Μεγαλώνει..!
Ένα χρόνο πριν ήταν ένα σαμιαμίδι μέσα στην κοιλιά μου.
Κάτι λιγότερο από 9 μήνες πριν την πρωτοκρατήσαμε στην αγκαλιά μας.
Τότε ήταν ένα γατάκι που κοιτούσε με βλέμμα λίγο θολό,
είχε τα χεράκια της μπουνίτσες
και κοιμόταν με τα ποδαράκια της σαν βατραχάκι.
Και τώρα;
Τώρα χαιρετάει τους ανθρώπους στο δρόμο,
κάνει «Έλα, έλα!» στα γατάκια,
κρατιέται από το τραπέζι και κουνιέται στο ρυθμό του
«Rocking around the Christmas tree«,
κάθεται με τη γιαγιά της στον καναπέ και παίζουν,
ρίχνει χαμόγελα και γάργαρα γέλια.
Ψάχνω στο πρόσωπό της να βρω το «μπεμπέ» της
και κάθε μέρα την βρίσκω και πιο κορίτσι.
Και ας μην έχει ακόμα πολλά μαλλιά… 😀
Τελείως κλισέ,
αλλά ο χρόνος τρέχει σαν τρελός…
Τώρα καταλαβαίνω τα δάκρια της μαμάς μου όταν γέννησα,
το καμάρι του μπαμπά μου όποτε την παίρνει αγκαλιά.
Ήμουν κάποτε και εγώ μέσα σε μια κοιλιά,
ήμουν και εγώ ένα ποντικάκι σε μια αγκαλιά.
Όπως και εσύ που διαβάζεις τώρα!
Θα φτάσουμε και εμείς να πούμε
«Μα πότε πέρασε τόσος καιρός;«
😀
>ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΟΛΙΒΙΑ ΠΟΥ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙΣ ΓΙΑ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΜΑΜΑΔΩΝ. ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ 10 ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ 10 ΗΜΕΡΩΝ (30 ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ) ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΟΙΤΑΖΩ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΑΚΟΜΑ ΒΡΕΦΟΣ ΚΑΙ ΛΕΩ....ΠΟΤΕ ΠΕΡΑΣΑΣΝ 10 ΜΗΝΕΣ ???? ΠΕΡΣΥ ΤΕΤΟΙΟ ΚΑΙΡΟ ΓΑΡΓΑΛΑΓΑ ΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟΣ ΚΟΥΝΙΟΤΑΝΕ ΣΑΝ ΤΡΕΛΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΡΩΤΙΟΜΑΣΤΑΝ...ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΩΡΑ ? ΠΟΔΙ ? ΧΕΡΙ ? ΠΟΠΟΣ ?? ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΕΧΩ ΕΝΑΝ ΑΝΤΡΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ (2 ΔΗΛΑΔΗ ΕΧΩ ΑΛΛΑ Ο ΕΝΑΣ ΔΕΝ ΠΙΑΝΕΤΑΙ ΠΙΑ) ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟΥ ΔΕΙΞΩ ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ. ΑΡΑΓΕ ΤΟ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΝ ΟΤΙ ΤΑ ΛΑΤΡΕΥΟΥΜΕ ? ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ
>Το μονο που θα πω σε ολες τις μαμαδες ειναι να εχουμε την υγεια μας εμεις και οι οικογενειες μας και να τα δουμε να μεγαλωνουν!!! Αμαλία
>.βλεπω το μπέμπη μου που είναι 17 μηνών και νιώθω οτι περνάει απίστευτα γρήγορα ο καίροςςςς....νιώθω ότι δεν πέρασε μια εβδομάδα που γεννήθηκε.και σε λίγο καίρο έρχετε και το δεύτερο και δεν έχω καταλάβει τίποτα πώς περάσανε 5 μήνες εγκυμοσύνης!!!γιατι να κυλάει τόσο γρήγορα ο χρόνοςς???
>Εγώ περιμένω πως και πως να δω φωτο της Αθηνας γιατί βλέπω οτι θα κάνει κ η Κυριακή λίγο καιρό μετά (γεννηθήκαμε 31-3-2010).
Πραγματικά έχουν μεγαλώσει πολύ.Πριν ήταν ένα βρέφος κ τώρα, καταλαβαίνει , βλέπει , γελάει κάθεται , παίζει,....
Να ναι καλά όλα τα παιδάκια του κόσμου.
>για αλλη μια φορα κλαιω,γιατι σκεφτομαι το δικο μου ποντικακι πως ηταν κ πως μεγαλωσε ,δεν καταλαβα ποτε περασαν 21μηνες απο τοτε που ηρθε στη ζωη μας!και αν παω λιγο πιο πισω οταν ανακοινωσα στους δικους μου οτι ειμαι εγκυος,η γιαγια μου εκλαιγε "μα βρε σοφακι μου ποτε μεγαλωσες?"
