Πώς εξηγείς σε ένα παιδί ότι η ζωή στα βιβλία και στα παραμύθια μπορεί να είναι εντελώς διαφορετική απ’ ότι έξω από αυτά;
Παραξενίτσες στα παιδικά βιβλία
της Κατερίνας Καλιμικεράκη
Έχεις προσέξει ότι στα βιβλία πολλές φορές τα ζώα φοράνε ρούχα;
Στη φύση που ζούνε όμως, στην πραγματική τους ζωή, δε φοράνε τίποτα- ή μήπως εσύ τα έχεις δει να φοράνε κάτι;
Άραγε γιατί συμβαίνει αυτό; Μήπως επειδή στη φύση δεν έχει καταστήματα ρούχων για να ψωνίσουν;
Ή μήπως επειδή δεν έχουν χρήματα;
Κι όμως υπάρχουν και αρκετοί άνθρωποι που δεν έχουν χρήματα, όμως φοράνε ρούχα.
Μήπως δεν ξέρουν να χρησιμοποιούν το πλυντήριο για να τα πλύνουν;
Και τέλος πάντων πώς θα κατάφερναν να φορέσουν ρούχα αν είχαν; Αφού δεν έχουν χέρια με δάχτυλα για να μπορέσουν να ντυθούν…
Ύστερα στα βιβλία βλέπουμε τα ζώα να μιλάνε μεταξύ τους όλη την ώρα!
Δυο σκυλάκια, ας πούμε, πιάνουν την κουβέντα. Τι μπορεί να λένε μεταξύ τους;
–Α, τι ωραία ουρά που έχεις, να τη μυρίσω λίγο;
–Όχι, άσε με, φύγε από κοντά μου!
Κι όταν μιλάει η αλεπού με το πουλάκι τι να λένε άραγε;
Τις πιο πολλές φορές μάλλον δεν είναι και πολύ καλοί φίλοι γιατί η αλεπού λιγουρεύεται να το φάει το πουλί.
Σε άλλες ιστορίες βλέπει κανείς την πάπια να οδηγάει ένα αυτοκίνητο. Μα γίνεται αυτό; Η πάπια ξέρει μόνο να πετάει.
Άσε μετά το άλλο παραμύθι που λέει ότι τα αρκουδάκια γίνονται πολύ δυνατά όταν τρώνε μέλι. Είναι αλήθεια αυτό; Εσύ αν φας ένα ολόκληρο βάζο μέλι θα γίνεις δυνατός; Δε νομίζω…
Περίεργα πράγματα συμβαίνουν στα βιβλία, πολλές τρελίτσες!
Η βασιλοπούλα φιλάει το βάτραχο,
ένα κοριτσάκι πρέπει να κοιμηθεί σε ένα πανύψηλο κρεβάτι με πάρα πολλά στρώματα,
κάποιους τους τρώει ο λύκος και μένουν ζωντανοί στην κοιλιά του.
Τι παράξενα που τα λένε στα βιβλία!
Εσύ διάβασες καμιά τρελίτσα τώρα τελευταία;
Για πες μας!
Στο καλό παιδικό βιβλίο πρέπει:
■ Να συμβαίνει κάτι συναρπαστικό που να διεγείρει την περιέργεια.
■ Να μπορεί το παιδί να «διαβάσει» τα κρυμμένα μηνύματα «ανάμεσα από τις γραμμές» και να τα ερμηνεύσει με τη βοήθεια των εικόνων.
■ Οι εικόνες να εναλλάσσονται αρμονικά με το κείμενο.
■ Το παιδί να ταυτιστεί με τους ήρωες ή τις καταστάσεις που συμβαίνουν αλλά ταυτόχρονα να μάθει και κάτι καινούριο, κάτι απρόβλεπτο.
■ Η γλώσσα να είναι απόλυτα κατανοητή και να έχει κάποιον ελαφρύ ρυθμό, να κυλάει εύκολα.
* H Kατερίνα Καλιμικεράκη είναι δασκάλα με σπουδές και μελέτες πάνω σε θέματα παιδοψυχολογίας
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Χαχαχαχαχα!γελασα πολυ με τα σχολια ολωνων σας! Αλλα βρε κοριτσια,δεν νομιζω να υπεραναλυουν τοσο πια το καθε τι,τα παιδακια!π.χ.γιατι φοραει γαντια ο μικυ κ γιατι το κογιοτ ξοδευει μια περιουσια σε εξοπλισμους κ παγιδες αντι να αγορασει φαγητο...Τα δε κινουμενα σχεδια,ειναι πολυ πιο 'επικινδυνα' κ 'φοβιστικα' κατ εμε.
