Oι κίνδυνοι που παραμονεύουν στο σπίτι…
Πολύ στεναχωρέθηκα με αυτό που έμαθα πριν λίγο… Αν δεν το έχετε ήδη μάθει (αν και έχει γίνει χαμός):
Ενα κοριτσάκι 14 μηνών από την Πάτρα μεταφέρθηκε νεκρό στο Νοσοκομείο του Ρίου αφού σύμφωνα με πληροφορίες πνίγηκε από το σχοινί που κρέμονταν τα παιχνιδάκια στο πάρκο του. Το μωράκι ήταν μόνο με τη γιαγιά του στο σπίτι και όταν πήγε να το ελέγξει είδε ότι δεν αναπνέει… (πηγή: tlife.gr)
Όταν κυκλοφόρησε το νέο, ήμασταν στον παιδοκαρδιολόγο μας, τον κύριο Βασίλη Παϊλόπουλο για να τσεκάρουμε την καρδούλα της μικρής μας (κάποια στιγμή πρέπει να σας γράψω και για αυτό το θέμα! Πάντως -φτου φτου- είναι πολύ καλά!)
Λίγο πριν φύγουμε από το ιατρείο του, πιάσαμε κουβεντούλα -δεν ξέρω πώς ξεκίνησε! Κοίτα σύμπτωση…- σχετικά με τα ατυχήματα των μικρών παιδιών στο σπίτι. Μας είπε ότι ο δεύτερος χρόνος είναι η περίοδος που πρέπει ο γονιός να είναι συνέχεια στην τσίτα.
«Να μην αγχώνεστε μόνο για τα εύθραυστα«, μας είπε, «είναι πολύ οι κίνδυνοι που υπάρχουν μέσα στο σπίτι«
Καλλυντικά, απορρυπαντικά, τσιγάρα… Ένα τσιγάρο έχει αρκετό δηλητήριο για να συμβεί το χειρότερο… (Για αυτό αν το μωράκι σας μασουλήσει ποτέ τσιγάρο -όχι μόνο γόπα, αλλά και ολόκληρο «αχρησιμοποίητο» τσιγάρο- πρέπει να τρέξετε ΑΜΕΣΩΣ στο πλησιέστερο νοσοκομείο)
«Όταν μεταφέρουμε τα επικίνδυνα πράγματα ψηλά, δεν πρέπει να ξεχνάμε: Όχι πιο πάνω απ’ ότι φτάνει, αλλά πιο πάνω απ’ ότι μπορεί να πιάσει αν σκαρφαλώσει με οποιονδήποτε τρόπο«
Γενικά εμείς στο σπίτι δεν έχουμε πειράξει ακόμα τίποτα. Μόνο τα καλώδια έχουμε κρύψει. Τούμπες έχει φάει κανα δυο πάνω στο χαλί, συν μία φορά που έπεσε από το κρεβάτι μας σε κλάσματα δευτερολέπτου –ευτυχώς η μαμά μου προσπάθησε να της μάθει να κατεβαίνει με τα πόδια από το κρεβάτι και τον καναπέ και μάλλον κάτι έπιασε και έτσι δεν έπεσε με το κεφάλι.
Δεν συμφωνώ πολύ με το να υπερπροστατεύσει κανείς το σπίτι του, όμως πραγματικά πολλά πράγματα θέλουν προσοχή…
Οι σκάλες. Τα μάτια της κουζίνας. Τα βαριά αντικείμενα σε ράφια. Τα κέρματα. Οι ξηροί καρποί στα μπολάκια. Τι να πρωτογράψω;
Όμως όσο και να ασφαλίσει κανείς το σπίτι του, δεν πρέπει να ξεχνάει ότι το μωρό δεν κάνει να μένει ΠΟΤΕ εκτός του οπτικού του πεδίου. Ακόμα και στο απόλυτα ασφαλές περιβάλλον, μία στιγμή αρκεί για να γίνει κάτι κακό.
