Γιατί φωνάζεις, κυρία μαμά;
Υπάρχει μια κατηγορία γονιών που φωνάζουν χωρίς… λόγο. Το είχα παρατηρήσει πριν καν γίνω μαμά και μετά λύπης το παρατηρώ σχεδόν κάθε μέρα.
Φωνάζουν δυνατά, κοφτά και επιτακτικά, κουφαίνοντας τους γύρω τους, οι οποίοι γυρνούν να δουν τι μπορεί να προκάλεσε το θυμό τους, περιμένοντας να αντικρύσουν ένα μικρό τερατίνι να κάνει ζαβολιές. Και όμως, συνήθως τα παιδιά δεν κάνουν στην ουσία κάτι τραγικό, ούτε κλαίνει, ούτε χτυπιούνται, ούτε καταστρέφουν. Και ο γονιός συνεχίζει να φωνάζει με ύφος, λες και θέλει να ακούσουν όλοι πόσο «σωστός» γονιός είναι και πώς μπορεί να επιβληθεί.
Στην ουσία είναι λες και φωνάζει μόνος του. Δεν ξέρω αν κατάφερα να περιγράψω τι ακριβώς εννοώ. Πιστεύω ότι πρόκειται για ξεσπάσματα που πηγάζουν από άλλους λόγους. Ας πούμε, το αφεντικό σου έκανε μείωση μισθού. Με το που πάει ο Θανασάκης να κάνει ένα τσικ πιο εκεί απ’ ότι του επιτρέπεις, μπήγεις τις φωνές και πληρώνει αυτός τα σπασμένα. Ή ας πούμε έχεις μαλώσει με τον άντρα σου και η μπάλα παίρνει τις κόρες σου, οι οποίες αποφάσισαν να δουν την Πάτυ την ώρα που θέλεις να μιλήσεις στο τηλέφωνο με την κολλητή σου.
Μα… φρόνιμα ήταν!
Η εικόνα της ωρυόμενης μαμάς ήταν απλά άσχημη.
Απλό είναι: 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10!
Για την περίπτωση των πραγματικά ζόρικων παιδιών, δεν έχω εμπειρία για να μιλήσω… Πάντως απ’ όσα έχω δει με τα ίδια μου τα μάτια, οι υπερβολικές φωνές των γονιών μόνο αντίθετο αποτέλεσμα μπορούν να φέρουν…
Εγώ έχω αρκετή υπομονή αλλά ο άντρας μου όχι. Όταν θυμώσει καλύτερα να μην βρεθείς μπροστά του. Το παιδί είναι 2,5 ετών και το θεωρεί πολύ μεγάλο πλέον και όχι μώρο. Έχει θυμό μέσα του γιατί πιστεύει ότι εγώ και η μητέρα μου(που κρατάει το παιδί αρκετά για να πάμε για δουλειά) το έχουμε καταστρέψει. Έχει γίνει λέει κ@λοπαίδο και πρέπει αυτός να επιβληθεί της κατάστασης. Βλέπω το παιδί μου να τρέμει από φόβο και δεν ξέρω τι να κάνω. Το παίρνω αγκαλιά και προσπαθώ να το ηρεμήσω αλλά αυτό τον θυμώνει ακόμα περισσότερο. Φοβάμαι για το μέλλον μήπως φτάσει να τον χτυπήσει κιόλας. Φοβάμαι μήπως μιλήσει άσχημα στη μητέρα μου ή μήπως αποφασίσει να μην μας κρατάει πλέον αυτή το παιδί και επιλέξει την πεθερά μου. Το ξέρω ότι θα μου πείτε "και εσύ τι κάνεις;", δεν ακούγομαι καν, πιστέψε με. Δεν μπορώ να του επιβληθώ με τίποτα. Γίνεται ό,τι θέλει εκείνος. Σ' έμενα φαίρεται με όμορφο τρόπο και σπάνια έχει θυμώσει τόσο πολύ μαζί μου(3-4 φορές) στα 9 χρόνια που ήμαστε μαζί(και όλες ήταν πριν την γέννηση του μωρού μας). Ξέρω ότι το άρθρο είναι παλιό και ότι μπορεί κανείς να μην διαβάσει το σχόλιό μου αλλά έπρεπε να τα βγάλω από μέσα μου.
