Δυστυχώς υπάρχουν παιδακια που είναι ενός έτους και δεν έχουν όνομα και τα φωνάζουν μπέμπη. Το πρώτο μου παιδί το βγάλαμε από την πεθερά μου. Δεν μου άρεσε καθόλου το όνομα αλλά ο άντρας μου δεν έκανε πίσω και είπα να κάνω εγώ πίσω. Πίστευα ότι στο δεύτερο θα διαλέξω εγώ το όνομα. Όμως θέλει να βγάλει τον πατέρα του και δεν σηκώνει κουβέντα. Εγώ δεν θέλω να δώσω πάλι στο παιδί μου ένα όνομα που μισώ. Το όνομα της κόρης μου ούτε να το λέω θέλω. Είναι κακοήχο και δεν της πάει. Τώρα στον γιο δεν κάνει πάλι πίσω ο σύζυγος με τιποτα. και δεν ξέρω μέχρι πότε θα τον φωνάζουμε μπέμπη τον μικρο μου. Είμαι πολύ απογοητευμενη .

Ολίβια Μαζί σου! Πρέπει να είμαστε η μόνη χώρα του "πολιτισμένου" κόσμου που τα μωρά βγαίνουν από το μαιευτήριο ως "αβάπτιστο άρρεν Παπα#όπουλος" κλπ. Εμάς η κόρη μου ήταν Ελένη - Γερμανή (το Γερμανή από "τάξιμο" - άλλη ιστορία)από την κοιλιά. Και τώρα οι αγέννητες δίδυμές μου είναι η Άλκηστη και η Ηλέκτρα. Να διευκρινήσω ότι δεν έχουμε πρόβλημα με την Ορθοδοξία και τα βαφτίσια, απλά ΕΙΝΑΙ τελείως άλλο πράγμα! Βάφτιση ΔΕΝ σημαίνει ονοματοδοσία, αλλά μύηση στη θρησκεία. Δυστυχώς στην Ελλάδα το έχουμε μπερδέψει λιγουλάκι το πράγμα... Και να σας πω να γελάσετε: Η πρώτη κόρη μου, γεννήθηκε στην Κρήτη και δεν καταφέραμε να δηλώσουμε το όνομά της μαζί με τη γέννησή της στο ληξιαρχείο. Έτσι ήταν απλά "αβάπτιστο θήλυ" ως τη βάφτισή της στα Ελληνικά πιστοποιητικά της. Επειδή όμως διαθέτει και τη Βρετανική υπηκοότητα, εκεί ήταν "Ελένη-Γερμανή" από την αρχή... Θα μπορούσαμε δε να γινόμαστε ρεζίλι διεθνώς, καθώς βγάζουμε και διαβατήρια σε μωρά ως "άρρεν Παπα#άτος", απλά για κάποιο λόγο (δεν πάει καθόλου το μυαλό τους) οι "ξένοι" που έρχονται σε επαφή με επίσημα έγγραφα, (πχ υπάλληλοι αεροδρομίων, συνοριοφύλακες κλπ) νομίζουν πως το "άρρεν" και το "θήλυ" αντίστοιχα είναι πολύ συνηθισμένα ονόματα στην Ελλάδα...

Η αλλαγή στη συμφωνία έγινε γιατί η μαμά του έπαθε καρδιά και για να χαρεί λίγο... Λες και μόνο ότι απέκτησε εγγόνι δεν αρκεί για να χαρεί... Εγώ νομίζω ότι έχει παραγινει αυτο με την παράδοση, και σε αλλα θέματα υπήρχαν παραδόσεις αλλα με τα χρόνια έχουν ξεπεραστεί... Να βάζουμε και το μυαλό μας να δουλεύει λίγο και να μην έχει κολληματα! Ουφ βοηθηστε με λίγο γιατί όλο στενοχωριεμαι και δεν έχω πει σε κανένα τι ένταση έχω τόσο καιρό για το όνομα, σε όλους τα παρουσιάζω όλα ζαχαρενια, εγώ ξερω τι γίνεται μεσα μου. Δεν μπορούσε να έχει ένα άλλο όνομα, έστω και συνηθισμένο, Ελενη, Κατερίνα κλπ, δεν θα έλεγα όχι, αλλα το Παναγιώτα είναι χαλι! Και είναι τόσο γλυκό μωρακι, δεν της παει καθόλου. Με τον άντρα μου δεν τολμαω πια να το θιξω,γιατί έχει ανακοινωθεί και είναι πια τετελεσμένο. Αλλα εγω δεν μπορώ να το συνηθισω αν και έχει περάσει πολύς καιρός απο τότε που έπαθε έμφραγμα η μαμά του και με ανάγκασε να το δεχθώ. Πείτε μου καμία κουβεντουλα γιατί είμαι χαλια

O γιός μου γεννήθηκε στην Κύπρο Και ναι είχε όνομα ΄πριν βαπτιστει! Και αυτό επειδή στο ληξιαρχείο έπρεπε να δώσουμε όνομα. Είχε μάλιστα και διβατήριο πριν καν βαπτιστει. Με όνομα και επωνυμο. Συναιπώς και αβάπτιστιστος να ήταν, σε επίσημα ἐγραφα βλ. πιστοποιητικα γἐννησης και διαβατήριο είχε όνομα. Στην εκκλησία (όταν βαπτίστηκε) απλώς έγινε Χρηστιανός. :)

>δεν είναι κρίμα και άδικο να μεγαλώνει ένα μωρό, να τρώει, να μπουσουλάει, να στέκεται, να περπατάει, να μαθαίνει τόσα πράγματα κάθε μέρα, να είναι ένα ανθρωπάκι ανάμεσα σε εμάς τους υπόλοιπους ανθρώπους και να μην έχει δικό του όνομα, αλλά να είναι ο "Μπέμπης";

όχι μόνο δεν είναι κρίμα αλλά είναι και ρομαντικό, τρυφερό είναι η αλήθεια !!! είναι μπέμπης και μπέμπα όσο είναι μωρά !!!
Τζένη

>συμφωνώ απόλυτα με τη Χριστίνα και τη συνονόματη Στέλλα!! Αν μάθουμε ότι το παιδί μπορεί να γεννηθεί με κάποιο πρόβλημα λέμε μακάρι να είναι γερό και το όνομα δεν έχει σημασία..και όταν το παιδί είναι μια χαρά ασχολούμαστε και μαλώνουμε για το όνομα!! Ήταν μια περίοδος που σχεδόν στις περισσότερες βαπτίσεις το αγοράκι είχε 2ο όνομα το Ραφαήλ!! Αυτό ήταν γελοίο!!Το έτακσες στον Ραφαήλ; πες το Ραφαήλ και τέλος!!όχι μετά να τα γυρνάμε όπως μας συμφέρει!! Εγώ πιστεύω ότι το όνομα το κάνει ο άνθρωπος και ότι η προσωπικότητα του παιδιού δεν έχει καμία σχέση με το όνομα αλλά εμέις είμαστε υπεύθυνοι για να τη διαμορφώσουμε!!
Να είναι γερά τα παιδάκια μας και όλα τα άλλα έρχονται μετά...
ΣΤΕΛΛΑ

