Αγάπα με όπως είμαι!
Αγάπα με όπως είμαι!
της Κατερίνας Καλιμικεράκη*
Αν ρωτήσουμε έναν ψυχολόγο ποιο είναι το πιο σημαντικό δώρο που μπορούμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας ανατρέφοντάς τα, σίγουρα θα μας απαντήσει: «Η ΑΓΑΠΗ». Όσο απαραίτητο είναι να φροντίζουμε ώστε τα παιδιά μας να τρώνε και να κοιμούνται σωστά, άλλο τόσο και ακόμα περισσότερο είναι να τους χαρίζουμε καθημερινά μια μερίδα αγάπης. Κανένα παιδί δεν είναι ευτυχισμένο στη ζωή του, δεν αποδίδει στο σχολείο του και δεν έχει διάθεση να μάθει και να προοδεύσει, αν δεν αισθάνεται ότι το καμαρώνουν και το αγαπούν.
Μερικές φορές θεωρούμε ότι μόνο τα μικρά παιδάκια έχουν την ανάγκη να ακούν γλυκόλογα και αγαπίτσες και ότι μεγαλώνοντας η ανάγκη αυτή ξεθωριάζει. Η αλήθεια όμως είναι πως και οι έφηβοι χρειάζονται να ακούν πόσο πολύ τους αγαπάμε. Συχνά συμβαίνει, ένα παιδί να ακούει όλη την ώρα ότι είναι γκρινιάρικο, ανυπάκουο, κουραστικό και αναιδές. Αυτό το παιδί σπάνια νιώθει ότι οι γονείς του το αγαπούν. Γι’ αυτό το παιδί η εκδήλωση της αγάπης και της αποδοχής από τους γονείς του είναι πολύ πιο απαραίτητη απ’ ό,τι στα υπόλοιπα παιδιά.
Πόσο συχνά, λοιπόν, και με ποιους τρόπους εκφράζουμε την αγάπη μας στα παιδιά μας;
Σίγουρα, αν ένας γονιός δεν εκφράζει καθημερινά την αγάπη του, δε σημαίνει ότι δεν την αισθάνεται κιόλας. Ο τρόπος και ο ρυθμός της ζωής δεν αφήνουν πολλές φορές χώρο και διάθεση για εκδήλωση συναισθημάτων σε τόσο συχνή βάση. Έπειτα είναι και κάποιοι γονείς που τσακώνονται διαρκώς με τα παιδιά τους για τόσα θέματα που στο τέλος δεν υπάρχουν αντοχές για αγάπες.
Υπάρχουν πολλοί ενήλικες στο περιβάλλον του παιδιού καθημερινά, είτε αυτοί είναι συγγενείς, δάσκαλοι, ή φίλοι, που μπορεί με τον τρόπο τους να εκδηλώνουν αγάπη και αποδοχή και να γεμίζουν το κενό, αν και όποτε υπάρχει. Τίποτα όμως δεν αντικαθιστά τη γονική αγάπη, αυτή είναι η μόνη τόσο βαθιά, τόσο σπλαχνική και τόσο παντοτινή!
Τα παιδιά χρειάζονται αγάπη άνευ όρων.
Στην κοινωνία που ζούμε αξιολογούμαστε διαρκώς ανάλογα με τις ικανότητές μας, την αποτελεσματικότητα των πράξεών μας και συχνά ακόμα και με το πορτοφόλι μας. Υπάρχει κίνδυνος να συμβαίνει κάτι αντίστοιχο και μέσα στην οικογένειά μας. Αξιολογούμε δηλαδή τα παιδιά μας ανάλογα με την εξυπνάδα τους, την επιτυχία τους στο σχολείο και τη δυνατότητα που έχουν να ανταποκρίνονται στις προσδοκίες μας. Θα πρέπει να αγαπάμε τα παιδιά μας χωρίς προϋποθέσεις ακόμα και όταν αυτό δεν είναι τόσο εύκολο. Είναι ακριβώς εκείνες τις φορές που δεν τα καταφέρνουν τόσο καλά, εκείνες τις φορές που μας απογοητεύουν και μας στενοχωρούν, που χρειάζονται την αγάπη μας περισσότερο από ποτέ.