Τα πάρκα δεν εξασφαλίζουν 100% ασφάλεια. Οι στράτες δεν το συζητώ καν! Για αυτό οι παιδίατροι φωνάζουν να μην τις χρησιμοποιούμε…
Είναι τραγικό αυτό που συνέβη στην οικογένεια αυτή σήμερα… Είναι τραγικό γιατί εκεί που νομίζεις πως έχει προνοήσει για τα πάντα, τσουπ γίνεται η στραβή…
Έχετε παρατηρήσει ότι τα περισσότερα παιχνίδια καλών εταιρειών αναφέρουν στις οδηγίες ότι είναι μεν φτιαγμένα για τα μωρά, αλλά δεν πρέπει να τα χρησιμοποιούν χωρίς γονική παρακολούθηση;
Πολύ το πονάω αυτό το κοριτσάκι… Ίσως γιατί είχε την ηλικία της κόρης μου. Ίσως γιατί μόλις πριν λίγες ώρες συζητούσαμε -χωρίς να ξέρουμε!- αυτό ακριβώς το θέμα… Ίσως γιατί θα μπορούσε να έχει συμβεί και σε εμάς και σε εσάς και στον οποιονδήποτε…
Προσοχή… «Τα μάτια σας δεκατέσσερα!» που μάς έλεγε 5468696 φορές την ημέρα και ο παππούς μου ο Γιώργος και εμείς τον κοροιδεύαμε…
(Μπερδεμένα τα λόγια μου, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να βάλω τις σκέψεις μου σε μία τάξη…)
Ολίβια
>απο την ωρα που ακουσα το περιστατικο αυτο παγωσε το αιμα μου βρε παιδια!!τι να πω τρεμω στην ιδεα πως σε μια στιγμη μπορει να συμβει το ανεπανωρθωτο!εχω ενα κοριτσακι 12 μηνων και μου ερχεται τρελα στο τι μπορει να βαλει το μυαλο τις να κανει!!ο θεος να φυλαει ολα τα παιδια του κοσμου αυτο εχω να πω!
>Κρίμα για αυτό που έγινε... Κι εγώ τρέμω πραγματικά!
Άσχετα με αυτό που συνέβη στο μωράκι και για μελλοντική χρήση κανονικά τα κρεμαστά παιχνίδια τα βγάζουμε από την κούνια όταν το μωρό μπορεί να κάθεται, ακριβώς για να μην μπλεχτεί. Εμένα έχει πέσει πάρα πολλές φορές περπατώντας αλλά δεν έχει χτυπήσει. Είμαι πάντα εκεί να τη βοηθησω αλλα γίνονται όλα πολύ γρήγορα και δεν προλαβαίνω πάντα. Καλό είναι να προλαμβάνουμε καταστάσεις πάντως.
Είναι τόσοι πολλοί οι κίνδυνοι...
>Όταν γεννήθηκε ο Θοδωρής φοβόμουνα κι εγώ τα πάντα, στην κούνια, στο δωμάτιό μας, στην κουζίνα! Ήθελα να κάνω το σπίτι πιο ασφαλές, και δεν ήξερα τι να πρωτοκάνω, πρίζες, γωνίες ντουλάπια;
Όταν ξεκίνησε να μπουσουλάει και ψιλοχτύπαγε σε έπιπλα και έπεφτε με θεαματικές τούμπες, μου κοβόταν η ανάσα. Μετά από πολύ ψάξιμο βρήκα μία εταιρεία η οποία έστειλε στο σπίτι ένα μηχανικό, και δωμάτιο δωμάτιο μου έδειξε τους κινδύνους που υπήρχαν και μου πρότεινε ένα σωρό λύσεις για κάθε τι που βρήκε. Διάλεξα αυτά που ήθελα, τα φέρανε, τα βάλανε και τώρα η αλήθεια είναι ότι είμαι πολύ πιο ήρεμη.
Ο Θοδωρής είναι τώρα 18 μηνών και χτύπα ξύλο δεν έχει βγάλει ούτε καρούμπαλο. Την εταιρεία τη λένε safebebe.
Μαρια
>Απίστευτο αυτό που έγινε με το κοριτσάκι όπως επίσης και τόσα άλλα που ακούω συνέχεια!!!
Ενα ακόμα περιστατικό που μας είχε πει ο παιδίατρός μας και δεν μπορούσα να το φανταστώ ήταν τα χρωματιστά μολύβια!!!!
Ένα κοριτσάκι (πρέπει να ήταν 5-6 χρονών) έτρεχε μέσα στο σπίτι με ένα μολύβι στο χέρι, σκουντούγλησε και... δυστυχώς καρφώθηκε στο ματάκι του!!! Δηλαδή τι να πρωτοσκεφτείς???
Πολλές φορές πιάνω τον εαυτό μου να λέω στον μικρούλη μου (είναι 3 ετών) όλο μη και μη και φοβάμαι οτι θα τον κάνω ψυχάκια!!! Μέχρι και στην παιδική χαρά που τον πηγαίνω είμαι συνέχεια δίπλα του!!! Βλέπεις υπάρχει και ο φόβος στις μέρες μας μή και στο κλέψουν!!!
ΒΙΚΥ
>Γιωτα απλα διαβασα και απο αλλες πηγες την ειδηση,και μια απο αυτες ελεγε οτι το ατυχημα εγινε στην κουνια του παιδιου,και υπεθεσα οτι αναφεροταν στο παιχνιδι αυτο!
ΜΑΡΙΑ