>Αυτο που εχω να πω εγω ειναι πως απο παλια εχει επικρατησει η αποψη "της παραδοσης " το οποιο κατα την αποψη μου το εχουν καμουφλαρει τοσο ωραια κ καλα οτι "ετσι γινεται εσυ θα εισαι η μοντερνα ? τι μυαλα ειναι αυτα?κ δειχνεις οτι τιμας τον ανδρα σου κ τα πεθερικα σου".ΔΙΑΦΩΝΩ .
Σεβομαι τον ανδρα μου, τους γονεις του, τους γονεις μου γιατι το να επιλεξω να δωσω ενα ονομα που αρεσει σε εμενα στο παιδι μου με κανει ασεβη προς αυτους? δηλαδη απο ενα ονομα κρινεται ο σεβασμος?Λαθος κριτηριο .
Γιατι οι γυναικες να ειναι σε τετοια μοιρα τις ρωτησε κανεις τι περνανε αυτους τους 9 μηνες κ στο τελος για ευχαριστω εχουν την ΓΕΛΟΙΑ απαιτηση πεθερικα, ακομη κ συζυγοι να δινουν οοοτι ονομα θελουν στο σπλαχνο αυτης της μανας που 9 μηνες αυτη μονο ειχε το αγχος αυτη μονο αγωνιουσε τοοοοσο πολυ κ νοιαζοταν ,κ οι γυρω γυρω νοιαζονται, αλλα επιδερμικα μη γελοιομαστε αν κατι παει στραβα μονο η μανα ποναει τοοοοοσο πολυ .
Προσωπικα ειχα πει στον ανδρα μου οτι δεν με νοιαζει το μωρακι μας να παρει οτι ονομα ηθελε αυτος, αλλα η εγκυμοσυνη μου ηταν τοσο επεισοδιακη, τοσο ταραχωδης, τοσο αγχωτικη διοτι γεννησα προωρα κ δεν ξερανε ουτε οι γιατροι να μας πουνε πως θα τα παει το μωρο ,γεννησα κ μωρο δεν ειχα στην αγκαλια μου 2 μηνες ηταν στην εντατικη ,φυσικα το εταξα στην Παναγια απο την πρωτη στιγμη ,μονο απο Αυτη επαιρνα δυναμη , ολοι οι υπολοιποι στον κοσμο τους .
Αυτη τη στιγμη λοιπον δεν διαπραγματευομαι με τιποτα το ονομα της μικρης μου εστω κ αν ο συζυγος μου λεει να βαλουμε 2 ονοματα το οποιο προσωπικα το θεωρω κοροιδια κ δεν μου αρεσει καθολου ,οταν ταζεις το παιδι σου δεν χωραει αλλος, ειναι του Αγιου το παιδι .
Προς το παρον τη φωναζουμε μπεμπα κ ναι μ αρεσει . το μπεμπα με παραμεμπει σε μια τοοοσο αγνη κ τρυφερη ηλικια του παιδιου που περναει τοσο γρηγορα χωρις να εχεις προλαβει να παρεις ανασα θα ερθει κ η ωρα η καλη που θα βαπτιστει κ θα παρει κ αυτη το δικο της ονομα, δεν βιαζομαι,γερη να ειναι κ μαζι ολα τα παιδακια του κοσμου .!!!

>Εχω την τυχη να εχω και διπλο ονομα και διπλο επωνυμο. Κανενα απο τα δυο δεν ηταν προϊον καυγάδων, απλα οι γονεις μου ηταν αποφασισμενοι να κανουν ενα μονο παιδι και να τιμησουν αμφοτερους τους γονεις του αναλογου φυλου. Επισης επειδη προκειται για σπανιο συνδυασμο ονοματων, θεωρω οτι με "προσδιοριζει" κι ας προκειται για τυχαια προγονικη σειρα. Μαλλον τιποτα δεν ειναι τοσο τυχαιο οσο νομιζουμε ;-)

>βρε κοριτσια γερα να ειναι τα παιδακια μας και η καθε μια απο εμας εχει τους λογους της και κανει τις επιλογες της...δεν χρειαζετε να επιτεθομαστε η μια στην αλλη....και εγω επειδη του εβαλα 2 ονοματα εχω ακουσει πολλα και μαλιστα απο φιλους που λενε οτι θα το τρελανω το παιδι με τα 2 ονοματα.μεχρι κ η μανα μου ειπε πως καποια στιγμη θ'αναγκαστω να το φωναζω με το ενα κ μαλιστα με του πεθερου(που υπαρχουν αλλα 2 εγγονια με το ιδιο ονομα)..δεν με νοιαζει,εγω τον φωναζω κ με τα 2,γυρναει κ στα 2 κ μπορει να με πειτε κακια αλλα εγω καποιες φορες τον φωναζω με το ταμενο μονο..ετσι τον φωναζα κ απ'την κοιλια...δεν μπορει να με κρινει κανεις.ειμαι η μαμα του κ περασα δυσκολη εγκυμοσυνη..κ απ΄τα πεθερικα το μονο που ακουγα ηταν να ειναι κοριτσι για να το πω στη πεθερα κ οταν εμαθαν οτι ειναι αγορι μονο τακλαματα δεν εβαλαν.αντι να λενε να'ναι γερο.οποτε δεν μπορουν να με κρινουν ουτε αυτοι, ουτε κανενας αλλος....

ιωαννα(αλλη ιωαννα ειμαι ολιβια κ κοριτσια)

>Νομίζω πως οι απόψεις θα είναι πάντα τόσο διαφορετικές όσο και οι γράφοντες - γράφουσες μεταξύ τους . Ας μην είναι κανένας απόλυτος με τις θέσεις του όσο έντονα κι αν είναι τα βιώματά του . Ούτε είναι ''κολλημένος'' όποιος θέλει να δώσει τα ονόματα των γονιών - πεθερικών του , ούτε αγνώμων όποιος δεν θέλει . Ούτε είναι μπανάλ να δίνεις ένα συνηθισμένο όνομα ούτε επιτηδευμένος όποιος θέλει να δώσει ένα ασυνήθιστο . Ούτε είναι κακό να έχει κάποιος 2 και 3 ονόματα ,ούτε κι αν έχει ένα μόνο ονοματάκι του Θεούλη... Ριζικά όμως διαφωνώ με το σχόλιο ότι το παιδί που δεν έχει όνομα από την κοιλιά ( Jesus! ) ή στην πρώτη βρεφική ηλικία και το φωνάζουν μπέμπη ή μπέμπα στερείται προσωπικότητας . Η προσωπικότητα μανούλες αναβλύζει από την προσωπικότητα των γονιών , από την αγάπη τη στοργή , το χάδι , το δάκρυ , το γέλιο , τα ξενύχτια και την ατελείωτη ΑΓΑΠΗ των γονιών προς το παιδί που το βοηθάει μέρα με την ημέρα να χτίζει σχέσεις εμπιστοσύνης , να αναπτύσσει τον αυτοσεβασμό και την δημιουργικότητά του και να κάνει μικρές επιλογές . Εμείς την μικρή στην κοιλιά την λέγαμε σποράκι , ψυχούλα κλπ και όταν γεννήθηκε επειδή δεν αποφασίζαμε για το όνομα ( όχι επειδή διαφωνούσαμε αλλά επειδή κάναμε πολλές σκέψεις γιατί είμαστε ανάποφάστοι ή τέλος πάντων γιατί έτσι θέλαμε!! ) την φωνάζαμε μπεμπουλίνα , κοριτσάκι μου και αγάπη μου . Δεν υπάρχει ούτε μία υποψία ότι η κόρη μου στερούνταν προσωπικότητας πριν αποφασίσουμε το όνομά της . Σας πληροφορώ ότι όταν φώναζα ''αγάπη μου '' ήξερε πότε απευθύνομαι σε αυτήν και πότε στον άντρα μου . Γιατί ξέρει ότι από την στιγμή που έμεινα έγκυος πριν καλά καλά μάθω όχι μόνο το όνομά της αλλά και το φύλλο της , είναι η αγάπη μου πολύ προτού γίνει η κόρη μου, η 'Ερη μου .

>μεταξυ 6-9 μηνων το μωρο μαθαινει να ακουει σε καποιο ονομα...αν εχει βαπτιστεί μεχρι τότε εχει καλως.μαθαινει αμεσως να ακουει στο ονομα του.αν ομως δεν εχει βαπτιστεί συνεχιζει να ακουει στο αρχικο του 'ονομα'(μπεμπης, μπουμπης, κτλ).μετα θα ειναι λιγο ποιο δυσκολο για να συνηθίσει το ονοματακι του....
αλλοι παλι πιστευουν οτι ειναι γρουσουζια να φωναζεις το μωρο με το ονομα του χωρις να εχει βαπτιστει.....ΑΣ ΚΑΝΕΙ ΛΟΙΠΟΝ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΟΤΙ ΓΟΥΣΤΑΡΕΙ ΚΑΙ ΑΣ ΚΡΑΤΑΕΙ ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ!

