Διαλέγοντας παιδίατρο..!
Περιμένεις παιδί και ξαφνικά συνειδητοποιείς ότι εκτός από το κρεβατάκι και τα ρουχάκια, πρέπει να βρεις και παιδίατρο!
Με τι κριτήρια, όμως, μπορεί να επιλέξει κανείς παιδίατρο;
Διαλέγουμε τον παιδίατρο μιας φίλης μας; Έναν παιδίατρο για τον οποίο διαβάσαμε στο Internet; Κάποιον γνωστό του γυναικολόγου μας; Κάποιον που συναντήσαμε στο μαιευτήριο;
Η αλήθεια είναι πως όσο είναι μια γυναίκα έγκυος, δεν έχει το χρόνο και τις αντοχές να περάσει παιδιάτρους από casting, όπως θα έκανε, ίσως, αν είχε να επιλέξει νταντά. Άλλωστε το αν ένας παιδίατρος σας ταιριάζει, θα φανεί κυρίως στην πορεία, όταν θα έχει γεννηθεί το παιδί. Παρ’ ολ’ αυτά σε πρώτη φάση μπορείτε να διαλέξετε με βάση τα παρακάτω κριτήρια:
1. Να έχει ιατρείο κοντά στο σπίτι σας
2. Να είναι ενημερωμένος για θέματα που σας ενδιαφέρουν (π.χ. θηλασμός)
3. Να σας εμπνέει ο τρόπος του (κάποιοι προτιμούν τους χαμογελαστούς γιατρούς, άλλοι τους πιο σοβαρούς)
4. Nα έχει τουλάχιστον μία καλή σύσταση από κάποιον γιατρό που εμπιστεύεστε ή από κάποιο φίλο σας που ταιριάζετε στις απόψεις
Αυτά είναι μόνο η αρχή, γιατί, όπως είπα, στη συνέχεια καταλαβαίνει κανείς πόσα… απίδια χωράει ο σάκος.
Ήμασταν από τους τυχερούς που πετύχαμε με την πρώτη την παιδίατρο των ονείρων μας. Καταρχήν είναι πολύ γλυκός άνθρωπος, κάτι που προσωπικά μου αρέσει πολύ, δεν είμαι fan των αυστηρών γιατρών που φοβάσαι να τους ρωτήσεις μία διευκρίνηση παραπάνω. Το ιατρείο της είναι κοντά στο σπίτι μας. Απαντάει το τηλέφωνό της ΠΑΝΤΑ ότι ώρα και να ‘ναι και αν δεν απαντήσει, παίρνει αυτή μόλις μπορέσει. Απαντάει στις χιλιοειπωμένες μου ερωτήσεις με χαμόγελο και όχι με «Τα είπαμε αυτά, ΟΛΙΒΙΑΑΑΑΑ!«. Φέρεται στο παιδί μας γλυκά, λες και είναι το μόνο παιδάκι που ξέρει. Στηρίζει το θηλασμό, δεν κάνει άσκοπα εμβόλια και το πιο σημαντικό: ενημερώνεται συνεχώς. Για ένα γιατρό είναι πολύ σημαντικό να μην μένει στα 6 χρόνια Ιατρικής + x χρόνια ειδικότητας, αλλά να συνεχίζει τη διά βίου εκπαίδευση.
Η φίλη μου, η Όλγα, γέννησε πριν λίγες μέρες ένα όμορφο -και πολύ ψηλό!- αγοράκι. Όσο ήταν ακόμα έγκυος, μου ζήτησε να της δώσω τα στοιχεία της παιδιάτρου μας. Μου άρεσε πολύ που πριν ακόμα γεννήσει, κανόνισε με τον σύζυγό της και πέρασαν από το ιατρείο της να την γνωρίσουν. Θεωρώ πολύ σημαντική μια τέτοια συνάντηση γονιών-παιδιάτρου, πριν ακόμα γεννηθεί το παιδί. Έτσι μπορείς να εξηγήσεις στον γιατρό τον τρόπο σκέψης σου και τις απόψεις σου για το μεγάλωμα του παιδιού και να κρίνεις αν τελικά ταιριάζετε!
