Να μπουσουλάει κανείς ή να μην μπουσουλάει; Ιδού η απορία!
Όλα τα σύγχρονα βιβλία και sites αναφέρουν ότι το μπουσούλημα δεν θεωρείται πια ένα από τα στάδια που ΠΡΕΠΕΙ να περάσει το μωρό. Πολλά μωρά πλέον δεν μπουσουλάνε, αλλά περνούν κατευθείαν στο περπάτημα.
Παρά τις επιβεβαιώσεις των παραπάνω συν τις εξτρά επιβεβαιώσεις από τους γιατρούς μας, η τρελαμένη μάνα (εγώ) έψαχνα μανιασμένα στο internet να πάρω μερικές ακόμα επιβεβαιώσεις (Ελάτε, αφού και εσείς το κάνετε!!). Ναι, άλλα να που έπεσα τελικά πάνω και σε «θεωρίες» που λένε ότι το σύγχρονο μωρό ΠΡΕΠΕΙ να μπουσουλήσει.
Για να πάρω τα πράγματα από την αρχή…
Η κόρη μου πέρασε από τα εξής στάδια με την σειρά που τα γράφω:
μετακίνηση καθιστή χρησιμοποιώντας τον πωπό και τις πατούσες
περπάτημα πιασμένη από έπιπλα
μπουσούλημα τύπου κομμάντο-σκουλήκι.
Βρισκόμαστε στη φάση του περπατήματος με βοήθεια και του σουρσίματος κομμάντο που καμιά φορά πάει σιγά σιγά να γίνει και μπουσούλημα κανονικό. Όλα τα περιμένω: είτε πρώτα να περπατήσει και μετά να τελειοποιήσει το μπουσούλημα, είτε το αντίστροφο, είτε να περπατήσει και να αδιαφορήσει παντελώς για το μπουσούλημα από εκεί και πέρα.
Με την «έρευνα» που έκανα λοιπόν, βρήκα τα εξής:
1. Δεν μπουσουλάνε όλα τα μωρά
Η βασική αιτιολογία είναι ότι από τη στιγμή που τα μωρά άρχισαν να κοιμούνται ανάσκελα –θεωρείται πια η ασφαλέστερη στάση ύπνου για την αποφυγή του συνδρόμου αιφνίδιου θανάτου– πολλά δεν συνηθίζουν στο μπρούμυτα, έτσι δεν δυναμώνουν αρκετά γρήγορα τους μύες της πλάτης και έτσι προσπερνάνε το στάδιο του μπουσουλήματος και περπατούν με τη μία.
Οι γιατροί και οι «ειδικοί» του εξωτερικού συνιστούν «Back to sleep – Tummy to play» («Πλάτη για τον ύπνο, κοιλιά για το παιχνίδι») και προτρέπουν τους γονείς να βάζουν τα παιδιά τους με την κοιλιά στο πάτωμα για να παίξουν.
Μόνο που κάποια μωρά -όπως το δικό μου- δεν το γουστάρουν καθόλου, όσο τουλάχιστον είναι πολύ μικρά.
2. Υπάρχουν πολλοί τρόποι μπουσουλήματος
α. το κλασικό μπουσούλημα
β. το αρκούδισμα -χέρια και πόδια τεντωμένα σαν αρκουδίνι
γ. το μπουσούλημα-κομμάντο (το μωρό σέρνεται σαν κομμάντο ή σαν σκουλήκι)
δ. το καθιστό μπουσούλημα
ε. το ανάποδο μπουσούλημα (όταν φεύγουν με την όπισθεν)
Σύμφωνα, λοιπόν, με αυτά, η κόρη μου τελικά μπουσούλησε στην ώρα της χρησιμοποιώντας αρχικά την επιλογή δ.
