μαμά Λ.
Την εβδομαδα μετα το γαμο εμεινα εγκυος. Aπολυτα τυχερη, αφου επιπλεον ειχα μια αψογη εγκυμοσυνη άπο θεμα ζαλαδων και εμετων. Tο μονο μελανο σημειο ηταν η αμνιοπαρακεντιση που εκανα, λογω ενδειξεων για συδρομο down.
Γεννησα το αντρακι μου με καισαρικη και ολικη ναρκωση σε δημοσιο νοσοκομειο και με απιστευτα γρηγορη αποκατασταση. Η μονη δυσκολια ηταν ότι ο μικρος εκλαιγε αρκετα και δεν ηξερα να τον χειριστω… Επιστρεψαμε σπιτι, οπου και συνεχισα τις αποτυχημενες προσπαθειες θηλασμου… και παλι όμως το παλεψαμε και μπηκαμε σε μια ρουτινα, η οποια ειχε και αρκετο ξενυχτι.
Περνουσε ο καιρος και ο μικρος μου εφτασε 50 ημερων. Ενα βραδυ διαπιστωσα στο δαχτυλακι του ποδιου του ένα σπυρακι που εμοιαζε με τσιμπιμα. Το ενστικτο μου, όμως, μου ελεγε ότι ηταν κατι άλλο. Την επομενη μερα τα σπυρακια αυξηθηκαν και τριτη μερα ανεβασε και πυρετο… Με τον ιδιωτικο μας παιδιατρο πηγαμε στο νοσοκομειο, οπου μας αντιμετωπισαν αχαρακτηριστα. Αν δεν υπηρχε ενας ειδικευομενος, ο οποιος αξιζει απειρα ευχαριστω, δε θελω να φανταστω τι θα ειχε συμβει… Ηταν ο μονος που νοιαστηκε και όχι μονο από φοβο. Ηταν αυτος που εδωσε από μονος του αντιβιωση σε ένα παραμελημενο μικρακι από τους μεγαλογιατρους… Εξαιτιας του εκανα παρακεντηση στο μικρο μου για να μας που ψυχρα «Το παιδι σας εχει μηνιγγιτιδα, μακαρι να πανε όλα καλα…»
15 μαρτυρικες μερες σε ένα αχαρακτηριστο ιδρυμα που αξιωνει να λεγεται παιδιατρικη κλινικη… ένα προσωπικο που μου εκανε παραπονα, επειδη ένα μωρο 2 μηνων που του χορηγουσαν ενδοφλεβια αντιβιωση τους χαλαγε τον υπνο στη νυχτερινη βαρδια…
Όταν φυγαμε από το νοσοκομειο καναμε στο Παιδων υπερηχο εγκεφαλου, βυθοσκοπηση και ακουογραμμα. Ολα ηταν μια χαρα ευτυχως.
Όταν επιστρεψαμε στο σπιτι, ειχα μια αρνηση να δεθω με το γιο μου… Ενιωθα ότι ημουν εκει απλα για να τον φροντιζω και τιποτα άλλο. Πιστευα ότι αφου κοντεψα να τον χασω μια φορα, ισως να ξαναγινοταν…
Φτανοντας στο σημερα, θελω να σας πω ότι εγω έναν απιστευτο γιο, έναν ηλιο να φωτιζει τη ζωη μου και μια αποδειξη ότι γινονται θαυματα.
Εχω επισης μια τρομερη μικροβιοφοβια που μου δυσκολευει λιγο την καθημερινοτητα και ένα κατεστραμενο δερμα από την χρηση απειρου Dettol, οινοπνευμετος και λοιπων αντισηπτικων. Kαι θα εχω για μια ζωη την απορια, γιατι συνεβη ολο αυτό στο μικρο μου…
Κλεινοντας θα ηθελα να ευχαριστησω τον αντρα μου και τη μανουλα μου για την ψυχραιμια που εδειξαν, τον ιδωτικο μας παιδιατρο για την αμεριστη συμπαρασταση του και τον ειδικευομενο γιατρο που βοηθησε σε μεγαλο βαθμο να εχω κοντα μου το γιο μου (συμπτωματικα ηταν και στη γεννηση του γιου μου παρων)
Και τελος, να πω πως στο Παιδων τις 2 φορες που πηγα συναντησα τραγικες στιγμες…
Μανουλες, φροντιστε να μη χανετε ουτε ένα λεπτο από τις ζωες των παιδιων σας.
