Ήθελα να γεννήσω επιτόπου άλλο ένα!
Η ιστορία της Ρούλας
(Η Ρούλα γέννησε φυσιολογικά με επισκληρίδιο)
Διαβάζω τις ιστορίες τοκετού από τον πρώτο μήνα της εγκυμοσύνης μου και τώρα πια είπα να σας χαρίσω και εγώ την δική μου ιστορία.
Καταρχάς θα σας πω πως ήμουν 2 χρόνια παντρεμένη και από την πρώτη κιόλας μέρα του γάμου μου ήθελα πάρα πολύ ένα μωράκι! Πέρασε ο πρώτος χρόνος και ακόμα τίποτα. Είχα αγχωθεί πάρα πολύ και φυσικά είχα αγχώσει πολύ και τον αντρούλη μου. Είχαμε κάνει ένα σωρό εξετάσεις και όλες φυσιολογικές και κάποια στιγμή λέω τέλος, φτάνει! Αν είναι να έρθει, θα έρθει, αλλιώς θα προσπεράσει.
Στις 15 Ιανουαρίου είμαστε ταξιδάκι για σκι στην Βουλγαρία. Εγώ είχα ήδη 6 μέρες καθυστέρηση αλλά επειδή είχα κάθε μήνα τουλάχιστον 10 μέρες καθυστέρηση δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία. Απλά δεν έκανα σκι από προαίσθημα και ευτυχώς τελικά!!!! Επιστρέφοντας λοιπόν από Βουλγαρία στο ταξίδι είχα μια απίστευτη ενόχληση από αναγούλες αλλά εγώ η έξυπνη έριξα την ευθύνη στο ταξίδι και σε ένα γύρο που έφαγα στο δρόμο.
Στις 19 Ιανουαρίου με δέκα μέρες πλέον καθυστέρηση και αφού είχα προγραμματισμένο ραντεβού στην μικροβιολόγο μου για μια τυπική εξέταση αίματος, αποφασίζει η μικροβιολόγος μου να μου κάνει και μια β’ χοριακή και στις 2 το μεσημέρι χτυπάει το κινητό μου και μου λέει η μικροβιολόγος μου «Ρουλάκι είσαι έγκυος!!!» Εγώ χάνω τη γη κάτω από τα πόδια μου, αρχίζω να κλαίω και να γελάω ταυτόχρονα, η μητέρα μου που καθόταν απέναντι μου να βουρκώνει και ο άντρας μου να τρέχει να πετάξει τα τσιγάρα μου στο τζάκι!!!
Η εγκυμοσύνη κύλησε τέλεια όλα πηγαίνανε καλά και η κορούλα μου αναπτυσσόταν μια χαρά! ΠΗΤ είχα στις 15-09-2010. Στις 17-8-2010 κατεβαίνουμε στην Αθήνα με τον αντρούλη μου, διότι μένουμε 325 χλμ μακριά. Πηγαίνουμε στις 20-8 στον γιατρό και μου λέει «Μετά τις 5-9 να περιμένεις!«.
Η μικρούλα μας είχε γυρίσει κανονικά και ήταν και χαμηλά. Επόμενη επίσκεψη ήταν στις 2-9 με εξετάζει και μου λέει ότι ο τράχηλος ακόμα δεν έχει μαλακώσει. Να μην σας πολυλογώ και στην επόμενη επίσκεψη μου η κατάσταση παρέμεινε η ίδια, οπότε μου λέει ο γιατρός μου «Διάλεξε! Ή αύριο θα μπεις να κάνουμε πρόκληση ή την Παρασκευή! Δεν μπορώ να σε αφήσω παραπάνω, γιατί δεν έχουμε πολλά υγρά» και αποφασίζω να γεννήσω την Παρασκευή 10-9
Την Πέμπτη δεν έκλεισα μάτι… Λίγο ο φόβος, λίγο το άγχος… Στις 6 το πρωί, λοιπόν, μπαίνουμε στο Μητέρα, έρχεται η μαία μου μέσα στο κέφι και μου λέει «Ετοιμάσου! Σε λίγες ώρες θα έχεις την κορούλα σου αγκαλιά!» Οι λίγες ώρες ήταν δέκα απίστευτες αστείες ώρες! Τις πρώτες 5 κολλημένη με διαστολή 2 και εγώ να λέω στη μαία μου «Όλη η Αττική γέννησε και εγώ είμαι ακόμα εδώ!!!«
Πόνους λόγω της επισκληριδιου δεν ένιωσα, εκτός από ένα τετράωρο που ήταν καθαρά δική μου επιλογή. Ο αντρούλης μου μπαινόβγαινε μια σε μένα μια στους δικούς μας και έτσι πέρασε η ώρα και φτάσαμε στις 5 παρά 5, όπου ήρθε ο γιατρούλης μου και μου λέει «Ετοιμάσου να κρατήσεις το κοριτσάκι σου! Βγήκε το κεφαλάκι της!«
Πάμε στο χειρουργείο και με 2 εξωθήσεις τσουπ να το το αστεράκι μου! Στις 5 το απόγευμα ο Θεός μου χάρισε την πιο όμορφη δημιουργία της ζωής μου, 3100 γραμμάρια και 51 πόντους! Με το που μου την έδωσαν στην αγκαλιά η μαία μου , μου είπε «Βάλτην στο στήθος!» και έτσι έκανα και για ένα εικοσάλεπτο το αγγελούδι μου θήλαζε και με κοιτούσε κατάματα, ενώ εγώ την κοιτούσα και έκλαιγα με λυγμούς.
Βγαίνοντας απ το χειρουργείο με ρωτάει ο γιατρός μου αν είμαι καλά και το μόνο που του είπα είναι «Αντρέα, πάμε πάλι πίσω να κάνω τώρα άλλο ένα να ξαναζήσω αυτή την στιγμή!«.
Θέλω να ευχαριστήσω τον γιατρό μου Αντρέα Ζαμπά και την υπέροχη μαία μου Δόξα!! Εύχομαι σε όλες τις γυναίκες να ζήσουν αυτή τη μαγική στιγμή της δημιουργίας.
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
Απο τους καλύτερους γιατρούς και ανθρώπους... γλυκύτατος... ήταν ο γιατρός μιας ολόκληρης εταιρίας, όποια κοπελλιά έμπαινε για δουλειά εκεί έπαιρνε προίκα και τον Ανδρέα, εγώ δυστυχώς λογω οικονομικων δυσχερειων και απόστασης απο την Αθήνα αναγκαστικά τον άλλαξα και έτσι δεν με ξεγέννησε!!!
>να σου ζησει ρουλα!!ειναι το πιο ομορφο πραγμα στο κοσμο!!!την στιγμη που ακους το κλαμα του!!και στη συνεχια το βλεπεις!!τελειο!!!
>τελεια μπραβο σου να σας ζησει η κορουλα..και εγω Π.Η.Τ. 8/11 ..τετοιες ωραιες εμπειριες να εχουμε ολες μας....να μας πανε ολα καλα...
>Να και μια ιστορία που μας ηρεμεί και δε μας αγχωνει εμάς τις εγκυούλες!! Περιμένω το αγγελούδι μου κι εγω! έχω ΠΗΤ 1/11 αλλά ο γιατρός μου με διαβεβαίωσε ότι ετοιμάζεται και μες στην επόμενη εβδομάδα θα τον περιμένουμε!!!!! Ελπίζω όλα να πάνε ομαλά σαν κι εσένα Ρούλα μου!!
>ΤΕΛΕΙΟ!!ΝΑ ΣΟΥ ΖΗΣΕΙ!!!