Oι κίνδυνοι που παραμονεύουν στο σπίτι…
Πολύ στεναχωρέθηκα με αυτό που έμαθα πριν λίγο… Αν δεν το έχετε ήδη μάθει (αν και έχει γίνει χαμός):
Ενα κοριτσάκι 14 μηνών από την Πάτρα μεταφέρθηκε νεκρό στο Νοσοκομείο του Ρίου αφού σύμφωνα με πληροφορίες πνίγηκε από το σχοινί που κρέμονταν τα παιχνιδάκια στο πάρκο του. Το μωράκι ήταν μόνο με τη γιαγιά του στο σπίτι και όταν πήγε να το ελέγξει είδε ότι δεν αναπνέει… (πηγή: tlife.gr)
Όταν κυκλοφόρησε το νέο, ήμασταν στον παιδοκαρδιολόγο μας, τον κύριο Βασίλη Παϊλόπουλο για να τσεκάρουμε την καρδούλα της μικρής μας (κάποια στιγμή πρέπει να σας γράψω και για αυτό το θέμα! Πάντως -φτου φτου- είναι πολύ καλά!)
Λίγο πριν φύγουμε από το ιατρείο του, πιάσαμε κουβεντούλα -δεν ξέρω πώς ξεκίνησε! Κοίτα σύμπτωση…- σχετικά με τα ατυχήματα των μικρών παιδιών στο σπίτι. Μας είπε ότι ο δεύτερος χρόνος είναι η περίοδος που πρέπει ο γονιός να είναι συνέχεια στην τσίτα.
«Να μην αγχώνεστε μόνο για τα εύθραυστα«, μας είπε, «είναι πολύ οι κίνδυνοι που υπάρχουν μέσα στο σπίτι«
Καλλυντικά, απορρυπαντικά, τσιγάρα… Ένα τσιγάρο έχει αρκετό δηλητήριο για να συμβεί το χειρότερο… (Για αυτό αν το μωράκι σας μασουλήσει ποτέ τσιγάρο -όχι μόνο γόπα, αλλά και ολόκληρο «αχρησιμοποίητο» τσιγάρο- πρέπει να τρέξετε ΑΜΕΣΩΣ στο πλησιέστερο νοσοκομείο)
«Όταν μεταφέρουμε τα επικίνδυνα πράγματα ψηλά, δεν πρέπει να ξεχνάμε: Όχι πιο πάνω απ’ ότι φτάνει, αλλά πιο πάνω απ’ ότι μπορεί να πιάσει αν σκαρφαλώσει με οποιονδήποτε τρόπο«
Γενικά εμείς στο σπίτι δεν έχουμε πειράξει ακόμα τίποτα. Μόνο τα καλώδια έχουμε κρύψει. Τούμπες έχει φάει κανα δυο πάνω στο χαλί, συν μία φορά που έπεσε από το κρεβάτι μας σε κλάσματα δευτερολέπτου –ευτυχώς η μαμά μου προσπάθησε να της μάθει να κατεβαίνει με τα πόδια από το κρεβάτι και τον καναπέ και μάλλον κάτι έπιασε και έτσι δεν έπεσε με το κεφάλι.
Δεν συμφωνώ πολύ με το να υπερπροστατεύσει κανείς το σπίτι του, όμως πραγματικά πολλά πράγματα θέλουν προσοχή…
Οι σκάλες. Τα μάτια της κουζίνας. Τα βαριά αντικείμενα σε ράφια. Τα κέρματα. Οι ξηροί καρποί στα μπολάκια. Τι να πρωτογράψω;
Όμως όσο και να ασφαλίσει κανείς το σπίτι του, δεν πρέπει να ξεχνάει ότι το μωρό δεν κάνει να μένει ΠΟΤΕ εκτός του οπτικού του πεδίου. Ακόμα και στο απόλυτα ασφαλές περιβάλλον, μία στιγμή αρκεί για να γίνει κάτι κακό.