>Έμεινα έγκυος μετά από αρκετό καιρό και πολλές προσπάθειες που μου στοίχισαν ψυχολογικά πολύ...Είχα μια εγκυμοσύνη με συνεχείς αιμορραγίες που κατέληξαν σε πρόωρο τοκετό με καισαρική στις 32 εβδομάδες. Το μωρό έμεινε 20 μέρες στην εντατική. Όλο το διάστημα της εγκυμοσύνης το θέμα του ονόματος με τον άντρα μου δεν το συζητήσαμε ποτέ καθώς μέσα μας ήταν η έννοια να γεννηθεί το μωρό καλά...Ζητάγαμε όλο αυτό το διάστημα τη βοήθεια της Παναγιάς να πάνε όλα καλά..Από πριν παντρευτούμε, στις αρχές της γνωριμίας μας ακόμη, του είχα πει πως το όνομα του πατέρα του δεν μου άρεσε για να το δώσουμε στο παιδί μας.Της μαμάς του ήταν ωραίο και μάλιστα στο αντρικό ήταν αυτό που μου άρεσε και μένα πολύ.Το φύλλο του παιδιού το μάθαμε στον δεύτερο μεγάλο υπέρηχο και ήταν αγόρι.Όταν γεννήθηκε και μου το πήρανε προτού καν το δω για να το πάνε στο νοσοκομείο,έπρεπε να δηλώσουμε το όνομα του μωρού προτού βγω από την κλινική.Και τότε τέθηκε το θέμα του ονόματος.Συγκεκριμένα όταν την δεύτερη μέρα της καισαρικής σηκώθηκα σφαδάζοντας από τους πόνους από την κλινική για να με πάει ο άντρας μου στο νοσοκομείο να δω πρώτη φορά το μωρό μου.Τα γράφω και κλαίω.Δεν ήθελα να αποφασίσω με τόση βία.Και ειλικρινά μετανιώνω που δεν κάτσαμε να το αποφασίσουμε νωρίτερα.Έπρεπε όμως να καταλήξουμε.Εγώ ήθελα να δώσω το όνομα της Παναγίας όπως είχαμε προσευχηθεί και οι δυο στο ταξίδι μας στην Τήνο που κάναμε για αυτό το σκοπό από το εξωτερικό και τον ίδιο μήνα έμεινα έγκυος.Όμως ο άντρας μου άρχισε να λέει ότι θέλει να δώσει το όνομα του πατέρα του.Του το έκοψα γιατί δεν ήθελα να δώσω ένα όνομα που δεν θα μπορούσα να φωνάζω το παιδί μου η ίδια.Και τότε ήρθε η "φαεινή ιδέα" να δώσουμε δυο ονόματα.Το Μάριος και της μάνας του.Να φανταστείτε ότι ο πατέρας μου όταν άκουσε ότι ήθελα να βγάλω το παιδί στην αρχή μόνο Μάριο πήγαμε να τσακωθούμε γιατί ήθελε να δώσω το όνομα του πεθερού μου.Χαζός είσαι ανθρωπέ μου του λέω? Άλλοι τσακώνονται για να δώσουν το δικό τους όνομα και όχι αυτό του συμπέθερου...Όταν ήρθαν οι γονείς του άντρα μου να δουν το μωρό που το φέραμε σπίτι και ο άντρας μου είπε ότι το μωρό θα το λέμε με τα δυο ονόματα της Παναγίας και της μάνας του εκείνος αναψοκοκκίνησε και βγήκε από το σπίτι και η πεθερά μου έτρεχε πίσω του και του έλεγε δε πειράζει.Επειδή τους ήξερα έλεγα στον άντρα μου από παλιά να δώσουμε άσχετα ονόματα για να μη δημιουργηθούν οι γνωστές αυτές καταστάσεις. Εκείνος όμως παρόλα τα όσα περάσαμε δεν ένιωθε κάτι οικείο με το όνομα "Μάριος".Αυτό που με εκνεύρισε είναι ότι κάνανε ένα συνδυασμό των δυο ονομάτων σε ένα, πολύ ηλίθιο.Και φωνάζανε συνέχεια έτσι το παιδί.Και παρόλο που τους διόρθωσα πολλάκις και τους είπα αν δε μπορούν και τα δυο να λένε το ένα εκ των δυο ονομάτων αυτοί εκεί. Πρόσφατα τους είπα όσο κι αν πονούσα μέσα μου να λένε το όνομα της μάνας του μόνο...Εγώ φταίω που άφησα να γίνει όλο αυτό και το παιδάκι μου που είναι ταμένο παρακαλάω την Παναγιά να μην πάθει τίποτε και να τα πάθω όλα εγώ...Το χειρότερο από όλα κλείνοντας, είναι ότι εγώ με όσα μου έχει κάνει και πει η πεθερά μου όλα αυτά τα χρόνια που την ξέρω συνδυάζω το όνομα του παιδιού με το δικό της κάθε φορά που πάω να το πω και καταφεύγω στις προσφωνήσεις του τύπου κουκλί μου, αγόρι μου κτλ αποφεύγοντας να πω το όνομα του...Γιατί από τη μια νιώθω θλίψη που δεν μπόρεσα να του δώσω το όνομα που έταξα αποκλειστικά και από την άλλη γιατί το άλλο όνομα(που πάντα μου άρεσε από παλιά..) δεν μπορώ να το φωνάξω γιατί μου φέρνει στο μυαλό ένα σωρό δυσάρεστες αναμνήσεις από αυτή τη γυναίκα...Τι θα κάνω και ποιος θα με βοηθήσει να βρω την άκρη σε όλο αυτό το μπέρδεμα δεν ξέρω...Να μη μπορώ να φωνάξω με το όνομα του το μικρό μου αγοράκι ακόμη και σήμερα που είναι 2 χρόνων...Ντρέπομαι και μόνο που το λέω...Γιατί τον λατρεύω όσο τίποτε άλλο στη ζωή μου...:(((((((( Δεν κρίνω κανένα και για τίποτε. Πιστεύω όμως παρόλο που ξέρω ότι έχει φορέ που είναι δύσκολο, πως το ζευγάρι είναι αυτό που πρέπει να παίρνει την απόφαση χωρίς πιέσεις από "έξω"..

>@Olivia:
Διαπιστώνω με απογοήτευση ότι για καποιο λόγο η γραφή σου έχει γινει επιθετική. Δεν εξετάζω το αν εχεις δίκιο ή άδικο να θυμώνεις (που κατά την άποψή σου έχεις απόλυτο δίκιο, κι εγώ θα έβγαζα καπνούς απο τ'αφτια αν έγραφαν αυτά που έγραψαν κάποιοι για το όνομα της κορουλας σου). Εσύ είσαι αυτή που θα πρέπει να κρατά τις ισορροπίες. Αν εσύ ξεφύγεις και μπεις στον πειρασμό να εκφράζεις ειρωνικά/επικριτικά/επιθετικά/πικρόχολα σχόλια... χάθηκε το παιχνίδι.Ήταν υπέροχο που μέχρι στιγμής κρατούσες αποστάσεις. Keep on the good work! Όλγα

>Παρεμπιπτόντως ούτε για ευχή σαραντισμού το πήγα το παιδί.... Ούτε θα με πείραζε να μην βαφτιστεί και ποτέ.... Ούτε θείες κοινωνίες και τα λοιπά... Διαχωρίζω την πολιτεία από την εκκλησία χωρίς αυτό να σημαίνει οτι κάποιος άλλος πρέπει να κάνει το ίδιο... Παρ'όλα αυτά με θρησκευτικό γάμο παντρεύτηκα, μού άρεσε η όλη διαδικασία... και ,ναι, θα τον βαφτίσω τον Κωστή, και θα στείλω και φωτος για ονειρεμένη βάφτιση... βέβαια μπορεί να αργήσω λιγάκι... τόσο πολύ πειράζει??

>Καλημέρα Olivia
ΟΠως και να εχει απο την στιγμη που το φωναζεις μπεμπα η Μαρια είναι το ίδιο για εμενα...είναι κάτι που δεν είναι επιλογή του την βάπτιση την έθεσα σαν παράδειγμα για το πριν η το μετά..
Μαρία

>Γειά στο στόμα σου Ολίβια που έθιξες ένα τέτοιο θέμα!
Το σημαντικότερο είναι το παιδί.
Και οι γονείς που ονοματίζουν το παιδί Αφροξυλάνθη για χάρη της γιαγιάς κάνουν λάθος και εκείνοι που το βαφτίζουν Αρχιμήδη για το δικό τους γούστο.
Ας κάτσουν αυτοί οι άνθρωποι κι ας αναρωτηθούν πώς θα νιώθει αυτό το παιδί αύριο στο σχολείο;
Απαράδεκτοι είναι οι παππούδες/γιαγιάδες που ξεγράφουν παιδιά κι εγγόνια για ένα όνομα, όπως κι εκείνοι που δίνουν την αγάπη τους με όρους και εκβιασμούς. Οι άνθρωποι που αγαπούν, αγαπούν χωρίς όρους. Αν δηλαδή αύριο το εγγόνι μου δεν έχει τ' όνομά μου, θα το αγαπώ λιγότερο; Το γέλιο του θα έχει πιο λίγη γλύκα;
Ανόητοι άνθρωποι που, από περηφάνεια κι εγωισμό, δηλητηριάζουν τη σχέση του παιδιού τους με το/τη σύντροφό του και ίσως τη ζωή του εγγονιού τους αύριο.
Όσο για την εκκλησία, τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες δεν την πείραζε αν οι χριστανοί είχαν ειδωλολατρικά ονόματα όπως Δημήτριος (από τη θεά Δήμητρα). Έπειτα, τον καιρό του Ελληνικού Διαφωτισμού και της επανάστασης του '21, βάφτιζε αβέρτα Ξενοφώντες και Αντιγόνες. Τώρα ξαφνικά δεν της αρέσουν τα μη χριστιανικά ονόματα; Γιατί;
Σημασία έχει η πίστη, όχι η βιτρίνα. Γιατί να μη βαφτιστεί ένα παιδί Οδυσσέας; Μπορεί αύριο να γίνει όσιος ή άγιος Οδυσσέας, όπως έγινε ο άγιος Δημήτριος...