και γω στην κορη μου λεω πως ολες αυτες οι πριγκιπισες ηταν ακαματες...η μια κοιμοταν συνεχεια, η αλλη ζουσε με 7 αγνωστους στο δασος, η αλλη το χτενιζε ολη μερα (το μαλλι) η αλλη εχανε τα παπουτσια της κλπ και ολες περιμεναν τον γαμπρο για να τις σωσει, αλλα τα σημερινα κοριτσια πρεπει να βασιζονται και στις δικες τους δυναμεις! ετσι??
>η αλήθεια είναι ότι στα περισσότερα παραμύθια που διαβάζω στη μικρή, αλλάζω πολλές φράσεις και την πλοκή ανάλογα πάντα το τι δείχνει η εικόνα έτσι ώστε να μην την τρομοκρατήσω...
αλλά το μυαλό των παιδιών τρέχει με τέτοιους ρυθμούς και κάνουν απίστευτους συνειρμούς που τις περισσότερες φορές σε αποστομώνουν... κι ενώ νομίζεις οτι θα τρομάξουν εκείνα σου απαντούν για έναν θάνατο ή μια καταστροφή σαν να είναι το πιο απλό πράγμα...
τελευταία η μικρή μου βλέπει τα cars στο dvd... σε κάποια σκηνή υπάρχει ένα αυτοκίνητο το οποίο από την πολύ σκουριά διαλύεται με συνέπεια να του πέφτει η "μάσκα" του... οπότε η μικρή με ρωτάει : -Μαμά γιατί του έπεσαν τα δόντια;;; -επειδή έτρωγε πολλές τσίχλες και δεν έπλενε τα δόντια του. -μα μαμά, πως να πλύνει τα δόντια του αφού το αυτοκίνητο δεν έχει χέρια!!!!!!!! ντοιγκ!!!!! Με άφησε να την κοιτάω αποσβολωμένη!!! χαχαχα
>Πολλά παραμύθια είναι αρκετά τρομακτικά για τα παιδιά! Η μάγισα στην Χιονάτη, η μάγισα που έτρωγε παιδιά στο Χάνσελ και Γκρέτελ, ο δράκος που μύριζε ανθρώπινο κρέας στον κοντορεβυθούλη. Αυτός ο κακος λύκος έχει φάει τους πάντες! Την κοκκινοσκουφίτσα ΚΑΙ την γιαγιά, τα τρία γουρουνάκια, τα εφτά κατσικάκια ...... του κάνουν μια μικρή τομή τύπου καισαιρικής χωρίς να ξυπνήσει, βγαίνουν όσοι έχει φάει αρτιμελής και ζωντανοί, του ράβουν την τομή και ...... ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!Αντε να κοιμηθούν τα παιδάκια ήσυχα!!! Γενικά τα "κλασσικά" παραμύθια με τα οποία μεγαλώσαμε εμείς, πολλές φορές το σκέφτομαι να τα διαβάσω στα παιδιά μου. Δράκοι, μάγισες, λύκοι (περισσότερο σε αυτά των αδερφών Γκριμ). Τα παραμύθια του Αντερσεν πάλι είναι σκέτη κατάθλιψη με πολύ στενάχωρο τέλος (το κοριτσάκι με τα σπίρτα π.χ.). Τα παραμύθια της ελληνικής παράδοσης περιέχουν ζώα που μιλάνε και πολύ συχνά είναι ήρωας το φίδι! Μερικές φορές όταν διαβάζω αυτά τα παραμύθια αλλάζω λέξεις ή φράσεις!
>Σιγουρα ενδιαφέρον θέμα! Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε πολλές φορές αντικαταστήσει το δικό μας πρότυπο ως γονείς που έμπρακτα αγαπάμε τα παιδιά μας, με φανταστικούς ήρωες!
Χαχαχαχαχα!γελασα πολυ με τα σχολια ολωνων σας! Αλλα βρε κοριτσια,δεν νομιζω να υπεραναλυουν τοσο πια το καθε τι,τα παιδακια!π.χ.γιατι φοραει γαντια ο μικυ κ γιατι το κογιοτ ξοδευει μια περιουσια σε εξοπλισμους κ παγιδες αντι να αγορασει φαγητο...Τα δε κινουμενα σχεδια,ειναι πολυ πιο 'επικινδυνα' κ 'φοβιστικα' κατ εμε.