Τα πάρκα δεν εξασφαλίζουν 100% ασφάλεια. Οι στράτες δεν το συζητώ καν! Για αυτό οι παιδίατροι φωνάζουν να μην τις χρησιμοποιούμε…
Είναι τραγικό αυτό που συνέβη στην οικογένεια αυτή σήμερα… Είναι τραγικό γιατί εκεί που νομίζεις πως έχει προνοήσει για τα πάντα, τσουπ γίνεται η στραβή…
Έχετε παρατηρήσει ότι τα περισσότερα παιχνίδια καλών εταιρειών αναφέρουν στις οδηγίες ότι είναι μεν φτιαγμένα για τα μωρά, αλλά δεν πρέπει να τα χρησιμοποιούν χωρίς γονική παρακολούθηση;
Πολύ το πονάω αυτό το κοριτσάκι… Ίσως γιατί είχε την ηλικία της κόρης μου. Ίσως γιατί μόλις πριν λίγες ώρες συζητούσαμε -χωρίς να ξέρουμε!- αυτό ακριβώς το θέμα… Ίσως γιατί θα μπορούσε να έχει συμβεί και σε εμάς και σε εσάς και στον οποιονδήποτε…
Προσοχή… «Τα μάτια σας δεκατέσσερα!» που μάς έλεγε 5468696 φορές την ημέρα και ο παππούς μου ο Γιώργος και εμείς τον κοροιδεύαμε…
(Μπερδεμένα τα λόγια μου, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μία τάξη…)
Ολίβια
ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ Η ΚΑΤΑΛΛΗΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΓΙΑ ΝΑ ΑΡΧΙΣΩ ΝΑ ΑΝΗΣΥΧΩ. ΚΙ ΕΤΣΙ ΠΡΙΝ ΜΕΡΙΚΕΣ ΜΕΡΕΣ Η ΜΟΛΙΣ 7 ΜΗΝΩΝ ΚΟΡΗ ΜΟΥ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΦΕΡΝΕΙ ΒΟΛΤΑ ΚΑΙ ΓΥΡΟΥΣ ΣΡΗΝ ΚΟΥΝΙΑ ΤΗΣ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΣΑΓΗΝΕΥΤΕΙ ΑΠΟ ΤΟ ΓΥΡΙΣΤΟ ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΟΥΣΙΚΗΣ (ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΣΦΑΛΕΣ) ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΧΩΡΙΣΕΙ ΣΕ 4 ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ.... ΣΤΑ ΚΟΡΔΟΝΙΑ ΣΤΑ ΠΛΑΣΤΙΚΑ ΚΤΛ ΚΤΛ ΚΤΛ. Η ΚΑΡΔΙΑ ΕΦΥΓΕ ΚΑΙ ΓΥΡΙΣΕ 100 ΦΟΡΕΣ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΒΕΒΑΙΩΘΩ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΠΙΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΝΝΕΟΔΗΤΟΠΟΙΗΣΩ ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΝΕΟΤΕΡΟ ΠΑΙΔΙ (ΑΥΤΗ ΕΙΝΑΙ Η ΤΡΙΤΗ ΚΟΡΗ ΜΟΥ) ΕΙΝΑΙ ΜΕΤΑΛΛΑΓΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΡΟΗΓΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ. ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ΝΑ ΦΑΝΤΑΣΤΩ ΟΤΙ ΕΝΑ 7ΜΗΝΟ ΠΛΑΣΜΑΤΑΚΙ ΘΑ ΜΕ ΤΡΟΜΑΖΕ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ
κριμα για το κοριτσακι τι να πω. μια καλη μου φιλη εχασε το δικο της σε ηλικια 7 ετων επαιζε με ενα κασκολ δεν μπορω να πω λεπτομερειες υπαρχουν χιλιαδες κινδυνοι στα σπιτια οσο κ εξω
krima gia to paidaki den mporw na to fantastw kan na symvenei...dystyxws kserw kai alles periptoseis paidiwn pou xanontai adika, ena apo auta me to kordoni apo thn koukoula tou mpoufan mplextike kathws ekane tsoulithra,ena allo vriskontas flida apo sporaki katw apo to trapezi kai didimakia to ena to plakose h kouzina eixe paei h mama na parei psomi kai ta afhse na koimountai.....ti na peis!
και να φανταστείς ότι πίστευα πως οι "κίνδυνοι" περιορίζονται, όταν το μωρό αρχίζει και καταλαβαίνει και συνεννοείται... Ναι σιγά!! Όσο μεγαλώνουν, τόσο περισσότερο θα φοβάμαι... πρέπει να έχουμε τα μάτια μας συνεχώς πάνω τους και να μην αφήνουμε να συμβεί κάτι κακό!! Για τα περισσότερα λένε ότι δεν υπάρχει η λέξη ατύχημα,αλλά... η μη πρόληψη!!
