Σήμερα άρχισα πάλι να μονολογώ για τα κιλά, τις δίαιτες, μπλα μπλα μπλα… Πριν από λίγο, όμως, διάβασα το συγκινητικό κείμενο που έγραψε ο Ηλίας Μαμαλάκης στο protagon.gr. Το διάβαζα φωναχτά στον Μάνο και στα μισά σταμάτησα δακρυσμένη.
Είναι το αληθινότερο κείμενο που διάβασα τον τελευταίο καιρό. Το φαγητό είναι θρέψη. Η μάνα δίνει ζωή, δύναμη στο παιδί της, δίνοντάς του το γάλα (της), μαγειρεύοντας για αυτό. Και αυτό είναι μόνο η αρχή του κύκλου της ζωής. Κάπου μέσα στην εξέλιξη του είδους μας, χάσαμε ακόμα και στο θέμα της θρέψης την μπάλα…
«Πρέπει να το βάλεις στο «Είμαι μαμά» να το διαβάσουν όλες οι μανούλες«, μου είπε ο Μάνος.
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
>πραγματικα πολυ συγκινητικο δεν γνωριζα οτι ηταν αρρωστη.ο θεος να του δινει δυναμη να συνεχισει αυτο που κανει γιατι πραγματικα το κανει πολυ καλα. εχω δει τισ εκπομπες του χιλιες φορες ναναι καλα.ο θεοσ να αναπαυσει την ψυχη της
>Ολίβια γεια! Αγαπώ τρελά το blog σου, αν και δεν είμαι ακόμα μαμά - το παλεύω να γίνω! Anyway! Στο blogάκι μου (nantiashandmadegoodies.blogspot.com)παίζουμε ένα παιχνίδι! Αν θέλεις έλα να μας κάνεις παρέα και να σε γνωρίσουν και άλλες φιλενάδες του blogoχωριού, αν και είμαι σίγουρη ότι σε ξέρουν ήδη!
Σ'ευχαριστώ πολύ για τα όσα γράφεις και το πως τα γράφεις!!!
Φιλιά!
>Συγκλονίστηκα, ήτανε ένα τόσο αγαπημένο ζευγάρι... Ο θεός να του δίνει δύναμη. Πολύ συγκινητικό και ανθρώπινο το κείμενό του
>.....Απεριοριστος σεβασμος.....
>Ό,τι πιο συγκινητικό κι αληθινό έχω διαβάσει τελευταία... (εκτός από τις ιστορίες τοκετών).
Ο Θεός να του δίνει δύναμη να συνεχίσει τη ζωή του χωρίς εκείνη κοντά του...
Άλλωστε, θα την έχει πάντα "κοντά" του...