Σε διάβασα εγώ Γωγώ. Το λάθος σας είναι ότι δεν έχετε μια κοινή γραμμή. Οι γονείς πρέπει να έχουν μια κοινή γραμμή ως προς το μεγάλωμα των παιδιών τους (το οποίο συμπεριλαμβάνει τα πάντα). Δεν μπορεί ο ένας να είναι ο "καλός" αστυνομικός κ ο άλλος να είναι ο "κακός" αστυνομικός. Δεν γίνεται ο ένας να μαλώνει κ ο άλλος να νταντεύει/κανακεύει. Θα μπερδευτεί το παιδί, θα δημιουργήσει άσχημα συναισθήματα για τον "κακό" αστυνομικό κ θα βλέπει ως σωτήρα τον τον "καλό" αστυνομικό. Πρέπει μια ημέρα που θα είστε κ οι 2 σας ήρεμοι να καθήσετε κ να συζητήσετε μεταξύ σας. Ρώτα τον τι πιστεύει αυτός ότι εσύ κ η μητέρα σου κάνετε λάθος κ πως πιστεύει ο ίδιος ότι πρέπει να μεγαλώνετε το παιδί σας κ πως να το πειθαρχείτε. Στην συνέχεια κάνε κ εσύ το ίδιο. Αφού τελειώσει αυτή η συζήτηση καλό θα ήταν ο καθένας μόνος του να κάτσει να σκεφτεί τι του είπε ο άλλος, να δει σε τι συμφωνεί κ σε τι διαφωνεί με τον άλλον, τα δικά του λάθη, που μπορεί ο άλλος να έχει δίκιο κ που όχι κ αφού μέσα σας ξακαθαρίσετε κάποια πράματα (κ κυρίως βρείτε τα κοινά σας σημεία) ξανά μιλήστε κ προσπαθήστε μαζί να χαράξετε μια κοινή γραμμή. Νομίζω ότι αν λειτουργήσετε κάπως έτσι θα μπορέσετε να βγάλετε μια άκρη, να σταματήσετε να μαλώνετε μεταξύ σας κ κυρίως να μεγαλώσετε το παιδί σας όμορφα κ ωραία!!!
Πραγματικά διαβάζω τα σχόλια και αναρωτιέμαι, πόσο ψύχραιμες πρέπει να είστε σαν μαμάδες και ειλικρινά περιμένω συμβουλές πάνω σε αυτό,διότι εγώ παλεύω με την ψυχραιμία μου και την υπομονή μου οι οποίες πολλές φορές είναι σαν να μην υπάρχουν.Έχω δύο παιδάκια 3 και 1,5 έτους.Έχω πιάσει πολλές φορές τον εαυτό μου να φωνάζει άσχημα στο μεγάλο μου παιδί και συνήθως για μη σοβαρούς λόγους.Αμέσως μετά μετανιώνω και ζητώ συγνώμη, για να ξαναγίνει λίγες μέρες αργότερα.Αισθάνομαι πολύ άσχημα για αυτό, και ένας λόγος που το δημοσιεύω είναι...δεν ξέρω γιατί, απλά έχω την ανάγκη να το πω. Το μέτρημα ανάποδα δεν παίζει σε καμία περίπτωση.Ειδικά όταν έχω μια συνεχόμενη και χωρίς λόγο γκρίνια μέσα στα αυτιά μου ολιμέρής, η υπομονή πάει περίπατο. Πράγματι τα παιδιά μας γίνονται κοινωνοί άσχημων συμπεριφορών από τους γονείς τους, και η ειρωνία είναι πως εμείς οι ίδιοι έχουμε την απαίτηση από αυτά, να έχουν μια καλή συμπεριφορά.