>Εμενα με βαπτισαν Μαρια-Ελενη κ με φωναζουν Μαριλενα(ευτυχως κολλανε μεταξυ τους!).Το μωρο λογω του οτι ηταν δυσκολη η περιπτωση μου κ παρ ολα αυτα εξελιχθηκε στην τελεια εγκ/νη θα το ονομασω Παναγιωτη,προς τιμην της Παναγιας που με βοηθησε (κ οχι γιατι το εταξα)κ πιανει κ τον πατερα μου ,που εχει το ιδιο ονομα.Παντως κ εμεις Πανουλη τον ανεβαζουμε,Πανουλη τον κατεβαζουμε κ...δεν εχει γεννηθει κιολας ακομα!!!

>εγω στο ειπα ολιβια οτι ειναι τρελες..
ουτε την αποψη τους με σεβασμο στις υπολοιπες αποψεις δεν ειναι ικανες να εχουν, παρολαυτα τους "επιτρεπεται" να κανουν παιδια..
και υστερα απορουμε με τους "παραξενους παππουδες και γιαγιαδες" καπως ετσι ομως θα τις λενε και αυτες αργοτερα..
α ρε αθανατες ελληνιδες..αν δεν αλλαξετε νοοτροπια πρωτα εσεις δεν θα αλλαξει τιποτα σε τουτο τον τοπο..
σοφα ο λαος λεει "εκανε η μυγα κωλο και εχεσε τον κοσμο ολο.."

Νινα (κραξτε ανενοχλητες,ειμαι τοσο αναισθητη που δεν ιδρωνει τα αυτακι μου)

>Κ γω Ολιβια εχω δυο ονοματα κ ποτε δεν με δυσκολεψαν!Το ενα μου το εδωσαν επειδη με ταξανε κ το αλλο ειναι το ονομα της γιαγιας(του πατερα μου μαμα).
Κ τα 2 μου παιδια απο την αρχη τα φωναζα με το ονομα τους ,κ ετσι απο μικρα κ πριν την βαφτιση καταλαβαινουν οταν τους φωναζω με το ονομα τους!Δεν υοαρχει ωραιοτερο συναισθημα απο αυτο!
Θεωρω μεγαλη εγωιστικη χαζομαρα να μαλωνεις με τον ανθρωπο που αγαπας για το ονομα του παιδιου!Εχω 2 αγορια κ το πρωτο πηρε του πεθερου μου κ το δευτερο του πατερα μου!Εμενα με ενδιαφερει να παιρνουν τα παιδια μου αγαπη απο παντου!Κ η αληθεια ειναι οτι δεν θα θελα πικριες τετοιου ειδους ωστε να στερουνται αυτην την αγαπη απο τους παππουδες!Οποτε κ λιγη υποχωρηση δεν βλαπτει!Εχω ακουσει οτι για ενα ονομα χωρισε ζευγαρι!Αληθεια αξιζει ο κοπος!!

>Προσωπικα εδωσα στην κορη μου ονομα της επιλογης μας κ το ιδιο θα κανω κ στο δευτερο παιδακι μου! Η αποψη των γονιων - πεθερικων με αφηνει αδιαφορη! δε τους ρωτησα! Αποφασισαμε κι ανακοινωσαμε οι γονεις τι ονομα θα δωσουμε στο παιδι μας! Οι παππουδες δεν αντεδρασαν! Ουτε θετικα, ουτε αρνητικα! Σεβαστηκαν πολυ απλα κ για αλλη μια φορα μια αποφαση μας!!
Οσο για το θεμα της βαπτισης απλα θα σας παραθεσω την προσωπικη μου εμπειρια: ο αντρας μου εχει δυο ονοματα με διαδικασια ονοματοδοσιας. Δεν βαπτιστηκε ακριβως γιατι ο πατερας του πιστευε πως καλο ειναι να μεγαλωσει κ μονος του να επιλεξει τη θρησκεια του! Ξερετε τι βασανο ηταν αυτα τα δυο για το ιδιο του το παιδι??? παντως ο πατερας αυτο σιγουρα δε ξερει! Καταρχην το παιδι δυσκολευοταν παντου με δυο ονοματα (δυστυχως μεγαλα κ βαρυγδουπα κ τα δυο). Εδω ειναι ελλαδα κ η γραφειοκρατια μας τρελαινει! ετσι κ ξεχνουσε καπου να αναφερει το δευτερο κακος μπελας!!!!! Το δευτερο κ κατεμε δυσκολοτερο ηταν οτι ενιωθε διαφορετικος ως αβαπτιστος...ντρεποταν παντου να το αναφερει...... και φυσικα οταν αποφασισε-αναγκαστηκε να βαπτιστει για να μπορεσει να παντρευτει κ τελος παντων να ομογενοποιηθει με τους λοιπους ειχε φτασει 30 χρονων και ενιωθε απιστευτα αβολα!!!!!!!!! ακομα κ για να εμπιστευτει καποιον για νονο ειχαμε θεμα....εγω? η γυναικα του? η αδελφη του? απαγορευεται! η μαμα του? απαγορευεται! εχετε παει σε βαπτιση ενηλικα??? τον βουτηξαν ολοκληρο σε μια τσιγκινη τεραστια λεκανη...ε ενταξει το οτι ντραπηκε ειναι το λιγοτερο! μπορει καποιοι να πειτε οτι ειναι τελετη κτλ κτλ...αλλα δεν ειμαστε ολοι το ιδιο! για εκεινον ηταν προβλημα! οποτε σκεφτειτε λιγο πριν παρετε τετοιες αποφασεις κουτουρου!!!! μπειτε στη θεση του παιδιου κ πραξτε αναλογα! σορρυ για το μεγαλο μηνυμα......

>γνωρίζω περίπτωση που το παιδάκι πηγαίνει αν θυμάμαι καλά 2α γυμνασίου και .... είναι αβάπτιστο!!!
οπότε... το να μένει ένα παιδάκι αβάπτιστο μέχρι 1-2 άντε 3ων ετών... σιγά το πράγμα....

>το να επιβάλλεται από την "παράδοση"να παίρνουν οπωσδήποτε τα παιδιά τα ονόματα των παππούδων μετά από απαίτηση των ίδιων και με χρήση ενδεχομένως συναισθηματικού ή άλλου είδους εκβιασμού είναι άρρωστος οικογενισμός. Οι παππούδες που το απαιτούν αυτό αδιαφορώντας για τα προβλήματα που θα δημιουργηθούν στο ζευγάρι και κατ'επέκταση στα εγγόνια είναι ανολοκλήρωτες προσωπικότητες ανίκανες να αγαπήσουν και να στηρίξουν ουσιαστικά. Από την άλλη τα νέα ζευγάρια που επιμένουν σε ονόματα γονιών αδιαφορώντας για την τυχόν δυσαρέσκεια του/της συζύγου είναι ακόμη γιοι και κόρες και όχι σύζυγοι ή γονείς και θα είναι ανίκανοι να υπερασπιστούν την οικογένεια που δημιούργησαν.

>ΠΩ ΠΩ,ΕΛΕΟΣ ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ.............ΚΑΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΘΕΜΑΤΑΚΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΣΦΑΧΤΟΥΜΕ;;;ΜΆΡΕΣΕΙ ΠΟΥ ΑΠΟΡΟΥΜΕ ΠΩΣ ΤΣΑΚΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΕΣ ΓΙΑ ΤΑ ΟΝΟΜΑΤΑ...ΕΔΩ ΕΝΑ ΜΑΤΣΟ ΑΓΝΩΣΤΕΣ ΚΑΙ ΑΡΠΑΖΟΜΑΣΤΕ!Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΚΑΝΕΙ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΤΟΥ...ΟΙ ΟΠΟΙΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΥΤΕ ΠΡΟΣ ΚΡΙΣΗ,ΟΥΤΕ ΠΡΟΣ ΕΞΗΓΗΣΗ,ΕΤΣΙ ΝΑ ΜΙΛΑΜΕ ΚΑΙ ΛΙΓΟ ΛΟΓΙΚΑ!ΡΕ ΣΥ ΟΛΙΒΙΑ,ΤΙ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΣΤΟ ΤΡΥΠΑΚΙ ΝΑ ΕΞΗΓΗΣΕΙΣ ΤΑ ΑΝΕΞΗΓΗΤΑ;ΣΤΟ ΦΙΝΑΛΕ ΔΕΝ ΕΠΙΑΣΕΣ ΚΑΝΕΝΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΛΛΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΥΡΕΙΣ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΤΟ BLOG ΡΕ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ!ΜΗΝ ΤΡΕΛΑΘΟΥΜΕ!
Κalliopi again!

