Βομβαρδισμένο σαλόνι!
Όταν ζεις με ένα μωρό άνω του έτους στο σπίτι, πρέπει να είσαι ψυχολογικά προετοιμασμένος ότι όσο και να το συμμαζεύεις το βράδυ, το πρωί θα γίνει χάλια σε χρόνο dt. Υπάρχουν, βέβαια, λύσεις: να κυνηγάς το παιδί από πίσω για να μην κάνει «ζημιές» ή να εξαφανίσεις τα πάντα εκτός των απόλυτα απαραιτητων.
Εμείς έχουμε επιλέξει να εξαφανίσουμε απλά τα επικίνδυνα. Όλα τα υπόλοιπα (βιβλία, τηλεκοντρόλ, κουκλάκια, κουτάκια, ταπεράκια, κατσαρολάκια), τα αφήσαμε εκεί που ήταν και δεν έχουμε πρόβλημα να τα εξερευνά η μικρή μας. Άλλωστε, το σπίτι μας είναι το μικρό της βασίλειο και μέσα σ’ αυτό ανακαλύπτει σιγά σιγά τον κόσμο!
Θέλει πολύ συμμάζεμα κάθε μέρα, αλλά… χαλάλι!
Αγαπημένη ασχολία της Αθηνάς: τα βιβλία.
Το πού ξετρύπωσε τις σερπαντίνες που είχαν περισσέψει από το πάρτι της, είναι ένα καλό ερώτημα…
Σήμερα ανακάλυψε και τα κεράκια ρεσό και τα χρησιμοποίησε για να φτιάξει… σχέδια!
(Και λίγο διάβασμα ακόμα…)
Αυτό θα πει παιχνίδι!
Και η Sherpa δεν δείχνει καμία διάθεση να μας βοηθήσει στο συμμάζεμα!
χεχε!
Εσάς, πώς είναι το σαλόνι σας;
Κάτι μου θυμίζουν οι φωτογραφίες :P
>εμεις ειχαμε ασφαλισει τα ντουλαπια με τα επικινδυνα-ευαισθητα πραγματα και στα υπολοιπα ειχε ελευθερας! Τελικα απολαμβανε περισσοτερο το παιχνιδι με τα ταπερ, τις κατσαρολες και τις πατατες (!) παρα με τα δικα του παιχνιδια! Φυσικα το τραπεζακι του σαλονιου ειχε εξαφανιστει για περισσοτερο χωρο.
Ο ξαδερφος μου σε μια στιγμη απογνωσης μαζεψε τα παιχνιδακια του μωρου του με τη σκουπα και το φαρασι!!!!
>είναι όπως ακριβώς το δικό σου..... :-) εμάς αντί για βιβλία προτιμά τα cd...
τρελλαίνεται να αναποδογυρίζει πράγματα, και σ' αυτά που αγαπάει κολλάει κ ενα μου στο τέλος πχ κουβάς μου, μπαμπαμ μου δηλαδή η μπάλλα του κτλ
>Να ένα αντίστοιχο του δικού μας χαλίου (μόλις προβληματίστηκα: το χάλι κλίνεται;) Προσωπικά δεν με νοιάζει η εικονα, αλλά είναι κάτι πρωινά που με την τσίμπλα στο μάτι να κατευθυνθείς προς τον ΝΕS και πατάς κάτι κερατοειδή παιχνιδάκια σαν να πατάς κάκτο, αχ αχ και χα χα. Παιδί σημαίνει τα πάντα είναι παιχνίδι (motto mou)
>ολεσ λιγο πολυ το βιωνουμε...να σου πω επελεξα να τον περιορισω στο δωλατιο του,το οποιο ειναι καθε μερα οπωσ το σαλονι σου!στο υπολοιπο σπιτι δεν φερνουμε παιγνιδια ουτε πειραζουμε το καθε τι...ετσι προσπαθω σαν εργαζομενη-μανουλα-νοικοκυρα αλλιωσ θα ειχα λαλησει αν αυτο που συμβαινει στο παιδικο δωματειο συνεβενε σε ολο το σπιτι....ειρηνη