>απο την ωρα που ακουσα το περιστατικο αυτο παγωσε το αιμα μου βρε παιδια!!τι να πω τρεμω στην ιδεα πως σε μια στιγμη μπορει να συμβει το ανεπανωρθωτο!εχω ενα κοριτσακι 12 μηνων και μου ερχεται τρελα στο τι μπορει να βαλει το μυαλο τις να κανει!!ο θεος να φυλαει ολα τα παιδια του κοσμου αυτο εχω να πω!
>Κρίμα για αυτό που έγινε... Κι εγώ τρέμω πραγματικά!
Άσχετα με αυτό που συνέβη στο μωράκι και για μελλοντική χρήση κανονικά τα κρεμαστά παιχνίδια τα βγάζουμε από την κούνια όταν το μωρό μπορεί να κάθεται, ακριβώς για να μην μπλεχτεί. Εμένα έχει πέσει πάρα πολλές φορές περπατώντας αλλά δεν έχει χτυπήσει. Είμαι πάντα εκεί να τη βοηθησω αλλα γίνονται όλα πολύ γρήγορα και δεν προλαβαίνω πάντα. Καλό είναι να προλαμβάνουμε καταστάσεις πάντως.
Είναι τόσοι πολλοί οι κίνδυνοι...
>Όταν γεννήθηκε ο Θοδωρής φοβόμουνα κι εγώ τα πάντα, στην κούνια, στο δωμάτιό μας, στην κουζίνα! Ήθελα να κάνω το σπίτι πιο ασφαλές, και δεν ήξερα τι να πρωτοκάνω, πρίζες, γωνίες ντουλάπια;
Όταν ξεκίνησε να μπουσουλάει και ψιλοχτύπαγε σε έπιπλα και έπεφτε με θεαματικές τούμπες, μου κοβόταν η ανάσα. Μετά από πολύ ψάξιμο βρήκα μία εταιρεία η οποία έστειλε στο σπίτι ένα μηχανικό, και δωμάτιο δωμάτιο μου έδειξε τους κινδύνους που υπήρχαν και μου πρότεινε ένα σωρό λύσεις για κάθε τι που βρήκε. Διάλεξα αυτά που ήθελα, τα φέρανε, τα βάλανε και τώρα η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ πιο ήρεμη.
Ο Θοδωρής είναι τώρα 18 μηνών και χτύπα ξύλο δεν έχει βγάλει ούτε καρούμπαλο. Την εταιρεία τη λένε safebebe.
Μαρια
>Απίστευτο αυτό που έγινε με το κοριτσάκι όπως επίσης και τόσα άλλα που ακούω συνέχεια!!!
Ενα ακόμα περιστατικό που μας είχε πει ο παιδίατρός μας και δεν μπορούσα να το φανταστώ ήταν τα χρωματιστά μολύβια!!!!
Ένα κοριτσάκι (πρέπει να ήταν 5-6 χρονών) έτρεχε μέσα στο σπίτι με ένα μολύβι στο χέρι, σκουντούγλησε και... δυστυχώς καρφώθηκε στο ματάκι του!!! Δηλαδή τι να πρωτοσκεφτείς???
Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να λέω στον μικρούλη μου (είναι 3 ετών) όλο μη και μη και φοβάμαι οτι θα τον κάνω ψυχάκια!!! Μέχρι και στην παιδική χαρά που τον πηγαίνω είμαι συνέχεια δίπλα του!!! Βλέπεις υπάρχει και ο φόβος στις μέρες μας μή και στο κλέψουν!!!
ΒΙΚΥ
>Γιωτα απλα διαβασα και απο αλλες πηγες την ειδηση,και μια απο αυτες ελεγε οτι το ατυχημα εγινε στην κουνια του παιδιου,και υπεθεσα οτι αναφεροταν στο παιχνιδι αυτο!
ΜΑΡΙΑ
>Μαρία, τι σχέση έχουν τα περιστρεφόμενα παιχνίδια με το ατύχημα;
>Δεν θέλω ούτε καν να φανταστώ πώς θα αισθάνεται η γιαγιά του μικρού....
>Πω πω σοκαρίστηκα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Μα πώς να έγινε αυτό το κακό?????Πώς μπλέχτηκε εκεί το παιδάκι?Δε μπορώ να το καταλάβω κ με έχει πιάσει πανικός για ΤΑ ΠΑΝΤΑ τώρα....
>Αχ πραγματικά είναι τόσο λυπηρο να ακους για θανατους μικρων αγγελων!
