Ζητάω βοήθεια, ακούει κανείς;
Μια μανούλα που ζήτησε να παραμείνει ανώνυμη, γράφει για τη ζωή της πριν και μετά τα παιδιά. Δηλώνει ότι της λείπει το πριν, μα πάνω απ’ όλα της λείπει λίγη βοήθεια!
Πηρα το θαρρος να γραψω την ιστορια μου διαβαζοντας ολες εσας τις μανουλες που λέτε οτι η ζωη σας χωρις παιδια ηταν ανουσια και βαρετη… Η δικια μου ΔΕΝ ΗΤΑΝ!
Παντρευτηκα μικρη και ενω οι παππουδες μας λεγανε «Αντε να δουμε κανα εγγονακι«, αποφασισαμε με τον αντρα μου να περιμενουμε λιγο καιρο, να χαρουμε τη ζωη μας ως ζευγαρι, να κανουμε τα ταξιδια μας και να εκμεταλλευτουμε την καθε μας στιγμη χωρις ευθυνες… Ωσπου μετα απο 2 χρονια εγγαμου βιου και συνειδητα πλεον, μενω εγκυος στο γιο μου, στα 27 μου. Απιστευτη χαρα, πετουσαμε στα ουρανια! Οταν το ανακοινωσαμε και στους γονεις μας, τρελαθηκαν!
«Αντε,επιτελους να δουμε ενα εγγονακι να συνεχισει το ονομα» (το προσπερναω, δεν ειναι της παρουσης)
Ολα κυλουσαν τελεια, γεννησα φυσιολογικα το γιοκα μου και την πρωτη νυχτα ηρθε η μαμα μου να με βοηθησει με το μωρο. Το κοιτουσα και εκλαιγα απο ευτυχια! Δεν μπορουσα να πιστεψω οτι εγινα μανουλα και οτι αυτο το μωρο περιμενε απο εμενα να το φροντισω και να του δωσω ζωη! Μετα τους 2 μηνες επρεπε να γυρισω στη δουλεια μου (δεν υπηρχε το 6μηνο ακομα) αλλα τα πραγματα δεν ηρθαν οπως τα περιμενα…
Μιλωντας με τις γιαγιαδες καταλαβα οτι δεν ειναι διατεθιμενες να κρατησουν το μικρο, αλλα δεν το πολυσκεφτηκα κιολας γιατι οι ωρες μακρια του μου φαινονταν ατελειωτες! Αλλαξα το ωραριο μου σε τετραωρο και καναμε αλλαγη βαρδιας με τον αντρα μου για να μη χρειαστει να καλεσουμε καμια γιαγια.Τα καταφερναμε μια χαρα, οταν ανακαλυπτω οτι ειμαι και παλι εγκυος!!!
Ο αντρας μου ξετρελαθηκε, ενω εγω ειχα αναμεικτα συναισθηματα. Οχι αν θα το κρατουσα, σε καμια περιπτωση δεν το σκεφτηκα, αλλα ενιωθα οτι η ευθυνη που με περιμενει ειναι μεγαλη, οτι το πρωτο καλοκαιρι με το παιδακι μου και εγω θα πρεπει να προσεχω, δεν ηθελα να χασω καμια στιγμη του. Δεν ξερω αν γινομαι κατανοητη… Και εκει καπου ηρθαν τα πανω κατω…
Ο γιατρος ειπε 3 μηνες ακινησια. ΣΟΚ! Εκλαιγα ολη μερα που απ’ τη μια δεν μπορουσα να σηκωθω και απο την αλλη το παιδι μου με ζητουσε και εγω δεν μπορουσα να του προσφερω σχεδον τιποτα. Ουτε αγκαλιες, ουτε παιχνιδια, ουτε μπανακια στη θαλασσα. Αναγκαστηκα να παραιτηθω απο τη δουλεια μου γιατι εκτος απο το τριμηνο ξαπλας θα επρεπε να μεγαλωσω και το μωρακι που θα ερχοταν.