>αγαπημενη μου Ολιβια εχεις δικιο πραγματικα και ειναι οτι χειροτερο μπορουμε να κανουμε και στα παιδια μας αλλα και στον εαυτο μας αλλα πιστεψεμαι οτι εχεις μονο ενα αντε και δυο ειναι πολυ ευκολα τα πραγματα...πραγματικα υπαρχουν μαμαδες που ειναι πολυ υστερικες χωρις λογο....αλλα οταν εχεις τρια και τεσσερα...θελεις η πολλη κουραση,θελεις το οτι ζεις τα ιδια και τα ιδια και εχεις κουραστει;καποια στιγμησου βγαινουν νευρα και φωνες χωρις να το θελεις.....οχι ομως ακρεες καταστασεις ειπαμε....φιλια σε ολες και καλο κουραγιο
>θα συμφωνησω με ολα τα παραπανω για το τι τραβανε τα κακομοιρα τα παιδια οταν οι γονεις ειναι εκτος εαυτου και κατα βαση χωρις συνειδηση.γιατι ο μικρος ευσταθιος 15 μηνων ειναι ζωηρουλης γκρινιαρουλης τσαπιρδονης η μαμα αντιγονουλα κανει το εξης ΦΙΛΟΣΟΦΕΙ του τεστιν λεω ποσσο θα κανει να μεγαλωσει θα περασει αυτο το σταδιο ζησ το γιατι δεν θα το ξαναζησεις και μπορει και να σου λειψει.....(προσπαθω να με πεισω)γενικα προσπαθω να με ακουω να μην αφηνω σκουπιδια να μαζευονται μεσα μου γιατι σιγουρα καποια στιγμη θα του τα πεταξω.προσπαθω να μ αγαπω να αφηνω και το σπιτι καποιες μερες χυμα ,οταν ζοριζομαι στο σπιτι τον παιρνω μια βολτα εξω με το καροτσακι ,,,χαλαρωνουμε ..να θυμομαστε οτι μεγαλωνουμε μαζι και οτι και εμεις οπως και αυτα μαθαινουμε.think possitive
>εχω ζήσει ακριβώς το ίδιο πραγμα στην κατασκήνωση.......ειχα παιδακια εξι με οχτω χρονων.Καποιο ήταν παρα πολύ βιαιο...και οταν ενημερώσα τους γονεις του πραγμα πολύ κακο....το πήρε και το τσακισε....χαστουκια , μπουνιές...φωνές....Μετανοιωσα την ίδια ωρα που το είπα......αλλα είχαν λυθεί ολες μου οι απορίες.....
Ακριβως γι'αυτο ηταν βιαιο το καημενο το παιδακι...αυτο του φαινοταν φυσιολογικο..η βια!γιατι αφηνουν τετοιους "ανθρωπους" (τα εισαγωγικα ηταν ο,τι πιο ευγενικο αν και δεν νομιζω οτι χρειαζεται ευγενεια αλλα τεσπα) να μεγαλωνουν παιδια??δλδ κανενας απο το συγγενικο-φιλικο-γειτονικο ακομη περιβαλλον τους δεν τα βλεπει αυτα??εσεις εκει στην κατασκηνωση?συνεχεια παραπονιομαστε για την παιδικη βια αλλα και οταν συμβαινει μπροστα στα ματια μας δεν κανουμε κατι να τη σταματησουμε!(μια καταγγελεια!)
>πραγματικό γεγονός.