>Το όνομα στο ρωτάει ο παπάς από τον σαραντισμό ακόμα και αν έχει αποφασιστεί το λέει. Διάβασε λίγο πριν συνεχίσεις τις απόλυτες θέσεις σου. Ο μόνος λόγος που ακούγεται το όνομα στην βάφτιση είναι γιατί ο δούλος "Τάδε" -κάτι σαν ταυτότητα- μπαίνει στους κόλπους της Εκκλησίας.

"Βαφτίζεται ο δούλος του Θεού "Μήτσος" λέει ο παπάς, πουθενά δεν αναφέρεται κάτι όπως "Ο δούλος αυτός αποκτά το όνομα "Μήτσος" με τις ευλογίες του Κυρίου"

Όσον αφορά την άποψη μου, ξαναδιάβασε το κείμενό μου.

>ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΨΑΧΝΑΜΕ ΟΝΟΜΑ ΓΙΑ ΚΟΡΙΤΣΑΚΙ,ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΦΟΒΕΡΟ ΜΟΥ ΕΝΣΤΙΚΤΟ ΕΤΣΙ ΕΛΕΓΕ!!!ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΞΑΜΕ...ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΟΥ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΓΟΡΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΑΠΟΚΛΕΙΣΕΙ,ΚΑΙ ΕΙΧΑ ΠΕΙΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΡΑ ΜΟΥ!!!ΕΛΑ ΟΜΩΣ ΠΟΥ ΣΤΗ Β ΕΠΙΠΕΔΟΥ ΔΙΑΨΕΥΣΤΗΚΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΑ!!!!ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΜΟΥ ΒΓΗΚΕ ΑΜΕΣΩΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ:ΔΗΜΗΤΡΗΣ!ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΠΕΘΕΡΟΥ ΜΟΥ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΧΑΘΕΙ...ΤΟ ΔΙΑΛΕΞΑ ΓΙΑΤΙ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ,ΚΑΙ ΑΚΟΥΓΟΤΑΝ ΠΟΛΥ ΕΥΗΧΑ ΜΕ ΤΟ ΕΠΙΘΕΤΟ.ΑΠΟ ΤΟΤΕ ΩΣ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΠΟΥ Ο ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΕΙΝΑΙ 6 ΜΗΝΩΝ ΤΟΥ ΑΠΕΥΘΥΝΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ.ΑΚΟΥΩ ΚΑΤΙ ΚΟΥΛΑ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΑΠΤΙΣΤΕΙ ΑΚΟΜΑ,ΑΛΛΑ ΕΞΗΓΩ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ ΒΑΠΤΙΣΗΣ ΚΑΙ ΟΝΟΜΑΤΟΔΟΣΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ.ΤΟ ΜΠΕΜΠΗΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΟΥ ΑΝΕΒΑΣΕΙ ΤΡΕΛΗ ΠΙΕΣΗ!ΤΙ ΜΠΕΜΠΗΣ;;;;ΕΧΕΙ ΟΝΟΜΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ,ΕΧΕΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΑ ΚΑΙ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ!ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΚΟΝΤΕΨΑ ΝΑ ΑΡΠΑΞΩ 2-3 ΑΠΟ ΤΟ ΓΙΑΚΑ,ΤΩΡΑ ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΙ ΕΤΣΙ!ΑΜ ΤΟ ΑΛΛΟ ΠΟΥ ΤΟ ΠΑΣ;;;ΠΟΥ ΜΕ ΡΩΤΗΣΑΝ "ΤΙ ΕΙΝΑΙ;ΠΑΙΔΙ Η ΚΟΡΙΤΣΙ;"ΚΟΥΜΠΙ ΕΙΝΑΙ ΚΥΡΙΟΥΛΑ!ΑΣΧΕΤΟ ΒΕΒΑΙΑ ΑΛΛΑ ΜΟΥ ΗΡΘΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟ!
Kalliopi

>@ Ιωάννα σκέτο (χιουμοράκι!), δεν την άκουσα/διάβασα; Έπρεπε να μην απαντήσω δηλαδή όταν χρησιμοποιείς την έκφραση "μαλακίες τούμπανα" για μια επιλογή μου;

>Κατ'αρχήν δεν είμαι Ανώνυμος-Ιωάννα είμαι Ιωάννα σκέτο.

Κατά δεύτερον δε σου είπα οτι είναι κακό, ούτε οτι έπαθε κάτι το παιδί. Απλά είπα οτι είναι ανόητο. Και αυτή είναι η άποψή μου. Και εφ' όσον κάνεις διάλογο πρέπει να την ακούσεις/διαβάσεις όπως και εμείς ακούμε/διαβάζουμε τις δικές σου. Ιωάννα

>Με συγχωρείς αλλά είναι ατοπο αυτό. Ενα βρεφος δλδ με όνομα να έχει ταυτοτητα και ένα αλλο που το φωναζουν μπεμπη για ένα διάστημα να είναι παιδί χωρίς ταυτότητα!

>Η βάφτιση δεν πρέπει να συγχέεται με την ονοματοδοσία. Η βάφτιση γίνεται για να γίνει το παιδί Χριστιανός και όχι για να πάρει όνομα.

Οπότε όπως καταλαβαίνεις για μένα είναι ούτως ή άλλως εντελώς άκυρο το να περιμένει κανείς να βαφτιστεί το παιδί για να το φωνάξει με το όνομά του.

Μακάρι να έβρισκα τις κατάλληλες λέξεις για να σου εξηγήσω γιατί θεωρώ ότι το κάθε μωρό έχει το δικαίωμα από τη γέννησή του να έχει ένα όνομα, μια ταυτότητα!

>Εγω δεν μπορω να φωναξω με ενα μεγαλιστικο ονομα ενα μωρακι! Ξεραμε το ονομα του γιου μας απο την κοιλια αλλα αρνηθηκαμε να τον φωναξουμε Γιωργο μεχρι τη βαφτιση του. Γιατι μεχρι τοτε ηταν και θελαμε να το βλεπουμε σαν ενα μπεμπακι, οχι σαν εναν Γιωργο (χαχαχα). Εξαλλου η βαφτιση εγινε οταν ηταν 6,5 μηνων. Μεχρι τοτε οπως κι αν τον φωναζαμε το ιδιο θα του εκανε! Το να μην φωναζεις το παιδι με το ονομα του οσο ειναι μωρο και αβαφτιστο, αλλα να το φωναζεις μπεμπη-α, δε δηλωνει την ελλειψη ονοματος, αλλα την τρυφεροτητα της βρεφικης ηλικιας.
Υ.Γ. Τα πραγματα αλλαζουν αν η βαφτιση καθυστερει και το βρεφος γινεται παιδακι. Εκει ναι, πρεπει να το φωναζεις με το ονομα του.

>Με την επικράτηση του χριστιανισμού αρχίζει η υποχρεωτική εξάπλωση των ονομάτων των πρωταγωνιστών της Βίβλου και των αγίων. Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος είχε πει: «Κανένας λοιπόν ας μη σπεύδει να δώσει στα παιδιά τα ονόματα των προγόνων, του πατέρα δηλαδή, της μητέρας, του πάππου και του προπάππου, αλλά να δίνονται τα ονόματα των δικαίων, των μαρτύρων, των επισκόπων, των αποστόλων» Αποτέλεσμα της μακροχρόνιας αυτής λογικής ως γνωστό είναι ότι οι μισοί σχεδόν Νεοέλληνες μοιράζονται 5-6 ονόματα!

