Είδα την καισαρική μου…. στα φώτα του χειρουργείου!
Η ιστορία της Δώρας
(H Δώρα γέννησε με καισαρική και επισκληρίδιο)
Με λένε Δώρα και είμαι 28 ετών. Στις 19 Απριλίου 2010 έφερα στον κόσμο το μικρό μου αγοράκι (το πρώτο μου παιδάκι) και θα ήθελα να σας διηγηθώ την δική μου εμπειρία. Στις 39 εβδομάδες κύησης ορίστηκε η καισαρική μου. Η γιατρός μου ήθελε να συμπληρώσω όσο το δυνατόν περισσότερες εβδομάδες. Ο μικρούλης μου ήταν υγιέστατος και το βάρος του καλό (3250γρ έδειχνε ο υπέρηχος). Την Κυριακή το βράδυ ήμασταν με τον άντρα μου μες την αγωνία. Πρωί πρωί ξεκινάμε για το μαιευτήριο καθώς έπρεπε να με ετοιμάσουν για το χειρουργείο. Είχαμε συζητήσει με τη γιατρό μου ότι θα προτιμούσα επισκληρίδιο και όχι ολική νάρκωση. Αφού μου κάνουν κλύσμα και μου βάζουν ορό περίμενα τη γιατρό μου περπατώντας στους διαδρόμους. Πιο πολύ φοβόμουν την αναισθησία παρά την όλη διαδικασία της γέννας.
Η κοιλιά μου καθρεφτιζόταν πάνω στα φώτα και τα έβλεπα όλα πεντακάθαρα. Λέω απο μεσα μου «να τους το πω να τα γυρίσουν λίγο να μη βλέπω?«. Πριν προλάβω να τελειώσω τη σκέψη μου η γιατρός μου μου λέει «Δωρούλα σε 5′ θα ξεκινήσω. Θα σε ενημερώσω.» Καθώς μου έλεγε τη φράση της ήδη είχε ξεκινήσει με το νυστέρι να με κόβει. Σκέφτομαι «Δώρα θα το αντέξεις; Πες του τώρα ότι το βλέπεις!«. Πάλι όμως δεν είπα τίποτα. Αν αντέξω τα πρώτα αίματα μετά θα τα αντέξω όλα.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Κι εγώ θυμάμαι οτι έβλεπα απο τα φώτα. Αλλά δεν ήταν μόνο αυτό που με τρόμαξε. Η όλη διαδικασία με είχε τρομάξει. Για να σκεφτείτε έπαθα μια μικρή κρίση πανικού όταν η επισκληρίδιος είχε πιάσει για τα καλά και δεν ένιωθα τίποτα απο το στήθος και κάτω. Άρχισα να λέω του γιατρού"δεν έχω αέρα, δεν έχω αέρα" έχεις να μου λέει αυτός. "Τότε έχω κρίση πανικού "να του λέω εγώ. Μην τα πολυλογώ απο τα πολλά και με το που μου πήραν το μωρό ανέβασα πίεση 18 απο το φόβο και την ένταση. Έμεινα στην ανάνηψη 3 ώρες και είδα το μωρό μου(εκτός απο μια πρώτη ματιά στο χειρουργείο) μετά απο 4-5 ώρες. Έκανα επισκληρίδιο για να μη χάσω λεπτό απο το μωρό μου και τελικά έχασα 5 ώρες. Στο επόμενο που περιμένω, ολική. Σε 2 ώρες θα έχω ξυπνήσει και δε θα καταλάβω και τίποτα.
Γέννησα αναγκαστικά με επείγουσα καισαρική και ολική γιατί δεν προλαβαίναμε να κάνουμε επισκληρίδιο. Θα σου έλεγα να το σκεφτείς καλά πριν πας για ολική. Και εγώ μόλις μου έβαλαν τη μάσκα και μέχρι να κοιμηθώ ένιωθα ότι δεν μπορώ να αναπνεύσω και ενώ ήμουν ήδη ψιλοναρκωμένη καταφερα και έκανα τη ζωή της αναισθησιολόγου δύσκολη χτυπώντας τα χέρια της και προσπαθώντας να απομακρύνω τη μασκα! Θεωρώ ότι ΔΕΝ ήταν κρίση πανικού αφενός γιατί έχω πάθει κρίση πανικού στο παρελθόν και δεν ήταν έτσι και αφετέρου γιατί μόλις έβγαζα τη μάσκα από το πρόσωπό μου η αναπνοή μου ήταν φυσιολογικότατη. Όταν ξύπνησα πάλι ένιωθα ότι δεν είχα αέρα παρόλο που μου έβαζαν οξυγόνο. Επιπλέον ο πόνος ήταν αφόρητος (παρόλο που μου έκαναν παυσίπονη), δεν έχω ξαναβιώσει τόσο έντονο πόνο τη ζωή μου. Αν είχα κάνει επισκληρίδιο θα είχα γλυτώσει το μεγαλύτερο μέρος του πόνου γιατί απ'όσο γνωρίζω την επισκληρίδιο στην αφήνουν και μετά την εγχείρηση. Ενώ με την ολική, μόλις ξυπνησεις, τον πόνο του να σε έχουν κόψει στα δύο τον νιώθεις στο μαξιμουμ. Φυσικά είναι δική σου η απόφαση απλά ήθελα να μοιραστω μαζί σου την εμπειρία μου γιατί ειλικρινά αυτό που πέρασα δεν θέλω να το ξαναπεράσω. Αν κάνω δεύτερο, μακάρι να πάνε όλα καλά και να μπορέσω να κάνω επισκληρίδιο.
