Η ωραιότερη Πρωτοχρονιά της ζωής μου! (#208)

01/07/2011

Η ιστορία της Μαρίας
(Η Μαρία γέννησε με καισαρική και επισκληρίδιο)

Με λένε Μαρία και είμαι η μαμά δύο υπέροχων αγοριών. Διάβασα πολλές από τις ιστορίες και αποφάσισα να γράψω και εγώ τη δική μου ιστορία της εγκυμοσύνης του πρώτου μου γιου και όσων προηγήθηκαν της εγκυμοσύνης.

Με τον άντρα μου παντρευτήκαμε τον Οκτώβρη του 2005 και θελήσαμε αμέσως να κάνουμε μωρό, άλλωστε αυτός ήταν και ο λόγος που παντρευτήκαμε. Και όντως, έμεινα αμέσως έγκυος, ήμασταν τόσο τυχεροί.

Η εγκυμοσύνη όμως αυτή δεν προχώρησε, έγινε παλίνδρομη και το μωρό σταμάτησε να μεγαλώνει τις πρώτες κιόλας βδομάδες. Και εκτός από αυτό, ανακαλύψαμε ότι είχα και ένα ινομύωμα. Μετά από επισκέψεις σε διάφορους γιατρούς και ποικίλες απόψεις για χειρουργείο ώστε να αφαιρέσουμε το ινομύωμα πήγα στο γιατρό που με βοήθησε να αποκτήσω τα αγοράκια μου.

Ήταν ο μόνος που με απέτρεψε να χειρουργηθώ εφόσον ήθελα να μείνω σύντομα έγκυος και μου εγγυήθηκε ότι το ινομύωμα δεν θα επηρέαζε μια εγκυμοσύνη. Έτσι και κάναμε, αφήσαμε να περάσουν λίγοι μήνες και αφού έκανα ένα χειρουργείο για να διορθώσουμε ένα πρόβλημα που ανακαλύψαμε σε εξετάσεις που κάναμε για να διερευνήσουμε τα αίτια της προηγούμενης αποβολής, έμεινα έγκυος. Και πάλι αμέσως, χωρίς να προσπαθήσουμε πολύ.

Και ενώ το ήθελα τόσο πολύ, πανικοβλήθηκα! Είδα το τεστ θετικό και έβαλα τα κλάματα! Στιγμιαία φοβήθηκα ότι θα το χάσω και αυτό! Ευτυχώς όλα πήγαν καλά, είχα μια καλή εγκυμοσύνη, χωρίς ιδιαίτερα προβλήματα. Βέβαια λόγω του ινομυώματος θεωρούνταν κύηση υψηλού κινδύνου και με παρακολουθούσε ο γιατρός κάθε 15 μέρες και θα γεννούσα με καισαρική.

Είχα ΠΗΤ 8/1/2008 και η 38η εβδομάδα που θα έπρεπε να γεννήσω ήταν η βδομάδα μεταξύ Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς και είπαμε με το γιατρό στην επίσκεψη που πήγαμε λίγο πριν τις γιορτές ότι μάλλον θα το προγραμματίσουμε για μετά την Πρωτοχρονιά. Κάναμε λοιπόν Χριστούγεννα και στις 27 του μηνός μου τηλεφωνεί η μαία και μου λέει ότι ο γιατρός δεν μπορεί να χειρουργήσει και θα το αφήσουμε σίγουρα για τη νέα χρονιά!

«Ωραία» σκέφτηκα, «να παίξουμε και το χαρτάκι μας!» Την επόμενη μέρα όμως, 28 Δεκεμβρίου με ξαναπαίρνει τηλέφωνο η μαία και μου λέει πως ο γιατρός θέλει να με δει. Πηγαίνουμε λοιπόν στο γιατρό, σίγουρη βέβαια πως δε θα μου πει να γεννήσω και αφού με εξετάζει, μου λέει να πάω το επόμενο πρωί να κάνουμε την καισαρική!

Αφού ξεπέρασα το πρώτο σοκ, μου λέει να είμαι στις 7 το πρωί στην κλινική και κανονίζει με τη μαία και έναν ακόμα γιατρό να τον βοηθήσει γιατί τελικά ο λόγος που μου είχε πει η μαία ότι δεν μπορεί ο γιατρός να χειρουργήσει ήταν ότι είχε χειρουργηθεί αυτός για σκωλικοειδίτη!!! Το επόμενο πρωί στις 7 ακριβώς με τη βαλίτσα μου, τον άντρα μου, τη μαμά μου και την πεθερά μου φτάσαμε στην κλινική. Με πήραν μέσα, με ετοίμασαν, ήρθε και ο γιατρός μου και ξεκινήσαμε την διαδικασία…

Ορούς, επισκληρίδιο… Στο χειρουργείο όλα καλά, οι γιατροί να κάνουν πλάκα με τη μαία και όλα να προχωρούν κανονικά. Και με το που φτάνουν να ανοίξουν τη μήτρα ακούω το γιατρό να λέει «Ωχ, που είναι το μωρό;» Με την τομή που έκανε έπεσε πάνω στο ινομύωμα, το οποίο είχε γίνει 11 εκατοστά, και δεν έβλεπε το μωρό! Τελικά, μου αφαίρεσαν και το ινομύωμα και έβγαλαν και το αγοράκι μου… Μέχρι να ακούσω το κλάμα του νόμιζα ότι πέρασαν αιώνες... Όταν μου τον έφερε η νεογνολόγος και τον ακούμπησε στο μάγουλό μου ένιωσα τόση ζεστασιά…

Ο γιος μου γεννήθηκε τελικά στις 29/12/2007 και κάναμε Πρωτοχρονιά στην κλινική οι τρεις μας… Η ωραιότερη Πρωτοχρονιά της ζωής μου!!!

Έχεις μια απορία, μια ερώτηση, μια ιστορία;

Μπορείς να τη στείλεις στο eimaimama@gmail.com

24shares