τον κοιταω καθε μερα που κανει κτ διαφορετικο βλεπει παιδακια στη γειτονια κ τα φωναζει για να παιξουνε!
ετσι ολιβια θα μεγαλωσουν θα φυγουν κ μεις θα μαστε παντα πισω με μια ανοιχτη ζεστη αγκαλια να τους περιμενουμε!
>ολίβια, κάθε μέρα καθόμαστε με τον άντρα μου και χαζεύουμε τα δυό αγόρια μας και αναρωτιόμαστε αυτό το πράγμα...αλήθεια ο χρόνος περνάει πολύ γρήγορα και τον καταλαβαίνουμε μόνο μέσω τον παιδιών μας..εύχομαι να είναι γερά όλα τα παιδάκια του κόσμου και να μεγαλώνουν σωστά!!
>Bρε ολίβια..είσαι ακριβώς μέσα στις σκέψεις μου! Μα ακριβώς...
κάθε στιγμή - ο θησαυρός μας
ΧΧΧ Τζένη (anthropaki)
>Αγαπη μου μεγαλωσε και στεκεται και ορθια......!!!!
Ποτε ήταν που πηρες τηλ τον Μανο με τρεμαμενη φωνη να τους πεις οτι εισαι εγκυος και ποτε αυτο το σουσουμακι με καρδουλα που χτυπουσε στον υπερηχο, στεκεται ορθιο και φοραει και παπουτσι Nike....
>Κρατειστε κοριτσια αυτες τις στιγμες σαν θησαυρο μεσα στην ψθχη σας γιατι ποτε θα μεγαλωσουν,ποτε θα πανε σχολειο,ποτε θα γινουν εφηβοι και ποτε θα σας φυγουν για σπουδες ουτε που θα το εχετε καταλαβει.....Να ξερετε πως για σας θα ειναι παντα το μωρακι σας και αυτο δεν αλλαζει με τιποτα και για κανενα λογο!!!!!!
>@ Έρη, είστε λίγο μεγαλύτεροι. Η Αθηνά γεννήθηκε 24 Φεβρουαρίου... Θα βγάλουν και τα δικά μας μαλλάκια, χιχι!
>Μπιουτιφουλ!
>Oλιβιάκι, είσαι στο μυαλό μας, γράφεις τις σκέψεις μας !!! Και γω το ίδιο σκέφτομαι κάθε φορά που βλέπω το αγοράκι μου ... ψάχνω να βρω την εικόνα του όταν ήταν ημερών...ακριβώς όπως τα γράφεις...
Σ'ευχαριστουμε κ σ'αγαπάμε πολύ !
>Με τα παιδιά μας που μεγαλώνουν καταλαβαίνουμε κι εμείς ότι μεγαλώνουμε κι ότι η ζωή κυλάει γρήγορα...
>ΝΑ ΤΗΝ ΧΑΙΡΕΣΑΙ ΟΛΙΒΙΑ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΜΑΡΩΝΕΙΣ ΟΣΟ ΜΕΓΑΛΩΝΕΙ.ΕΤΣΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΧΩΡΙΣ ΠΟΛΛΑ ΜΑΛΛΑΚΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ.ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΕΙ?ΔΕΝ ΘΑ ΒΓΑΛΟΥΜΕ?ΠΟΤΕ ΑΚΡΙΒΩΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ?ΕΜΕΝΑ ΣΤΙΣ 10 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ.ΜΑΣ ΠΕΡΝΑΤΕ?
>Είναι το πιο υπεροχο πράγμα στο κόσμο...να βλεπεις το παιδι σου να μεγαλωνει...να μαθαινει καινουρια πραγματα καθε μέρα και μαζι του μα μαθαινεις και συ!Να ειναι πάντα γερη!
>σ ευχαριστούμε πολύ Ολιβιάκι.
να χαιρόσαστε την Αθηνούλα υπέροχοι γονείς!
>Elena μου, να τον χαίρεσαι!!!!! Πέρασε κιόλας ένας χρόνος... Πωπωπω!!!! Χρόνια πολλά, Στέφανε!!!!!
>πότε πέρασε ο καιρός?
αυτό αναρωτιέμαι κάθε μέρα.... σήμερα γίναμε ενός έτους...
ένα χρόνο πριν, Σάββατο απόγευμα, στις 18.10
ήρθε στη ζωή ένα κουτσουβελάκι που ζύγιζε 2600 και ήταν τοσοδούλικο σα γατάκι.
Και σήμερα είναι ένα παιδάκι κοντά 10 κιλά και πάνω από μισό μέτρο...
γερά να είναι τα παιδάκια μας και να τα χαιρόμαστε μανούλες....
είμαι πολύ συγκινημένη...
Σε λατρεύω Στεφανάκο μου!