κάποτε πήγαινα ομαδάρχισσα σε κατασκηνώσεις. κάποια χρονιά είχα αγοράκια 6-8 χρονών. ένα από αυτά ήταν πάρα πολύ βίαιο με τα άλλα παιδάκια. όταν ήρθαν οι γονείς του για να το πάρουν τους ενημέρωσα οτι το παιδί τους έχει ακραία βίαιη συμπεριφορά. η αντίδραση του πατέρα μου έλυσε όλες τις απορίες μου "δεν θα πάμε σπίτι? θα σε σαπίσω στο ξύλο!!!"
δεν έχω τίποτα άλλο να προσθέσω.
>ΚΑΤΑΠΛΗΚΤΙΚΟ ΒΙΝΤΕΟ!!! παντως επειδη εγω δεν φωναζω, αλλα μονο μαλωνω...με ηρεμο αλλα αυστηρο τονο τον γιο μου και ποτε μα ποτε δεν τον εχω αγγιξει,μου λενε οτι τον εχω κακομαθει και γι αυτο καποιες συμπεριφορες του-λιγο εκβιαστικες θα λεγα- τις χρεωνουν σ εμενα.
>τι να πεις και τι να κάνεις???? ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ !!! Αϊ σιχτιρ όλοι οι τρελοί που κάνανε παιδιά χωρίς να τα θέλουν!
>Ολιβια κατι παρομοιο εζησα κ εγω χτες που ειχα παει στα jumbo με την κορη μου κ τους γονεις μου!Ενας μπαμπας εβριζε με χυδαιο αλλα κ με βρισιες προς τα θεια το παιδι του!Ειχα σοκαριστει κ στο τελος ακουσα κ εναν ηχο χτυπηματος κ το παιδακι να κλαιει..τα ειχα χασει...τι να πεις κ τι να κανεις...
>Τρελλαινομαι για Family Guy!!!!!
>Φοβερή σύμπτωση, γιατί και εγώ είδα στην Κηφισιά μια κυρία με παιδάκια να ψωνίζουν σε γνωστό ζαχαροπλαστείο και το κοριτσάκι να μην φοράει παντελόνι και απόρησα γιατί το κυκλοφορεί γυμνό ~ σε ευχαριστώ μου έλυσες μια μεγάλη απορία που είχα! Πάντα σε τέτοιες καταστάσεις προβληματίζομαι μέχρι που με παίρνει να μείνω αμέτοχη και μέχρι που θα έπρεπε να επέμβω(δεν έχω ακόμη ποτέ παρέμβει)...σύμφωνα με τα όσα ξέρω το να φωνάζεις υβριστικά,να χτυπάς και να μην έχεις το παιδί σου ευπρεπώς ενδεδυμένα θεωρείται κακοποίηση.
Από την άλλη βέβαια μήπως κάποιος(όχι εγώ ή τα πιστεύω μου) ως ένα βαθμό το θεωρεί αυτό διαπαιδαγώγησή και αν ναι τότε που αρχίζει η κακοποίηση.
Επίσης δεν γνωρίζω και την νομοθεσία περί κακοποίησης ή πρακτικά την συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις, και ποιο είναι τελικά το πραγματικό όφελος για το παιδί.
Γιαυτό και δεν έχω παρέμβει όμως τις τύψεις μου τις έχω κάθε φορά που βλέπω κάτι παρόμοιο...(η αλήθεια είναι ότι αυτό με το γυμνό παιδάκι δεν το έχω ξαναδεί)!
>Αχ! Μα πόσο αληθινό το βίντεο, ακόμα γελάω. Τέλειο
>Φυσικά και έχω βρεθεί σε τέτοια κατάσταση και σε όλες τις περιπτώσεις κάτι άλλο μου έφταιγε και απλά διογκωνόταν αυτό που θεωρούσα αταξία! Ευτυχώς αν έχεις τη στοιχειώδη αντικειμενικότητα το επεξεργάζεσαι και δεν το αφήνεις να επαναληφθεί. Χωρια που τα μικρα με το άγριο γίνονται χειρότερα κατά τη γνώμη μου.
