Με το που γεννάει μια διάσημη γυναίκα, ο κόσμος ανυπομονεί να δει πότε θα επανέλθει στο προ εγκυμοσύνης σώμα της. Κάπως έτσι γίνεται τώρα και με την τραγουδίστρια Jessica Simpson, η οποία τους τελευταίους μήνες είχε μια ομολογουμένως τεράστια κοιλιά. Διαβάζοντας λοιπόν ένα σχετικό άρθρο στο www.huffingtonpost.com ανακάλυψα αυτό το βίντεο (ταινιάκι μικρού μήκους) στο οποίο γυναίκες μιλούν για το σώμα τους μετά τη γέννα. Κάποιες με περισσότερα σημάδια, άλλες σχεδόν αψεγάδιαστες και όμως το μήνυμα είναι σαφές: μιλάμε για σώματα μέσα στα οποία δημιουργήθηκε ένα ή περισσότερα ανθρωπάκια.
«Εκτός από μαμάδες, είμαστε και γυναίκες«, λέμε συχνά και συμφωνώ. Όμως η πίεση του να χωρέσουμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα στο παλιό μας τζιν, θάβει κατά κάποιον τρόπο όλη τη μαγεία της εγκυμοσύνης. Είναι σχεδόν τρελό να έχεις την απαίτηση από ένα σώμα που επί 9 μήνες άλλαζε συνεχώς για να χωρέσει επαρκώς το μικρό του ένοικο να ξαναμεταμορφωθεί σε χρόνο dt. Δυστυχώς το έμαθα από την άσχημη πλευρά του, όταν ένα βράδυ μετά από την εξοντωτική δίαιτα για να χωρέσω στο στενό φόρεμα που διάλεξα για τη βάφτιση της κόρης μου, κατέληξα με ασθενοφόρο στο κοντινότερο εφημερεύον νοσοκομείο. Από τότε χαλάρωσα, τόσο ψυχικά, όσο και σωματικά.
Ναι, ώρες ώρες μου λείπει ο παλιός μου εαυτός. Τα παλιά μου ρούχα σχεδόν μου βγάζουν τη γλώσσα μέσα από την ντουλάπα, όμως εγώ προσπαθώ να είμαι… ήρεμη και ψύχραιμη. Άλλωστε περιμένω πια το δεύτερο παιδί μου. Κάποια στιγμή θα επανέλθω. Μάλλον δεν θα γίνω ποτέ η κοπελίτσα που ήμουν (άλλωστε και τα χρόνια περνάνε), όμως ειλικρινά… δεν βρίσκω πια το λόγο να χωρέσω σώνει και ντε σε small νούμερο.
Το παν είναι να αγαπήσει κανείς τον εαυτό του. Α! Και να τον σεβαστεί.
Μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το φιλμ «Birthmarkings» στο http://mama.imow.org/yourvoices/birthmarkings
Είμαι η μαμά της Αθηνάς, του Αρχέλαου και του Άγγελου. Λατρεύω τη ζωή με τα πάνω και τα κάτω της. Όπως άλλωστε λατρεύω το να είμαι μαμά! Σπούδασα Ιατρική, ασχολήθηκα από νωρίς με τη μουσική, το γράψιμο και ένα σωρό άλλα πράγματα ώσπου με κέρδισε τελικά το internet που συνδυάζει τα πάντα! Ευχαριστώ που διαβάζετε το Είμαι Μαμά! Κατά κάποιο τρόπο, παιδάκι μου είναι και αυτό! :)
Εγώ δεν έκανα ραγάδες γιατι κάθε τόσο ενυδάτωνα την κοιλία μου με διαφορες κρεμούλες, όμως μια χαλάωση μου έχει μείνει μαζι με λιπώδη ιστό. Παρόλο που μέσα σε ένα χρόνο ήρθα πάλι στα κανονικά μου κιλα τα μισά ρούχα μου δεν μου έμπαιναν. Απελπισία! Ομως προσπαθω να φροντιζω τον εαυτό μου για να αισθάνομαι εγώ ομορφη και αυτό το εισπράτει και η κορή μου αλλά και ο άντρας μου. Σίγουρα μου λειπει λίγη γυμναστική που μόλις ξεκλέψω λίγο χρόνο θα ξεκινήσω... αυτό που θελώ να πώ κορίτσια ειναι 'Τονώστε την ΑΥΤΟΠΕΠΗΘΗΣΗ σας', στο κάτω κάτω μια ζωή φέραμε στον ΚΟΣΜΟ!
Μετά απο 4 εγκυμοσυνες και 3 παιδια εχω πάρει αλλά εχω χάσει κιλα. Αυτο που θα μου μείνει είναι οι ραγάδες. Είναι τα "τατουάζ" που μου εκαναν τα παιδιά μου και νιώθω περιφανη.
με 2 παιδακια η κοιλια μου ειναι σε πολυ καλη κατασταση.οχι πλακα,αλλα με ελαχιστες ραγαδες.τα μπουτακια μου ομως κοριτσια ΑΣΤΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.
Εγω στην πρώτη εγκυμοσύνη πήρα 18 κιλά. Χωρις καμία αλλαγή στη διατροφή μου! Βγαίνοντας απο το νοσοκομείο ήμουν ήδη μείον 10 κιλά. Σε ενα μισή χρόνο είχα επανέλθει με λίγη χαλάρωση Και χωρις υστερικες τύπου "το ραβω". Το. 3ο χρονο μη σας πω οτι το σώμα μου ήταν καλύτερο κι απο πριν γέννηση . Τωρα ειμαι έγκυος ξανά, Αλλα με τη διαφορά οτι μου εχει ανοίξει τόσο πολύ η όρεξη... Ανεξήγητα! Θέλω να φάω όλο το ψυγείο.... Δεν έτρωγα ποτέ τόσο ρε παιδιά! Αλλα πειναω!!! Νιώθω οτι λιπόθυμησω αν δεν φάω! Πειναω πολύ σας λέω!!!! :-) πάντως μην απελπιζεστε καλές μου εγκυουλες! Ολα θα γίνουν όπως πριν.... Κι αν μείνουν Κανα δυο ραγάδες ή επιμονή χαλάρωση, η κοιλιοπλαστική δεν ειναι δύσκολη υπόθεση, ούτε κοστίζει όσο άλλες επεμβάσεις! Πάνω απο όλα να είμαστε χαρούμενες και χαμογελαστές !!!!!!