Ξέχασα να σου πω ότι και εγώ το μωρό, από τις 12 το βράδυ που γέννησα, το είδα 9.30 το επόμενο πρωί που έφερναν τα μωρά στα δωμάτια. Τουλάχιστον αν είχα κάνει επισκληρίδιο θα το είχα δει έστω και για 2 λεπτά στη γέννα...
Κι εγώ που γέννησα επίσης με καισαρική μπορούσα να δω σχεδόν τα πάντα στα φώτα!! Είχα ζητήσει να βγάλουν το παραπέτασμα για να βλέπω, αλλά ο γιατρός μου δεν το επέτρεψε. Υποθέτω δεν το επιτρέπει το πρωτόκολλο του μαιευτηρίου or something.. Δεν με πείραξε καθόλου να βλέπω όσο και ότι μπορούσα (δεν με χαλάνε αυτά). Ίσα ίσα που ήταν πολύ ωραία εμπειρία! Κι εγώ δεν μπορώ να πω ότι αισθάνομαι άσχημα που έκανα καισαρική. Μακάρι να μπορούσα να είχα γεννήσει φυσιολογικά αλλά δεν υπήρχε περίπτωση. Οπότε το είχα αποδεχτεί από νωρίς και ήμουν ok with it. Οπότε όλα καλά. Ήταν η καλύτερη "στιγμή" της ζωής μου και τη θυμάμαι πάντα με χαρά (έχω και την τομή μου να μου τη θυμίζει)! :)
Επιτελους καποιος μιλα για καισαρικη και μιλα με χαρα αντι να την κατηγορει... να σου ζησει το παιδακι σου κουκλα μου, να σαι παντα ευτυχισμενη!!
να σου ζήσει!!!! απλά ήθελα να σου πω ότι γεννήσαμε την ίδια μέρα κ για μένα ήταν το πρώτο μου παιδάκι αλλά κορίτσι!!!!
Me ekanes k vourkwsa giati kai egw prin efta misi mines efera me kaisariki ton mwraki mou stin zwi!! Vevaia se mena itan o antras mou mesa sto xeirourgeio k tin oli diadikasia tin travixane se video..opote vlepw to video potaaamia ta dakrua!!!! Na eisai panta kala k na xairesai to paidaki sou k ton antra sou!!! :-)
Να σου ζήσει κοπέλα μου!!!
kati paromoio eixa kai ego mono pou ta eblepa apo thn antanaklash sta plakakia ,oxi toso kathara oso esy, alla kai pali eida arketa .Na xerese to paidaki sou.
>Σε συγχαιρω φιλη μου που αντεξεσ να βλεπεις και να μην βγαλεις τσιμουδια! Γενναω και εγω με καισαρικη και επισκληριδιο το 2ο μου μωρακι σε 27 μερες. Ο πρωτος μου γεννηθηκε παλι με καισαρικη τομη γιατι υπηρξε καποια επιπλοκη στο τελος αλλα ειχα κοιμηθει τελειως, Ηταν ολικη τωρα θα ειναι τοπικη. Αγχος παρα πολλυ οχι για την γεννα αλλα για την αναισθησια.
>Sunithos mesa sto xeirourgeio kaliptetai to xeirourgiko pedio me aposteiromena prasina sentonakia kai sto ipsos tin kefalis orthonetai ena ena siderenio pio psilo kommati pou akoumpa ena aposteiromeno episis pani opote oi epitokes den exoun optiko pedio apo ta fota...to mono pou mporoun na doun einai tin proetoimasia tis aposteirosis tou dermatos tis koiliakis xoras apo to fos ... Mallon kati den egine sosta fantazomai edo!!!
Opos kai na xei omos na sou zisei kai na nai panta gemato ugeia kai eutixia!!
Nai kala ta prasina sentonakia alla k gw eblepa apo ta fwta to xeirorgio me oles tis leptomeries.kai otan moupe sto telos o giatros se pente lepta teleiwnoume tou lew to upothetw mu leei pws tou lew sas blepw apo ta fwta
>Μπράβο σου! Εύχομαι και στο δεύτερο με το καλό!
