Θυμάστε που σας είχα γράψει παλιότερα για τους «συμβουλάτορες«;
Αυτούς τους συγγενείς, γνωστούς, άγνωστους, φίλους ή εχθρούς που εμφανίζονται με το που μένεις έγκυος και ακόμα πιο πολύ με το που γεννάς και σε βομβαρδίζουν με «καλοπροαίρετες» συμβουλές που μπορούν να σου κάνουν τα νεύρα κρόσια;
Ε προσθέστε άλλη μια κατηγορία: τους πικρόχολους. Πικρόχολοι είναι όλοι όσοι σου σκοτώνουν τη χαρά σου με μία φράση κλειδί. Σας έχω ξαναπεί ότι πιο ήσυχο παιδί από την Αθηνά δεν θα μπορούσα να ονειρευτώ. Είναι ένα πραγματικό αγγελούδι.
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Δεν βλεπω που ειναι το πικροχολο σχολιο σε οσα ανεφερες. Κουβεντα γινετε ας μην τα περνουμε ολα τοσο προσωπικα
ενταξει βρε κοριτσια οι πιο πολλες μαμαδες θελουν να εκφρασουν τα δικα τους βιωματα, και μενα η δικια μου ηταν πολυ ησυχο σαν μωρο αλλα η αληθεια ειναι οτι απο την ωρα που περπατησε τρεχω και δεν φτανω, να μην σας πω για τον αγωνα που κανω να με ακουει λιγο ειναι βεβαια μολις 18 μηνων αλλα απο τωρα δειχνει οτι εχει λιγο δυσκολο χαρακτηρα, γκρινιαζει αρκετα μεσα στην ημερα και για να μην το κανει θελει να ασχολειται καποιος συνεχεια μαζι της, οποτε καταλαβαινετε οτι αν εχω καποια δουλεια τι γινεται. Νομιζω παντως για να μπω στο θεμα οτι αυτου του ειδους τα σχολια δεν ειναι παντα πικροχολα, εχω ακουσει και γω πολλα τετοια οταν την επερνα μαζι μου παντου και ηταν σαν να μην υπηρχε μωρο, δεν τα πηρα ποτε ως πικροχολα, βεβαια στην δικια μου περιπτωση βγηκαν αληθινα...... το μονο που με νευριαζει παντα ειναι οταν μου λενε πχ α.. δεν τα λεει τα τσισα της? εμενα η δικια μου τα λεει πρεπει να της το μαθεις. Πιστευω πως αυτου του ειδους τα σχολια εχουν μια δοση κακιας μεσα τους οταν προσπαθει καποιος να σου αποδειξει πως το δικο του παιδι ειναι καλυτερο απο το δικο σου!!
Αχχχ Ολιβια τι μου θυμησες τωρα που διαβασα το κειμενο αυτο...ο Χρηστος μου (Η Φρατζολι κατα μαμα χαχαχα) Ηταν απο μικρουλικο ησυχο και ακουγα τα ιδια ακριβως!! Ελα ομως που τωρα το παληκαρι μου θα κλεισει τα 10(!!! ποτε περασε ο καιρος??? το δικο μου παιδι 10??? αφου προχτες γεννησα....) και ειναι ακομα ενα απο τα πιο καλα και ησυχα παιδια!!! Και θα παιξει και θα φωνξει αλλα με το που θα του μιλησεις γινετε αγγελουδι!!! να ταν η ζηλια ψωρα....