Οχι πραγαμτικα δε θελω να παρεξηγηθω απο καμια....αλλα μια και 2 καταθλιψεις θα τις παθω αν γινει η κιλια μου οπως αυτες στο βιντεο! Ειμαι στο 3 μηνα εγκυμοσυνης και πηρα μονο 2 κιλα νορμαλ δηλαδη, κ ελπιζω μεχρι το τελος να κλεισω με ενα 10αρι - 12αρι κιλα...Βεβαια καλα να πανε ολα! Κ φυσικα ο στοχος μας ειναι η μθτροτητα, αλλα το θεμα της εμφανισης ειναι και στο χαρακτηρα και πως εχεις μαθει...εγω πριν μεινω εγκυος εκανα ενα αθλημα που δεν απαιτει αλλα ειναι ενα αβανταζ το να εχεις ωραιο σωμα, και θελω να το συνεχισω και μετα! Εκανα pole dancing. Ε τωρα, αν κανω τετοια κοιλια, αν αποφασισω να κανω κ αλλο μωρο θα την αφησω ετσι, οταν σταματησω ομως θα τραβιζω μια πλαστικη ανετα! Εχω και κακο δερμα, ειχα ραγαδες απο 3 χρονων.... :)
η κοιλία μου είναι γεμάτη ραγάδες αν κι έχω χασει τα κιλά μου. η κόρη μου ειναι 7 χρονων εκάι εγιναν κι οι ραγαδεσ μου ο γιοσ μου 5. ειναι χάλια η κοιλία μου αλλα μολις μαζεψω λεφτουδακια θα κανω κοιλιοπλαστική. όλα καλά τα παιδακια μου. η εγκυμοσηνη αφηνεί τα σημαδια της αλλα η μητροτητα σε ανταμοιβει για μια ζωή.
Η κοιλια απο μονη της δεν φευγει ακομη κ αν χασεις ολα τα κιλς Θελει γυμναστικη
13 μηνες μετα τη γεννηση της κορης μου εχω ακομα 8 κιλα απο την εγκυμοσυνη στην οποια πηρα 15 συνολο.Ε δεν ειναι και τοσα πολλα.Ξεκινησα 55κιλα και εφτασα 70.Πως τα χασατε ολες τα κιλα σας,κι ας πηρατε 20 και 30?δεν υπαρχει καμια που να παλευει ακομα και μετα απο κανα χρονο?Θα αυτοκτονησω...τοσο ανικανη ειμαι εγω να χασω αυτα τα 8 κιλα?δωστε λιγο κουραγιο... Ολες λετε τα χασατε χωρις γυμναστικη,χωρις κοπο,εχετε καλο μεταβολισμο...ε τι διαολο ρε κοριτσια,μονο εμενα εχουν καταραστει να μεινω μια χοντρελα?
Δεν είμαι μαμά και δεν έχω βιώσει εγκυμοσύνη.Αλλά πραγματικά δε μπορώ να καταλάβω ούτε τις γυναίκες που τρώνε για 10 και καταλήγουν τριπλάσιες από πριν αλλά ούτε και εκείνες που παθαίνουν υστερία με τις αλλαγές στο σώμα τους. Έχω σαν παράδειγμα 2 φίλες που γέννησαν. Η πρώτη έμεινε αγνώριστη με 20 παραπανίσια κιλά να προβληματίζεται γιατί ο άντρας της δεν τη πλησιάζει πια σεξουαλικά και η δεύτερη έκλαιγε με μαύρο δάκρυ γιατί ο άντρας της τη στραβοκοιτούσε κάθε φορά που έτρωγε σοκολάτα,πριν επανέλθει στα κιλά της. Ακραίες περιπτώσεις? Μπορεί και οι 2....Αλλά καλή μου μανούλα,παιδάκι γέννησες,όχι ελεφαντάκι για να διαιολογείς 20 γεύματα τη μέρα.Και ναι,ο άντρας σου σε διάλεξε πρώτα απ'όλα σαν θηλυκό,όχι "έγινα μάνα",μπορώ να κυκλοφορώ σαν να μην υπάρχει σύντροφος. Δε χάθηκε και ο κόσμος να βρεις λίγο χρόνο για σένα,για το γυμναστήριο σου,τα μαλλιά σου,τα νύχια και την αποτρίχωση σου. Δύσκολος ο πρώτος καιρός,αναμφίβολα,αλλά σοβαρά τώρα,έπαψες να είσαι ΓΥΝΑΙΚΑ? Όσον αφορά στη δεύτερη περίπτωση,να προσπαθείς να γίνεις σαν να μη δημιούργησες ζωή μέσα σου...ε όχι,ακόμα και τα μοντέλα,μια ψιλοχαλαρωσούλα και μια ψιλοκυτταρίτιδα την έχουν! Με ολόκληρο team πλαστικών και γυμναστών μάλιστα. Δε ξέρω αν μετράει η άποψή μου για σας,μιας και σας είπα,παιδάκι δεν έχω κάνει ακόμα, αλλά πιστεύω ότι ένα γερό σώμα, με καλό βάρος και κυρίως ζωντάνια και αυτοπεποίθηση βοηθάει στο μέγιστο δυνατό μια μανούλα να αντέξει ένα καθημερινό, μαραθώνιο πρόγραμμα που απαιτεί η παρουσία ενός(ή και παραπάνω) παιδιού.
