Ο καθένας στις σκέψεις του.
![]() |
😀 |
![]() |
Tρώει με μανία το λουλούδι με την πατούσα παραδίπλα! |
![]() |
Με τον φίλο της τον Schmuda! |
![]() |
Eεεε, τι είναι αυτό;;; |
![]() |
Ρομαντική διάθεση! |
![]() |
Η καλύτερη στιγμή της ημέρας: το πρωινό της χαμόγελο! |
![]() |
Όλοι μαζί! |
![]() |
Με τον ΤΕΡΑΣΤΙΟ αρκούδο που μας έφερε σήμερα δώρο ο Τάσος! |
![]() |
Σας αγαπώ! |
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
>Olivia μου ΝΑ ΣΑΣ ΖΗΣΕΙ το Αθηνακι σας κ εμενα μου αρεσουν αυτες οι μικρες γιορτουλες κ της κανω στη μπεμπα μου (ειμαστε 1 μηνα μικροτερες απο εσας ).Η μικρη, τωρα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ καταλαβα οτι ,μοιαζει στη μαμα της !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΚΟΥΚΛΙΤΣΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
>Δεν είναι υπέροχο το να ανακαλύπτεις πόσο έχει αλλάξει το προσωπάκι της, πόσο έχει "δέσει" το κορμάκι της, πόσο έχει ψηλώσει κοιτάζοντας-συγκρίνοντας τις πιο παλιές της φωτογραφίες?
Μαγικό!
Να ζήσει σαν τα ψηλά βουνά!!
>μεγαλωνει το Αθηνακι! και οσο παει γλυκαινει κι αλλο το μουτρακι της :))
>Να την χαίρεστε! Έτσι ακριβώς είναι,μετά το παιδί τίποτα δεν είναι πια ίδιο όλη η κοσμοθεωρία μου άλλαξε,είναι σαν να είχα πριν μυωπία 100 και να έβαλα γυαλιά μόλις την είδα...ότι θεωρούσα παλιά μπανάλ,κλισέ,υπερβολή,λάθος όλα τα έκανα και δεν νιώθω και τύψεις γιατί από τότε που την είδα κατάλαβα τι πάει να πει ατελείωτη αγάπη και στην αγάπη όλα επιτρέπονται(μέσα σε λογικά μαμαδόμπαμπάδοπλαίσια ofcourse)!!!
>Οπως το λες...όλος ο κόσμος γυρνάει γύρω απο το παιδί ή τα παιδιά μας....τα πάντα παίρνουν νόημα μέσω εκείνου και ο,τι και αν κάνουμε ή λέμε, είναι και για το παιδί....
Θα κλείσω με στίχους του Γ.Ρίτσου που εκφράζουν αυτό που νιωθω για το παιδί μου..και φαντάζομαι και όλες οι μανούλες του κόσμου : "Νιότη απ τη νιότη σου έπαιρνα, και ακόμα αχνογελούσα, τα γηρατειά δεν τρόμασα, το θάνατο αψηφούσα...παιδί μου !"