Εσύ ήσουν;
Η ιστορία της Αντωνίας
(Η Αντωνία γέννησε φυσιολογικά χωρίς επισκληρίδιο)
Καλημέρα Ολιβια μου! Ζήλεψα κι εγώ τις ιστορίες και είπα να στείλω και την δική μου!
Απο την αρχή είχα μια τέλεια εγκυμοσύνη! Ήταν σαν να ζω ένα παραμύθι… Φρόντισα απο την αρχή να ξέρω τα πάντα για την εγκυμοσύνη και το μωρό. Έψαξα και βρήκα ένα τέλειο βιβλίο για μέλλουσες μανούλες και κάθε μήνα διάβαζα όλες τις λεπτομέριες που ζούσα μαζι με το μωράκι μου μέσα στο σώμα μου.
Τελικά έφτασα πολύ γρήγορα στην 37 εβδομάδα. Αρχές Μαρτίου 2007. Ο αντρούλης μου στρατιωτικός, δυστυχώς έπρεπε να φύγει σε στρατιωτική άσκηση για 2 εβδομάδες… Έριξα πολύ κλάμα τότε… Η γιατρός μου μας καθυσήχασε ότι έχω ακόμη μέλλον και μας έκλεισε ραντεβού για την κλασικη εξέταση το Σαββάτο 10 Μαρτίου.
Μου έδινε πιθανή ημερομηνία τοκετού στις 28 του μήνα, οπότε θα είχε γυρίσει και ο αντρας μου. Ήρθε η μανούλα μου, μην είμαι και μόνη μου με την κοιλιά στο στόμα και οι μέρες περνούσαν…
 |
| H κορούλα της Αντωνίας! |
Η μάνα μου με είχε τρελάνει στις βόλτες, γιατί έπρεπε να περπατάω να γεννήσω πιο εύκολα(και μάλλον δικαιο είχε). Την ακολουθούσα κι εγώ η τρελή σαν τον πιγκουίνο…
Έρχεται η Παρασκευή. Την επόμενη μέρα είχα ραντεβού με την γιατρό μου. Άνετη εγώ! Είχα μια ανεξήγητη όρεξη εκείνη την ημέρα και μια ενέργεια άλλο πράγμα.. το τι γέλια κάναμε με την μαμά μου δεν λεγεται!
Το βράδυ απο την τόση ενέργεια δεν είχα ύπνο με τίποτα! Απο την υπερένταση! Σηκώνομαι απο το κρεβάτι και πάω στον καναπέ, ανοιγω την τηλεόραση και μάλιστα είχε και ένα πολυ καλό θρίλερ. Περνούσε η ώρα, πήγε 2 ξημερώματα… Άρχισα να έχω μικρα τσιμπιματάκια στην μήτρα μου και μια μικρή πίεση προς τα κατω.. Είχα την αίσθηση ότι θα κατουρηθώ!
Σηκώνομαι με πολυ κόπο -δεν ήταν και εύκολο στην κατασταση μου- και πάω στο μπάνιο… Αυτό το έκανα τουλάχιστον 15 φορές μέσα σε 2 ώρες.. Άρχισα να υποπτεύομαι ότι κάτι δεν παέι καλά… Πήρα ένα ρολόι δίπλα μου και κρατούσα χρόνο αναμεσα στα πονάκια που είχα… Δεν μπορούσα να πιστέψω ότι ήταν η ώρα μου! «Είναι νωρίς«, σκεφτόμουν, «δεν
πονάω τόσο πολύ και λείπει και ο άντρας μου» (αυτό με έκαιγε!).
Κατά τις 4 το πρωί ξύπνησα την μαμά μου, η οποία πανικόβλητη άρχισε και έφτιαχνε την βαλίτσα με τα ρούχα και να με ρωτάει κάθε 3 δεπτερόλεπτα αν είμαι καλά.. Εγώ απο την άλλη σηκώθηκα, έκανα ένα τέλειο μπανάκι, ντύθηκα, στολίστηκα και περίμενα να περάσει η ώρα να δω τι θα γίνει.. Καθώς ακόμη δεν το είχα ότι θα γεννήσω! Αφού δεν πονούσα! Τουλάχιστον όχι όσο φανταζόμουν ότι έπρεπε να πονάω…
Στις 6 το πρωί είχα λιγάκι αίμα, πήρα τηλέφωνο τον άντρα μου και του είπα τι γίνεται. Αλλα τον καθυσηχασα ότι αφου έχω ραντεβού με την γιατρό θα παω και αν ειναι να γεννησω τελικα θα τον ξαναπάρω. Κατα τις 8 έφτασα στο νοσοκομείο με ταξί και περίμενα να έρθει η γυναικολόγος μου αφου πηγαινοερχόμουν στην τουαλέτα καθε 10 λεπτο. Όταν ήρθε και της είπα τα συπτώματα μου… πανικόβλητη η γυναίκα με έβαλε στην κλασική καρέκλα… ξέρετε.. και μου λέει «Έχουμε 3 εκ διαστολή!«
Εκεί τα άκουσα κιόλας, γιατι λίγο ακόμη και θα γεννουσα σπίτι απο το πείσμα μου ότι δεν γεννάω ακόμη. Πήρα τηλέφωνο τον καημένο τον αντρουλη μου και μόλις του το είπα κόντεψε να παθει εγκεφαλικό. Μέσα στο άγχος του είχε και τα της δουλειάς να βγάλει πέρα, αφου δεν τον άφηναν να φύγει..