Like, like, like!!! Συμφωνω απολυτα! :) Αλλα....μεγαλη μπουκια φαε μεγαλη κουβεντα μη λες....Παντως την προσπαθεια σου θα την κανεις, οταν ερθει η ωρα! τι λετε καλε;;; Εγω πρωτα στη διατροφολογο μου πηγα οταν εμεινα εγκυος και μετα στη γυναικολογο μου! Πλακα κανουμε! Δε θελω να παρω πολλα κιλα! Τα τρεμω! :) Αλλα....κι οπως μας ερθει...τι να κανουμε! :)
Κορίτσια να σας πω κι εγώ, είμαι κ εγώ μάμα και είμαι από τις εγκυμονούσες που πήραν μόνο 5 κιλά στην εγκυμοσύνη (μέχρι τον 7 μήνα εμετοί ,καούρες κλπ) και μετά που ψιλόσυνήλθα έκανα ζαχαροδιαβήτη εγκυμοσύνης που αυτό σημαίνει ειδική διατροφή γεύματα σε συγκεκριμένες ώρες (όχι όποτε πείναγα), συγκεκριμένα γραμμάρια φαγητού (όχι όσο θα χόρταινα) , και συγκεκριμένα φαγητά (όχι ότι τράβαγε η όρεξη μου) και μετά από αυτή την εμπειρία το λέω και στις φίλες μου που είναι έγκυος, αυτό, φάτε όσο μπορείτε μέχρι να σκάσετε σε όλη μας της ζωή παλεύουμε όχι πήρα ένα κιλό, όχι να μην φάω βράδυ, όχι να μην φάω γλυκό κλπ κλπ. Η περίοδος της εγκυμοσύνης είναι η στιγμή που έχουμε το ακαταλόγιστο και δεν μας λέει κανείς τίποτα (ισα ισα χαίρονται κιόλας) . Άλλωστε ποιος πήρε 17-20-30 κιλά και μετά τα διατήρησε? Πάντα χάνονται.
Δεν εχω κανει ΠΟΤΕ διαιτα γιατι και καλο μεταβολισμο ειχα παντα αλλα και δεν καθομουν δευτερολεπτο, γυμναστικη εχω να κανω απο το λυκειο. Στην πρωτη εγγυμοσηνη ξεκηνισα με 52 κιλα και εφτασα τα... 70 με τελευταιο ζηγισμα 15 μερες πριν γεννησω. Δεν ετρωγα παραπανω απ οτι συνηθος και παρολα αυτα τα 10 τελευταια κιλα τα πηρα τον τελευταιο μηνα (απο 7,5-8,5 μετα δεν τα... ξαναπαμε με τη ζηγαρια), στη διατροφη μου δεν αλλαξε ουτε η ποσοτητα, ουτε η ποιοτητα... μονο ο μεταβολισμος! 2 μηνες μετα τη γεννα ειμουν 50 κιλα με την ιδια διατρωφη με πριν απο αυτη εκτος απο τις υπερβολες στα γλυκα που εκανα πριν μηνω εγγυος και με ΠΟΛΥ περπατημα και θηλασμο! Η κοιλια εμηνε χαλαρη αλλα σε πολυ καλα επιπεδα (για μενα χαλαρη ειναι οτι δεν φενονταν πια οι κοιλιακοι). 2,5 χρονια μετα τη γεννα, διαβασα καπου οτι η γυμναστικη δεν ειναι ακριβος αυτο που φελει η κοιλια για να στρωσει ΑΛΛΑ η σωστη σταση της καθε φορα που καταπονητε! Πρεπει ελεγε να σφηγκουμε την κοιλια (τα πλαινα προς το κεντρο) και οχι να τη ρουφαμε (αυτο ηταν η εισαγωγη και για της ασκησεις μ αυτο το "συστημα" ζητουσε τα μαλια της κεφαλης του για 1(!) pdf)! Στην αρχη σκευτικα οτι δεν ειχα χρονο να κανω γυμναστικη (τοτε ελεγε να το κανουμε) και μετα οτι γυμναστικη μπορει να ειναι καθε κηνιση που κανουμε στη διαρκια της μερας και αρχισα να τη "σφηγγω" οταν εσκιβα ή ακομα και οταν καθομουν και σε 2(!) μηνες ειδα μεγαλη διαφορα!!! Καπου εκει αρχισα να σκευτομαι οτι οι... σταρ δεν εχουν μονο 40 υπηρετες για να εχουν χρονο να γυμναστουν αλλα και καλυτερους γυμναστες-διατρωφολογους και ολους τους αλλους ειδικους για το σωμα! Το να εχουμε σαν προτιπα ανθρωπους που εχουν ενα στολο ειδικους απο διπλα δεν μου φενετε και οτι καλυτερο για να βρουμε τη δυναμη και την ορεξη να "επαναφερουμε" το σωμα μας στα "καλα" του! Ουτε και το να εχουμε δικαιολογια την εγκυμοσηνη για να αδιαζουμε το ψυγειο! Στο κατο κατο, εμεις θα δυσκολευτουμε και να τα χασουμε μετα αλλα και κατα τη διαρκια της γεννας!!! Κοριτσια ΟΛΑ γινοντε (και χωρις νυστερι) εκτος απο τις ραγαδες που εκει παιζεις λοτο, θα ερθουν δε θα ερθουν, αρκει να το θελουμε και πανω απ ολα να αγαπαμε και να σκευτομαστε το σωμα μας (και την υγεια μας). ΟΧΙ στις υπερβολες (καθημερινη λαιμαργια ή τρελη διαιτα) και τα 2 μονο κακο μας κανουν! Μπορει καποια κιλα ή χαλαρωση να μας ζορισουν και λιγο παραπανω αλλα αν αγαπαμε τον εαυτο μας και θελουμε να ημαστε καλο παραδισμα για τα μικρα μας ΜΠΟΡΟΥΜΕ με υπομονη και σιγα σιγα τα παντα!!!
