Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Εγω σαν παιδι εζησα στα 70ς..αλλα κι εκεινη την επ0χη είχαμε πανέμορφα κουκλακια που αφησαν κι εποχη..Τυχερουλης-Τυχερουλα, Σπιρτουληδες, Αυγουλινους,μεγαλους "μπεμπηδες"κατι άλλες κουκλίτσες ντυμενες με μινι φορεματάκια η τζην φορμες και χτενισματα "λαχανο"η μακρια μαλλια ισια αλα Βουγιουκλακη και Ελενα Ναθαναήλ...Φυσικα υπηρχαν και κουκλες ομιλούσες, κουκλες μωρα με πιπιλα που κλαιγαν η γελαγαν βγαζοντας την..αλλα αυτές λογω της τσουχτερης τιμης τουςηταν δυσκολο να τις αποκτησουν τα περισσοτερα παιδια, οντας από οικογενειες με μεσαια βαλλαντια...εκτος κιαν ειχαν ευκαταστατο νονο/α η καποιο συγγενή που προκοβε οικονομικα ως μετανάστης σε Γερμανια η Αμερική..α, ξεχασα ν αναφερω τη "Ναταλι"και τη "Νιοβη"δυο κουκλίτσες σχετικα μικρου μεγέθους της εταιριας Κεχαγιά....
Κούκλα κεκακι είχα κι εγώ. Νομιζω η διαφήμιση έλεγε " έχω μια κουκλιτσα που γίνεται τουρτιτσα. Την έχω παρεΐτσα, την αγαπώ τρέλα". Μπου χαχα.. Μου την είχε φέρει η νονά μου σε λαμπάδα ενα Πάσχα, πολλαααα χρόνια πριν...
απο οοοοολες αυτες μονο την κουκλα-κεκακι ειχα!κ εκει που με επιασε το παραπονο κ λεω κοιτα να δεις με ποσα λιγα μεγαλωσα ερχεται ο αντρας μου κ μου λεει "υπαρχουν και χειροτερα,εγω δεν ειχα καμια..." χαχαχαχαχαχα ενα δικιο το εχει!!!!!!!!!! <3