Ξανα καμια βοηθεια απο τις γιαγιαδες που ηταν τουριστριες σε ολη τη δυσκολη περιοδο. Ο αντρας μου ειχε αναλαβει εκτος απο το παιδι και τις δουλειες του σπιτιου. Ερχοταν η μαμα μου με καμια κατσαρολα που και που και νομιζε οτι βοηθουσε κιολας! Οταν αρχισα να ειμαι καλυτερα καναμε και την βαπτιση του Γιωργακη μου.. και φυσικα το ονομα του πεθερου (ειπαμε δεν ειναι της παρουσης)… Απο σπορακι ακομα του ειχε δωσει ονομα, αν μπορουσα ας εκανα αλλιως…
Με το καλο ηρθε στον κοσμο και η κορουλα μου, ενα πανεμορφο κοριτσακι που το λατρεψα με την πρωτη ματια.. Ξεσηκωθηκε και η αλλη γιαγια να παρει το ονομα.. δεν ηθελα να χαλασω χατιρια και να εχουμε τσακωμους, Ελενη η μικρη! Καμαρι η γιαγια στην εκκλησια, αλλο πραμα!
Και ο καιρος περνουσε και περνουσε και τα πραγματα στο σπιτι ολο και χειροτερευαν. Ο αντρας μου αναγκαστηκε να πιασει νυχτερινη δουλεια γιατι τα βγαζαμε δυσκολα περα. Καλεσα τις γιαγιαδες να μιλησουμε, λεγοντας οτι και λεφτα θα προσφερω και θα ξεφευγω λιγο απο το σπιτι και απο τα «οικοκυρικα». Κακα τα ψεματα αλλιως ειναι να εισαι 24 ωρες με 2 βρεφη και αλλιως να μιλας και με ενηλικες!
Η απαντηση τους ηταν αποστοματικη «ΤΩΡΑ ΕΙΣΑΙ ΜΑΝΑ, ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΚΑΜΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ ΕΚΕΙ ΕΞΩ, ΕΧΕΙΣ ΝΑ ΜΕΓΑΛΩΣΕΙΣ 2 ΠΑΙΔΑΚΙΑ ΚΑΙ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΣΧΟΛΕΙΟ ΕΙΣΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΜΕΝΗ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥΣ! ΟΠΩΣ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑΜΕ ΕΜΕΙΣ, ΘΑ ΚΟΥΡΑΣΤΕΙΣ ΚΙ ΕΣΥ… ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΑΡΡΩΣΤΗΣΟΥΝ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙΣ; ΔΕΝ ΕΚΑΝΕΣ ΠΑΙΔΙΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΟΥ ΤΑ ΜΕΓΑΛΩΣΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ!«
Ναι, αυτα ηταν τα λογια τους και της ιδιας μου της μανας!
Να αναφερω οτι απο βοηθεια καμια, αφου εισαι σπιτι, ελεγαν, δεν δουλευεις, προλαβαινεις τις δουλειες σου. Σαββατοβραδα να κρατησουν τα παιδια, ουτε λογος!
«Τωρα που γινατε γονεις, ξεχαστε τα αυτα«, ελεγαν.
Ο αντρας μου γυρνουσε κουρασμενος το μεσημερι, ηθελε να κοιμηθει και το βραδυ να ξαναφυγει για δουλεια. Εγω να τα εχω παιξει ολη μερα μονη και χωρις δευτερο αυτοκινητο και να μην μπορω να πω τον πονο μου πουθενα! Οι φιλες μου σιγα σιγα εξαφανιστηκαν, αφου εβλεπαν μια δυο δεν μπορουσα, εκοψαν και τα τηλεφωνηματα. Και εδω ρωταω: Ξερεις οτι δεν εχω ανθρωπο για τα παιδια… Δεν μπορεις απλα να παρεις να δεις τι κανω απο ενδιαφερον; Αλλα ολα στις δυσκολιες φαινονται..