E as min upervaloume re paidia, opws len k kapoies alles kopeles parapanw oute na pa8ainoume kata8lipsi me 2 kila parapanw alla oute k na vazoume 40 kila k de trexei k mia. Giati ektos apo mamades eimaste k gunaikes! Hello? GUNAIKES. Egw proswpika imouna aptis "tuxeres" oute ragades oute grammes oute tipota. Alla an eixa auti ti legomeni xalarwsi sti koilia egw 8a i8ela na to mazepsw me enxeirisi. Egw proswpika. Thewrw oti prepei na frodizoume ton eayto mas k na min afinomaste me ti kali dikaiologia "egina mana to 8auma tis zwhs ktl" edaksi ennoeitai ta ksexnas ola me mia agalia alla na exoume k ligo sunais8isi!
Αυτο λεω κι εγω περιπου! Ενταξι τα πηραμε τα κιλα (εγω 20), χαλαρωσε η κιλια και καναμε ραγαδες (εδω ειμουν τυχερη). Αλλα αν δεν κανουμε κατι γι αυτο δεν γινεται να εχουμε και αυτοπεπηθηση σαν γυναικες! Δεν θα εκανα ενχιρηση αλλα γημναστικουλα και λιγη προσοχη στις υπερβολες και σιγα σιγα στρωνεις! Σοσιβιο ειχα μετα τη μικρη και (οπως οι πιο πολλες) δεν ειχα χρονο, αλλα με πολυυυυ πεχνιδι με τη μικρη μου και πολη περπατημα-κινηση επανηλθα σχεδον οπως πριν! Οχι τιποτα, αλλα αν δεν αγαπαμε εμεις τον εαυτο μας δεν θα μαθουν και τα μικρα μας να φροντιζουν αργοτερα τον εαυτο τους! Δεν μιλαω, φυσικα, για οσες εχουν προβληματα υγειας και δε θεωρω και το νυστερι απαραιτητο!
Κλαίω, κλαίω ... 1.000.000 like!
οσο υπερβολικό είναι να πασχίζεις για να χάσεις 5 κιλά σε μια βδομάδα, άλλο τόσο υπερβολικό ειναι - κατ΄εμέ - να παρεις και 30 κιλά σε μια εγκυμοσύνη. το δέχομαι μόνο εάν υπάρχει ορμονικό πρόβλημα , οπότε τα κιλά είναι "πρηξιμο", κατακράτηση υγρών κτλ. γιατί δηλαδή βρε παιδιά να τρώς 1 ταψί γαλακτομπούρεκοο στην καθησιά σου και να μην αρκεστείς σε ένα κομμάτι? όχι τιποτα άλλο..μετά τη γέννα με όλα τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα που έχεις , γιατί να έχεις να χάσεις και 20 κιλά? το λέω γιατί κ εγώ πέρασα εγκυμοσύνη..πήρα 13 κιλά και παρόλο που μέσα σε 4 μήνεσ τα έχασα χωρίς να κάνω τιποτα,χωρίς να πασχίσω, και πάλι υπήρχαν στιγμές που με έπαιρνε από κάτω που έβλεπα την βελόνα να είναι πάνω απότα ανώτερα "επιτρεπτά" όρια για τα κιλά μου. σέβομαι απίστευτα αυτό το θαύμα που συμβαίνει μέσα μας αλλά δεν έχει καμία σχέση με την επιθυμία που- και καλά- γεννιέται σε κάποιες γυναίκες να τρώνε ότι βρούν μπροστά τους την περίοδο αυτή
αγγελικη μαλον εισαι απο τις τυχερες που δεν τρελαθηκε ο μεταβολισμος τους το τελευταιο 3μηνο! Υπαρχει και αυτη η πιθανοτητα παντα...
ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ ΟΣΑ ΓΡΑΦΕΤΑΙ ΜΟΥ ΔΙΝΕΤΑΙ ΚΟΥΡΑΓΙΟ.ΕΙΜΑΙ 4ΜΗΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΒΛΕΠΩ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΝΑΧΕΙ ΤΕΤΟΙΑ ΜΟΡΦΗ.ΒΕΒΑΙΑ ΕΙΜΑΙ ΠΟΛΥ ΕΥΤΥΧΙΣΜΕΝΗ ΠΟΥ ΕΧΩ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΜΟΥ ΜΩΡΑΚΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΛΙΑ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΣΑΣ ΚΡΥΒΩ ΚΑΘΕ ΤΟΣΟ ΑΓΧΩΝΟΜΑΙ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΚΙΛΟ ΠΟΥ ΠΑΙΡΝΩ.ΒΕΒΑΙΑ ΟΠΩΣ ΛΕΤΕ ΑΥΤΑ ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΗΜΑΣΙΑ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ.....ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΩ ΤΑ "ΚΟΜΠΛΕΞ" ΜΟΥ.ΑΛΛΩΣΤΕ ΕΙΝΑΙ ΕΥΤΥΧΙΑ ΝΑΧΕΙΣ ΤΟ ΜΩΡΟ ΣΟΥ ΥΓΕΙΕΣΤΑΤΟ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΟΥ
Τη καλησπέρα μου στέλνω σε όλες τις μανούλες!!Εγω πάντα είχα ενα θέμα σχετίκα με το σώμα μου...Πέθαινα αν έβαζα κανα δυο κιλάκια παραπάνω....Στη πρώτη εγκυμοσύνη μου έβαλα 32 κίλα!!!!Το καταευχαριστήθηκα όμως.Πρόλαβα και έχασα μόνο τα 15 γιατί στους 7 μήνες έμεινα έγκυος στο δεύτερο μωρό μου.Στη δεύτερη εγκύμοσυνη τα ίδια Παντελάκη μου τα ίδια Παντελή μου...χιχιχιχιχι 17+31=48 Πολλααααααα κιλά...Ειλικρινά δε με απασχόλησε ποτέ το θέμα των κιλών..Ισως να μη προλάβαινα να το σκεφτώ κιόλας με δυο μωρά μέσα στο σπίτι.Επανήλθα στα φυσιολογικά μου χωρίς καμία προσπάθεια μεσα σε 5 μήνες σχεδόν.Χωρίς ίχνος ραγάδας μόνο λίγο χαλάρωση και λίγο κυτταρίτιδα που σχεδόν και άυτά εξαφανίστηκαν με το που γύρισα στη δουλειά...!!!
ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ......ΕΙΜΑΣΤΕ ΠΙΣΤΕΥΩ ΠΟΛΥ ΤΥΧΕΡΕΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΟΥΜΕ ΣΤΟ ΚΟΣΜΟ ΤΟ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΟ ΠΛΑΣΜΑ!!ΟΛΕΣ ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ ΟΛΟ ΤΑ ΑΣΧΗΜΑ ΠΑΝΩ ΜΑΣ ΞΕΧΝΙΟΥΝΤΑΙ ΜΟΛΙΣ ΤΟ ΚΡΑΤΑΜΕ ΑΓΚΑΛΙΑ.ΕΤΣΙ ΕΝΟΙΩΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΟΑΤΝ ΤΗΝ ΠΗΡΑ ΑΓΚΑΛΙΤΣΑ.ΘΑ ΗΘΕΛΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΝΑ ΗΜΟΥΝ ΟΠΩΣ ΠΡΙΝ ΑΛΛΑ ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΦΕΡΩ ΠΙΣΩ ΤΠΤ.......ΜΟΝΟ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΩ ΝΑ ΓΙΝΩ ΟΣΟ ΜΠΟΡΩ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΓΙΑ ΕΚΕΙΝΗΝ!!
Πάνω στην ώρα διάβασα το συγκεκριμένο κείμενο γιατί κατά τη διάρκεια της ανάγνωσης έτρωγα ένα πατατάκι - μία σακκούλα δηλαδή! - κι έπινα κι ένα ποτήρι κρασί. Προσωπικά, η περίοδος της εγκυμοσύνης ήταν καθοριστική για τη σχέση μου με το σώμα μου. Ανέκαθεν ήθελα να έχω όμορφο -όχι σκελετωμένο!-, υγιές σώμα. Ξεκίνησα την εγκυμοσύνη στα 57 κιλά με 1.70 cm ύψος, πήρα μόλις 11, ωστόσο αφού γέννησα συνειδητοποίησα ότι το θέμα δεν ήταν να χάσω τα κιλά αμέσως. Ο σκελετός μου είχε αλλάξει εντελώς. Οι ώμοι και η λεκάνη μου είχαν 'ανοίξει' και όσα κιλά κι αν έχανα, στα προ εγκυμοσύνης ρούχα μπήκα ακριβώς στο εξάμηνο! Μεταξύ μας στην προσπάθεια έσκισα κι ένα τζιν, ξέρετε από αυτά τα αγαπημένα που τα φοράς και νομίζεις ότι είσαι η Heidi Klum (που και πάλι δεν είσαι!)! Η ουσία όμως είναι ότι ενώ μέχρι να μείνω έγκυος προσπαθούσα, όχι υπερβολικά αλλά ούτε και ανώδυνα, να διατηρώ το σώμα μου, με το που άρχισε να φαίνεται η κοιλιά... το λάτρεψα! Είχα όλα τα άχαρα συμπτώματα της εγκυμοσύνης για το μεγαλύτερο διάστημά της, αλλά δεν με πτοούσαν! Το σώμα μου το γούσταρα κι ένιωθα και πιο θυληκό την περίοδο εκείνη. Δεκατρείς μήνες μετά κι έχοντας επανέλθει πλήρως, πιστεύω ότι το σώμα θέλει πάνω απ' όλα το χρόνο του. Ας συνειδητοποιήσουμε ότι όσο φτιαγμένες και να είμαστε για την αποστολή "Εγκυμοσύνη", το σώμα μας παθαίνει σοκ κάθε λεπτό που περνά στη διάρκεια των εννέα αυτών μηνών! Όσες καταφέρνουν και ξεπερνούν το σοκ αυτό μέσα σε ένα μήνα, για 'μένα αποτελούν την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα! Τελειώνοντας, να σημειώσω ότι όταν δεν έχεις καμία βοήθεια και είσαι μαμά, σύζυγος, νοικοκυρά κι εργαζόμενη, δεν χρειάζεσαι ιδιαίτερη γυμναστική ακόμα κι αν έχεις μόνο ένα παιδάκι... Για περισσότερα δεν το συζητάμε, θα σας πω όταν με το καλό πάω για το δεύτερο! Φιλιά πολλά σε όλες σας!