Η φίλη μου, η Μαρία, ήταν από αυτές που διάλεξε παιδίατρο όταν γέννησε. Συγκεκριμένα επέλεξε μία από τις παιδιάτρους του μαιευτηρίου. Τις πρώτες μέρες όλα πήγαιναν καλά. Όταν, όμως, η μικρή της άρχισε να κλαίει άπειρες ώρες την ημέρα, άρχισε να αναζητά απάντηση στο πρόβλημα. Η τότε παιδίατρός της υποστήριζε ότι είναι υπερβολική, ότι έτσι είναι τα μωρά και ότι πρέπει να κάνει ΥΠΟΜΟΝΗ. Όσο, όμως, το παιδί συνέχιζε να δείχνει ότι υποφέρει, η Μαρία άρχισε από μόνη της να ψάχνει στο internet να βρει πληροφορίες για το τι μπορεί να φταίει. Παράλληλα συνέχιζε να επικοινωνεί με την παιδίατρο, η οποία επαναλάμβανε με όλο πιο τσατισμένο ύφος ότι είναι υπερβολική, ότι έτσι είναι τα μωρά και ότι πρέπει να κάνει ΥΠΟΜΟΝΗ. Τελικά η Μαρία έκανε μόνη της τη… διάγνωση. Με βάση τα όσα διάβασε από εμπειρίες άλλων γυναικών με τα μωρά τους, κατέληξε στο ότι το παιδί της μάλλον υπέφερε από γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση. Η παιδίατρος –πάντα διά τηλεφώνου– επέμενε ότι δεν υπάρχει αυτή η περίπτωση. Τελικά, αφού ο κόμπος έφτασε στο χτένι, η Μαρία πήρε την μικρή αγκαλιά και πήγε με δική της απόφαση να της κάνει υπέρηχο. Το πόρισμα; Ω τι έκπληξη! Το παιδί, όντως, υπέφερε από καραμπινάτη παλινδρόμηση που είχε οδηγήσει σε οισοφαγίτιδα, εξού και τα κλάμματα χωρίς σταματημό.
Η απάντηση της παιδιάτρου; «Ok, έχει παλινδρόμηση, πώς κάνεις έτσι;«. Φυσικά την άλλαξε. Και όταν η νέα παιδίατρος ήρθε στο σπίτι να δει τη μικρή, η φίλη μου με έκπληξη παρατήρησε ότι στην εξέταση ρουτίνας της, συμπεριλαμβανόταν έλεγχος των αυτιών, των ματιών και διάφορα άλλα που η πρώτη παιδίατρος δεν είχε μπει καν στον κόπο να κάνει.
Η φίλη μου, η Νίνα, τέλος, άλλαξε τέσσερις γιατρούς (ναι, τέσσερις!!) μέχρι να βρει έναν που σηκώνει το τηλέφωνο όποτε τον χρειάζεται, αλλά και που να στηρίζει την απόφασή της να θηλάσει αποκλειστικά, χωρίς γκουκ μουκ. Οι δικοί της την κατηγορούσαν ότι είναι υπερβολική, αλλά σκασίλα της μεγάλη, αυτή ήθελε να βρει τον τέλειο παιδίατρο. ΤΕΛΟΣ.
Πολλοί γονείς αισθάνονται άβολα με το να αλλάξουν παιδίατρο. Ακόμα χειρότερα: αισθάνονται άβολα να του τηλεφωνούν, όταν έχουν κάποια απορία. Ή ακόμα χειρότερα: δεν πείθονται από αυτά που τους λέει ο γιατρός τους (για αυτό και καταλήγουν στο internet, κάτι που μπορεί να τους προκαλέσει πλήρη σύγχιση, αφού οι πληροφορίες είναι διάσπαρτες χωρίς κανένα φίλτρο ελέγχου). Έλλειψη εμπιστοσύνης; Απότομος τρόπος του γιατρού; Δεν ξέρω τι από αυτά συμβαίνει, πάντως το μόνο σίγουρο είναι πως αν για οποιονδήποτε λόγο ο παιδίατρος δεν σου κάνει τελικά κλικ, κάνεις μεταβολή και αλλάζεις.
Το ότι κάποιος γιατρός, βέβαια, ακολουθεί μια τακτική που εσένα δεν σε εκφράζει, δεν τον κάνει απαραίτητα κακό γιατρό. Κάθε πρόβλημα έχει συνήθως πολλές λύσεις. Το θέμα είναι η λύση που προτείνεται να ταιριάζει σε εσένα (για παράδειγμα, αν δεν είσαι fan του να δίνεις φάρμακα με το παραμικρό, ε μάλλον ένας γιατρός που ακολουθεί αυτή τη μέθοδο, δεν είναι για σένα!)