Θέλει υπομονή και να εφευρετικότητα για να δεις τι πιάνει σε κάθε παιδί. Αυτό πάντως που έκανε η κυρία στο μαγαζί πιάνει και σε μένα. Του λέω "γεια σου Νίκο, εγώ θα φύγω, εσύ θες να μείνεις?" (να δω μέχρι πότε θα πιάνει και αυτό).
>Το χειρότερο ειναι,πώς οι περισσότεροι μαλώνουν τα παιδιά με υστεριες για ασήμαντα θέματα κι οταν γίνει κατι πραγματικά σοβαρο και αρχίσουν τις φωνές τα παιδιά δεν τους πέρνουν στα σοβαρά,δεν τους σέβοντε.Το καλοκαιρι διαπίστωσα με το σύζυγό μου στην παραλία,πως την περισσοτερη φασαρία την κανουν οι γονεις...Αντηλιακοοοοοοοοοο,καπελοοοοοοοο,γυαλιαααα,παντόφλεςςςςςςςςςςςςςςς....ΟΥΦ!!!!!!
>..σιγουρα η ωρυομενη μαμα αγαπα τα παιδια της, δεν διαφερει απο τις υπολοιπες ....ισως πρεπει να δουμε τα περιστατικα αυτα πιο αναλυτικα ωστε οταν θα ερθει η ωρα μας να πλησιαζουμε σε αυτο το σημειο, να το αναγνωρισουμε και να το ελεγξουμε(κατα το δυνατον...)καλη μας τυχη:)
>Καλά, είναι τρελή η γυναίκα;;;; Κυκλοφορούσε το παιδί γυμνό στη μέση του δρόμου;;;; Και μάλιστα, 6 χρονών;;;; Αυτό το παιδί δεν θα το ξεχάσει ποτέ αυτό! Ασε που βάζω στοίχημα πως το παιδί θα της είχε πει τουλάχιστον 3 φορές "μαμά, θέλω τσίσα" και η μαμά απλά θα του απάντησε "όταν πάμε σπίτι". Είπαμε, το δυσκολότερο πράγμα το κόσμου είναι να μεγαλώνεις παιδιά. Κι εγώ κάποιες φορές, όταν η ώρα έχει περάσει το βράδυ και κάνουν τρέλες, φωνάζω.... Η όταν έχω καθαρίσει όλο το σπίτι και εκείνα βουτάνε ένα μπισκότο και τριγυρίζουν σε όλο το σπίτι.... Ξέρω πως οι φώνές δεν είναι λύση, αλλά κάποιες φορές δεν το ελέγχεις.... και μετά αισθάνεσαι τύψεις..... Πάντως αυτό με το μέτρημα ως το 10 ή μερικές ανάσες, ή να βγεις εκείνη τη στιγμή από το δωμάτιο, ΠΙΑΝΕΙ !!!!!!! Πιάνει σας λεώ 100 % και μετά αίσθάνεσαι και καλύτερα που δεν σε έπιασε υστερία. Και έρχονται και τα παιδιά και σου κάνουν αγκαλίτσες !
>τι λες τώρα......γυμνό;;;;;έλεος!!!!όλοι είμαστε κουρασμένοι μετάτην δουλειά και έχουμε ένα 8ωρο στοσπίτι ακόμη αλλά υπομονή....
>συγνώμη και κυκλοφορούσε το παιδί χωρίς εσώρουχο? κρίμα που δεν ήμουν παρούσα γιατί στην Κηφισιά κυκλοφορώ και εγώ. Το ξέρω ότι αποσβολώθηκες και δέν ήξερες τι να κάνεις, στο κάτω-κάτω μπορεί και να έβρισκες τον μπελά σου αλλά ειλικρινά να ταπεινώσει το παιδί δημοσίως έτσι, δεν ξέρω τι να πω! το ντροπή της είναι πολύ λίγο μου φαίνεται!!! και μετά σου λέγονται μάνες... έλεος.. ακόμα δεν μπορώ να το καταλάβω... το κακόμοιρο το παιδάκι!!!!
