17 μήνες μαζί..!

Ο τελευταίος μήνας ήταν ο πιο… κεφάτος της μέχρι τώρα ζωούλας της! Η Αθηνά μοιάζει να μεγάλωσε ξαφνικά τόσο πολύ! Το κορμάκι της μέρα με τη μέρα δένει και πιο πολύ, ενώ κάθε βράδυ που της ρίχνω ένα τελευταίο φιλί στην κούνια της μου μοιάζει όλο και πιο ψηλή! Τα μαλλάκια φούντωσαν, το μουτράκι ομόρφυνε (αχ αυτό το σούφρωμα της μυτούλας και τα κάτασπρα δοντάκια!).

17 μήνες μαζί και ακόμα πιάνω τον εαυτό μου να τρώει φλασιά… είμαι μαμά! Εγώ; Μαμά; WOW!

Χθες έκανε τα πρώτα της βηματάκια χωρίς καμία στήριξη! Ναι, ναι, 1 μέρα πριν κλείσει τους 17 μήνες ζωής, έκανε 4 βήματα και πήρε το κολιέ της γιαγιάς και στάθηκε για 1-2 δεύτερα όρθια πριν γονατίσει κάτω. «Περπατόπιτα» ακόμα δεν θα κάνω, όμως, θα περιμένω το ακόμα μεγαλύτερο μπαμ, όταν θα την δω κυριολεκτικά να παίρνει φόρα και να φεύγει. (Σήμερα σαν να μας τα μασάει πάλι, χεχε) Μπορεί να αργήσαμε, αλλά πού θα πάει, θα τα καταφέρει!

Κατά τ’ άλλα… λατρεύει τη θάλασσα! Δεν χορταίνει το νερό, μπαίνει βγαίνει συνέχεια. Μαθαίνουμε και βουτιές και τις αρέσουν πολύ. Δεν την έχω δει ποτέ πιο χαρούμενη απ’ ότι όταν είμαστε στην παραλία! 

Και φυσικά, γνωρίζουμε σιγά σιγά όλα τα ζωάκια και όλα τα λουλουδάκια και τα φυτά. Λατρεύει τα ζώα και τρελαίνεται να πιάνει τα φύλλα από τα δέντρα και να χαρίζει λουλουδάκια.

Αγαπημένα μαμ αυτή τη σεζόν: καρπούζι (μπορεί να φάει και ολόκληρο στην καθισιά), βερύκοκα, club sandwich (θέλει να το τρώει ολόκληρο το τριγωνάκι και με τις τρεις φέτες ψωμί, αν της βγάλεις έστω και μία διαμαρτύρεται), ψαράκι και όλα τα λαδερά που της άρεσαν ούτως ή άλλως και πριν.

Τα έχω χάσει πια τελείως μαζί της, δηλώνω εντελώς χαζομαμά και μου αρέσει!!!!

Χρόνια σου πολλά, Αθηνάκι!!!