Δείξτε οπωσδήποτε στα παιδιά σας την απογοήτευση και τη στενοχώρια σας για τις πράξεις ή τη συμπεριφορά τους. Μην παραλείψετε όμως, ταυτόχρονα, να τους θυμίσετε ότι εσείς παρ’ όλα αυτά συνεχίζετε πάντα να τα αγαπάτε.
Δεν είναι καθόλου απλή υπόθεση να είναι κανείς ήρεμος, συνετός και ισορροπημένος όλη την ώρα. Φυσικά θα φωνάξει, θα μαλώσει και θα τιμωρήσει το παιδί του. Ευτυχώς όμως που τα παιδιά καταφέρνουν να δεχτούν και να συγχωρέσουν την ενίοτε ανελαστική και αυστηρή συμπεριφορά του γονέα όταν είναι σίγουρα μέσα τους για την αγάπη του.
Όταν λέτε: «Αχ, καρδούλα μου, πόσο πολύ σε αγαπώ!» ή «Τι ευτυχία νιώθω που είσαι το παιδάκι μου!» και παίρνετε την απάντηση: «Ωχ, το ξέρω μωρέ μαμά, μου το’ χεις πει χίλιες φορές…», τότε να είστε βέβαιοι ότι έχουν εισπράξει την αγάπη σας.
Σπουδαίος τρόπος για να δείξουμε στα παιδιά πόσο πολύ μας αρέσουν είναι να τα αγκαλιάζουμε. Είναι πολύ μεγάλη η ανάγκη τους για σωματική επαφή, θετική, ζεστή σωματική επαφή. Έχει αποδειχτεί ότι η έλλειψη επαφής επηρεάζει αρνητικά την αύξηση του σωματικού βάρους στα πρώτα χρόνια της ζωής του παιδιού. Δεν έχει όρεξη ούτε να φάει ούτε να χαρεί όσα συμβαίνουν γύρω του. Στη σχολική ηλικία, έχει παρατηρηθεί ότι τα παιδιά που απολαμβάνουν τις αγκαλίτσες και τα φιλάκια των γονιών τους, είναι πιο χαρούμενα και πιο κοινωνικά από άλλα παιδιά.
Ας δούμε λίγο πόσο διαφορετικά χαϊδεύουν, αγκαλιάζουν και κανακεύουν τα παιδιά τους οι μαμάδες από τους μπαμπάδες:
Οι μαμάδες προσφέρουν πιο ήρεμο χάδι, πιο τρυφερό αγκάλιασμα, πιο αρμονικό παιχνίδισμα. Οι μπαμπάδες είναι συνήθως πιο ζωηροί και έντονοι στην επαφή- ιδίως με τους γιους τους. Κάνουν αστειάκια και πειράγματα, ελαφριά σπρωξίματα, αναποδογυρίσματα, τινάγματα και πετάγματα στον αέρα. Στην επαφή αυτή τα παιδιά αντιδρούν με ανάμικτα συναισθήματα, χαράς, ενθουσιασμού, αγωνίας, ακόμα και φόβου καμιά φορά αν θα πέσουν κάτω ή αν θα προλάβει ο μπαμπάς να τα πιάσει.
Και τα δύο είδη επαφής είναι απαραίτητα για τη σωστή συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού. Χρειάζεται δηλαδή τόσο η αρμονία και η τρυφερότητα της μαμάς όσο και η ζωντάνια, η υπερβολή και η περιπέτεια που προσφέρει ο μπαμπάς.
Θυμηθείτε καλοί γονείς, να είστε πάντα ο εαυτός σας όταν αγκαλιάζετε, χαϊδεύετε και παίζετε με τα παιδιά σας. Κάντε σαματά αν είστε σαματατζήδες, τραγουδήστε αν σας αρέσει το τραγούδι, γελάστε, αστειευτείτε, πειράξτε, κάντε το όμως πάντα με ίσους όρους! Και κάτι άλλο: Ακόμα και στην εφηβεία, στη δύσκολη ηλικία που τα παιδιά αμφισβητούν και απορρίπτουν τα πάντα, τότε που ντρέπονται να παραδεχτούν την διάθεσή τους για χάδια και φιλιά, βαθιά μέσα τους εκτιμούν αφάνταστα κάθε εκδήλωση αγάπης από τους γονείς τους.
«Μαμάκα, θέλω να μ ’αγαπάς περισσότερο όταν το αξίζω λιγότερο, τότε είναι που το έχω μεγαλύτερη ανάγκη!»
