Μόλις την είδα μέσα στη θερμοκοιτίδα, δάκρυσα!
Η ιστορία της Ηρώς
(Η Ηρώ γέννησε με καισαρική και ολική νάρκωση)
Ήρθε η στιγμη να διαβάσετε και την δικιά μου ιστορία γέννας…
Είχα καταλάβει ότι ημουν έγκυος απο τον πρώτο μήνα(αν και δεν είχα ποτέ σταθερό κύκλο) και ήρθε και ο επόμενος μήνας χωρίς περίοδο και εκει σιγουρεύτηκα. Εκανα τέστ και ενώ ένιωθα ότι είμαι, περίμενα ότι το τεστ θα βγάλει αρνητικό όπως κάθε φορά που έκανα (η περιοδός μου είχε ανωμαλίες και έκανα κάποιες φορές τέστ μήπως ήμουν έγκυος).
Η απάντηση ήτανε ΝΑΙ και βγαίνοντας απο τον μπάνιο λέω στον σύντροφο μου (που τώρα είναι άντρας μου) ότι είμαι έγκυος… Για να μην τα πολυλογώ λόγω ανωμαλίας περιόδου δεν βρήκαμε την ημερομηνία που έμεινα έγκυος και το υπολογίζαμε στο περίπου.
Άλλαξα γιατρό στον τέταρτο μήνα κύησης (γιατι αυτή ηταν στο ΜΗΤΕΡΑ και επειδή ο άντρας μου στον δεύτερο μηνα κύησης μου έπαθε ατύχημα πολύ σοβαρό δεν μας έπαιρνε να γεννήσω εκεί, εξάλλου ήτανε και πολύ περίπλοκος άνθρωπος αυτή). Έτσι η πεθερά μου μου σύστησε τον δικό της γιατρό που είναι στο ΕΛΕΝΑ.
Μου έδωσε ΠΗΤ 17-22 Σεπτέμβρη… Στον υπέρηχο που έκανα στον όγδοο μήνα μου είπαν ότι το αμνιακό υγρό ήτανε στα τέρματα του στο 99%. Εγώ ένιωθα ότι θα γεννήσω νωρίτερα, ότι δεν έχουν υπολογιστεί καλά οι βδομάδες.. Όσο πλησίαζε ο καιρός εγώ έγραφα στον υπολογιστή πως νιώθω, πως ήταν η μέρα μου και 1 Σεμπτέμβη το βράδυ που έγραφα έλεγα «Μακάρι να ξυπνήσω αύριο και να γεννήσω!«, παρακαλούσα την Παναγίτσα να γεννήσω την επόμενη μέρα, δεν μπορούσα άλλο χώρις την μπέμπα, την ήθελα τόσο πολύ κοντά μου! Ανυπομονούσα χωρίς να με νοιάζει πως θα γεννήσω, αν πονέσω, δεν είχα σκεφτεί ποτέ την διαδικασια τις γέννας.. Ήθελα μόνο το μωρό μου να πάρω αγκάλια.
Ξημερώνει Τεταρτη 2 Σεπτέμβρη 2009, το μεσσημέρι ο άντρας μου ετοιμάζεται να φύγει να πάει να πάρει υλικά για την δουλειά του, τον πηγαίνω μέχρι την πόρτα, τον φιλάω και φεύγει. Δεν προλαβαίνω να κάνω ένα βήμα και νιώθω πολυ υγρή απο κάτω, πάω στο μπάνιο και καταλαβαίνω ότι μου σπάσανε τα νερά!
Βγαίνω έξω να τον προλάβω αλλά είχε φύγει. Ειδοποιώ την μαμά μου ότι μου σπάσαν τα νερά και μου λέει «Πλάκα μου κάνεις!«. Και αφού πείστηκε ότι δεν της κάνω πλάκα, έφυγε κατευθείαν απο την δουλειά να έρθει σπίτι… Ειδοποιώ τον άντρα μου και έρχοταν και αυτός σπίτι. Και σκέφτομαι ότι κάποιον ξέχασα να ειδοποιήσω… ΤΟΝ ΓΙΑΤΡΟ!!!
Τον παίρνω και του λέω ότι σπάσαν τα νερά. «Μα ΠΗΤ ειναι 17-22 ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ» μου απαντάει
«Πήγαινε στο νοσοκομείο και έρχομαι και εγώ!» (είχε κανονίσει και έφευγε επαγγελματικό ταξίδι και ευτυχώς τον πρόλαβα)
Πήγα στο νοσοκομείο στην παραλαβή, τα νερά να τρέχουν αλλά πόνος καθόλου και αυτό κάτι μου έλεγε ότι δεν θα γεννήσω σύντομα. Μου κάνουν όλα τα κλασικά εκεί ξύρισμα, κλίσμα και τα λοιπά και κάθομαι και περιμένω περιμένω.
Έρχεται ο γιατρός, με κοιτάει και μου λέει ότι το μωρο δεν έχει κατεβει. «Θα εξαντλήσουμε κάθε πιθανότητα να γεννήσεις φυσιολογικά, θα σου βάλουμε ορό και θα περιμένουμε 4-5 ώρες μήπως κατέβει, αλλιώς καισαρική«
Η ωρα ήταν περίπου 3 και μιση το μεσημέρι. Με ανεβάσανε στην αίθουσα τοκετου. Δεν ήθελα να περιμένω τόσες ώρες και χωρίς κανενα δικό μου για παρέα, έλεγα συνέχεια στον εαυτό μου να με βάλουν κατευθείαν για καισαρική και όσο άκουγα τις άλλες μητέρες που γεννούσαν φυσιολογικά, να ουρλιάζουν και να βρίζουν, τόσο πιο πολύ ήθελα καισαρικη.