Δεν υπάρχει καμιά δικαιολογία για τους γιατρούς που τσατίζονται με τις απορίες των γονιών: όταν επιλέγεις ειδικότητα, οφείλεις να ξέρεις τι σε περιμένει. Δεν μπορείς να γίνεσαι παιδίατρος και να έχεις την απαίτηση να είναι οι πελάτες σου… cool και χαλαροί. Όπως για παράδειγμα, δεν μπορείς να γίνεσαι γυναικολόγος και να ελπίζεις να κάνεις διακοπές Πάσχα, Χριστούγεννα και δύο μήνες το καλοκαίρι κάθε χρόνο. Εκτός πια, αν έχεις την πολυτέλεια να διαλέγεις τις πελάτισσές σου με βάση την πιθανή ημερομηνία τοκετού τους.
Οπότε, αν για κάποιο λόγο είστε δυσαρεστημένοι με τον γιατρό σας, μην περιμένετε καθόλου. Ευτυχώς για όλους μας, υπάρχουν πολλοί γιατροί που τιμούν τον όρκο του Ιπποκράτη. Σίγουρα κάποιοι από αυτούς θα είναι κομμένοι στα δικά σας μέτρα!
Α και πού είστε; Δεν είναι καθόλου ντροπή, να ζητάτε μια ΔΕΥΤΕΡΗ γνώμη. Και τρίτη μην σας πω! Εδώ το κάνουμε, όταν πρόκειται να αγοράσουμε αυτοκίνητο, δεν θα το κάνουμε για την υγεία του παιδιού μας;
Φιλιά
Ολίβια
Η δική μου εμπειρία λέει ότι παιδίατρο επιλέγεις στην αρχή λίγο στην...τύχη,μέχρι να δεις στην πράξη αν σου ταιριάζει κ ας θέτεις αρχικά κριτήρια απόστασης,συστάσεις κλπ Εγώ όταν γέννησα την μικρή ,επειδή δεν είχα κάποια φίλη με μωρό στην περιοχή που μένω ώστε να μου συστήσει την παιδίατρό της,έψαξα στο ίντερνετ κ διάβασα τα καλύτερα λόγια από πάρα πολλές μαμάδες για μια παιδίατρο κοντά στην περιοχή μας την οποία κ πήραμε με το που γέννησα. Ήταν όντως πολύ υπομονετική,ευγενική κ τρυφερή με το μωρό αλλά όταν στις 40 ημέρες(που πέφτανε Αύγουστο)παρουσιάστηκε αίμα στα κακά του μωρού κ εμείς τρελλαθήκαμε γιατί δεν ξέραμε περί τίνος πρόκειται εκείνη...εξαφανίστηκε! Μας είπε σε μια πρώτη επικοινωνία να πίνω γάλα με...λιγότερη λακτόζη(θήλαζα)γιατί μάλλον πρόκειται περί αλλεργίας κ να της κάνουμε κάτι εξετάσεις.Να μην τα πολυλογώ,το αίμα δεν σταμάταγε,οι εξετάσεις δείξανε(ψευδώς)κ κάτι άλλο,εμείς τρελλαμένοι κ εκείνη άφαντη να μην σηκώνει τηλέφωνα γιατί ήταν διακοπές!!! Ευτυχώς τότε κατά τύχη μας σύστησαν μια παιδογαστρεντερολόγο,λύθηκε αμέσως το θέμα με το αίμα με τις απλούστατες οδηγίες που μου έδωσε κ φυσικά κ την κρατήσαμε κ για μόνιμη παιδίατρο!Είναι πάντα διαθέσιμη,πολύ καλή γιατρός και με όρια...
Exoume tin idia paidiatro Olivia!!!! (Eixes grapsei to onoma tis se ena keimeno sou... nomizw gia to karoumpalo ;-) .. Einai ontws katapliktikos anthrwpos!!! Eimai poly enthousiasmeni mazi tis (ta paidia mou den einai kai toso alla tha tous perasei!!!) kai symfwnw se ola sxedon pou mou leei.. To mono kako (gia keini) einai oti eimai apo tis mamades pou fovountai me to paramikro opote tin exw trelanei ligo sta tilephono ta teleftaia 2.5 xronia... Eidika me to prwto paidi. Me to deftero imoun pio cool!!!