3. Το «μπουσούλημα» μπορεί να είναι θέμα… κουλτούρας
Έπεσα πάνω σε ένα πολύ ενδιαφέρον άρθρο, το οποίο μέσες άκρες έλεγε ότι ο David Tracer (καθηγητής ανθρωπολογίας) μελέτησε το μπουσούλημα σε πληθυσμό της Παπούα Νέα Γουινέα και ανακάλυψε ότι τα μωρά τους δεν μπουσουλάνε στα τέσσερα.
Οι μαμάδες τους τα κουβαλούν πάνω τους συνεχώς επί 12 μήνες -μάρσιποι!!- και όταν τα αφήνουν στο έδαφος, τα βάζουν να κάθονται και όχι να ξαπλώνουν. Έτσι τα μωρά αυτά περνούν από το στάδιο του καθιστού μπουσουλήματος πριν περπατήσουν (η επιλογή δ. που λέγαμε;). Μάλιστα υπάρχει η υπόθεση ότι επίτηδες δεν προτρέπουν τα μωρά τους να μπουσουλήσουν με τον συμβατικό τρόπο για λόγους υγειινής (μαμούνια στο έδαφος που μπορεί να μπουν στο στόμα των μωρών, μπλιαχ!)
Ο Tracer λοιπόν σχετίζει εν μέρει το μπουσούλημα με την κουλτούρα. Σε ένα μέσο σπίτι, ας πούμε στη Σουηδία, το μωρό έχει τον χώρο του, όπου μπορεί να ξαπλώσει και να παίξει χωρίς η μαμά του να ανησυχεί μήπως φάει κάτι ύποπτο. Έτσι το Σουηδεζάκι έχει περισσότερες πιθανότητες να μπουσουλήσει στα τέσσερα απ’ ότι έχει το μέσο Παπου-νεαγουινάκι που ζει μέσα στα μαμουνάκια.
Σας μπέρδεψα;
4. Το μη μπουσούλημα δεν είναι ανησυχητικό. Το μη μπουσούλημα σε συνδυασμό με αργοπορία ή απουσία άλλων σταδιων μπορεί και να είναι.
Αν ένα μωρό όχι μόνο δεν μπουσουλάει, αλλά δεν κάνει και άλλα πράγματα που θα έπρεπε να κάνει για την ηλικία του -π.χ. να στέκεται ή να βάζει βάρος στα πόδια του- τότε ίσως οι γονείς θα έπρεπε να συμβουλευτούν τον παιδίατρό τους. Άλλωστε, μια ερώτηση ποτέ δεν βλάπτει.
5. Οι στράτες μπορούν να οδηγήσουν στο μη μπουσούλημα
Τα παιδιά που μπαίνουν από νωρίς σε στράτα μπορεί να μην μπουσουλήσουν. «Ε και τι έγινε;«, θα με ρωτήσετε και σωστά θα κάνετε, αφού από την αρχή ξεκαθαρίσαμε ότι το μπουσούλημα δεν θεωρείται πια απαραίτητο και η απουσία του δεν είναι σημάδι ανησυχίας για την σωστή ανάπτυξη του παιδιού.
Σας το αναφέρω απλά σαν πιθανή αιτία μη μπουσουλήματος.
6. Κάποιοι, βέβαια, λένε ότι το μπουσούλημα είναι ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ στάδιο για την ανάπτυξη του παιδιού
Η mentormom σε ένα κείμενό της στο minti ανέπτυξε μια θεωρία -χωρίς ιδιαίτερες αποδείξεις, αλλά μάλλον προσωπικές της υποθέσεις μέσα από την εμπειρία της- που λέει ότι το μπουσούλημα είναι ένα στάδιο που δεν πρέπει να παραλείπεται.
Εξηγεί τους λόγους, τονίζοντας τη σημασία του να μάθει το παιδί να συγχρονίζει τα χέρια και τα πόδια του, κάτι που του εξασφαλίζει το κλασικό μπουσούλημα. Σύμφωνα με τη θεωρία της, αν το παιδί δεν μάθει από μικρό να το κάνει, θα έχει διάφορα θεματάκια μεγαλώνοντας (δεν γράφω περισσότερα γιατί είναι αγχωτικά και όσο να πεις, μη επιστημονικά αποδεδειγμένα)
Το θετικό όμως είναι ότι…
7. Το μπουσούλημα διδάσκεται!