Πόνους δεν είχα καθόλου, ξαπλωμένη σε ένα κρεβατι και βαριόμουνα, μέχρι που ακούω τις μαίες να λένε «Του Καπελάκη θα βάλουμε τώρα για καισαρική!«. Η ωρα ήταν 7 και μιση μ.μ. Ελπίζω να είμαι εγώ, να μην έχει και άλλη πελάτισσα να γεννήσει εκείνη την στιγμή.
Ήταν η σειρά μου, με βαλανε χειρουργειο, με καλωδιώσανε και μου κάνανε ολική νάρκωση. Γέννησα στις 8 παρα τέταρτο.
Ξύπνησα με κλάματα και τους ρώταγα «Η μπέμπα;;;«
«Καλά ειναι!«, απάντησαν αλλά δεν με καλύψαν με την απάντηση τους.
Με καθαρίσανε και με πήγαν στην οικογενειά μου, δάκρυσα μόλις τους είδα και τους ρώτησα αν είδαν την μπέμπα και είπανε ναι όλα καλα.
Πήγα στο δωμάτιο και περίμενα να μου φέρουν το μωρό, αλλά το μωρό δεν ερχότανε και όσο πέρναγε η ώρα και δεν το είχανε φέρει, ούτε καν το είχα δει, ανησυχούσα. Έστειλα τον άντρα μου να ρωτήσει και του είπαν ότι την έχουνε κρατήσει στα πρόωρα γιατί είχε κάτι η αναπνοή της…
Είχα γεννήσει το μωρό μου και δεν το είχα δει, κόντευά να τρελαθώ! Πήγα την δεύτερη μέρα με καροτσάκι, αγκαλιά με καθετήρα και ορούς, μόλις την είδα μέσα στην θερμοκοιτίδα δεν σταμάταγαν τα μάτια μου να την κοιτάνε και να δακρύζουν.
Κάθε φόρα που είχε επισκεπτήριο φτιαχνόμουνα και πήγαινα από τις πρώτες, κάθε φορά ένιωθα ότι ήταν τα καλύτερα ραντεβου τις ζωής μου, το δικο μου ραντεβού με την κόρη μου.
Έμεινε 6 ήμερες εκεί, την κρατήσανε τις δύο πρώτες μέρες για να ελέξουν την αναπνοή της και τελικά δεν τους παρουσίασε κάτι, αλλά δεν βγήκε γιατί την κράτησαν μετά για ίκτερο.
Γεννήθηκε 2.580gr και φύγαμε μαζι την έκτη μέρα.. ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΗΝ ΕΙΧΑ ΣΤΗΝ ΑΓΚΑΛΙΑ ΜΟΥ!!!
Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;
Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com
αχ ποσο καταλαβαινω κοπελα μου κ τη δικη μου τη βαλανε απο τη τριτη μερα της γενησησ της για ικτερο λογο οτι την τραβηξε με βεντουζα ο γιατρος μου γιατι ειχε κολλησει στη μητρα. τρελλαθηκα οταν την βαλανε στη θερμοκοιτιδα εκλεγα με μαυρο δακρυ που εβλεπα το αγγελουδι μου εκει. αλλα ηταν για το καλο της ολα καλα πηγανε. να ναι γερα σιδερενια κ καλοτυχα ολα τα μαρακια του κοσμου!!!!!!!!!!!
>telos kalo ola kala na sou zhzei h mpempa sou na eisai gerh kai esy kai h oikogeneia sou alla kati mou leei oti o giatros einai ligo ?me to pou se kanei uperixo apo ta xiliosta pou einai sou bgazei poses ebdomades eisai kai meta apo ton ante 2 mhna metraei kefalh kilitsa podarakia xerakia kai bgazei poses ebdomades eisai kai posa kila-grammaria kai pithanh hmerominia toketou me apoklhsh + - 2 ebdomades...tes pa
>Να σου ζήσει η κορούλα σου,Ηρώ μου!Απ'ότι κατάλαβα για ακόμα μια φορά,με την καισαρική,γλιτώνεις μεν τους πόνους και την ταλαιπωρία της γέννας,αλλά έχεις άλλη ταλαιπωρία μετά και δε βλέπεις και γρήγορα το μωρό σου....Θέλει πολλή σκέψη,για να αποφασίσεις τι θα κάνεις,απ'ότι βλέπω....
>πωπω με θυμισες την ιστορια μου...εμενα μου τον κρατησαν αμεσως μολις τον γεννησα με καισαρικη αλλα οχι ολικη και μπηκε στη θερμοκοιτιδα λογω αναπνευστικης δυσχερειας.οπως και συ ετσι και γω το ενιωθα οτι κατι δε πηγαινε καλα οταν περιμενα να με τον φερουν και δε τον εφερναν.
τον πηρα στο σπιτι 2βδομαδες μετα!!!να σε ζησει και να ναι παντα γερη.