30 κιλακια........ απο 67 στα 97.......και μεσα σε 2 χρονια 60 κιλακια χωρις καμια ραγαδα χωρις καμια χαλαρωση χωρις ουτε καν ενα σημαδι οτι καποτε εκει μεσα υπηρξε ενα πλασματακι τοσο δα που τωρα εχει γινει μια γκομεναρα υπεροχη 3 χρονων! Δεν εκανα διαιτα ποτε ουτε καταφερα να θηλασω για να συμβαλει στην απωλεια! Το σωμα μου τωρα ειναι καλυτερο απο καθε αλλη φορα........ Ομως απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου ημουν αθλητρια! Πανω απο 20 χρονια και εχω περασει απο πολλα αθληματα. Ενταξει λογω ηλικιας και οτι πλεον δε γυμναζομαι μια χαλαρωση υπαρχει...... αλλα ειμαι πεπεισμενη οτι ο αθλητισμος ειναι αυτο που βοηθησε να εχω τοσο ελαστικο δερμα! Δεν εξρω αν ειναι θεμα οργανισμου...ισως κι αυτο! Αλλα και στα 75 κιλα παλι ενιωθα ωραια.......μη σας πω και υπερηφανη που αυτα τα κιλα ηταν γιατι εφερα ενα ανθρωπακι στον κοσμο και ας σαβουριασα οτι φαγωσιμο υπαρχει!
και εγω πριν μεινω εγκυμοσυνη ημουν 54 κιλα με υψος 1.70! σκελετος δηλαδη... στην εγκυμοσυνη πηρα 27 κιλα κσι ημουν πολυ χαρουμενη γιατι ενιωθα πως ''εχω γινει ανθρωπος'' δυστυχω τα εχασα και παλι ηρθα στα ''ισια'' μου. η μικρη μου ειναι 9 μηνων και τη θηλαζω ακομη... ισως να βοηθησε και αυτο. οσο κιαν λυπηθηκα που φυγαν τα κιλα... μα καποιες πως τα κρατανε!!!? ουφ... εκτος τα κιλα η εγκυμοσυνη μου αφησε και καποια κουσουρια... οπως το στηθος ας πουμε. το οποιο καποτε κοιτουσε ψηλα στον ουρανο και τωρα ψαχνει να βρει κανα διφραγκο στο εδαφος... χιχιχιχχιχιχι
Έτσι κι εγω εχω αγχωθεί με τα κιλά της εγκυμοσύνης :( Πήρα 25 ολόκληρα και τωρα 5 μήνες μετά την γένα θέλω να χάσω τα 6 που μου έχουν απομείνει !! Όμως πολύ άγχος βρε παιδί μου !!! Αλλά ακόμα κι αν δεν τα χάσω, μόλις το πλασματάκι μου με κοιταει στα μάτια δεν με νοιάζει τίποτααααα.............................
λοιπον...ακουω καποιοες φιλες και γνωστες να λένε...''χαλασα το σωμα μου'', ''πηρα 30 κιλα'' στην εγκυμοσυνη κλπ...θυμωνω και μαζι τους για 2 λογους: 1. αλλες κανουν ταμα μα κανουν παιδακι, και αυτες ασχολουνται με τις ραγαδες? ελεος? τι ειναι? μοντελα και βιαζονται να κανουν την επομενη φωτογραφιση?? 2. γιατι καλη μου εβαλες τοοοοσα κιλα? εκτος κι αν ειχες καποιο θεμα (θυροειδη κλπ) και δεν το ηξερες...γιατι? βεβαια...αφου οταν ετρωγες, ετρωγες για 10 ατομα και ολο σαβουρες....ποιος φταιει λοιπον? η εγκυμοσυνη? το μωρο μηπως? λιγη αυτοσυγκρατηση ποτε δεν βλαπτει...και γω πηρα πολλα κιλα, αλλα ΕΤΡΩΓΑ ΟΤΙ ΗΘΕΛΑ ΚΑΙ ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΗΘΕΛΑ! να κατηγορήσω λοιπον την εγκυμοσυνη? γιατι? αφου τα 8 κιλα τα εχασα σε 5 μερες...τα υποποιπα ηταν ΔΙΚΑ ΜΟΥ! ΟΛΟΔΙΚΑ ΜΟΥ!!! οποτε κοριτσαρες την επομενη φορα που θα θελετε να μπειτε στα παλια σας Jeans....απλα πεταξτε τα και παρτε καινουργια! αλλωστε το shopping αποτελει απο μονο του διασκεδαση!!!!και οποια επιμενει, να κατσει και να κανει γυμναστικη, διατροφη και οτι αλλο μπορει για να γινει καλυτερη...οχι να κλαιγεται μπροστα στον καθρευτη ή να θυμωνει....
M'aresei poli o tropos pou skeftesai!!
Έχεις δίκιο! Κι εγώ το απόλαυσα όσο δεν πάει! Και τος εγκυμοσύνες και το μεγάλωμα των παιδιών και το φαγητό και όλα! 4 χρόνια (χιχιχιχι!), πολύ ε??? Αν νιώθεις καλά εσύ με τον εαυτό σου, θα σε θέλουν και οι γύρω σου. Αν δεν αγαπάς εσύ το κορμί και την ψυχή σου, δεν θα σου μιλάει κανείς! Όλα γίνονται και όλα επανέρχονται, αλλα΄να μη χάσουμε και τον εαυτό μας, την υγεια μας για τα κιλά!!!!
Για τα μαλλιά προτείνω χάπια μαγιάς μπύρας απο τα φαρμακεία... Και για το θηλασμό βοηθούν πολύ, και τις μπύρες αποφεύγεις και τα μαλλιά δυναμώνουν πολυ!!!