Η καθημερινοτητα ηταν πια δυσκολη για μενα. Μπανιο; Τουαλετα; Πιστολακι; Παααανε αυτα που ηξερα. Χρονος για μενα μηδεν. Ενιωθα παραμελημενη απο τον αντρα μου που ο καημενος την ησυχια του ηθελε λιγο να κοιμηθει, αλλα οταν εισαι ολη μερα με τη φορμα και με το κλαμερ τι ψυχολογια να εχεις, το μυαλο σου αρχιζει και παει αλλου… Μηπως δεν με θελει πια, μηπως μηπως..;
Ημουν 28 και ενιωθα 50!
Ημουν μανα και νοικοκυρα, δεν ενιωθα τιποτε αλλο. Φυσικα και υπηρχαν στιγμες χαρουμενες, οικογενειακες, να σου λενε σιγα σιγα λογακια και να ξεκαρδιζεσαι, να τα βλεπεις να παιζουνε μαζι και να αγκαλιαζονται, αλλα ΣΤΙΓΜΕΣ. Κατα βαση ειχαμε μαλωματα, ζηλια, κλαματα και τα νευρα μου τσαταλια……
Θα αναρωτιοσαστε που ειναι οι γιαγιαδες ετσι;; Στη βολη τους. Και αν πεθυμησουν τα παιδια θα ερθουν μια στις 15 για κανα καφεδακι….
Το πηραμε εγωιστικα με τον αντρα μου και ειπαμε, αν ζουσαμε στην αλλη ακρη της γης τι θα καναμε; Αυτο θα κανουμε και τωρα!! Θα τα καταφερουμε μονοι μας! Και το καναμε!
Εχουν περασει 4 χρονια που ζω καθε μερα σχεδον τα ιδια πραγματα. Ειμαι ευγνωμων που εχω 2 υπεροχα παιδακια και εναν εξαιρετικο συζυγο αλλα κατι μου λειπει... Ευτυχως φετος θα παμε σχολειο!!! Να ‘ναι καλα το ΕΣΠΑ (ξερω οτι η προσαρμογη θα ειναι δυσκολη γιατι δεν με εχουν αποχωριστει ποτε αλλα αιμαι αισιοδοξη)
Θα ξαναγινω πλεον η καλη συζυγος, επαγγελματιας (μακαρι), γυναικα και φυσικα καλυτερη ΜΑΝΑ. Γιατι το εχω ζησει, οταν εισαι καλα με τον εαυτο σου εισαι ακομα καλυτερη με τα παιδακια σου.
Συγγνωμη αν κουρασα…
Και κατι τελευταιο: Μην θεωρειτε δεδομενη τη γιαγια που κραταει το εγγονακι για να βγειτε βολτιτσα, καθαριζει και κανει και ενα πιατο φαγητο, γιατι ξερει οτι θα γυρισετε απο τη δουλεια κουρασμενες… Το κανει γιατι ΤΟ ΘΕΛΕΙ!!!!
Σας ευχαριστω.