Να περνατε παντα καλα!
Στο "Είμαι Μαμά!" όλοι έχουν λόγο! Θες να μοιραστείς μαζί μας μια εμπειρία σου; Να γράψεις κάποιο κείμενο σχετικό με την ειδικότητά σου; Είδες κάτι ενδιαφέρον που πιστεύεις ότι αξίζει να δημοσιεύσουμε; Επικοινώνησε μαζί μας στο eimaimama@gmail.com
Ποσο γνωστη μου ειναι αυτη η ιστορια........Ο γιος μου 29 ημερων ειχε λιγο αιμα στα τσισα στο μπεμπιλινο.Δεν ετρωγε,δεν γκρινιαζε(ενω ηταν πολυ κλαψιαρικο μωρο).Την δευτερη φορα που ειδα σταγονα με αιμα στο μπεμπιλινο πηρα τον παιδιατρο και μου ειπε να παω στο νοσοκομια γιατι μαλλον εχει ουρολοιμωξη.Μας εκαναν εισαγωγη 10 το βραδυ και 3 τα ξημερωματα ηρθαν και μου ειπαν πως εχει μηνιγγιτιδα.Δεν θα ξεχασω ποτε τιποτα απο εκεινες τις μερες.Οσο υπερβολη και να ειναι τα αντισηπτικα και ολα τα σχετικα τα εκανα ολα.Και με ενα παιδακι ακομα 2,5 χρονων στο σπιτι.Μας αφησε μια ευαισθησια στα ανωριμα πνευμονια και μια μικρη ατονια στην λεπτη κινητικοτητα που την δουλευουμε με εργοθεραπεια και εχει σχεδον εξαφανιστει.Να ειναι καλα ολα τα παιδια και να μην ζησει ποτε καμια μαμα την στιγμη που ο γιατρος σηκωνει τα χερια και απλα της λεει οτι πρεπει να περιμενει
Άλλο πάλι και τούτο!!! Πού την τσίμπησε τη λοίμωξη τόσο μωρό στην εποχή μας;; Τέλος πάντων... βρέθηκε ο κατάλληλος άνθρωπος στο καίριο σημείο την ώρα που έπρεπε... εσύ λες για το γιατρό, εγώ λέω για σένα, που κάτι κατάλαβες... καλά λένε πως η Παναγία έστειλε τη μητέρα, επειδή δεν μπορούσε να είναι παντού... να τον χαίρεσαι!!!
Αν χρησιμοποιεις πολλα αντισηπτικα, το παιδι σου θα μεγαλωσει εχοντας ευαισθητο ανοσοποιητικο και θα αρρωσταινει περισσοτερο. Ο οργανισμος μας χτιζει την αμυνα του, ερχομενος σε επαφη με παθογονος μικρροοργανισμους, με την αναγνωριση, την εξουδετερωση και τη μνημη, σε συνδυασμο βεβαια και με τα εμβολια που ουσιαστικα ακολουθουν το ιδιο μονοπατι. Ολα θελουν μια ισορροπια. Αυτο που σου ετυχε, αν και δυσκολο, συμβαινει. Υπαρχουν 1002 ασταθμητοι παραγοντες που οσο και να προσεχεις μπορει να επηρεασουν την υγεια του παιδιου σου. Η μηνιγγιτιδα σε νεογνα συνηθως είναι ιογενής και η συμπτωματολογια ατυπη, οποτε οι γιατροι να μην αναγνωρισαν τα συμπτωματα αμεσως. Επισης καλο ειναι να βρεις ενα γιατρο που να εμπιστευεσαι και να ξερει τι του γινεται, γιατι το 60% των γιατρων στην Ελλαδα , περασαν με τα sos.
...γιατι το 60% των γιατρων στην Ελλαδα , περασαν με τα sos xixixixi!!! Μ'έκανες και γέλασα, abby_gale!!
Αχ κορίτσι μου τρεμω κ μόνο π το διάβασα ! Περαστικά κ άλλο κακό ν μην σας βρει... Κόντεψα να χάσω το γιο μου 9 μηνών κ το 3 μηνών εμβρυο μου απο H1N1 κ σε νιώθω απόλυτα ! Το βράδυ π ήταν πολυ δύσκολο για το Στάθη μου τα ένιωθα Όλα κ ας ήμουν σε άλλο όροφο στην παθολογικη σε απομόνωση εγω...είχα σκεφτεί πως αν πάθει κάτι θ θέλω ν πεθάνω...