>να σου ζησει το μωρακι σου!!!!πολυ συγκηνητικη η ιστορια σου χαρα στο κουραγιο σου που αντεξες κ το ειδες ολο αυτο εγω νομιζω θα λυποθυμουσα!!!
>ΤΕΤΟΙΑ ΛΑΘΗ ΔΕΝ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ!!!!!!!!!!ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΚΟΙΤΑΜΕ ΤΙΣ ΛΑΜΠΕΣ ΤΟΥ ΧΕΙΡΟΥΡΓΕΙΟΥ.ΕΠΕΙΔΗ ΓΕΝΝΗΣΑ Κ ΕΓΩ ΜΕ ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ ΜΕ ΕΠΙΣΚΛΗΡΙΔΙΟ, Κ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΧΑ ΔΕΙ ΠΟΛΥ GREY'S ANATOMY HMOYN ΨΙΛΙΑΣΜΕΝΗ Κ ΔΕΝ ΕΒΛΕΠΑ...ΑΣΕ ΠΟΥ ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΜΟΥ ΠΕΡΑΣΕ ΑΠΟ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΓΙΑ ΝΑ ΛΕΜΕ Κ ΤΗΝ ΑΛΗΘΕΙΑ.ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΕ ΕΝΟΙΑΖΕ ΗΤΑΝ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ ΚΡΥΩΝΑ Κ ΝΥΣΤΑΖΑ(ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΟΙΜΗΘΕΙ ΤΗΝ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΑΓΧΟΣ ΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΟΥΤΕ Κ ΟΙ ΑΛΛΕΣ 2 ΚΟΠΕΛΕΣ ΠΟΥ ΗΜΑΣΤΑΝ ΜΑΖΙ ΣΤΟ ΔΩΜΑΤΙΟ Κ ΤΙΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΥ ΜΕ ΑΝΕΧΤΗΚΑΝ, BY THE WAY!!!).ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ Ο ΓΙΟΚΑΣ ΣΟΥ Κ ΝΑ ΤΟΝ ΚΑΜΑΡΩΣΕΙΣ ΟΠΩΣ ΕΠΙΘΥΜΕΙΣ (ΕΙΡΗΝΗ)
>Να σου ζήσει το αντράκι σου. Και τι σε θα δινα να παρακολουθήσω και γω τον τοκετό μου. Τους έλεγα γελώντας να μου φέρουν έναν καθρέπτη να βλέπω και γω.
>Να σου ζήσει ο γιος! Η κόρη μου γεννήθηκε την ίδια μέρα, στις 5.57! Γέννησα φυσιολογικά και ούτε αυτο δεν αντεχα να βλέπω... Χαρά στο κουράγιο σου!
>bravo re doraki na sou zisei o gios. emena i proti mou kori einai genimmeni 19-4-08 kai den eida tipota giati fovomoun stin defteri omos pou gennithike 10-4-10 ta eida ola...!!!!!!!!!!!!!
>ΜΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΖΗΣΕΣ.ΜΠΡΑΒΟ ΣΟΥ ΠΟΥ ΕΙΧΕΣ ΤΗΝ ΑΝΤΟΧΗ ΝΑ ΔΕΙΣ ΟΛ'ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΙΝΟΝΤΑΝ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΣΟΥ.ΝΑ ΖΗΣΕΤΕ.ΝΑ ΕΙΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΤΟΣΟ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΟΙ ΟΣΟ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΜΕΡΑ ΤΗΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ ΤΟΥ ΠΑΛΙΚΑΡΙΟΥ ΣΑΣ.
>και εγω το ιδιο ακριβως επαθα, βαριομουν και κοιτουσα στα φωτα που τα εβλεπα ολα χαχαχα στην αρχη ειπα να μην κοιταω αλλα μετα λεω θα κοιταξω τουλαχιστον να ζησω την εμπειρια της καισαρικης τι κανουνε, ηταν πολυ ωραια να βλεπεις το μωρακι σου να το βγαζουν
>Να σου ζήσει ο γιόκας!
Τις δικές μου καισαρικές δεν είχα την τύχη να τις δω, δεν ξέρω αν θα το άντεχα όπως εσύ αλλά έχω δει καισαρική σε ντοκιμαντέρ!
Συμμετείχες πλήρως στη γέννηση του γιου σου!
>dora na sou zhsei o mpempis sou.!! me ekanes kai eklapsa, giati thimithika xana ti diki mou ganna.!!na einai geros kai kalotyxos.!!!!!
>Τέλειο! Φαντάζομαι πως δεν μετάνοιωσες που δεν τους είπες να γυρίσουν το φως για να μη βλέπεις! Φοβερή ιστορία!
Να σας ζήσει!
MariaM