Κλείσε την πόρτα μια για πάντα και στις 2, έλεος.... Να μην ξανά πατήσουν σπίτι σου. Έτσι κι αλλιώς τι σου προσφέρυν;;; ούτε αγάπη δεν έχουν να δώσουν.... Θα καταλάβουν στο τέλος, αλλά θα'ναι αργά
ax ολες εσεις οι πιο μανες απ ολες πια που αγεροχες μεγαλωνεται μονες σας τα παιδισ σας.. αντε ηρεμηστε λιγο.γιατι κοβω το κεφαλι μου οτι εχεις τη μανουλα σου κοντα κ εισσι τυχερη. εχασα τη μαμα μου ενα μηνα πριν μαθω οτι ειμαι εγκυος. εσεις που μιλατε ολες και κρινετε μαθε οτι οταν λεμε βοηθεια δεν εννοουμε να ρθει να σ κρατησει τα παιδια και να τα παραλαβεις παλι οταν γίνουν δεκα χρονων.μιλαμε για το πολυ απλο εχω ραντεβου στο γιατρο και δεν εχω κανεναν να αφησει το νεογεννητο που δε μπορεις μεσα στην παγωνια να κιυβαλησεις μαζι σου πχ. υπαρχουν κ αυτες οι γυναικες που δεν εχουν ουτε μιση ωρα το μηνα για να κάνουν κατι οχι μονο γ αυτες αλλα εδτω για μια εξωτερικη δουλεια του σπιτιου. αυτες που ειχαν καποτε επαγγελμα και επειδη δεν υπαρχει κανεις για βοηθεια μειναν σπιτι για να φροντιζουν τα παντα κ ας μην εφταναν τα λεφτα. βλεπω και γνωστες που εχουν τη μαμα τους η αδερφη η πεθερα η κ ολα και με μια ανεση μου λενε α δε θελω εγω να τις εχω πολυ πολυ στα ποδια μου.. ναι ξερεις γιατι γιστι εχεις την επιλογή!!! ξερεις οτι αν κατι χτειαστει θα χεις βοηθεια κ σιγουρα σ οκες αυτες που μου λενε την ιδια βλακεια δε σκεφτονται οτι κ η ωρα αυτη που εσυ εισσι για καφε κ μου το ειοες αυτο χωρις το παιδι σου ενω εγω ημουν σπιτι και μιλουσα μονη μουως που να μ παρεις τηλ ηταν γιατι καποιος σε βοηθησε. ταλσιοωρηθηκα ηδη πριν την εγκυμοσυνη μου με συσπασεις κ υποχρεωτικη ακινησια, νοσηλευτικα, γεννησα με καισαρικη λογω θεσης μωρου και στα καπακια επαθα οστικο οιδημα λεκανης οπου χρειαζοταν τρεις μηνες ακινησια με ενα νεογεννητο μωρο!!!! οι ορμονες καναν παρτυ ειχα το πενθος μου επισης για τη μανα μου κ εγω σ ενα καναπε να κοιμαμαι κ να ξυοναω μ εναμωρο πανω μου μονινα γιατι δε μπορουσα να κουνηθω κ γιατι ημουν μονη μ οκη μερα καθως ο αντρας μ δουλευε.. δεν ειχα να παρω καν τη μητερα μοθ να κλαψω της φορες που πελαγωνα να ακουσω μια συμβουλη.. εψαχνα για ολα στο ιντερνετ μιας και δν ειχα ιδεα απο μωρα και κανεναν να ρωτησω εστω και το πιο χαζο πραγμα.. γι αυτο ολες εσεις εκει εξω που εχετε βοηθεισ και με μεγαλη ευκολια κρινετε την απογνωση οσων δεν εχουν καλο θα ταν την αλλη φορα να σκεφτειτε διπλα
Το παιδί το κάνεις γιατί θές εσύ, τι σχέση έχουν οι γονείς μας σε αυτό? ?Δεν μπορώ να ακούω ηλιθιότητας ή απόψεις που ανήκουν στον προηγούμενο αιώνα.