Μετά απο τα πολλά κατάφερε να φυγει για λίγες ώρες τουλάχιστον και ήρθε στο νοσοκομειο 5 λεπτά πριν μπω στο χειρουργειο. Η ώρα είχε πάει 10 το πρωί και οι πόνοι άρχισαν να δυναμώνουν.. Από το ένα πλευρό η μαμά μου και απο το άλλο ο άντρας μου να μου λένε και οι δύο για ανασούλες κτλ. και να μου φαίνεται τόσο γελοίο όλο το σκηνικό που δεν μπορούσα να κρατήσω τα γέλια μου… Ανάμεσα στις παύσεις εννοείται!
6 διαστολή και στο μόνο που είχα πονέσει πολύ μέχρι στιγμής ήταν όταν με μέτρησε η μαία! Κόντεψα να την κλοτσήσω… Γκρρρ..! Να φανταστείς έρχοταν η γιατρός μου και με ρώταγε αν πονάω, της έλεγα «Ναι… αλλα οk, αντέχεται!» και με κοιτούσε περίεργα.
Πιο πολύ είχα την τάση να σπρώξω παρά ο πόνος. Έλα όμως που δεν με άφηναν να το κάνω. Κρατήσου και κρατήσου και είχα αγανακτήσει. Τελικά κατα τις 11 μιση είχαν δυναμώσει και οι πόνοι μπορώ να πω. Μια κρύωνα, μια ζεσταινόμουν, έτρεμα.
Μου λεει η γυναικολογος μου «Τωρα σπρωξε σιγα σιγα!«
Με το που το κάνω τσακ! και να το κεφαλακι τις μπεμπουλας μου… Παθαίνει ένα σόκ η μάνα μου εκεί γιατί το είδε, την παίρνουν σηκωτή και εξω.. Με σηκώνουν και εμένα απο το κρεβάτι να με βάλουν στο γυναικολογικό κρεβάτι.. Εκεί είπα θα μου πέσει το παιδί απο τα πόδια… Εκατσα..
Μου έδεσαν τα πόδια, γιατί απο την θολούρα που είχα τα έκλεινα και τους παιδευα κι αυτούς και στο τρίτο σπρώξε βγήκε η μικρούλα μου και άκουσα το κλάμμα της!
«Αχ Θεε μου!«, είπα
Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή την στιγμή… Ο άντρουλης μου ήταν στο κεφάλι μου απο την αρχή μέχρι το τέλος.. «Κοίτα!«, του είπα μονο, «η κόρη μας!» και έπεσα ξερη. Δεν είχα δύναμη ούτε να κλαψω όσο και αν το ήθελα απο την ένταση.
«2700!«, μου λέει η γιατρός, «μας την έσκασε η κόρη σου! Βιαζόταν να βγεί και δεν την σταματούσε τιποτα«
Την έδωσαν στον άντρα μου και μου την έφερε μέσα σε ένα σεντονάκι. Φαινόταν τόσο μικρούλα, τοσο όμορφη.. «Εσύ ήσουν;«, είπα μέσα μου. Δεν το πίστευα. Δεν τελιώσαμε εκεί όμως..
Έβγαλαν τον αντρα μου εξω αυτη την φορα.. Και μπηκαμε στον δευτερο γύρο. Να με καθαρίσουν, να με ράψουν κτλ.. Δεν με έπιασε και η ένεση και πραγματικά σας λέω τα κατάλαβα όλα… κάθε ράμμα… όλα! Πιο πολύ πόνεσα εκεί, παρά όταν βγήκε η μπέμπα.
Γέννησα το πρώτο μου παιδάκι τόσο γρήγορα, τόσο εύκολα, χωρίς φάρμακα που δεν το πίστευανε στο νοσοκομείο.. Μόνο τον ορό είχα.. το ζόρι μου ήταν 2 ώρες το πολύ! Μακάρι όλες οι κοπέλες να γεννούσαν έτσι.. Βέβαια μου βγήκαν μετα πολλά προβλήματα αλλα χαλάλι τις κοράκλας μου… Είναι το μεγαλύτερο θαύμα πού μας χάρισε ο θεός και για καθε μια μας είναι ένα και μοναδικό!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
>Olivia nomizw oti ston titlo prepei na allaxeis to me episklhridio kai na to kaneis xwris episklhridio :)))))
>paidia thelw na balw aki egw thn dikia mou istoria.mporeite na mou peite pws mporw na thn balw?
>Μπράβο σου, να την χαίρεστε. Τα ράμματα ειναι μεγάλη πίκρα, και τις δυο φορές που γέννησα ΦΤ χωρίς επισκληριδιο τα ειδα όλα στα ράμματα... τίποτα δεν κάνουν αυτές οι τοπικές ενεσούλες που σου κάνουν!!!
>na ti xerese kai na ti kamaronis mou 8umises kai emena tin proti mou genna se mia ora eixa ksemperdepsi