Πραγματικά τι απαράδεκτο πράγμα να ασχολούνται όλοι με το πότε θα ξαναχάσεις τα κιλά σου...Ιδιαίτερα στους διάσημους με ενοχλούν πάρα πολύ μετά τη γέννα τα σχετικά σχόλια λεσ και πρέπει να ναι το μόνο που σε νοιάζει μετά! Δεν επιτρέπεται φαίνεται να σαι παχουλός - πρέπει αδύνατος και αψεγάδιαστος-. Εγώ ευτυχώς ήμουν 50 πριν την εγκυμοσύνη και 60 πριν τη γέννα... Στο πρώτο παιδί ξαναφορούσα τα τζιν μου από το πρώτο μήνα. Αλλά δε το επιδίωξα.. Ετσι είναι ο μεταβολισμός μου...Σίγουρα δε θα έσκαγα. Θα με απασχολούσε αν περνούσε καιρός και δεν τα χανα με τίποτα. Τότε θα πρόσεχα περισσότερο διατροφή κτλ. Στο δεύτερο παιδί μου έμεινε μια κοιλιτσα και χαλάρωση...
Στις εγκυμοσύνες μου, πήρα λίγα κιλά. 9 στην πρώτη, 7 στη δεύτερη. Δεν μου έχει μείνει ούτε μισό. Αδύνατη δεν ήμουν ποτέ, αλλά ουτε και "χοντρή". Κανονική, με χαλαρή κοιλίτσα (αφού δεν έκανα ποτέ γυμναστική) και ολίγη κυταρίτιδα. Μετά τη δεύτερη γέννα, βγήκα από το μαιευτήριο, φορώντας τα ρούχα μου τα προ εγκυμοσύνης. Ραγάδες, ήμουν από τις τυχερές και δεν έκανα ούτε μία. Το μόνο σημάδι που έχω στο σώμα μου, είναι μια τόση δα λεπτή γραμμή, από την καισαρική. Από το ξενύχτι και την κούραση όμως, έχω τεράστιους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια. Και τα μαλλιά μου έχουν αδυνατίσει πολύ.
Κορίτσια πριν μείνω έγκυος ήμουν 63 κιλά. Κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης κατάφερα να πάρω 26 κιλά. Δεν πίστευα ποτέ οτι μετά την γέννα θα κατάφερνα να τα χάσω. Ο μικρούλης μου γεννήθηκε 3230 και φεύγοντας από το μαιευτήριο ήμουν 78 κιλά. Κι όμως 8 μήνες μετά είμαι 55 κιλά!!! Χωρίς ιδιαίτερη δίαιτα επειδή θηλάζω, τα κατάφερα και με το παραπάνω. Απλά έκοψα τελείως τα γλυκά και τα τηγανιτά. Ίσως με βοήθησε ο θηλασμός.. χρόνος για γυμναστική δεν υπάρχει. Όπως είπε πάντως μια κοπέλα παραπάνω παίζει πολύ μεγάλο ρόλο το δέρμα. Προσωπικά δεν έκανα ραγάδες αλλά ήμουν και πολύ σχολαστική με την ενυδάτωση. Να προσθέσω ότι στα 63 πριν την εγκυμοσύνη ήμουν λίγο γεματούλα με ύψος 1.68. Να πω λοιπόν σε όποιες κοπέλες δεν θέλουν να συμβιβαστούν ή να αποδεκτούν τον εαυτό τους γεματούτσικο... ότι όλα γίνονται αρκεί να υπάρχει πραγματική θέληση και επιμονή. Σας φιλώ όλες!!!
Εγώ πάντως στην 1η γέννα μου άλλαξε πολύ το σώμα μου-30 κιλά ήταν αυτά-και μόλις γέννησα έχασα σχεδόν αμεσως 20 κιλά και τα υπόλοιπα 10 δεν έφευγαν με τίποτα.Μετά απο 1 χρόνο άλλαξε το σώμα μου και επανήλθε και έφυγαν και τα 10κιλά.Απλά ήθελε τον χρόνο του.Τώρα που είμαι στην 2η εγκυμοσύνη μου θα δώσω πάλι τον χρόνο στο σώμα μου και μετά θα ξεκινήσω προσπάθειες να χάσω οτι κιλά θα έχω.Διαφωνώ με την λογική έγινα μάνα άρα μπορώ να είμαι απεριποιητη-άβαφτη-άλουστη-με παραπανίσια κιλά.Ναι είμαστε μάνες αλλά είμαστε και γυναίκες.
...Xμμμ δε θα επρεπε να γκρινιαζω νομιζω...Με μονο 9 κιλα που πηρα στην εγκυμοσυνη και στον 9ο ηταν σα να ειχα καταπιει μια μπαλα μπασκετ, απο την οποια βγηκε μια μπουμπου 3650, η κοιλια μου ειναι καλη. Δεν ειναι καλη οπως ηταν οκ...στα 18 επαιζες σκακι επανω της και δε σταματησα σχεδον ποτε να γυμναζομαι...Το σωμα θυμαται...η προσπαθει εν παση περιπτωση. Θεωρω τα προτυπα της μοδας και της τηλεορασης τραγικα...Καμια δε μπορει να γινει φλαταδουρα απο τη μια μερα στην αλλη, αν κ μολις 40 μερες μετα την εγκυμοσυνη ειχα χασει 12 κιλα κ εμπαινα σε εξωφρενικα ρουχα που ειχα να χωρεσω απο το λυκειο... Αν μου βαλετε τις γυναικες που ασχολουνται με την δημοσια εικονα τους και ΄΄πρεπει΄΄ να ειναι φιτ αυτα ειναι μπουρδες. Μπουρδες εννοοντας οτι και μεις αν ολη μας η ζωη ηταν μια τηλεοραση -ολη μεερα θα κοπανιομασταν και θα καναμε διαιτα οποτε καποια στιγμη θα γινομασταν μοντελα. Ολα εχουν να κανουν με το δερμα τελικα, εγω ετσι πιστευω. Δεν εκανα ουτε μια ραγαδα στην κοιλια ΑΛΛΑ ομως πια το περισσοτερο λιπος μαζευεται εκει και ειναι πολύ πιο δυσκολο κ να την συσφιξεις και να την γραμμωσεις. Μη γελιομαστε δεν ειμαστε ολες Πετρουλακη, δεν ειμαστε ολες γυμναστριες και οι κοιλιακοι δεν ειναι ολη μας η ζωη ακομα και αν το θελαμε. Ακομα και με διαιτα--διοτι η μανα εφαγε εσκασε και μεσα σε 12 μηνες τσιμπησε 10 κιλα τα οποια ευτυχως τα εχασα και ειμαι παλι 67--η κοιλια μου ειναι πλαδαρουτσικη λιγακι και με ενοχλει. Ειναι πως εχεις μαθει το σωμα σου. Καποια στιγμη θα συμφιλιωθουμε φανταζομαι...κανουμε οτι μπορουμε καλυτερο και οσο παει...και τελος παντων ουτε αποστεωμενες μπορουμε να γινουμε,ουτε παλι 18...σορρυ κιολας δηλαδη!!! Αντε μανες καλα μας κουραγια...κι αν εχουμε ραγαδες ειναι απο μαχες που εχουμε δωσει...ειπα δεν εχω στην κοιλια..οχι πουθενα αλλου!!! ;)
...σαφως ενιωσα κ εγω καλυτερα!το κλεβω επισης!