>Οι φωνες και τα ξεσπασματα απο το πουθενα ειναι το χειροτερο μου ακομη και τωρα!
Εχω μαμα πολυ φωνακλου με απαισια τσιριχτη φωνη και χωρις υπομονη!
Θυμαμαι που εχανε συνεχεια την ψυχραιμια της και τσιριζε (και τσιριζει) για να ακουστει απλα η γνωμη της!Στα καλα καθουμενα σου τρυπαει το τυμπανο!Παρολα αυτα ομως και εγω και οι αδερφες μου καταλαβαινουμε το λαθος της και ισα ισα που προσπαθουμε να αποφυγουμε τα λαθη της και οσο το δυνατον η συμπεριφορα μας να μη θυμιζει τη δικη της γιατι τα παιδια ερχονται σε συγχιση και δεν ειναι και οτι καλυτερο για την αυτοπεποιθηση τους να τα μειωνεις ειδικα μεσα στο πληθος. ...Δεν ειναι κακια γυναικα! Απλως δεν εχει σταθερη συμπεριφορα και την νοιαζει μονο να ξεσπασει για να της φυγει ο θυμος.
Θελω απλα να πω οτι το καθε παιδι εχει τον δικο του χαρακτηρα και δεν σημαινει πως οταν ειναι απο "φασαριοζικη οικογενεια" κατα συνεπεια θα συμπεριφερθει οπως του συμπεριφερθηκαν στους συνανθρωπους τους η ακομη χειροτερα στα παιδια τους.
>florentiab απιστευτο!!!!Δεν εχω λογια!!Μα αν ειναι δυνατον!!!Καλα η γυναικα ειναι στανταρ για ψυχιατρο και παρακολουθηση!!ΖΩΟ ΖΩΟ ΖΩΟ!!!
..και κατι αλλο οταν ενας αντρας χτυπαει τη γυναικα του ολοι λεμε, δικαιως βεβαια, οτι ειναι αγρικος, ζωο, επικινδυνος...γιατι ομως το να χτυπουν οι γονεις τα παιδια το θεωρουμε φυσιολογικο????Δεν μπορω πια τις μαναδες που λενε με εφερε στα ορια μου και του εριξα 2 στο κωλο....σοβαρα με την βια πειθαρχεις το παιδι σου κοπελια????Για αυτο τα παιδια στα δημοτικα κ στα γυμνασια ολοι μερα παιζουν ξυλο!!
Σοφια
>Ένα απόγευμα πήγα με τη μικρή μου για ψώνια στην Κηφισιά. Κάποια στιγμή στο απέναντι πεζοδρόμιο βλέπω μια κυρία με δύο παιδάκια. Ενα κοριτσάκι γύρω στα 6 και ένα αγοράκι περίπου 3-4 ετών. Δεν ξέρω αν ήταν η μαμά τους. Ξαφνικά η κυρία άρχισε να τσιρίζει γιατί το κοριτσάκι έκανε επάνω του τα τσίσα του. Και αφού της άστραψε ένα χαστούκι την ανάγκασε να βγάλει το παντελονάκι της και το βρακάκι της και να κυκλοφορήσει με το μπλουζάκι μόνο.
Μιλάμε έπαθα σοκ. Ήθελα να πάω να τη βουτήξω και να την αρχίσω στα κλωτσίδια, αλλά σοκαρίστηκα τόσο πολύ που έμεινα να την κοιτάζω σαν το χάνο. Οπως και όλοι όσοι περνούσαν εκείνη την ώρα.
αν μου το περιέγραφε κάποιος άλλος αυτό το περιστατικό δεν θα το πίστευα. όμως συνέβη μπροστά μου.
>tromero videaki! xaxaxaxaxaxaxaaaaaaaaaaaa!!!!!!!!!!