Νινί, κάτσε να σε τσιμπήσω λίγο!

Προχθές το βράδυ η Αθηνά μου δήλωσε ότι ο καλύτερός της φίλος είναι ο Αρχέλαος. Χάρηκα η μάνα, γιατί πιστεύω ότι κάνουμε κάθε προσπάθεια για να μην την πιέσουμε να τον αγαπήσει με το ζόρι. Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι το εννοούσε. Ξέρω ότι ίσως έρθουν στιγμές που θα πλακώνονται ή δεν θα θέλουν να δει ο ένας τον άλλον ζωγραφιστό, όμως μέχρι στιγμής που η Αθηνά είναι 3 1/2 και ο Αρχέλαος 10 μηνών, όλα κυλούν ήρεμα. Τα παιδιά παίζουν ήδη μεγάλο μέρος της ημέρας μαζί και χαχανίζουν σαν τρελά. Η δε Αθηνά ομολογουμένως τον προσέχει, με ειδοποιεί όταν κάνει κάτι επικίνδυνο ή πλησιάζει κάτι ύποπτο στο στόμα και πονάει και η ίδια όταν αυτός φάει κάποια τούμπα.

Όλα καλά λοιπόν… με μερικές στιγμές που με προβληματίζουν. Περιγράφω, γιατί είμαι σίγουρη ότι το έχετε ζήσει κι άλλες με τα αδερφάκια.

Έρχονται κάποιες φάσεις λοιπόν που η Αθηνά -π.χ. επειδή τσατίζεται που της πήρε το παιχνίδι- ασκεί αρκετά μεγάλη δύναμη πάνω του. Θα του σφίξει πολύ δυνατά το χέρι. Όταν σκαρφαλώνουν ο ένας πάνω στον άλλον, θα ξαπλώσει πάνω του με όλη της τη δύναμη (όχι κατά λάθος, μια χαρά ξέρει τι κάνει). Σαν να την έχω πιάσει 1-2 φορές να τεστάρει πόσο θα αντέξει να μην πονέσει ο μικρός. Όλα αυτά τα παρακολουθώ από κοντά και ταυτόχρονα από μακριά, προσπαθώντας να είμαι ήρεμη και να εξηγώ χαλαρά και χωρίς να μαλώνω άγαρμπα πως το μωρό είναι μικρό και πονάει και πως δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε τον άλλον να πονέσει, τη στιγμή που μπορούμε να τα βρούμε αλλιώς.

Ξέρω ότι ξέρει ότι την βλέπω. Ξέρω ότι θέλει να ξέρω τι κάνει. Δεν μπορώ να το περιγράψω αλλιώς, πείτε μου ότι το έχετε ζήσει και εσείς και καταλαβαίνετε τι εννοώ!

Απ’ όσο διάβασα είναι -λέει- λογικό και για αυτό πρέπει και εμείς οι γονείς να είμαστε πάντα σε επιφυλακή και να μην τα αφήνουμε από τα μάτια μας, όταν παίζουν μικρό και μεγάλο. Καταλαβαίνω ότι πάντα κάτι μέσα του το τσιμπάει το «μεγάλο» αδερφάκι και ίσως αυτές οι μικρο-επιθέσεις μια στις τόσες είναι η εκδήλωση ακριβώς αυτού. Ίσως πάλι είναι και της ηλικίας; Α, έχουμε και αυτό! Άλλο παιδί μέσα σε λίγους μήνες η Αθηνά! Τέτοιο τσαγανό και τόση άποψη απορώ πού στο καλό την έκρυβε!

Για πείτε λοιπόν… Έχετε παρατηρήσει και εσείς τέτοιες… επιδείξεις δύναμης να το πω; του μεγάλου προς το μικρό;