Κορίτσια η επιλογή του παιδιάτρου είναι ενα πολύ σημαντικό θέμα και δεν πρεπει να το αφήνουμε στην τύχη. Εγώ έχω αλλάξει ήδη 3 παιδιάτρους για να καταλήξω σε αυτόν που έχουμε σήμερα. Αρκετοί απο εμας από άγνοια "συμβιβαζόμαστε" με κάποιους παιδιάτρους μέχρι - χτυπα ξύλο - μας συμβει κατι και τρέχουμε.....Μια εξεταση ρουτίνας από έναν παιδιατρο πρεπει να περιλαμβανει εξέταση: υψους, βάρους, διάμετρο κεφαλής, αυτιά, στόμα, λάρυγγα (αναπνευστικό γενικότερα), κλινική εξέταση σε κοιλιά και με τα ακουστικά τους ακούν καρδιά (ακρόαση σε στήθος και πλάτη). Αν είναι μικρό το παιδί - αγοράκι, κοιτάνε και τα γεννητικά όργανα για υδροκήλη, κρυψορχία κ.λ.π. Επίσης για μένα ένας καλός παιδίατρος θα πρέπει να απαντάει σε όλες τις ερωτήσεις σου - όσο χαζές και αν αυτές μπορεί να είναι (οι νέες μητερούλες μερικές φορές τα "παίζουμε" με το παραμικρό - ειδικά στο πρώτο παιδάκι μας), θα πρέπει να σου δίνει συμβουλές για τη διατροφή του παιδιού, να έχει πρόγραμμα για τις προληπτικές εξετάσεις που πρεπει να γίνονται ανα ηλικία και το βασικότερο να μπορεί να κάνει σωστή διάγνωση όταν αυτό χρειάζεται. Εμείς την πατήσαμε με τό θέμα θέμα του παιδιάτρου, αρχικά επιλέξαμε κάποιον επειδή ηταν γνωστός και έβγαινε στις τηλεοράσεις και έδινε συμβουλές (να μη δώσω όνομα...) και τελικά δεν ήξερε τι του γινόταν....(μην τα θυμάμαι και φουντώνω....). Τωρα έχουμε καταλήξει σε έναν τρομερό παιδίατρο που ενημερώνεται συνεχώς, λατρεύει τα παιδιά, και δεν έχει πέσει έξω σε διάγνωση ποτέ...με το που βλέπει το παιδί ξέρει τι έχει!!! Αν κάποια μαμα θέλει, να σας τον συστήσω εχει ιατρειο στην καλλιθέα αλλά πάει και επισκέψεις σε σπίτια (νεογέννητα, παιδάκια με υψηλό πυρετο που δεν βγαίνουν απο το σπίτι κ.λ.π.). Εχει και ηλεκτρονική συνταγογραφιση για όσες χρειάζονται....
Καλησπέρα. Πριν από λίγες μέρες έγινα πατέρας στο πρώτο μου παιδί. ψάχνω λοιπόν ένα παιδίατρο για τον μπόμπιρα . Διάβασα το άρθρο και θα ήθελα λεπτομέρειες για να επικοινωνήσω μίας κ σε 2 μέρες πρέπει να κάνουμε την πρώτη εξέταση.
εγω παντως οταν ημουν στον 9ο μηνα, βρηκα μια παιδιατρο και πηγα να την γνωρισω πριν γεννησω...και με αυτα που ειπαμε μου αρεσε...και την εχω ακομα...και θα την εχω και στο 2ο...οταν με το καλο γεννησω παντα σηκωνει το τηλεφωνο και σπανια μου λεει την γνωστη ατακα ''θα ερθω απο εκει'' ή ''ελάτε απο εδω''...
Ήμουν τυχερή που η αδερφή μου είχε κάνει παιδάκι πριν από εμένα οπότε είχε ψάξει πολύ για τον κατάλληλο γιατρό... Γιατί, όμως τον κράτησα; 1) δεν μας έδωσε μάσκα ΠΟΤΕ 2) δεν μας έδινε φάρμακα με τη μία 3) τις μισές φορές μου έλεγε τι να κάνω τηλεφωνικά (χωρίς να με υποχρεώνει να πληρώνω επίσκεψη....) (Να σας ενημερώσω ότι η κόρη μου πήγε παιδικό 1,5 χρονών και κάθε 20 μέρες αρρώσταινε. Τις μισές φορές είχε ωτίτιδα...Και ότι μέσα σε 3 χρόνια νομίζω 10 μέρες (συνολικά) να μην είχε μυξούλες...)