Αντίο Σωκράτη!
Το «Είμαι μαμά» είναι ένα blog γεμάτο χαρά. Γράφει για τα μωρά μας και για τα παιδιά μας. Δεν θα μπορούσε, λοιπόν, παρά να είναι ένα χαρούμενο blog. Κάποιες στιγμές, όμως, η χαρά αυτή μαχαιρώνεται.
Σήμερα λίγο πριν τις 9, με ξύπνησε το τηλεφώνημα του πατέρα μου, το οποίο με ενημέρωνε για την φρικιαστική δολοφονία του δημοσιογράφου Σωκράτη Γκιόλια. Ο Σωκράτης, εκτός των άλλων, ήταν και πατέρας ενός δίχρονου παιδιού, ενώ η σύζυγός του είναι έγκυος στο δεύτερο παιδάκι τους.
Δολοφονήθηκε σήμερα το πρωί στην χώρα που γεννήσαμε και θα γεννήσουμε τα παιδιά μας.
Το blog αυτό πενθεί.
Αντίο Σωκράτη!
Κουράγιο στην οικογένειά του!
Ολίβια Γαβρίλη
>Μανούλες, επειδή η ζωή είναι γεμάτη λύπες και χαρές, την ημέρα που "έφυγε" ο Σωκράτης, εγώ έφερα στον κόσμο την μπέμπα μου. Μια ζωή έφυγε, μια άλλη ήρθε....Θυμάμαι την ώρα που περίμενα στην αίθουσα τοκετών, έβλεπα στην τηλεόραση ότι ένα μωρουδάκι μόλις έμεινε ορφανό και έκλαιγα, διότι ένα άλλο μωρουδάκι (το δικό μου) ερχόταν στη ζωή ευελπιστώντας για μια όμορφη ζωή....
Αντίο Σωκράτη, έστω και 5 1/2 αργότερα....
Ελένη
>το κακο σε αυτη τη χωρα ειναι οτι ξεχναμε ευκολα... μολις κλεισουμε την πορτα του σπιτιου μας και αλλαξουμε καναλι, ολα εχουν τελειωσει. τρεισημισι μηνες μετα ποσοι ακομα θυμουνται αραγε τα θυματα της μαρφιν? δε θελουμε αλλους σωτηρες, χορτασαμε, ο καθενας ας προσπαθησει πρωτα να γινει καλυτερος ανθρωπος και μετα ας κρινει τους αλλους. ας αφησουμε την απονομη δικαιοσυνης για τα δικαστηρια και ας προσπαθησουμε ολοι οπως μπορουμε να αφησουμε στα παιδια μας ενα καλυτερο κοσμο, αλλωστε, τους το οφειλουμε. δε θελω να αφησω αλλο ενα συλληπητηριο μηνυμα στην οικογενεια, ας μη γελιομαστε, κανεις μας δε μπορει να νιωσει το δραμα τους, ας ευχηθουμε μονο ο Σωκρατης να ειναι το τελευταιο θυμα αυτου του παραλογου πολεμου. καλο κατευοδιο...
>Τα θερμοτερα συλλυπητηρια στην οικογενεια του. Ο Θεος να τους δωσει δυναμη. Καλο ταξιδι και νανε ελαφρι το χωμα που θα τον σκεπαση
>Τα θερμοτερα συλλυπητηρια στην οικογενεια του. Ο Θεος να τους δωσει δυναμη. Καλο ταξιδι και να ειναι ελαφρι το χωμα που θα τον σκεπαση.
>Πολυ κριμα....ειμαι πολυ χαλια απο χθες...
Δεν ξερω πραγματικα τι να πω!
Νιώθω οργή,θλίψη,ανάμικτα συναισθήματα.
Τι θα πει αυτη η μανουλα στα παιδια τους?Με τι κουραγιο θα φερει σε πέρας τη εγκυμοσυνη της και με τι δυναμη θα σταθει βραχος μπροστα στο 2χρονο παιδακι τους?Κουραγιο Μανουλα!