και γω στην κορη μου λεω πως ολες αυτες οι πριγκιπισες ηταν ακαματες...η μια κοιμοταν συνεχεια, η αλλη ζουσε με 7 αγνωστους στο δασος, η αλλη το χτενιζε ολη μερα (το μαλλι) η αλλη εχανε τα παπουτσια της κλπ και ολες περιμεναν τον γαμπρο για να τις σωσει, αλλα τα σημερινα κοριτσια πρεπει να βασιζονται και στις δικες τους δυναμεις! ετσι??
>η αλήθεια είναι ότι στα περισσότερα παραμύθια που διαβάζω στη μικρή, αλλάζω πολλές φράσεις και την πλοκή ανάλογα πάντα το τι δείχνει η εικόνα έτσι ώστε να μην την τρομοκρατήσω...
αλλά το μυαλό των παιδιών τρέχει με τέτοιους ρυθμούς και κάνουν απίστευτους συνειρμούς που τις περισσότερες φορές σε αποστομώνουν... κι ενώ νομίζεις οτι θα τρομάξουν εκείνα σου απαντούν για έναν θάνατο ή μια καταστροφή σαν να είναι το πιο απλό πράγμα...
τελευταία η μικρή μου βλέπει τα cars στο dvd... σε κάποια σκηνή υπάρχει ένα αυτοκίνητο το οποίο από την πολύ σκουριά διαλύεται με συνέπεια να του πέφτει η "μάσκα" του... οπότε η μικρή με ρωτάει :
-Μαμά γιατί του έπεσαν τα δόντια;;;
-επειδή έτρωγε πολλές τσίχλες και δεν έπλενε τα δόντια του.
-μα μαμά, πως να πλύνει τα δόντια του αφού το αυτοκίνητο δεν έχει χέρια!!!!!!!! ντοιγκ!!!!!
Με άφησε να την κοιτάω αποσβολωμένη!!! χαχαχα
>εμ αυτη η Χιονατη? Ωραιο παραδειγμα...ζει στο δασος με 7 αντρες! χαχαχαχαχαχχα
>επισης ο μικη μαους ειναι ποντικι,ο γκουφι σκυλος,ο πλουτο τι ειναι;;;;;ενας σκυλος που εχει αφεντικο το ποντικι που κανει παρεα με το σκυλο!
>Πολλά παραμύθια είναι αρκετά τρομακτικά για τα παιδιά! Η μάγισα στην Χιονάτη, η μάγισα που έτρωγε παιδιά στο Χάνσελ και Γκρέτελ, ο δράκος που μύριζε ανθρώπινο κρέας στον κοντορεβυθούλη. Αυτός ο κακος λύκος έχει φάει τους πάντες! Την κοκκινοσκουφίτσα ΚΑΙ την γιαγιά, τα τρία γουρουνάκια, τα εφτά κατσικάκια ...... του κάνουν μια μικρή τομή τύπου καισαιρικής χωρίς να ξυπνήσει, βγαίνουν όσοι έχει φάει αρτιμελής και ζωντανοί, του ράβουν την τομή και ...... ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα!Αντε να κοιμηθούν τα παιδάκια ήσυχα!!! Γενικά τα "κλασσικά" παραμύθια με τα οποία μεγαλώσαμε εμείς, πολλές φορές το σκέφτομαι να τα διαβάσω στα παιδιά μου. Δράκοι, μάγισες, λύκοι (περισσότερο σε αυτά των αδερφών Γκριμ). Τα παραμύθια του Αντερσεν πάλι είναι σκέτη κατάθλιψη με πολύ στενάχωρο τέλος (το κοριτσάκι με τα σπίρτα π.χ.). Τα παραμύθια της ελληνικής παράδοσης περιέχουν ζώα που μιλάνε και πολύ συχνά είναι ήρωας το φίδι! Μερικές φορές όταν διαβάζω αυτά τα παραμύθια αλλάζω λέξεις ή φράσεις!
>Μια απορία που δεν λύνεται...Γιατί ο Ντοναλντ Ντακ δεν φοράει παντελόνι αλλά όταν βγαινει από το μπάνιο έχει πετσέτα γύρω από τη μέση του???χαχαχα
Αθάνατα F R I E N D S !!!!
>Σιγουρα ενδιαφέρον θέμα! Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε πολλές φορές αντικαταστήσει το δικό μας πρότυπο ως γονείς που έμπρακτα αγαπάμε τα παιδιά μας, με φανταστικούς ήρωες!