Χωρίς το μωρό μου (ο απολογισμός)
Καθώς ο αποχωρισμός μας φτάνει στο τέλος του, θέλω να σας πω ότι ήταν ευκολότερος απ’ ότι φανταζόμουν ποτέ. Για το παιδί, γιατί για εμάς μάλλον δεν ήταν τόσο εύκολος τελικά.
Η Αθηνά τα περνάει υπέροχα με την γιαγιά και τον παππού, γελάει όλη μέρα, πηγαίνει βόλτες, περπατάει από εδώ και από εκεί (ακόμα με λίγη βοήθεια, αλλά μάλλον είναι πια θέμα χρόνου να δώσει μια από μόνη της και να φύγει), το βράδυ κοιμάται σαν άγγελος και αν κρίνω από τα ροδοκόκκινα φουσκωτά μαγουλάκια της όποτε την βλέπω στο Skype, η φύση της Χαλκιδικής έκανε καλά την δουλειά της.
Όσο για εμάς… Οι πρώτες μέρες κύλησαν σχετικά εύκολα, αλλά τώρα πια η απουσία της είναι δυσβάσταχτη. Ειδικά τα βράδια κλαψουρίζουμε και αναφωνούμε ότι μας λείπει τρομερά πολύ.
Όσο για το «Χρειάζονται λίγο χρόνο και οι γονείς«, ναι, όντως τον χρειαστήκαμε. Για να «ξεκουραστούμε». Αν είχαμε αφήσει το παιδί στους γονείς μου για να πάμε π.χ. εκδρομή, μάλλον τώρα θα κλαίγαμε τα λεφτά μας, γιατί -τουλάχιστον- εγώ θα κοιμόμουν όλη μέρα. Αν εξαιρέσεις την πολλή δουλειά που κατάφερα να βγάλω αυτές τις μέρες, τις υπόλοιπες ώρες απλά… έμενα σε έναν καναπέ.
Πέρασε ένας χρόνος που νόμιζα ότι δεν είχα κουραστεί καθόλου και να σου που τώρα συνειδητοποιώ πως κάθε γωνιά του κορμιού μου ήταν απελπιστικά κουρασμένη. Γιατί ακόμα και το πιο ήσυχο πλάσμα του πλανήτη να έχεις γεννήσει, δεν παύεις ούτε δευτερόλεπτο μέσα στη μέρα να είσαι στην τσίτα. Τα βράδια λαγοκοιμάσαι και είσαι σε ετοιμότητα να πεταχτείς αν προκύψει κάτι. Εσείς μανούλες μου, σίγουρα καταλαβαίνετε τι εννοώ.
Φτάνει όμως η… «ξεκούραση». Ήρθε η ώρα να ξανασμίξουμε και να περάσουμε σε νέες περιπέτειες και ιστορίες γιατί από τον πρώτο χρόνο και μετά τα παιδάκια ανθίζουν με απίστευτο ρυθμό και κάθε μα κάθε μέρα είναι μια νέα ιστορία!
Ανυπομονώ να την ζουλήξω στην αγκαλιά μου!
>εγω για καφε παω καμια φορα με τον αντρα μου κ αφηνω τον γιο μου στην πεθερα μου και στο 2 ωρο του λεω παμε κ παμε γτ δεν μπορω!
>με το καλο να το.....ζουληξεις το κοριτσακι σου!!!!!!ειδες ποσο κουρασμενη ησουν και δεν "ειχες τον χρονο" και εσυ η ιδια να το καταλαβεις??!!
καλη συναντηση με το μωρακι σου και.....τα καλυτερα ερχονται!! απο οταν εγινε 1 ετους η κορη μου μ...εχρι τα 3 που ειναι τωρα....εβλεπα μερα με τη μερα ενα θαυμα να μεγαλωνει μπροστα μου!!!
το μικρο μωρακι ξαφνικα εγινε ενα ανθρωπακι που.......τρεχει....φωναζει....γελαει.....παιζει........ με αγκαλιαζει......μου λεει σ' αγαπω...... !!ειναι υπεροχες στιγμες!!Δείτε περισσότερα
>To καλύτερο είναι όταν πηγαίνεις και εσύ μαζί με τα παιδιά σου στους γονείς σου, οπότε τα μωρά στο σπίτι είναι ΜΩΡΑ + 1 (εσύ!)!
Τότε ξεκουράζεσαι πραγματικά...
χωρίς να σου λείπουν και...
ξαναζείς στιγμές παιδικής ηλικίας....
ανεκτίμητες!
>Καλή αντάμωσηηηηηηηηηηηη!!!!!!!
Κάπως έτσι ήταν και οι δικοί μας αποχωρισμοί..
Τις πρώτες μέρες cool και μετά.. τα σημάδια της στέρησης εμφανή!!!
>ΜΕ ΤΟ ΚΑΛΟ ΝΑ ΣΜΙΞΕΤΕ.