ax ολες εσεις οι πιο μανες απ ολες πια που αγεροχες μεγαλωνεται μονες σας τα παιδισ σας.. αντε ηρεμηστε λιγο.γιατι κοβω το κεφαλι μου οτι εχεις τη μανουλα σου κοντα κ εισσι τυχερη. εχασα τη μαμα μου ενα μηνα πριν μαθω οτι ειμαι εγκυος. εσεις που μιλατε ολες και κρινετε μαθε οτι οταν λεμε βοηθεια δεν εννοουμε να ρθει να σ κρατησει τα παιδια και να τα παραλαβεις παλι οταν γίνουν δεκα χρονων.μιλαμε για το πολυ απλο εχω ραντεβου στο γιατρο και δεν εχω κανεναν να αφησει το νεογεννητο που δε μπορεις μεσα στην παγωνια να κιυβαλησεις μαζι σου πχ. υπαρχουν κ αυτες οι γυναικες που δεν εχουν ουτε μιση ωρα το μηνα για να κάνουν κατι οχι μονο γ αυτες αλλα εδτω για μια εξωτερικη δουλεια του σπιτιου. αυτες που ειχαν καποτε επαγγελμα και επειδη δεν υπαρχει κανεις για βοηθεια μειναν σπιτι για να φροντιζουν τα παντα κ ας μην εφταναν τα λεφτα. βλεπω και γνωστες που εχουν τη μαμα τους η αδερφη η πεθερα η κ ολα και με μια ανεση μου λενε α δε θελω εγω να τις εχω πολυ πολυ στα ποδια μου.. ναι ξερεις γιατι γιστι εχεις την επιλογή!!! ξερεις οτι αν κατι χτειαστει θα χεις βοηθεια κ σιγουρα σ οκες αυτες που μου λενε την ιδια βλακεια δε σκεφτονται οτι κ η ωρα αυτη που εσυ εισσι για καφε κ μου το ειοες αυτο χωρις το παιδι σου ενω εγω ημουν σπιτι και μιλουσα μονη μουως που να μ παρεις τηλ ηταν γιατι καποιος σε βοηθησε. ταλσιοωρηθηκα ηδη πριν την εγκυμοσυνη μου με συσπασεις κ υποχρεωτικη ακινησια, νοσηλευτικα, γεννησα με καισαρικη λογω θεσης μωρου και στα καπακια επαθα οστικο οιδημα λεκανης οπου χρειαζοταν τρεις μηνες ακινησια με ενα νεογεννητο μωρο!!!! οι ορμονες καναν παρτυ ημτο οενθος μου επισης για τη μανα μου κ εγω σ ενα καναπε να κοιμαμαι κ να ξυοναω μ εναμωρο πανω μου μονινα γιατι δε μπορουσα να κουνηθω κ γιατι ημουν μονη μ οκη μερα καθως ο αντρας μ δουλευε.. δεν ειχα να παρω καν τη μητερα μοθ να κλαψω της φορες που οελαγωνα να ακουσω μια συμβουλη.. εψαχνα για ολα στο ιντερνετ μιας ξ δν ειχα ιδεα απο μωρα και κανεναν να ρωτησω εστω και το οιο χαζο πραγμα.. γι αυτο οκες εσεις εκει εξω που εχετε βοηθεισ και με μεγαλη ευκολια κρινετε την απογνωση οσων δεν εχουν καλο θα ταν την αλλη φορα να σκεφτειτε διπλα
ΓΡΑΦΕΙ ΟΤΙ Η ΜΑΝΑ ΤΗΣ ΔΕΝ ΤΗ ΒΟΗΘΑΕΙ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΥΣΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΚΑΤΑΛΑΒΕΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΕΡΗ ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ..... 100 ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΣΤΟΥΣ ΗΛΙΘΙΟΥΣ....
Βρε ετικέτες..δεν πήγαινε η απάντηση μου στην κοπέλα που γράφει το άρθρο αλλά στις κύριες από κάτω π της απάντησαν "εσύ ήθελες παιδιά τι σχέση έχουν οι γονείς σου?" Και στις "εγώ προτιμώ να μην τις έχω όλη μέρα γύρω μου μωρέ"..το είπα κ προηγουμένως αλλά όντως όπως είπες τα μνημόνια για τους ηλιθιους
Πες τα αγαπητή μου. Μια από τα ίδια χάσαμε μαμά κ πεθερά μέσα σε ένα μήνα ξαφνικά κ μείναμε ο άντρας μου ένα νήπιο κ εγώ έγκυος .... Όλα μονοι μας.... Να παρακαλάω φιλες να αφήσω το παιδί για να πάω σε γιατρο όχι για νύχια μαλλιά κ καφέ...σε αυτά παντού με τα παιδιά μου πια... Ας σκέφτεται η κάθε τέλεια μανούλα πριν πει την κοτσάνα της....
ΑΣΕ τώρα, ξυνεις πληγές... Αλλά δόξα Τω Θεώ που μας δίνει δύναμη. Βλέπω πολλές τα τραβαμε αυτά. Καλες σκέψεις ας κανουμε για τους αλλους για να έχουμε ηρεμία μέσα μας γιατί αλλιώς θα τρελαθουμε.