Ποτέ δεν είναι αργά για να μάθει ένας μωρό να μπουσουλάει! Οπότε για να αποφύγετε την στεναχώρια από θεωρίες και υποθέσεις αντίθετες από αυτό που σας λέει ο γιατρός σας, στρωθείτε στο χαλί μαζί με το παιδί και αρχίστε το παιχνίδι (το κάνω πια συνέχεια και όντως βοηθάει)– Μπουσουλήστε οι ίδιοι μπροστά στο παιδί
– Παίξτε με παιχνίδια που ρολλάρουν και βάλτε το σε διαδικασία να τα πιάσει
– Γυμνάστε του τα ποδαράκια: βάλτε το να ξαπλώσει ανάσκελα, πιάστε τα πόδια του και κάντε… ποδήλατο
– Βάλτε το παιδί να γονατίσει και να παίξει με τα παιχνίδια του -συνηθίζει έτσι να λυγίζει τα ποδαράκια του
– Ξαπλώστε μπρούμυτα μπροστά στο παιδί και κουνήστε του πέρα δώθε το αγαπημένο του παιχνίδι και ίσως ανταποκριθεί μπουσουλώντας
– Βοηθήστε το με τα χέρια σας να καταλάβει πώς να στήσει το σωματάκι του
——–
Και κλείνω όπως άρχισα: σήμερα οι περισσότεροι γιατροί λένε πως το μπουσούλημα δεν είναι απαραίτητο στάδιο της ανάπτυξης ενώ μωρού! Ψέματα! Όχι σήμερα! Αλλά εδώ και πολλά χρόνια, κάτι που αποδεικνύει και το πολύ ωραίο άρθρο που θα βρείτε εδώ (γραμμένο το 1999 παρακαλώ!)
Αν έχετε μωρό που δεν μπουσουλάει και εξακολουθείτε να ανησυχείτε, μην στεναχωριέστε, δεν είστε οι μόνοι! Συζητήστε τον με τον παιδίατρό σας, μια ερώτηση (έστω και επαναλαμβανόμενη) ποτέ δεν βλάπτει! 😀
Το δικό μου παιδί δεν μπουσουλησε. Περπάτησε 9,5 μηνων και έπειτα ξεκινησε να μπουσουλαει. Δεν ξερω τι ειναι πιο καλό αλλα καθε παιδί ειναι μοναδικό στο ποτε θα περπατησει μιλησει κτλ. Δεν πρεπει να το συγκρινουμε ουτε με αδερφια ουτε με καθε γνωατο μας. Αργα η γρήγορα ολα τα παιδια θα μπουσουλισουν θα περπατησουν και θα μιλησουν. Θα πρεπει να περιμενουμε και να χαιρομαστε σε καθε αλμα αναπτυξης τους.
Απο 9 μηνων εμενα αρχισε να μπουσουλαει αλλα....με τον πωπο.Σερνoταν σε ολο το σπιτι η οπου την αφηνες κατω με τον πωπο και βοηθουσε με τα ποδια και το ενα χερι.Καβουρα την φωναζαμε.Μεχρι 15 μηνων ετσι,μετα περπατησε απο την μια μερα στην αλλη σαν να περπατουσε ολη της την ζωη,χωρις ασταθεια και πεσιματα.