Ομως οπως πολυ σωστα ειπε η Ολιβια, το κακο δεν αργει να γινει!Θελει πολυ προσοχη διοτι οπως ελεγαν οι παππουδες "Οσα φερνει η ωρα δεν τα φερνει ο χρονος"! Για αυτο λοιπον ολοι τα ματια μας δεκατεσσερα ειδικα οταν προσεχουμε παιδακια!
Εκει που νομιζεις οτι πολυ προσοχη θελει οταν το παιδακι ειναι μικρουλη, εκει διαπιστωνεις οτι το παιδι ειναι παντα παιδι και σε καθε ηλικια θελει επαγρυπνηση για την ασφαλεια του!
Εγω αυτο που σκεπτομαι και τρεμω ειναι οι σεισμοι!Πραγματικα εχω προσπαθησει να απομακρυνω καθε τι που θα μπορουσε να αποβει επικυνδυνο σε ενα σεισμο αλλα μπορεις να εισαι ποτε 100% σιγουρος!
Ο Θεος να αναπαυσει αυτη την αγγελικη ψυχουλα που πηγε κοντα του και μακαρι να δωσει δυναμη και κουραγιο στους γονεις να αντεξουν τον ανειπωτο πονο!
Βετα
>ΠΟΛΥ ΛΥΠΗΡΟ ΚΑΙ ΟΔΥΝΗΡΟ, ΚΑΙ ΣΤΟ ΑΚΟΥΣΜΑ ΝΟΜΙΖΩ ΠΩΣ ΑΥΤΟΜΑΤΩΣ ΟΛΕΣ ΟΙ ΜΑΝΟΥΛΕΣ ΜΠΑΙΝΟΥΜΕ ΣΤΗ ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΑΤΥΧΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ ΚΑΙ .....ΤΡΕΜΟΥΜΕ....Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΣΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΜΩΡΟΥ ΚΑΙ ΣΤΗ ΓΙΑΓΙΑ ΠΟΥ ΦΑΝΤΑΖΕΣΤΕ ΠΩΣ ΝΙΩΘΕΙ...ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΟΧΗ, ΟΣΑ ΔΕ ΦΕΡΝΕΙ Η ΩΡΑ, ΔΕΝ ΤΑ ΦΕΡΝΕΙ Ο ΧΡΟΝΟΣ ΟΛΟΣ.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑ ΚΑΤΗ
>Πολυ στεναχωρεθηκα....
Οσο και να κοιτας, οσο και να προσεχεις, ποτε δεν ξερεις πως μπορει να γινει ενα ατυχημα. Οταν χτυπησε η ΑνναΜαρία, 1 ετων, ημασταν 5 ενηλικες διπλα, ενα συνομιλικο παιδι που επαιζαν και ενα μεγαλυτερο. και ομως εγινε.
Μακαρι να ειχαμε χιλια ματια....
>Κρίμα το παιδάκι.... δεν θέλω να σκεφτώ πως αισθάνονται οι δικοί του άνθρωποι και κυρίως η μάνα του.... γιατί συμβαίνουν τόσο άσχημα πράγματα;;;; να γύριζε ο χρόνος πίσω.....
>δεν μπορώ να φανταστώ τη γιαγιακά που το πρόσεχε... μεγάλο βάρος θα έχει για αυτό το θάνατο.. εκεί που νομίζεις ότι όλα είναι καλά... το ψυχουλάκι αυτό έφυγε τόσο άδικα...αλλά ποιος ξέρει τι ακριβώς έγινε...
πάντα όλα με μέτρο μανούλες και όχι τα άκρα.
Ιωάννα
>οντως εχω ανατριχιασει,υπαρχει μαμα που δεν εχει βαλει αυτα τα περιστρεφομενα παιχνιδια?πωπω τι να πει κανεις,εχω μεινει αναυδη!εδω μπροστα στα ματια μας γινονται ατυχηματα οχι και χωρις να ειναι μπροστα μας!ενα δευτερολεπτο αρκει για να γινει το κακο!δεν ξερω τι να πω....
ΜΑΡΙΑ
>aythn thn evdomada olo gia paidakia pou pethanan akouo. prota to 6xrono pou to patise to forthgo,meta ena trixrono pou kremastike me to kranos tou se ena dentro edo Souidia,kapoiou gnostou mas ta didyma pethana to ena 7 minon kai to allo 8 minon apo mia spania gennhtikh arrostia kai tora ayth h psixoula! den antexo allo exo plantaksei sta klamata! giati thee mou giati? Efi Ioannidou Vrouzou