Στην κόρη μας που ήρθε πρώτη, ήμουν στο νοσοκομείο περίπου 19 ώρες κι έτσι βρήκε το χρόνο να γράψει το τελευταίο κείμενο στο βιβλίο της εγκυμοσύνης.

Στο γιο μας που ήρθε δεύτερος, ο χρόνος του ήταν πολύ περιορισμένος! Τα νερά μου έσπασαν γύρω στις 00:00 το βράδυ κι ο μικρούλης γεννήθηκε μέσα σε τρεις ώρες!! Όσο με ετοίμαζαν για τη μεγάλη έξοδο, πήγε στο αυτοκίνητο, πήρε το ημερολόγιο (που παρά τον πανικό του, θυμήθηκε να κουβαλήσει μαζί του!) και ξεκίνησε να γράφει…

———-

Βιάζεσαι!!

Βιάζεσαι τόσο που σχεδόν δεν πρόλαβα να σου γράψω.

Όπως και στην Ε. κρατάω το τελευταίο γράμμα για μένα. Θα ήταν αδικία να μη σου γράψω κι εσένα τίποτα. Έτσι, αν και έγιναν όλα πολύ γρήγορα, βρήκα λίγο χρόνο να σου πω πόσο σε περιμένουμε!

Είναι πολύ διαφορετικό το αίσθημα στο δεύτερο παιδί-καινούργιο. Ενώ ξέρεις τι να περιμένεις από τη μία, είσαι προετοιμασμένος γι’αυτό που έρχεται, από την άλλη αναρωτιέσαι για τα καινούργια συναισθήματα που θα νιώσεις ξαφνικά.

Όλα θα είναι διαφορετικά -πιο γεμάτα- και πολύ πιο όμορφα. Και ενώ, λοιπόν, νομίζει κανείς ότι σ’έχουμε αδικήσει κατά το εννιάμηνο που σε περιμέναμε, ξαφνικά θα νιώσουμε διπλή χαρά, νέα συναισθήματα.

Είμαι σίγουρος ότι θα μας δώσεις πολύ ευτυχία και θα μας ολοκληρώσεις σαν οικογένεια. Δείχνεις ότι βιάζεσαι πολύ να έρθεις κοντά μας κι αυτό είναι πολύ ωραίο.

Θα δεις ότι θα περάσεις κι εσύ πολύ όμορφα μαζί μας. Κάνουμε πάρα πολλά πράγματα και η οικογενειακή μας ζωή είναι πολύ ευτυχισμένη. Η δε αδελφή σου θα σε υποδεχτεί κι αυτή με πολύ χαρά καθότι μάλλον, έχει βαρεθεί μόνη της. Να ξέρεις ότι δε θα μετανιώσεις που βιάζεσαι να έρθεις κοντά μας…

Βιάζεσαι… να μας κάνεις πιο ευτυχισμένους!

Σ’ αγαπάμε από τώρα πολύ!

Ο ΜΠΑΜΠΑΣ ΣΟΥ