Εμένα ο μικρός μου μπουσούλησε 6 μηνών και μάλλον, από τα λεγόμενά σου Ολίβια, τον βοήθησε ότι κοιμάται μπρούμυτα. Σηκώθηκε μόνος του 8 μηνών και τελικά 2 μέρες πριν τα γενέθλιά του έφυγε και περπάτησε μόνος του. Είναι πολύ σταθερός, πεσίματα έχει κάνει ελάχιστα και μόνο όταν είναι κουρασμένος. Η βαφτιστήρα μου, όμως, περπάτησε κατευθείαν στους 11 μήνες με άπειρα πεσίματα!!! Η μαμά της μου λέει πως όταν έπεφτε δεν έβαζε τα χέρια της μπροστά με αποτέλεσμα διάφορους μικρο - τραυματισμούς (ευτυχώς..)Δεν ξέρω αν έχει σημασία που η μικρή δεν μπουσούλησε και έτσι δεν έμαθε να χρησιμοποιεί τα χέρια της ..
>Όσον αφορά το μπουσούλημα, φυσίατρος μου είπε ότι το μπουσούλημα είναι απαραίτητο στάδιο γιατί είναι διορθωτικό για τη σπονδυλική στήλη. Επίσης μου είπε ότι είναι απαγορευτικό να πιέζουμε το παιδί να περπατήσει εννοώντας και το να του κρατάμε τα χέρια.Θα περπατήσει χωρίς να στηρίζεται όταν νιώσει έτοιμο.
Για το θέμα του παιδιού που μεγαλώνει σε δίγλωσσο περιβάλλον ο κανόνας είναι ότι κάθε γονιός μιλάει στο παιδί αποκλειστικά στη μητρική του γλώσσα.Σε αντίθετη περίπτωση θα προκληθεί σύγχυση στο παιδί που μπορεί να οδηγήσει σε διαταραχές λόγου.
>Έχω ενθουσιαστεί!
Γι΄αυτό τελικά δεν μπουσούλησαν τα δικά μου! γιατί μεγάλωσαν μέσα στο sling!!!
Ευχαριστώ Ολίβια... γιατί πάντα αναρωτιόμουν γιατί δεν περάσαμε από αυτό το στάδιο και περπάτησαν κατευθείαν!
>polu endiaferon auta pou egrapses, anarotieme an kai emena i kori mou ontos den mpousoulise pote epeidi tin eixa mono anaskela kai epeisis polles wres se marsipo.
>ΜΙΑ ΕΡΩΤΗΣΗ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΑΠΑΝΤΗΣΕ ΚΑΜΙΑ ΣΑΣ........ΟΥΤΕ ΕΣΥ ΟΛΙΒΙΑ.......ΩΡΑΙΑ ΣΕΛΙΔΑ...ΜΠΡΑΒΟ ΣΑς...ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΚΑΤΗΓΟΡΗΣΕΤΕ ΠΡΩΤΕς ΕΙΣΤΕ....ΓΡΑΦΩ ΑΝΩΝΥΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΑΣΧΕΤΗ ΣΕΛΙΔΑ ΓΙΑΤΙ ΓΙΑΤΙ ΑΝ ΓΡΑΨΩ ΟΝΟΜΑ ΘΑ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΟΛΕΣ....ΓΕΙΑ ΣΑΣ ΚΑΙ ΛΥΠΑΜΑΙ ΠΟΥ ΑΠΑΝΤΩ ΕΤΣΙ ΑΛΛΑ ΜΕ ΠΕΙΡΑΞΕ....
>Η μικρη μου δεν μπουσουλισε ουτε δευτερολεπτο..επαιζε καθιστη απο τους 5 μηνες,αργοτερα σηκωνοταν και πιανοταν απο τους καναπεδες για να μετακινηθει απο το ενα μερος στο αλλο ωσπου στους 10,5 μηνες περπατησε ή μαλλον πιο σωστα ετρεχε!