It's like an empty nest!!!!Δεν την είχα σκεφτεί ποτέ έτσι.Πάντα μεχρι τώρα την έβλεπα σαν μια ενοχλητική φουσκωτή χαλαρή κοιλιά.Αυτό το βίντεο με έκανε να τη δω αλλιώς.Ευχαριστώ Ολίβια!!
Ολίβια, συμφωνώ απόλυτα με το κείμενό σου. Κι εγώ, σα χαζή, νιώθω απίστευτες τύψεις που δεν έχω επανέλθει ακόμη, 3,5 χρόνια μετά την γέννα στο κορμί που είχα πριν κόψω το τσιγάρο (ελπίζω για πάντα) και πριν μείνω έγκυος. Τα χρόνια περνάνε και τα κιλά κατσικώνονται. Αλλά, που θα πάει, όπως έκοψα το τσιγάρο, θα κόψω και τη λαιμαργία. Αυτό που δε σου λέει κανείς, είναι ότι, το "πακέτο" της φροντίδας του παιδιού σου, δεν τελειώνει ποτέ, ότι αυτή η έννοια, αυτή η ευθύνη, αυτή η ανάγκη σου να είσαι εκεί, παρούσα, να προσφέρεις ό,τι καλύτερο σε κάνει να αποπροσανατολίζεσαι, να ξεχνάς αυτό το "είμαι γυναίκα", να ανακατατάσεις τις προτεραιότητές σου... Δεν ξέρω πως θα τα καταφέρω, όμως δεν παύω να ελπίζω. Κι εσύ, μη χάνεις την ελπίδα σου. Γέννησε το δεύτερο παιδάκι σου, με έναν πόνο σου εύχομαι, και αφού μεγαλώσει λιγάκι, θα δεις τι θα κάνεις. Μακαρι να σου κάτσει και θηλασμός αυτή τη φορά να απολαύσεις και ό,τι τραβάει η όρεξή σου μετά τη γέννα για κανένα εξάμηνο... (αυτό το τελευταίο για να σε δελεάσω το λέω, εγώ το απήλαυσα στην κόρη μου και το τι εδεσματάκι καταβρόχθησα δε λεγεται...) Να είσαι καλά, να γράφεις τέτοια κείμενα σου εύχομαι, γιατί τα σκέφτομαι αυτά εδώ και πολύ καιρό και έψαχνα κάποιον να τα μοιραστώ...
Γέννησα πριν πέντε μήνες και από τα κιλά που πήρα μου έχει μείνει μισό κιλό και λίγο κοιλίτσα... Πασχίζω με δίαιτα και με γυμναστική να τα χάσω και αυτά αλλά το βλέπω κομματάκι δύσκολο... Πολλές γνωστές μου από την ώρα που έμεινα εγκύος και μεχρι και τώρα που γέννησα κάθε φορα που με συναντούν το πρώτο που θέλουν να μάθουν είναι το βάρος μου και αν έχει επανέλθει το σώμα μου....Δεν είναι κρίμα???????????
Οι ραγάδες από την εγκυμοσύνη δεν έφυγαν ποτέ... Όμως από την 1η μέρα που γεννήθηκε το αγοράκι μου έλεγα και εξακολουθώ να λέω "Αφού κατάφερε να με σημάδεψει ένας τέτοιος Άντρας, χαλάλι." η αλλιώς όπως μου λέει και μια φίλη χιουμοριστικά "Αν ήσουν στη φυλακή θα μέτραγες!!!" :P Ολίβια δεν το οργανώνεις να φτιάξουμε και εμείς ένα τέτοιο βιντεάκι;
Συμφωνώ απολύτως με όσα είπες! Είναι πολύ κρίμα να βλέπεις γυναίκες τόσο στρεσσαρισμένες στην εγκυμοσύνη τους για μερικά κιλά. Καλή λευτεριά και να θυμάσαι πως το σώμα έχει μνήμη. Θα επανέλθουμε, είμαι σίγουρη. Σε φιλώ!
αχ τι να πω ένα άγχος το έχω, μετά τη δευτερη εγκυμοσύνη νομίζω οτι δεν θα γίνω ποτέ όπως ήμουν!!! Πόσο δίκιο έχεις σ΄αυτά που γράφεις... σ'ευχαριστώ πολύ!!! Το βιντεάκι είναι καταπληκτικό!!! Φιλιά πολλά καλό βραδυ:-)
Ενα υπέροχο βιντεο!! Το λάτρεψα και...το κλέβω!! Ευχαριστώ μου έφτιαξες το βράδυ και μου χάρισες ένα μεγάλο χαμόγελο!!