http://greeksurnames.blogspot.com/2009/04/blog-post_7130.html

>Νομίζω Ολίβια πως σε επηρέασε λίγο το post μου σχετικά με τα χαϊδευτικά που αποκαλούμε τον –ναι, το λέω – Παναγιώτη μας ! (http://erxomaimefora.blogspot.com/2010/12/blog-post.html) και η αλήθεια είναι πως δεν έχεις άδικο σε όλα αυτά που λες . Εμείς έχουμε διαλέξει από την αρχή όνομα (αυτό του πατέρα μου ) και όχι από Παραδόσεις και Έθιμα όπως λένε όλοι αλλά για να τον τιμήσω. Δεν φύτρωσα μόνος μου , ούτε σπούδασα μόνος μου, ούτε ξεκίνησα από το μηδέν χωρίς τίποτα στον επαγγελματικό στίβο. Δεν είναι τα έθιμα που σε κάνουν να δίνεις τα όνομα των γονιών σου , είναι ένα ελάχιστο Ευχαριστώ για αυτά που σου έχουν προσφέρει , έως σήμερα και μετά από την γέννηση του παιδιού . Συμφωνώ πως κάθε ένας έχει τον τρόπο του να το δείχνει αυτό , εγώ επέλεξα αυτόν, ένα ελάχιστο ευχαριστώ – που δεν του το έχει πει ποτέ αντιθέτως μαλώνουμε όλη μέρα- στον δικό μου πατέρα... Τώρα γιατί τον φωνάζουμε με όλα αυτά τα χαζά ,δεν ξέρω , ίσως επειδή είναι τόσο γλυκός ο άτιμος που δεν υπάρχει αντιστοιχία με κανένα απλό όνομα…..
(επειδή έχω απασχοληθεί μετά την γέννηση του Παναγιωτάκη και το γενεαλογικό μου δέντρο έχει μια χαζή ομορφιά να βλέπει τον προπροπάππου του από το 1880 με το ίδιο ακριβός όνομα , τέσσερις γενεές … να και αντικειμενικά – κάπου το αναφέρει και μία Αθηνά πιο πριν- είναι αυτό που έκαναν στην Αρχαία Ελλάδα ….

>Αχ! θα τρελαθώ! Μαράκι τί λες? αν ρωτήσαμε το βρέφος αν του αρέσει το όνομά του!???????? Για κάνε μια ανάλυση εδώ!!! μήπως να το φωνάζουμε μια ζωή μπέμπη και μπέμπα δηλαδή και να αποφάσίσει όταν θα πάει φαντάρος???????

>olibia moy kai egw eixa kapoio tetoio problhma.akoyste. to prwto to pedi to katalabenw epoidh eine agori na parei to onoma toy pe8eroy moy to deytero giath na parei to onoma ths pe8eras;egw exw alla 3 adelfoia kai moy lene oti h mana soy 8a akoysh to onomaths enw o antras moy exei mia adelfoi.meta apo poloys tsakomoys apofashsame to paidi na to poyme eirhnh.eine trelw ama den to pernas.ase poy to zafeira den moy aresei,kai den giortazh,egw eipa ama to eixe akoysh h mana moy den 8a epemena.

>ειναι πολυ προσβλητικο να λες οτι ειναι τελειως ηλιθιο αν εχει καποιος 2 ονοματα!εχω 2 και με φωναζουν και με τα 2 και το καθενα εχει τη δικη του ιστορια και επιδραση πανω μου.επισης:επειδη εχω γνωρισει ατομα που οι γονεις τους ηθελαν να διαλεξουν μονα τους τη θρησκεια απεκτησαν πολυ εντονα ψυχολογικα προβληματα.αυτο ομως που θελω να πω,για να μην παρεξηγηθω,ειναι:να συζητατε και να ειστε διπλα στα παιδια σας στις αναζητησεις τους και με εναν καλο ψυχολογο γιατι,ειδικα στην εφηβεια,νοιωθουν να κολυμπανε στον ωκεανο αφου ειναι η εποχη της αμφισβητησης και των ορμονων που κανουν παρτυ.Δεν εχω κ-α-ν-ε-ν-α προβλημα με τους αθεους και μαλιστα οι περισσοτεροι φιλοι μου ειναι!και για να πω την αληθεια πιστευω οτι ειναι πολυ πιο λογικοι και καλοι ανθρωποι απο πολλους θρησκους!αλλα μην αφηνετε το παιδι μονο του να βασανιζεται.Απλα να ειστε stand by και ολα θα πανε καλα!

>εμείς με τον σύντροφό μου το έχουμε πει από όταν πρωτογνωριστίκαμε και κάναμε όνειρα για οικογένεια...
όσα παιδιά και να κάνουμε θα τα ονομάσουμε με ''άκυρα'' ονόματα τα οποία θα αρέσουν σε εμάς!!!
Αν κανουμε κοριτσάκι θα το ονομάσουμε Νεφέλη ενώ αν κάνουμε αγοράκι Φίλιππο.
Η Νεφέλη θα έχει σαν δεύτερο όνομα το όνομα της γιαγιάς μου ''Αρετή'' και ο Φίλιππος σαν δεύτερο το όνομα του παππού του συντρόφου μου ''Χρήστος''...
τώρα αν τύχει και κανουμε κι άλλο αγόρι ή άλλο κορίτσι,τότε τα ονόματά τους θα είναι Αλίκη(για το κορίτσι) και Αλέξανδρος(για το αγόρι) που είναι και το όνομα του συντρόφου μου!!!
είμαστε αποφασισμένοι και το έχουμε ήδη ξεκαθαρίσει με τους δικούς μας για εκείνη την ευλογιμένη στιγμή!!!
να πάνε μόνο όλα καλά και τίποτα άλλο..!!!

>από μικρή θυμάμαι που έλεγα σε όλους πως όταν μεγαλώσω θα κάνω κορίτσι και θα το βγάλω Άρτεμις. όταν λοιπόν ήμουν έγκυος κι έμαθα πως είναι κοριτσάκι αρχίσαμε να συζητάμε για όνομα! ήταν ξεκάθαρο ότι δεν θα επέλεγα ούτε της μητέρας μου ούτε της πεθεράς μου το όνομα γιατί απλά δεν μου άρεσαν..... στον άντρα μου δεν άρεσε πολύ το "Αρτεμις" κ έτσι έδωσα άλλη μια εναλλακτική λύση το "Νιόβη" το οποίο του άρεσε αλλά αν το διαλέγαμε σκεφτόμασταν να βρούμε κ ένα δεύτερο για να έχει γιορτή!!!!!!!!!! (δεν συμφωνώ με τα 2 ονόματα αλλά κ το να μην έχει γιορτή είναι κρίμα...όσο θυμάμαι ειδικά την χαρά μου μικρή όταν πλησίαζε η γιορτή μου..) όταν έφτασε η μέρα να γεννήσω ο άντρας μου ήταν δίπλα μου κάθε λεπτό. και στους πρώτους πόνους και στους τελευταίους στην αίθουσα οδυνών και την στιγμή της γέννας, και το έζησε όλο για τα καλά(φυσιολογικό τοκετό χωρίς επισκληρίδιο}! Μετά από αυτό απλά μου είπε να αποφασίσω μόνη μου όποιο πραγματικά θέλω εγώ και έτσι έχω τώρα την 3μισή μηνών Αρτεμις μαζί μου!!!!
πάντως ομολογώ πως είναι ωραίο να μπορείς να διαλέξεις όνομα χωρίς ΄παρεμβάσεις τρίτων όμως δεν αξίζει και τον κόπο να χαλάμε τις καρδιές μας ούτε για το όνομα ούτε για το επίθετο!!!! να είναι καλά τα παιδάκια μας και να τα χαιρόμαστε κ ο΄τι όνομα κ αν έχουν η αγάπη όλων δεν αλλάζει!

>Και εμείς Ολίβια μου και για τις δύο τις κούκλες μας είχαμε αποφασίσει από όταν ήταν στην κοιλιά μου!!! Μυρσίνη η πρώτη που είναι 3 1/2 χρονών και Ϊόλη η δεύτερη που είναι 6 μηνών. Δεν τις έχουμε βαφτίσει και ούτε πρόκειται για λόγους που κάποια στιγμη αν ήθελες θα μπορούσαμε να τους συζητήσουμε. Τα μπέμπα όμως και τα λοιπά είναι όντως μπλιαχ..... Μαργαρίτα

>Green... δε φαντάζεσαι πόσο συμφωνώ!!!
Δεν έχω καταλάβει ποτέ γιατί να θεωρούμαι for granted οτι το παιδί θα πάρει το όνομα του πατέρα. Είναι φοβερή μαλακία και μοναδική χώρα στην οποία συμβαίνει κάτι τέτοιο. Παντού αποφασίζουν απο κοινού οι γονείς πιο επίθετο θα δώσουν και υπάρχουν αδέρφια απο την ίδια μάνα και πατέρα με διαφορετικά επίθετα.
Εγώ δε γουστάρω καθόλου να πάρει το παιδί μου το επίθετο του άντρα μου. Το δικό μου είναι 100000 φορές καλύτερο.
Αλλά δυστυχώς στην Ελλάδα του 21ου αιώνα το να είσαι διαφορετικός σε κάνει δαχτυλοδυχτούμενο.