ναι ναι..με μια ελαφρια κλιση προς τα εμπρος με το κεφαλι!ο καημενος ο πεθερος μου αγχωνοταν να την βλεπει να τρεχει με ασταθη ακομα βηματα και αναρωτιοταν γιατι δεν υπαρχουν "κράνη" για μωρα!!χααχααχααχ
Νινα
>εμενα τα δυο πρωτα μου παιδια δεν μπουσουλισαν καθολου γιατι απλα περπατησαν πολυ νωρις ο ενας οταν εκλεισε τους 10 μηνες ζωης και ο αλλος οταν εγινε 11 μηνων!!και εδω λεω μερικες φορες ποσο δοαφορετικα μπορει να ειναι τα αδελφακια!!τα αλλα μου δυο αρχισαν να μπουσουλανε απο τους 7-8 μηνες και περπατησαν ο λαζαρος 16 μηνων και η ναυσικα 14 μηνων!!εκεινα το απολαυσαν πολυ το μπουσουλιμα!!
>Το μπουσουλιμα ειναι καλο γιατι το μωρο ανακαλυπτει τον κοσμο απο πολυ χαμηλα. Αυτος ειναι ενας λογος που δεν πηρα περπατουρα.Δεν μπουσουλαει το μικρο σας? βαλτε ενα παιχνιδι που θελει γιλο πιο μακρια απο το χερακι του...θα κανει τα παντα για να το πιασει! Το μπουσουλιμα κομαντο το εκανε ο δικος μου μεχρι 7 μηνων και 9,5 μηνων περατησε (με ολα τα επακολουθα βλεπε συχνα πεσιματα).
>εχω ενα μωρακι σχεδον 12 μηνων!!δεν μπουσουλησε σχεδον ποτε,απο 6-7 μηνων πιανοταν κ σηκωνοταν μονος του και πριν απο ενα μηνα περπατησε κανονικα!οχι πολυ σταθερα βεβαια αλλα μερα με την μερα βελτιωνετα!πιστευω οτι το καθε παιδι εχει τα δικα του σταδια αναπτυξης και την δικη του εξελιξη!ολιβια μην αγχωνεσαι για το ζουζουνι σου,απτην στιγμη που θα αρχισει να περπαταει θα την 'χασεις'!!!θα θελει να τα ανακαλυψει ολα!
>Εμένα ο γιόκας μου ήταν σε όλα τα στάδια λίγο πίσω...Δεν ξέρω αν φταίει η προωρότητα για αυτό(γεννήθηκε στις 32 εβδομάδες) αλλά ποτέ δεν τον πίεσα. Δε δεχόταν εξάλλου. Έφτασε να κάθεται στον ποπό του γύρω στους 10 μήνες ενώ άλλα ήδη περπατούσαν. Το μπουσούλημα δεν το δοκίμασε ποτέ και ας καθόμουν και γω στο χαλί να του δείχνω ή να του βάζω αγαπημένα παιχνίδια να φτάσει. Τον έβαζα μπρούμυτα και έμενε εκεί με μια έντονη έκφραση δυσαρέσκειας χωρίς να κινείται μέχρι που έκλαιγε να τον σηκώσω...Το μόνο που έκανε ήταν να πιάνεται από το τραπέζι για να σταθεί όρθιος αλλά καμία προσπάθεια για να πάει από έπιπλο σε έπιπλο. Και την επομένη που έκλεισε 16 μηνών και τον έφερα σπίτι από το σταθμό καθόμασταν στο καθιστικό και τον βλέπω να σηκώνεται και να πηγαίνει μέχρι την κουζίνα και στη συνέχεια να γυρνά..Έμεινα! Χωρίς μπουσούλημα ή καμιά τέτοιου είδους προσπάθεια ήρθε η μέρα που σηκώθηκε μόνος του και περπάτησε. Έκανε κανα μήνα να σταθεροποιηθεί και τώρα που είμαστε πλέον 2 τρέχει όπως το σίφουνα(μέχρι τώρα απλά περπατούσε γρήγορα γιατί δε μπορούσε να τρέξει και είχε πολύ γέλιο...). Αυτό που θα ήθελα και γω να ερευνήσεις Ολίβια αν μπορείς είναι για την ομιλία. Μέχρι πότε θεωρείται "φυσιολογικό" να αρχίσει να μιλάει το παιδί? Ο γιατρός μας μας καθησυχάζει και κάνουμε πολλές προσπάθειες και μόνοι μας αλλά η αλήθεια είναι ότι ανησυχώ..Καταλαβαίνει ότι του λέμε, τα πάντα, αλλά λέει μόνο λίγες λέξεις. Το παράπονο μου...δε με λέει μαμά...Μόνο μπαμπά... Ενώ παλιά έκανε το αντίστροφο...Δεν τον πιέζω...Ευχαριστούμε!