Κλείνοντας επιτρέψτε μου να μοιραστώ μαζί σας ένα απόσπασμα από την Α΄ προς Κορινθίους Επιστολή του Απόστολου Παύλου- τον υπέροχο Ύμνο της Αγάπης- μιας και μπαίνουμε στη Μεγάλη Εβδομάδα:
«…Η ΑΓΑΠΗ ΜΑΚΡΟΘΥΜΕΙ, ΧΡΗΣΤΕΥΕΤΑΙ, Η ΑΓΑΠΗ ΟΥ ΖΗΛΟΙ, Η ΑΓΑΠΗ ΟΥ ΠΕΡΠΕΡΕΥΕΤΑΙ,ΟΥ ΦΥΣΙΟΥΤΑΙ, ΟΥΚ ΑΣΧΗΜΟΝΕΙ, ΟΥ ΖΗΤΕΙ ΤΑ ΕΑΥΤΗΣ, ΟΥ ΠΑΡΟΞΥΝΕΤΑΙ, ΟΥ ΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΤΟ ΚΑΚΟΝ, ΟΥ ΧΑΙΡΕΙ ΕΠΙ ΤΗ ΑΔΙΚΙΑ, ΣΥΓΧΑΙΡΕΙ ΔΕ ΤΗ ΑΛΗΘΕΙΑ
ΠΑΝΤΑ ΣΤΕΓΕΙ, ΠΑΝΤΑ ΠΙΣΤΕΥΕΙ, ΠΑΝΤΑ ΕΛΠΙΖΕΙ, ΠΑΝΤΑ ΥΠΟΜΕΝΕΙ. Η ΑΓΑΠΗ ΟΥΔΕΠΟΤΕ ΕΚΠΙΠΤΕΙ…»
Κατερίνα
* H Kατερίνα Καλιμικεράκη είναι δασκάλα με σπουδές και μελέτες πάνω σε θέματα παιδοψυχολογίας
Πραγματικα υπεροχο κειμενο και περα για περα αληθινο.Το εχω διαβασει απειρες φορες κοντευω να το μαθω απ`εξω πια και παλι δεν το χορταινω!!!!!!! Απλα το λατρευω!!!!!
>Εγώ πάντως ξέρω ένα πράγμα: όσες φορές έχω βάλει μπροστά το χάδι και την αγκαλιά μου και όχι την κούρασή μου, το λατρεμένο μου κοριτσάκι έχει κάνει αυτά που του λέω, έχουμε περάσει υπέροχα χωρίς να νοιώθει ότι την καταπιέζω. Εχω εισπράξει τα απίστευτα χάδια και φιλιά και λόγια τόσα γλυκά που λιώνω... Το μόνο που χρειάζεται τελικά είναι να επικρατεί η λογική και όχι η κούραση και το άγχος μας.
Γλυκιά μου κόρη, σ' ευχαριστώ που με διδάσκεις καθημερινά, πως να είμαι καλή μανούλα.
>Υπομονη εχουμε αλλά όταν το παιδάκι σου εχει γίνει κακομαθημένο...δεν ευχαριστιεται με τιποτα....πόση υπομονη να εχεις;όταν προσπαθεις και ξερεις οτι εισαι καλή μανα,οτι εισαι δίπλα;δεν χρειαζονται μόνο αγάπη ειναι πολλά τα πράγματα που χρειάζονται τα παιδια και πάνω από όλα υπομονη ειδικά όταν περνανε περιόδους κρίσης....
αυτά και :-)))) ( με προσπάθεια )
ποιός το κακόμαθε το παιδάκι σας????
>αγάπα με ΟΠΩΣ ΚΙ ΑΝ είμαι!!! τρείς λεξούλες που κάνουν τόσο μεγάλη διαφορά! :)
marilena
>Τώρα που έκανα το δεύτερο παιδί μου, κατάλαβα πόσο υπομονή θέλει και συνεχή υπενθύμιση στο μεγάλο παιδί ότι εξακολουθεί να είναι ξεχωριστό. Το χει περισσότερη ανάγκη από ποτέ να νιώθει ότι τον αγαπάμε. Ερχεται συνέχεια και κουρνιάζει στην αγκαλιά μου. Την έχω "ξεχειλώσει" για να χωρέσουν και τα δυο!