην αγκαλιά μου, τα πρώτα λόγια που του είπα συγκινημένη ήταν "αγάπη μου, είσαι κούκλος σαν τον μπαμπά σου", γιατί στα μάτια μου φάνταζε το πιο όμορφο μωρό + και ο άντρας μου μου αρέσει ακόμη πολύ. Οι μαίες και οι νοσοκόμες γέλασαν, και έλεγε η μία στην άλλη, αυτός είναι γιος της μάνας του. Βγαίνει η νοσοκόμα να τους δείξει το παιδί (το έχω σε βίντεο) και λέει μεταξύ άλλων "... η μαμά ισχυρίζεται ότι μοιάζει στον μπαμπά, τώρα που σας βλέπω - παύση, παύση, παύση, πολύυυυ μεγάλη παύση - εγώ θα πω ότι μοιάζει και στους δύο..." Μετά τον πρώτο χρόνο συνειδητοποίησα αυτό που όλοι είδαν από την πρώτη στιγμή, πιο ίδιος με μένα δεν γίνεται... Ο άντρας μου έχει ακούσε τα απίστευτα "κοιμόσουν, κλπ" και απαντούσε ότι θα "εκδικηθεί" στην κόρη. Τελικά ο υπέρηχος έδειξε πάλι αγόρι (είμαι τώρα 6 μηνών) και έλπίζω αυτό να του μοιάζει, γιατί έχω πραγματικά πολύ όμορφο άντρα!!!