>Ολίβια και εμένα άργησε να μπουσουλήσει (όπως μου τόνιζαν όλοι). Μπουσούλησε 9μισι μηνών.. Περπάτησε 12 μηνών τα πρώτα βηματάκια αλλά μας πήρε σχεδόν 2 μήνες να σταθεροποιηθούμε τελείως!! Φοβόταν! :-)
Όσον αφορά το μπουσούλημα, παίζει σίγουρα ρόλο το αν αρέσει στο παιδί γενικώς το μπρούμητα! Εμένα δεν της άρεσε καθόλου από μικρή! Επίσης, βοηθά πολύ το παιχνίδι κάτω στα τέσσερα, παιχνίδια για κίνητρο και να βλέπει τη μαμά να μπουσουλά, όπως έγραψες στο τέλος.
Όπως και να' χει, κάθε παιδί έχει το ρυθμό του και είναι εξίσου φυσιολογικό να μπουσουλήσει ή να περάσει κατευθείαν στο περπάτημα!
>Olivia, διαβαζοντας αυτο το αρθρο σου και το ρητορικο ερωτημα του τιτλου μου ηρθε στο μυαλο ενα αλλο μεγαλο θεμα. Θα χαιρομουν παρα πολυ αν το εψαχνες και μας εγραφες ενα αρθρο καποια μερα.
Το θεμα ειναι αν πρεπει τα παιδια να γινονται δεκτες πανω απο μιας γλωσσας κ αν ειναι οντως προβλημα απο ποια ηλικια κ μετα δεν ειναι προβλημα. Στη δικη μας περιπτωση, η νταντα μας ειναι Γαλλιδα. Τα παιδι δεν εχει κλεισει τα 2 ακομη. Αρχικα του μιλαγε και γαλλικα, η ειδικος που ρωτησαμε ομως μας ειπε οτι θα το μπερδεψει κι οτι μετα τα 5 χρονια να αρχισουμε να του προσφερουμε 2η γλωσσα στα αυτακια του. Απο την αλλη γονεις διαφορετικης εθνικοτητας μιλανε εξ αρχης κ στις 2 γλωσσες, χωρις να προκυπτει καποιο προβλημα. Τι εχεις να πεις; Ante κανε τις μαγικες σου νετοερευνες και πες μας.
Σε ευχαριστω προκαταβολικα.
