Το πατουσίνι!
Έχω δύο πατουσίνια
νούμερο δεκαεπτά
η μαμά τα γαργαλάει
και τους δίνει και φιλιά
Με τον μπαμπά όταν κοιμάμαι
τα ακουμπάω στην κοιλιά του
και στο στόμα όταν τα βάζω
αυτός γελά με την καρδιά του
Όλοι θέλουν να τα πιάσουν
και γελούν που είναι μικρά
μα τα χρόνια θα περάσουν
και θα φτάσουν τριανταεπτά!
(Αν υπήρχε μια λίστα με τα γλυκότερα πράγματα που υπάρχουν, τα πατουσίνια ενός μωρού χαλλλλαρά θα ήταν στις πρώτες θέσεις, σωστά;)
Φιλιά σε όλα τα πατουσάκια!
Ολίβια
Y.Γ. Παλιότερο ποιήμα: το χταπόδι!
>@ Mαρία Κατερίνη, εσείς το κάνατε με το που γεννήθηκε; Και βγήκε καλό το αποτύπωμα; Εμείς κάναμε μια τρύπα στο νερό. Έβγαινε πολύ αχνό και δεν ήθελα να πιέσω περισσότερο το ποδαράκι της! Τέσπα!
@ Ανώνυμος, αυτό το παιχνίδι το πήραμε προχθές που αλλάξαμε ένα δώρο που μας έφεραν στη βάφτιση. Είναι της ELC των Mothercare και είναι ένα τιμόνι αυτοκινήτου που μπαίνει στο καρότσι και βγάζει ήχους και φωτάκια. Έχει πλάκα!
>αυτο το παιχνιδι που της εχεις στο καροτσι τι ειναι και απο που το πηρες?
>ναι, ναι, ανέβασέ το!
από τα πιο συγκινητικά πράγματα!!!
αχ!
>Μαρία, το κάναμε αλλά το αποτύπωμα βγήκε απαίσιο... Τελικά πήραμε από Γερμανία ένα αντίστοιχο, αλλά με άμμο! Το κάναμε πριν λίγες μέρες (έτσι για το τέλος του καλοκαιριού) και βγήκε τέλειο! Θα το ανεβάσω αν είναι!
>όταν ήταν βρέφος, έβαλες τα πατουσάκια της σε πλαστελίνη σαν αποτύπωμα;;; εμείς το κάναμε και τα κορνιζόσαμε!!! όποτε τα βλέπω, δακρύζω!!!