>green an thelis epikinonise mazi mou, xero mia kopela pou asxolite me auta ta themata me ta epitheta k ta dikaioma klp...
fabulina15@hotmail.com

>Συμφωνώ κ εγώ με την Γωγώ. Δηλαδή δεν έχει μια μάνα κ ένας πατέρας το ΔΙΚΑΙΩΜΑ να δώσουν όνομα στο ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ παιδι;;;;; Τι κακό είναι αυτό με τις απαιτήσεις και τα σχόλια τρίτων;;; (οι γονείς μας κ τα πεθερικά μας, είχαν την ευκαιρία τους να δώσουν ότι όνομα ήθελαν στα δικά τους παιδιά ...) Από σεβασμό και μόνο στη μάνα που έφερε στον κόσμο το παιδί, το δικό της παιδι, δεν επιτρέπεται ούτε καν να κάνουν υποδείξεις τρίτα άτομα. Το ζευγάρι και ΜΟΝΟ θα αποφασήσει αν θέλει να δώσει στο παιδί το όνομα καποιου παππού, κάποιο ουδέτερο ή κάποιο διπλό όνομα! (και εμένα δεν μου αρέσουν τα διπλά ονόματα, αλλά δεν κρίνω,ούτε κατηγορώ άλλους όταν το κάνουν -μιλάμε για το ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ παιδί)
Και όσον αφορά την αγάπη των παππούδων προς τα εγγόνια, πόσο ανόητος και εγωιστής είναι ένας άνθρωπος που θα "αγαπήσει" ή όχι το εγγόνι του -το αίμα του- από το αν έχει το όνομά του ή όχι..... αυτή η τρέλα μονο στην Ελλάδα!!!
Και τέλος, σχετικά με το πότε θα φωνάξεις το παιδί με το όνομά του, ας είμαστε λογικοί. Είναι δυνατόν να θέλεις να φωνάξεις το παιδί σου με το όνομά του όσο είναι στην κοιλία σου και να φοβάσαι μην αμαρτήσεις;;;;; Ξεχνάτε ότι από την πρώτη βδομάδα της σύλληψής του, αυτό το μικρό "σποράκι" είναι κανονικά σχηματισμένος άνθρωπος;;;;;;;;

maria pk

>αχ! αυτα τα ονοματα....εγω εχω μια κορουλα δυομισυ χρονων....ακομα λοιπον απο την μερια του αντρα μου την φωναζουνε μπεμπα!!!! γιατι δεν εχουνν αποδεχτει το οτι εχει παρει το ονομα του πατερα μου που εχει πεθανει αν και της δωσαμε σαν δευτερο ονομα το ονομα της πεθερας μου που ειναι αθλιο μονο και μονο γιατι εκανε κακο χαμο πριν τη βαφτιση....και οχι μονο εχει επιβαλλει σε ολη την οικογενεια να την εχουν στην ανωνυμια αλλα και σε ολο το σοι της και το σοι του πεθερου μου...και ολοι λοιπον ακομα και να μην ειναι υπερ αυτου που κανει την φωναζουν μπεμπα για να μην χαλασουν την σχεση τους ή απο φοβο...τι να πω....και ο αντρας μου ακομα μπροστα τους δεν εχει τολμησει να την φωναξει με το ονομα της ακομα και ουτε ξερω αν θα το κανει ποτε....αυτα λοιπον ειναι ασχημα πραγματα και δεν μπορω να διαννοηθω πως μπορεις να κανεις αυτο το πραγμα σε ενα παιδι μονο και μονο επειδη δεν ικανοποιηθηκε ο εγωισμος σου.....

>λοιπόν, εγώ παντρεύτηκα στο δημαρχείο επειδη ούτε εγω ούτε ο αντρας μου ειμαστε θρησκευόμενοι. δε πιστεουμε, αθεοι, πειτε το οπως θέλετε.
οταν με το καλο κανω παιδι δε σκοπευω να το βαφτησω. αν θελει να ασπαστει καποια θρησκεια μεγαλωνοντας ας το κανει.
ονοματοδοσια στο ληξιαρχειο.
των γονιων μας τα ονοματα δεν ειναι και κατι φοβερο (απτα πολύ συνηθισμενα ολα), και ευτυχως δεν εχουν και κανενα θεμα να τα ακουσουν, οποτε ότι θέλουμε θα βγαλουμε.
αυτό που πιο πολύ με απασχολει ειναι να παρουν τα παιδια μου και το δικό μου επιθετο. δεν καταλαβαίνω γιατι να παιρνουν μονο του πατερα;

>Υπάρχουν πολλά πράγματα που με εκνευρίζουν στο θέμα όνομα και νομίζω ότι γίνονται μόνο στην Ελλάδα. Κατ'αρχάς θυμώνω με τους παππούδες και τις γιαγιάδες που απαιτούν δικτατορικά να μπει το όνομά τους και ενίοτε χαλάνε τις σχέσεις τους με τα παιδιά τους από ανόητο εγωισμό.Δε θα έβαζα ποτέ ένα όνομα γονιών αν δε μου άρεσε πάρα πολύ, μόνο και μόνο από "υποχρέωση".Δεύτερον μου τη σπάει το ότι για να αποκτήσει το παιδί μου όνομα πρέπει να βαπτιστεί χριστιανός.Όχι ότι είναι υποχρεωτικό, γιατί θα μπορούσα απλώς να δηλώσω το όνομα στα μητρώα χωρίς βάφτιση, αλλά στην Ελλάδα είμαστε τόσο κολλημένοι με τις παραδόσεις που αν δεν κάνεις βάφτιση γίνεσαι δακτυλοδεικτούμενος.Θα προτιμούσα να κάνω απλώς ένα πάρτι για φίλους για να γιορτάσουμε το όνομα της μικρής, παρά να γίνω θύμα της εμπορευματοποίησης των βαπτίσεων.Εξάλλου είναι προτιμότερο να διαλέγουμε το θρήσκευμά μας συνειδητά όταν μεγαλώσουμε, παρά να μας επιβάλλεται από τους γονείς μας.

>Εγώ είμαι της άποψης ότι το όνομα χαρακτηρίζει κ το άτομο που το αντιπροσωπεύει.Γι'αυτό ότι ταιριάζει στο μωρό από τον χαρακτήρα κ την συμπεριφορά που μας δείχνει έτσι μπορούμε να του βρούμε ένα όνομα. Αλλά δυστυχώς η νοοτροπία που έχουμε για τις παραδοσεις μας κολλούν κ δεν μας αφήνουν να κοιτάξουμε τον άνθρωπο που φέραμε στον κόσμο τι ακριβώς είναι....κ τι χαρακτηρισμό μπορούμε να του δώσουμε!!!!
Ελπίζω να βγαίνει νόημα αυτό που θέλω να εκφράσω...
ΑΘΗΝΑ

>Μόνο στην Ελλάδα συμβαίνει αυτό με τα ονόματα των παππούδων! Το καταλαβαίνω σαν έθιμο αλλά μέχρις ενός ορίου... Σιχαίνομαι τους δικτατορικούς τρόπους με τους οποίους κάποιοι παππούδες προσπαθούν να επιβάλλουν το όνομα τους! Ξέρετε εκβιασμοί και απειλές τύπου "Δεν πατάω πόδι στην εκκλησία" ή "Ξεχάστε όποια βοήθεια από μένα στο εξής"...Στην περίπτωση του αδερφού μου μέχρι αποκλήρωση από την οικογενειακή περιουσία επιστρατεύτηκε!!! Αν η αγάπη των παππούδων για το εγγόνι τους εξαρτάται από το όνομά του τότε πρόβλημα τους!!!

>εμένα πάλι το "ακόμα δεν τον είδαμε Γιάννη τον βγάλαμε" δεν μ'αρέσει...θέλω να γεννηθεί πρώτα κ μετά να αποφασιστεί (ή έστω να ανακοινωθεί) το όνομα...όχι 3 χρονών φυσικά, αλλά όχι και να αποκαλούμε τον υπέρηχο Θανάση βρε κορίτσια...κανένα άκρο δεν με εμπνέει...

φιλακιααα

>αντιδρω εντονα σ'αυτη την παραδοση που θελει να δινουμε στα παιδια μας το ονομα των γονιων απο την μερια του αντρα..η παραδοση αυτη εχει ενα σκοπο βεβαια αλλα αφορα μονο τα αγορια..κατι που ο περισσοτερος κοσμος δεν γνωριζει..

για παραδειγμα αν τον πεθερο μου τον ελεγαν Γιαννη Παπαδοπουλο και εγω γεννουσα το πρωτο μου παιδι αγορι,η παραδοση επιτασει να συνεχιστει η "γενιά" δηλαδη θα ονομαζα το αγορι Γιαννη και ετσι θα συνεχιζονταν το ονομα ως ενας Γιαννης Παπαδοπουλος και αυτος και παει λεγοντας..