Ψαξε το σε παρα
>Δεν ξέρω κατά πόσο το ανάσκελα παίζει ρόλο στο μπουσούλημα,πάντως και τα δυο μου παιδια κοιμούνται, από την ώρα που γεννήθηκαν, μπρούμητα.Ο μεγάλος μου δεν μπουσούλησε καθόλου και περπάτησε κατευθείαν 11 μηνών(δεν ξέρω αν αυτό είναι και πολύ καλό...:))ο μικρότερος είχε αυτό το αστείο μποσούλημα του ερπετού και καθυστέρησε να περπατήσει γιατί είχε βολευτεί.Το τελευταίο 10ήμερο ξεκίνησε να περπατάει μόνος του και είναι 16 μηνών.Θεωρώ όμως ότι είναι κάτι που δεν μπορούμε να πιέσουμε τα μωρά να κάνουν με το ζόρι...τι σημαίνει είναι ένα στάδιο που δεν πρέπει να παραλήψουμε???θα το βάλεις με το έτσι θέλω να μπουσουλήσει?αν το παιδί το βρει απαραίτητο θα το κάνει...δεν θα πάθει και τίποτα αν περπατήσει και αμέσως...μάλλον οι γονείς θα πάθουν που θα το κυνηγά από πιο νωρις :)
>Η ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΥΣΟΥΛΗΣΕ!ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΝΑ ΤΗ ΒΑΖΟΥΜΕ ΜΠΡΟΥΜΥΤΑ ΚΑΙ ΕΚΛΑΙΓΕ ΠΟΛΥ!Η ΠΑΙΔΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΕΝΩ ΕΙΧΕ ΠΟΛΥ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΛΛΕΣ ΔΡΑΣΤΗΡΙΟΤΗΤΕΣ ΣΤΟ ΜΠΟΥΣΟΥΛΗΜΑ ΗΤΑΝ ΠΟΛΥ ΠΙΣΩ ΚΑΙ ΣΤΕΝΑΧΩΡΙΟΜΟΥΝ.ΣΤΑ ΠΡΩΤΑ ΤΗΣ ΓΕΝΕΘΛΕΙΑ ΤΗΝ ΕΙΔΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΝΑ ΜΠΟΥΣΟΥΛΑΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΚΛΑΕΙ ΑΛΛΑ ΠΕΡΤΑΤΟΥΣΕ ΗΔΗ ΑΠΟ 9 ΜΗΝΩΝ!
>Τέλεια έρευνα Ολίβια! Μπράβο σου!
>Συμφωνα με μια μεθοδο που ασχολειται με την Νευρολειτουργικη Αναδιοργανωση, τονιζεται ποσο σημαντικο ειναι το μπουσουλημα. Ειναι η πρωτη κινηση που κανει ενας ανθρωπος σταυρωτα. Συντονιζει δηλαδη αντιθετο χερι με αντιθετο ποδι, και το μπουσουλημα ειναι η ιδανικη ασκηση για να επιτευχθει κατι τετοιο σωστα. Δεν ειναι σιγουρο οτι αν ενα παιδι δεν μπουσουλησει θα παρουσιασει αργοτερα καποιο προβλημα, ομως ειναι ενα φυσιολογικο σταδιο οποτε καλο ειναι να μην το παραλειψουμε...
>Kαι η δική μου κόρη ποτέ δεν μπουσούλησε. Πέρασε αμέσως στο περπάτημα. Πρώτα στεκόταν όρθια και ισορροπούσε και μετά πήγε από τον έναν καναπέ στον άλλο... Το θέμα είναι να παρπατήσει όχι να μπουσουλήσει....
>Η Άννα μου 4 μέρες πριν γίνει 6 μηνών μπουσούλησε. Γενικά ήταν ένα παιδί που λάτρευε να είναι μπρούμητα. Δυσκολευόταν να κοιμηθεί ανάσκελα ή στο πλάι και κοιμόταν αμέσως μπρούμητα, όπως επίσης λίγο πριν γίνει 4 μηνών γύρισε μέσα στη νύχτα μπρούμητα και συνέχισε τον ύπνο της από τότε δεν ξαναγύρισε ανάσκελα!! Και όμως το μπουσούλημα έγινε... για να πιάσει το τηλεκοντρόλ που ήταν και είναι η λατρεία της!!! Μπουσουλούσε μόνο όταν είχε κίνητρο και μόνο όταν το ήθελε εκείνη. 1 μήνα αργότερα άρχισε να στέκεται όρθια και μπουσουλούσε μόνο και μόνο για να πάει στο άλλο σημείο όπου θα στεκόταν όρθια. 8 μηνών άρχισε τα πρώτα βηματάκια και περπάτησε πριν γίνει 9 μηνών... Τώρα είναι 22 και μπουσουλάει ΣΥΝΕΧΩΣ!!!!! Γελάει και το βλέπει σαν παιχνίδι! Όπως μου είπε και η γιατρός μας... ότι κάνει μόνη της καλώς καμωμένο!! Σοφία!!