παρολο που δεν συμφωνω μπορω να καταλαβω τον σκοπο της παραδοσης..

απο τη στιγμη ομως που θα γεννηθει κοριτσι δεν υπαρχει κανενας απολυτως λογος να δυσκολευτουμε στο ονομα του παιδιου και να μαλωνουμε με γονεις και πεθερικα (εκτος φυσικα αν ειναι επιλογη των ιδιων των γονιών να δωσουν απο εκει καποιο ονομα)
εχω ακουσει περιπτωσεις που εγιναν ομηρικοι καβγαδες μεταξυ συμπεθερων και πεθερικων για ενα ονομα..(αληθεια αυτοι οι ανθρωποι αντιλαμβανονται πως για εναν εγωισμο τυραννουν μια ολοκληρη οικογένεια?)

στις μελλουσες μανουλες λοιπον ή σε αυτες που δεν εχουν βαφτισει ακομα τα παιδακια τους νομιζω οτι μολις εδωσα μια πολυ καλη δικαιολογια αν αντιμετωπιζουν προβληματα με τους γονεις σχετικα με το ονομα.

Νινα

>Ολίβια συμφωνώ μαζί σου 100%!
Και έχω να σου δώσω ένα ακραίο παράδειγμα που ειδικά εσένα θα σε σοκάρει νομίζω, μιας και έχεις θέμα με το "μπέμπα" :p

Είμαι δασκάλα και όταν έκανα την πρακτική μου είχαμε ένα κοριτσάκι που πήγαινε ΔΕΥΤΕΡΑ δημοτικού και ήταν αβάπτιστο. Το φώναζαν ακόμα μπέμπα γιατί μάλωναν για το όνομα!!!Οι γονείς της ήταν χριστιανοί, το κοριτσάκι ελληνίδα κανονικά (γιατί πολλοί μου τα ρωτάνε αυτά)και επίσης στην εκκλησία πήγαινε κανονικά..

Πώς σας φαίνεται??
Εύη

>Συμφωνώ Νανά μαζί σου!

Δεν υπάρχει πιο ηλίθιο πράγμα απο τα διπλά ονόματα. Καμία χρησιμότητα δεν έχει ούτε ουσιαστική ούτε τυπική.
Λες και είναι το παιδί διχασμένη προσωπικότητα.
Η ταυτότητα του παιδιού είναι μία όπως και το όνομά του.

>εμεις παλι ξεραμε επο την αρχη το ονομα του μωρου μας το ειχαμε αποφασισει με τον αντρα μου απο την ωρα που μαθαμε οτι ειναι αγορι βεβαια ακομα δεν τον εχουμε βαφτισει και τον φωναζουμε ποτε με το ονομα του ποτε μπεμπη.

>Και κατι που ξεχασα να γραψω προηγουμενως .... Εγω νομιζω οτι το μωρο πρεπει να το φωναζεις με το ονομα του απο την βαπτιση του και μετα . Οχι πριν και οχι οσο ειναι μεσα στην κοιλια σου.. Και πιστευω ακομα οτι το ονομα με το οποιο θα βαπτιστει, με το ιδιο ονομα πρεπει να τα λεμε ... Π.χ, εμενα με βαπτισαν Ευγενια αλλα απο μικρη με φωναζουν Νανα ... ( Δεν βγαινει, μην το ψαχνεται, απλα ειναι μεγαλη ιστορια για να την πω τωρα..). Ο Κωνσταντινος ειναι Κωνσταντινος και οχι Κωστας, ο Ιωαννης ειναι Ιωαννης κ.τ.λ., κ.τ.λ. Α, και κατι αλλο τελευταιο, δεν πιστευω ουτε στα διπλα ονοματα.... Εχω ακουσει πολλες δικαιολογιες για διπλα ονοματα αλλα δεν τις πιστευω ... Αν ταξεις το παιδι σε Αγιο, βγαλε μονο το ονομα του Αγιου ... Μην βγαζεις και της πεθερας/μαμας σου για να κανεις το χατηρι... Η ταζεις το μωρο ή οχι... Γιατι και διπλο ονομα να του δωσεις, με ενα θα τον φωναζεις ... Αυτη ειναι η αποψη μου ...

>Με τον συζυγο μου δεν ειχαμε ποτε προβλημα πως θα ονομασουμε τα παιδια μας, αν θα επαιρναν των γονιων του ή των δικων μου ή ασχετα.... Δυστυχως για μενα ειχε ο πεθερος ο οποίος δηλωσε οτι δεν θα δεχοταν σε καμια περιπτωση ο γιος του να κανει γιο και να μην δωσει το ονομα του, δεν θα πηγαινε καν στην βαπτιση.... οποτε οπως καταλαβαινετε για να μην εχω παρατραγουδα ο μικρος μας πηρε το ονομα του παππου του (και να μην παρεξηγηθω δεν ειχα θεμα με το ονομα ισα ισα που μου αρεσει Κωνσταντινο το φωναζω το μωρο μου απλα ο τροπος και η απαιτηση του με εκνευρισε). Εφοσον λοιπον βγαλαμε το ονομα απο το ενα σοι το θεωρω αναρμοστο να μην τιμησω και την μαμα μου τωρα με την μικρη, ι ας μην μου αρεσει καθολου το ονομα!!!!Το θεμα ειναι οτι εχω ενα κουκλι που μοιαζει στο μπαμπα μου κι εχει το ονομα του πεθερου μου και μια θεα που θα παρει το ονομα της μαμας μου και μοιαζει στην πεθερα μου....

>εμεις δεν ειχαμε τετοια προβληματα, αμεσως συμφωνησαμε με τον συζυγο μου να τον πουμε Νικολα, ειναι το ονομα του πεθερου μου, φυσικα και σαν ονομα μας αρεσε πολυ οποτε το απφασισαμε πολυ γρηγορα. Οι παππουδες ευτυχως ειναι ανθρωποι που δεν εχουν απαιτησεις και δεχονται οποια αποφαση παιρνουμε εμεις. Θα ηταν φοβερα καταπιεστικο να μας επιβαλλουν την αποψη τους με 'μουτρα' και στεναχωριες. Εχω ακουσει ακομη και γαμους να διαλυονται την ωρα της βαφτισης απο τσακωμο που γινεται για το ονομα!!! Προς θεου βρε παιδια cool !!! Ενα ονομα ειναι , και δεν ειναι αυτο που μετραει στη ζωη πιο πολυ! Ουτε το παιδακι θα γινει καλυτερος η χειροτερος ανθρωπος αν το πειτε ειτε Γιωργο ειτε Νικολα ειτε Φωτη ειτε οτιδηποτε!!! Αγαπη και συνεννοηση αρκουν!

>και εμεις γνωρίζουμε το ονομα που θα της δώσουμε αλλα μεχρι να βαπτιστη μπεμπα..
Εξαλλου το ρωτησατε εσεις το μωρο αν του αρεσει το ονομα που του δώσατε !!!
Μαρια

>Εμείς στον πρώτο γιο μας δεν ξέραμε τι όνομα θα του δίναμε και ψάξαμε το εορτολόγιο όταν γεννήθηκε! Μόλις αντικρύσαμε το όνομα Αλέξης (από Αλέξιος), κοιταχτήκαμε και αμέσως καταλήξαμε. Κι εγώ και ο άντρας μου θέλαμε κάποια στιγμή να βγάλουμε το όνομα της μαμάς μου, γιατί την έχω χάσει αλλά περιμέναμε μήπως το επόμενο θα ήταν κοριτσάκι. Τελικά, ήρθε ξανά αγοράκι και αποφασίσαμε να βγάλουμε το όνομά της σε αντρικό! Και βγήκε ο Θάνος! Την αποφαση αυτή την πήραμε αμέσως μετά το Β επιπέδου! Κι εγώ πιστεύω πως πρέπει ένα παιδί να έχει όνομα από μικρό και ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω γονείς που τσακώνονται και ανταλλάσουν κουβέντες για ένα θέμα που αφορά το πιο ωραίο πράγμα που έχει συμβεί στη ζωή τους... το παιδάκι τους...

>εμεις ακομα τον φωναζουμε μπεμπη γιατι ακομα δεν αποφασιζει ο μπαμπας ποιο θελει απο τα δυο του παππου η του θειου που εφυγε νωρις εγω ξερω αλλα θελω εκεινος να κανει αυτο που θελει ετσι θαπαμε στην κολυμπιθρα να το ακουσουμε